Iron Maiden

[dj zakrystian]

Robiły wrażenie, tym bardziej, że chyba były większe ode mnie

O to akurat nie trudno.

[Vortex]

NPFTD to świetna płyta. Powrót do surowszego brzmienia. Nie ma już Smitha, ale jest rewelacyjny Janick Gers, który kosi takie solo w tytułowym, że Wacław podryguje. Na Fear są 2 słabsze numery. Judas be me Guide, The Fugitive, Afraid to Shoot Stranger, albo Childhoods End, to słabe numery? Serio?

Tak, Fear Is The Key, The Fugitive, The Apparition i Weekend Warrior, wg mnie te kawałki jak to się teraz modnie mówi, nie dowiozły.

[dj zakrystian]

Te dwa ostatnie, które wymienilłeś miałem na myśli. The Fugitive, to godny numer, a Fear is the Key jest nietypowy dla Mejden.

[edi_gein]

Po pierwszym koncercie nowej trasy można powiedzieć że setlista bez fajerwerków. Cieszę się na SSOASS. Liczyłem na więcej.

[Thorgal]

No prayer oraz Fear faktycznie trochę odstają od reszty. Czy jakością bym się spierał, choć po latach uważam, że niektóre eksperymenta poszły w nie tą co trzeba stronę. Na pewno próbowali wówczas zmienić styl. Nawet Bruce śpiewał z nietypową jak na siebie manierą, bardziej szorstko.
Zmiana składu raz ale chyba nowe realia przemysłu muzycznego wymogły na nich te próby. Koniec epoki lat 80' , wszechobecny grunge...
Jakoś mniej chętnie wracam do tych albumów choć wciąż je lubię. Z perspektywy czasu bardzo dobrze oceniam to co zrobili potem z Blazem, zwłaszcza X-Factor.
Natomiast powrót D&S na BNW to jedna z ich najlepszych płyt. I to pomimo lekkiego brzmienia tego albumu, które gubi trochę obecność aż 3 wioseł. Kompozycyjnie ten album wymiata.

[Kotkleja]

Zgadzam się, że te 'niespodzianki' z setlisty takie sobie. Fajnie, że wrzucili Rime of the Ancient Mariner, ale osobiście bardzo liczyłem na Bring your daughter albo Holy smoke.

Bilety kupione zaraz po ogłoszeniu, bo miałem niedosyt po ostatnim. Pomysł na trasę fajny, ale smutno, że BNW się nie łapie. Po czasie stał się moim ulubionym albumem, za to, że jest mniej napakowany solówkami, a pełen emocji i klimatu. Tak, X Factor się świetnie zestarzał.
W ogóle moją pierwszą płyta w życiu był Edward Wspaniały (2002) i to jest najgenialniejszy składak, setlista wymarzona.

[Vortex]

BTW, wczoraj pyknęło równe 25 lat "Brave New World". Tak, to też ten "mój" album, który spowodował wieloletnią miłość do tego zespołu.

[dj zakrystian]

Ja nie pamiętam czy No Prayer, czy Fear był tym pierwszym. Obie na kasetach Takt i MG Records. Na pewno był rok 92.

[edi_gein]

No Prayer był szybciej. Fear przyniósł chyba początki sukcesu komercyjnego.

[dj zakrystian]

No Prayer był szybciej. Fear przyniósł chyba początki sukcesu komercyjnego.

Początki sukcesu komercyjnego, to były w 1981 po wydaniu Killers. Mnie chodzi, że usłyszałem obie wymienione w 1992 r.

[edi_gein]

Maiden w latach 80 - tych odniósł sukces komercyjny?
Nie pomyslalbym.

[dj zakrystian]

Maiden w latach 80 - tych odniósł sukces komercyjny?
Nie pomyslalbym.

https://en.wikipedia.org/wiki/Powerslave ot, choćby i ta plyta i gigantyczna trasa związana z nią. Nie jest to sukces na miarę Dody czy Zenka?

[Hajasz]

Pierwszym znaczącym sukcesem komercyjnym był The Number Of The Beast a może i największym, który spowodował, że wszystko co zostało wydane do koncertówki Live Aftre Death okupowało zestawienia najlepiej sprzedających się albumów w połowie świata!!!

[Vortex]

Prawda, prawda, to był ten ich zloty czas.

[dj zakrystian]

82 - 88 byli na absolutnym szczycie, Fear of the Dark, też był dużym sukcesem, ale jednak nie takim, jak 7Soa7S, czy Powerslave.

