Nie zgodzę się z tak kategorycznym stwierdzeniem gdyż mamy jeszcze Brygadę Kryzys, Siekierę, Klaus Mitffoch itd.porwanie w satanistanie pisze: ↑7 lat temu "Legenda" to legenda i tyle. W pełni zasłużona, najlepszy album jaki wyszedł w kręgu polskiego punka i jedna z najlepszych polskich płyt z muzyką rockową w ogóle. Prostota i poetyckość, czad i subtelność, emocje i coś dla intelektu, ta płyta po prostu niszczy.
A Triodante? Tam to dopiero Budzy namieszał po grzybach i ćpaniu JezusaPioniere pisze: ↑7 lat temu Choć mam obie na plackach, to podobnie jak @Adi666 muzycznie wolę znacznie bardziej siermiężny „hardcorowy” debiut od „przesadnie uduchowionej”, wręcz epicko wyniosłej poetyckiej Legendy, której w sumie również czasem zdarza mi się posłuchać, gdyż to równie dobra płyta, a jednak ... wybór przeważnie pada na Armia.
Późniejszych kilka razy posłuchałem i mimo, że muzyczne było spoko, nawet bardzo spoko, to jednak żadna z nich nie wywarła na mnie aż tak piorunującego wrażenia, jak dwa pierwsze albumy.
Zdecydowanie się nie zgodzę. Zachęcam do posłuchania Triodante. Zarówno audio, jak i z obrazem, bo jest widowisko teatralne do tego. Powinno się spodobać, bo Waćpan zdaje się nie gustu typowego kuca patataja
Na debiucie Armii, to jeszcze słychać echa punkowej Siekiery. Ciężko i szybko grają, ale już są zalążki tego mistycyzmu jakim emanuje Legenda. Brylewski miał bardzo oryginalne brzmienie i styl grania, choć wirtuozem nie był, to trudno go pomylić z innym wiosłowym.kurz pisze: ↑2 lata temu Znam i triodante i ultima Thule. Są to rewelacyjne albumy. W zasadzie armia ma takich kilka. Tylko legenda i der prozess to cholerne sztosy. Szczególnie trzy bajki i druga strona procesu to total rzeź jak dla mnie. Nie można zapomnieć o rebelianckie debiucie, chociaż preferuje te uduchowione albumy. Dzisiaj robię dzień z armia. nakreciliscie mnie. Jak to było wspaniałe opisy tworzą wspaniała muze? Ha!!!!
Prawda jak skurwysyn. Potwierdzi to @Kozioł @dj zakrystian @Zsamot i pierdyliard innych użytkowników.Pan Efilnikufesin pisze: ↑
W 1991 wyjebali album 'Legenda'. Wyjebali na prawdę grubo. Moim zdaniem ten materiał to jeden z najciekawszych albumów jakie kiedykolwiek się okazały.
Nie!!!!!!!!Pan Efilnikufesin pisze: ↑
Później coś tam nagrywali, nie wiem bo wiedzieć nie chcę.
Ale ponoć "tylko krowa nie zmienia poglądów". Budzy stopniowo przeprosił się z punk rockiem i swoją przeszłością w Siekierze i znienacka zakłada projekt Budzy i Trupia Czaszka, skierowany stronę fanów nie tylko starej Armii, co wręcz Siekiery. 
Pewnie tak jak Legendę: 50% i tyle... I to jeszcze szatkując kolejność.
To chyba "lekko" na wyrost. Z całym szacunkiem, ale gdzie tam do tych płyt???
O, nie miałem o tym pojęcia. No to ładnie sobie Tom potomka wychował
Dokładnie, dokładnie tak!porwanie w satanistanie pisze: ↑3 mies. temu [...] rozwala już Wyludniacz, oszołomił mnie ten utwór na dzień dobry zarówno stylistyką - w życiu wcześniej czegoś podobnego nie słyszałem - jak i sugestywnością wizji zawartej w tekście.
Oj, nie zgadzam się. Przyznaję, miałem podobne wrażenia po pierwszym przesłuchaniu, głównie ze względu na manierę wokalną Budzyńskiego, ale kolejne odsłuchy zmieniają perspektywę. Muzycznie jest rewelacyjnie, a wokal przestaje irytować.DiabelskiDom pisze: ↑2 mies. temu No niestety, jak dla mnie to jedna ze słabszych płyt. Kompletnie nie chce mi się do niej wracać. Taka jakaś na pół gwizdka się wydaje, chociaż może ktoś nazwie to dojrzałością i stonowaniem.
Za to pchnęło mnie to do posłuchania mniej znanych przez moją osobę płyt - debutu, Czasu i Bytu oraz Pocałunku Mongolskiego Księcia. Zwłaszcza tej ostatniej w zasadzie nie pamiętam, bo słyszałem ją może z raz w życiu.
