Caustic Wound

[Pioniere]

Caustic Wound amerykański zespół, a w zasadzie supergrupa grindcore-owa, powstała w Seattle w stanie Washington, utworzona przez piątkę muzyków powiązanych z takimi szacownymi zespołami jak: Mortiferum, Cerebral Rot, Fetid, czy Magrudergrind.

Nie ma co wiele opisywać historii zespołu, gdyż info mają raczej skromne - na swym koncie panowie odnotowali dwa wydawnictwa: pierwsze to kaseta demo Grinding Terror, wydana w dwa lata temu przez Headsplit Records, drugie to debiutancki longplay Death Posture, którego wydania doczekaliśmy się w dniu dzisiejszym, a przyczyniła się doń kanadyjska Profound Lore Records.

Muzycznie chłopaki napierdalają brutalny Grindcore/DeathGrind na stylu mistrzów i protoplastów gatunku: Napalm Death, Repulsion, Carcass, wczesnego Bolt Thrower, czy Terrorizer poddany nowoczesnym trendom i wzorcom hałaśliwej muzy od Full of Hell, czy Insect Warfare.

Obecność w składzie takich person, jak choćby Casey Moore, perkusisty Magrudergrind, to dla mnie aż nadto wystarczająca rekomendacja, by czym prędzej sięgnąć po ich materiał. Co by się tu zbytnio nie rozpisywać, powiem tak: Death Posture obok Grieving Birth od Australijczyków z Internal Rot to jedna z najlepszych płyt roku i obowiązek do zapoznania się z nią każdemu fanowi gatunku.


Skład:
Tony Wolfe - Bass Mortiferum, ex-Burn Pile, Earth Control
Casey Moore - Drums Magrudergrind, Psychic Limb, The Assailant
Chase Slaker - Guitars Mortiferum, ex-Bone Sickness
Max Bowman - Guitars Mortiferum, Quayde LaHüe, Tony Molina Band (live), ex-Bone Sickness, ex-Triumvir Foul (live)
Clyle Lindstrom - Vocals (lead) Cerebral Rot, Fetid, ex-Of Corpse

Dyskografia:
2018 - Grinding Terror [demo]
2020 - Death Posture

Jeszcze próbka jak zarąbiście wypadają na żywo:

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Ca ... 3540438428
BC: https://profoundlorerecords.bandcamp.com/music

[Vexatus]

Całkiem wypierdaczona płyta! Bedzie regularnie słuchane.

[Belzebóbr]

Ale solidny strzał, tzw. szlag na ryj w slangu Hajasza! Jak nie sprawdzam już prawie grindcore, bo mnie odrzuca ta totalna wtórność kolejnych nowości z tego gatunku tak tu jest tak zajebiście, że nie można się nudzić, duża zaleta w tym deathowych wstawek, zwolnień, a nie ciągłego gnania na połamanie karku ciągle w tej samej tonacji, czyli rzadko mi się zdarza żebym tak wyraźnie odróżniał poszczególne utwory w tym gatunku i żeby płyta była tak równie wypierdolcza przez cały swój czas trwania.

[Czit]

duża zaleta w tym deathowych wstawek, zwolnień, a nie ciągłego gnania na połamanie karku ciągle w tej samej tonacji, czyli rzadko mi się zdarza żebym tak wyraźnie odróżniał poszczególne utwory w tym gatunku i żeby płyta była tak równie wypierdolcza przez cały swój czas trwania.

Właśnie największa zaleta tej płyty. Wielu grind maniaków elementy Deathowe w grindcore zaznacza jako jakieś skazy czy wady z tego co zauważyłem, a ja zaś ich wyczekuję bo nadają jakiegoś charakteru, elementów zaczepnych utworom. Tak jest w "Death Posture" - przy grindowej w sumie mielonej, poszarpanej jeździe wpadają kawały, solidnego deathowego mięcha.

No ciekawa płyta - będzie wałkowana.

[Belzebóbr]

Mam to samo, jak leci trzeci utwór niemal identyczna mielonka to wyłączam, liczę zawsze na udany mariaż z deathem jak sięgam po grindcore v grindocre/dm.

[Vortex]

Ja jestem rozjebany. Dawno nie słyszałem tak dobrze zrobionej płyty. Jest świetnie zagrana, ale też brzmi rewelacyjnie. To brzmienie, wklęsły bas, charczące brudne gitary, garażowa perkusja-w grindzie takiej takich rozwiązań się nie stosuje. To zdecydowanie jedna z najlepszych rzeczy jakie w tym roku słyszałem.

[Nebiros]

Ten Death Posture to ostro dojebany płyt jest, długo się zabierałem do odsłuchu całości, ale jak już przesłuchałem to mnie wyrwało z kapci. Generalnie wszystko solidne na maksa, zajebiste brzmienie garów, potężny wokal, produkcyjnie miazga. Na pewno zostanę przy niej na dłużej.

[Hajasz]

Widzę, że makowców ukręcono do tej płyty wiele więc chyba zrobię wyjątek i przekolejkuję to i owo aby zweryfikować te zachwyty.

[DiabelskiDom]

Wypada się zgodzić z wypowiedziami wyżej. Potwierdzają się tu w sumie moje preferencje muzyczne. Jeśli ma mi się spodobać coś, co ma w sobie grindcore, to najlepiej, żeby było go mniej niż więcej, a jeśli jest więcej, to tylko w takiej zabłoconej, zasypanej kamorami formie. Gęsta, masywna poczwara, obłożona cuchnącymi, niskimi growlami. Nie wbijałem i nie wbijam jakoś przesadnie w te klimaty, ale jak już czegoś próbuję, to właśnie takie granie bardzo mi leży. Mogą to być jakieś pomniejsze elementy, jak w Gravesend, może to być także warmetalowa nawałnica jak w Infernal Coil, czy też bulgotliwa, patologiczna chłosta jak na debiucie Pissgrave - w takich proporcjach grindcore odpowiada mi i przy odpowiednich okolicznościach bardzo lubię. Duża płyta bohaterów tematu ma go zdecydowanie najwięcej z wymienionych, ale tak jak pisałem wyżej - udało im się uchwycić coś, co trafia w mój gust, zwłaszcza ostatnio, gdy słucham zdecydowanie więcej takiego grania niż kiedyś.

Zresztą z thrashem miałem i mam podobnie. Sam w sobie niespecjalnie mi pasuje, ale już kundlony z blackiem, z death metalem to coś zupełnie innego.