[Vortex]

No to była taka trampolina po perturbacjach jakie się w kapeli działy w tamtym okresie, tak jak wspomniałem, wychowywało się już kolejne pokolenie i dla niego to był sztandar ich muzy. Co z resztą w mojej opinii trwało przez kolejne 8 lat, kiedy to brejwem rozkochali w sobie kolejną generacje.

[Hajasz]

Właśnie sprawdziłem w necie i jednak do dzisiaj największą sprzedaż osiągnął The Number Of The Beast. W każdym znaczącym kraju pokrył się złotem lub platyną. Pozostałe płyty również ale nie w takiej ilości jak TNotB.

[dj zakrystian]

Ta płyta prawie zawsze jest wymieniana, jako najlepsza metalowa płyta wszechczasów, w różnych podsumowaniach. Z reguły 3 pierwsze miejsca, to Master of Puppets, Reign in Blood i właśnie The Number of the Beast, dlatego w szoku byłem, że ktoś uważa, że dopiero FOTD to pierwszy duży sukces.

[Vexatus]

dlatego w szoku byłem, że ktoś uważa, że dopiero FOTD to pierwszy duży sukces.

No to jest faktycznie jakaś przebitka z alternatywnej rzeczywistości... A gdzie ich wielki sukces komercyjny, czyli przełomowy "TNotB"? A gdzie cztery absolutnie fenomenalne "PoM", "Powerslave", "SiT" i "SSoaSS"? No bez jaj.

[edi_gein]

Numer bestii jest pewnie najlepszą płytą Maiden choć osobiście dla mnie Siódmy syn zawsze był ich nr1. W ogóle do syna uważam że to najlepszy okres Maiden. Bez dwóch zdań. Ale do mainstramu to wg mnie weszli dopiero po Fear. Czy Meta zrobiła furorę pierwszymi trzema najlepszymi płytami czy czarną? Przez sukces komercyjny rozumiem wyjście z metalowego kurwidołka. Teledyski nie w Headbangers tylko w primie itp.

[Hajasz]

Przez sukces komercyjny rozumiem wyjście z metalowego kurwidołka. Teledyski nie w Headbangers tylko w primie itp.

Dziwne masz rozumowanie bo sukces komercyjny to przede wszystkim kasa!!! Ta natomiast wiąże się ze sprzedażą dużych ilości płyt a to sprawia, że zespół może sobie pozwolić na duże trasy. Jeszcze krócej oznacza to, że zarabia zespół i wytwórnia.

Sprzedaż The Number Of The Beast w najważniejszych krajach (cyferki to poziom ile trzeba sprzedać albumów aby zdobył konkretny status)

Australia - Platinum 50,000
Austria - Gold 25,000
Belgium - Gold 25,000
Canada - 3× Platinum 300,000
France - Gold 100,000
Germany - Gold 250,000
Italy - Gold 25,000
Japan - Gold 100,000
Netherlands - Gold 50,000
New Zealand - Gold 7,500
Poland - Gold 10,000
Spain - Gold 50,000
Switzerland - Gold 25,000
United Kingdom - Platinum 300,000
United States - Platinum 1,000,000

A teraz do porównania Seventh Son Of A Seventh Son

Canada - Platinum 100,000
Germany - Gold 250,000
Italy Platinum 200,000
Malaysia — 10,000
Switzerland - Gold 25,000
United Kingdom - Gold 100,000
United States - Gold 500,000

Jak widzisz liczba krajów jest znacznie krótsza co nie znaczy, że album się sprzedawał słabo.
Po prostu inne czasy a i sam zespół już miał ugruntowaną światową renomę.

[edi_gein]

Slayer odniósł sukces komercyjny?

[Vexatus]

Panowie dalej w doskonałej formie koncertowej. Nowy bembeniarz jak najbardziej daje radę.

[Vortex]

Ale zestaw już nie tak okazały jak u Nicko.

[Vexatus]

No bardzo fajny zestaw, ale czy naprawdę to wszystko jest potrzebne?

[Thorgal]

Nicko się za nim ukrywał żeby nie było widać, że już nie daje rady

[Vexatus]

Niestety od dłuższego czasu tak właśnie było. Na prawie wszystkich koncertach Iron Maiden, na których byłem w ciągu kilku ostatnich lat, Nicko był tak obudowany zestawem i elementami scenografii, że praktycznie nie było go widać.

[DiabelskiDom]

Dicko McNoBrain