Manowar

[Termosik]

Twórczość Manowar to zdecydowanie coś czego ludzkość potrzebuje. Zarówno jeśli chodzi o okładki, jak i teksty, a w zasadzie każdy możliwy aspekt. To porządne ciężkie granie, ale nie tak szybkie i pojebane jak wszechobecny nieco wcześniej thrash metal. Ostatnio do gustu przypadł mi utwór Warriors of the World United, ale również The March. Ich klimat jest niepodrabialny!

[Thorgal]

Jakiś czas temu na shoutboxie padła sugestia jakoby Thorgal nie lubił Manowar.
Otóż Thorgal lubi i to zajebiście bardzo.
Nawet na winylu ma trochę:



Glory, Hail i Kings to pierwsze tłoczenia NM!
Koncert (Katowice) też zaliczony. Na jego pamiątkę koszulka z demonicami, co to mają wielkie cyce, którą Thorgal pokaże jak zobaczy Wasze. A jak się spodobają to nawet podciągnie ją do góry

To tyle w kwestii rozumienia czym jest to forum.
Wątek, uważam, adekwatny.
Hail and kill!

Ps.
Thorgal pije to, co chce

[DiabelskiDom]

Niektórzy tutaj spełniają winylowe marzenia, to ja też się pochwalę. Jeden z celów winylarstwa osiągnięty - zebrać wszystkie Manowary 2-6 w pierwszych wydaniach. Czyli dzięki temu wszystkie ulubione utwory mogę puszczać z placuszka. Jeszcze trochę zespołów do takiego zestawienia mi brakuje do uzupełnień, ale miło cieszyć oko tym, co poniżej.

[Hajasz]

Wracając z zagłębia miedziowego w radio mówili, że w łodzi zauważono wzmożony popyt na oliwkę w drogeriach.

[deathwhore]

Triumph of the Steel miażdży to wesoluśkie popiardywanko z Fighting the World i plastikowe mieczyki z Kings of Metal.

[DiabelskiDom]

U wimpów i pozerów zapewne tak jest

[brzask]

Triumf Stali to ich najbardziej rozbudowany i przemyślany kompozycyjnie album. Słuchając go głośno, samemu i...najlepiej jeszcze po zmroku wrażenia są wręcz do-sko-na-łe. To epicka opowieść do której niektórym ciężej jest się przekonać pewnie od razu i ,,na szybko".

U wimpów zapewne tak jest

yyyyy literówka się wkradła!, tam powinno być wipów!

[DiabelskiDom]

Może jeszcze wiplerów???

[Thorgal]

Triumph... to zarówno album koncepcyjny jak i progresywny. W dodatku kapitalnie zagrany i nagrany.
Może kogoś boleć dupa, że nie ma tam Bossa i jego feelingu. Za to jest Rhino!
Sam Achilles wart jest ceny zakupu a reszta też jest doskonała.

[brzask]

,,progresywny" ... Termin nie pasuje mi do Manowar w ogóle , ale pewnie masz na myśli te innowacje w postaci dłuższych popisów solowych na Triumfie i na gitarze i na perkusji...i w ogóle dłuższe kompozycje.

Progresja kojarzy mi się z nowoczesnością a nowoczesny metal generalnie najzwyczajniej śmierdzi.

[DiabelskiDom]

Dla mnie ta cała Agonia to powinna być o połowę krótsza, te popisy z dupy tylko wytracają pęd. Zdecydowanie wolę już np jednorazowe Żądło Trzmiela z takiego koniobijstwa.

[yog]

Te solówki na basie to okropne są, a Sting of the Bumblebee jest w czołówce wkurwiania. Najlepsze z nich wszystkich i jedyne, którego nie przełączam to Thunderpick z Sign of the Hammer, który brzmi jak Necromantia z debiutu.

[DiabelskiDom]

Ja hmm, no może nie tyle lubię, co się przyzwyczaiłem i jest to dla mnie akceptowalne. Jak słuchałem jakiś czas temu Triumfu, to myślałem sobie o tych popisach a komu to potrzebne, a dlaczego?.

[Thorgal]

,,progresywny" ... Termin nie pasuje mi do Manowar w ogóle , ale pewnie masz na myśli te innowacje w postaci dłuższych popisów solowych na Triumfie i na gitarze i na perkusji...i w ogóle dłuższe kompozycje.

Progresja kojarzy mi się z nowoczesnością a nowoczesny metal generalnie najzwyczajniej śmierdzi.

A mi się kojarzy ze zrobieniem czegoś nowego w obrębie formuły lub ze zmianą formuły. Oba te aspekty posiada Achilles. Często środkiem do tego jest zmiana formy wyrazu poprzez dodanie elementów spoza stylu (w tym wypadku to nie zachodzi ale tak działa np. BI) lub odejście od utartego schematu kompozycji w ramach stylu (zachodzi!), najczęściej w połączeniu z przyłożeniem się do kwestii technicznych grania (też zachodzi, ogólnie w metalu a zwłaszcza w DM, zachodzi to najczęściej i niestety za bardzo).

Dla mnie ta cała Agonia to powinna być o połowę krótsza, te popisy z dupy tylko wytracają pęd. Zdecydowanie wolę już np jednorazowe Żądło Trzmiela z takiego koniobijstwa.

Taka koncepcja. To ma być opowieść a nie samo granie.
Poszedłeś do teatru i nie zrozumiałeś sztuki

Te solówki na basie to okropne są, a Sting of the Bumblebee jest w czołówce wkurwiania. Najlepsze z nich wszystkich i jedyne, którego nie przełączam to Thunderpick z Sign of the Hammer, który brzmi jak Necromantia z debiutu.

Nieodłączny element stylu J. Da się w ogóle nawprawdę lubić Manowar a nie lubić tych solówek czy Orsonowskich recytacji?

[yog]

Ja nie tyle nie lubię tych solówek, co ich nienawidzę. Niszczą totalnie flow płyt, kiedy to od wznoszenia rąk w znak manowarriors przechodzisz do dreptania w miejscu i spoglądania na zegarek przez kilka minut. Zaorać.

[Thorgal]

Ja nie tyle nie lubię tych solówek, co ich nienawidzę. Niszczą totalnie flow płyt, kiedy to od wznoszenia rąk w znak manowarriors przechodzisz do dreptania w miejscu i spoglądania na zegarek przez kilka minut. Zaorać.

Grand-yogu, tell me a story...

[kataton88]

Tak z ciekawości, a propos wojowniczej estetyki kapeli, która napierdala i tyle... Gdzieś poza Szczecinem utworzyła się jakaś grupa metaluchów, która seriożnie postawiła się innym subkulturom. Innymi słowy - czy ten Manowar wykrzesał w dawnych czasach ikrę, która pozwalała im - metaluchom - wyjść do skinów czy walczących z szataństwem kiboli?

[deathwhore]

Dla mnie ta cała Agonia to powinna być o połowę krótsza, te popisy z dupy tylko wytracają pęd. Zdecydowanie wolę już np jednorazowe Żądło Trzmiela z takiego koniobijstwa.

Jak miałem z 17 lat to też tak mówiłem. Rozumiem Cię, każdy kiedyś zaczynał słuchać metalu.