Life of Agony

[Zsamot]

Life of Agony
Dziwne, ale naprawdę nie znalazłem tego wątku u nas na forum. Jak ktoś będzie miał ochotę to poprawić, to luz. Minimalnie to ogarnąłem. Stąd najpierw stereotypowo bio. Swe zdanie napiszę osobno, pod postem. Nie przedłużając:

Zespół został założony latem 1989 roku przez wokalistę Keitha Caputo, basistę Alana Roberta i gitarzystę Joeya Z. Po graniu z kilkoma perkusistami zrekrutowali perkusistę Type O Negative Sal Abruscato przed nagraniem debiutanckiego albumu River Runs Red, wydanego w 1993 roku. po podpisaniu umowy z Roadrunner Records. Po River Runs Red ukazał się album Ugly w 1995 roku, ale perkusista Abruscato opuścił Life of Agony po trasie promocyjnej albumu. Zastąpi go Dan Richardson (ex -Pro-Pain i ex-Crumbsuckers).

Caputo opuścił grupę po wydaniu Soul Searching Sun w 1997 roku . Wyjaśnia, że ​​nie pasował mu muzyczny kierunek Life of Agony. Grupa następnie koncertowała z byłym wokalistą Ugly Kid Joe Whitfield Crane, a następnie wróciła do studia, wrócił Whitfield Crane. Sprawiają, że Alan Robert przyjmuje rolę wokalisty i gitarzysty oraz rekrutuje byłego basistę Stuck Mojo, Coreya Lowery'ego, ale postanawiają nie kontynuować jako Life of Agony bez Caputo. W 1999 roku rozstali się. Alan Robert tworzy Among Thieves z byłymi członkami Biohazard, a reszta grupy tworzy Stereomud z Erikiem Rogersem na wokalu.

3 i 4 stycznia 2003 r., oryginalny skład grupy ponownie łączy się na dwa wyprzedane koncerty w Nowym Jorku w Irving Plaza. Koncerty są nagrywane i wydawane na CD/DVD w tym samym roku. Grają na kilku europejskich festiwalach i rozpoczynają nagrania Broken Valley, ich pierwszy album od 1997 roku i ich pierwszy w Epic Records . Album był komercyjnym rozczarowaniem dla Epic, a wytwórnia porzuciła grupę w 2005 roku.

Life of Agony koncertowało także z Megadeth, Dream Theater i kilkoma innymi zespołami podczas Gigantour w 2005 roku. Trzy lata po trasie w 2005 roku Life of Agony wydało płytę CD / DVD River Runs Red wraz z dodatkowymi piosenkami i teledyskami z ich początków. Caputo uczestniczy w piosence What Have You Done grupy Within Temptation . Na Headbanger's Ball Life of Agony zapowiada nowy album.

W luty 2012 Sal Abruscato potwierdza oddzielenie Life of Agony. Wyjaśnia: „Nie będziemy już [razem] grać. Wszyscy opuściliśmy studio. Czujemy, że wszyscy jesteśmy na końcu kolejki. Nigdy więcej nie zrobimy albumów, z powodu kwestii, o których wspomniałem [wcześniej w wywiadzie] - po prostu nie możemy się zgodzić co do pisania. A Keith [Caputo, wokal] chce mieć własną karierę [ sic ]. » W lipcu 2012, w Revolver Magazine, Alan Robert również wypowiada się na temat stanu grupy.

22 marca 2014 r., Life of Agony potwierdza swoje ponowne spotkanie na swojej stronie internetowej, a także pierwszy koncert od czasu zmiany gatunku Caputo, na Alcatraz Hard Rock and Metal Festival w Kortrijk w Belgii, na 8 sierpnia. Odgrywają one również na Ballroom Starland w Sayreville, New Jersey, na13 września 2014 r.. 12 stycznia 2016, Life of Agony ogłasza podpisanie kontraktu z Napalm Records, a album zatytułowany A Place Where There's No More Pain, ich pierwszy od 11 lat, w tym samym roku.

Skład:
Alan Robert - Bass, Vocals (1989-1999, 2002-2012, 2014-present) Spoiler NYC, ex-Among Thieves
Joey Z. - Guitars, Vocals (1989-1999, 2002-2012, 2014-present) ex-Carnivore, ex-Eyes of the Dead, ex-Stereomud
Keith / obecnie Mina Caputo - Vocals (lead), Keyboards (1989-1997), Vocals (lead) (2002-2012, 2014-present) ex-Freax, Mina Caputo, ex-Absolute Bloom, ex-Keith Caputo
Veronica Bellino - Drums (2018-present) DMC and the Hellraisers, ElementS, ex-Silent Fate, ex-After Dark, ex-13, ex-Chaos in Candyland, ex-DMC, ex-Halo Circus, ex-Stop Making Friends, ex-ZoiRose, ex-Carmine Appice's SLAMM!! (live), ex-Dollface (live), ex-Industrial Rhythm (live), ex-Jeff Beck (live), ex-Orianthi (live), ex-Rob Balducci Band (live), ex-RSO (Richie Sambora / Orianthi) (live), ex-Street Drum Corps (live), ex-The Red Paintings (live)

▼ Byli muzycy

Mike Palmeri - Drums ex-Injustice, ex-Merauder (live)
Eric Chan - Drums
Kenny Pedersen - Drums
Sal Abruscato - Drums (1992-1996, 2002-2012, 2014-2017) A Pale Horse Named Death, ex-Toximia, ex-Repulsion, ex-Type O Negative, ex-DieHumane, ex-My Mortality, ex-Suppermasiv
Dan Richardson - Drums (1996-1999) ex-Crumbsuckers, Medication, ex-Pro-Pain, ex-Heavy Rain, ex-Stereomud

▼ Muzycy koncertowi

Whitfield Crane - Vocals (1997-1998) Another Animal, The Wedding Band, Ugly Kid Joe, ex-Doom Squad, ex-Medication

Dyskografia:
1990 - Death on the BMT [demo]
1991 - Depression [demo]
1991 - The Stain Remains [demo]
1993 - River Runs Red
1994 - This Time [single]
1994 - Through and Through [single]
1994 - Dangerous Visions [split]
1995 - Ugly
1997 - Desire [single]
1997 - Weeds [single]
1997 - Soul Searching Sun
1998 - Roadrunner Rules Ozzfest Vol. 2 [split]
1999 - 1989-1999 [kompilacja]
2000 - Unplugged at the Lowlands Festival '97 [live]
2003 - River Runs Again Live 2003 [video]
2003 - The Best of Life of Agony [kompilacja]
2003 - River Runs Again Live 2003 [live]
2005 - Love to Let You Down [single]
2005 - Broken Valley
2007 - Ugly / Soul Searching Sun [kompilacja]
2010 - 20 Years Strong - River Runs Red: Live in Brussels [live]
2013 - The Complete Roadrunner Collection 1993-2000 [boxed set]
2017 - A Place Where There's No More Pain
2019 - The Sound of Scars

MA: https://www.metal-archives.com/bands/li ... 3540373969

[Hajasz]

Na początek tylko taka mała dygresja bo zastanawiam się co za debil pisał ich bio bo wiem, że stary jestem ale założycielem zespołu nie była KIERWA żadna Mina tylko Keith!!!

[Zsamot]

Nie zazgrzytało mi z tym bandem dawniej. Owszem kumple, co odeszli od deathowego łojenia, mocno tym się jarali, ale jako stara konserwa nie mogłem się do nich przekonać. Co prawda to samo miałem z Biohazard, ale tam pomogły zajebiste klipy. Zwłaszcza od trybutu dla Black Sabbath. I po kilkunastu latach nabyłem ich pierwsze 2 płyty, które cholernie sobie cenię. Tu, mimo że klip miałem nagrany - VHS oczywiście - jakoś nie zagrało. Mimo, że cholernie m się ten kawałek podobał.

W każdym razie minęło kilkanaście lat i dopiero poleciał album w radio 357 w nocy. No i sobie słucham tego non stop. Jarając się jak głupi. Nie wiem dlaczego, ale jakoś duchowo mi tu pasuje album Type o Negative "Bloody Kisses"... Taka tam dygresja.

Oczywiście najważniejsze będą wokale, ale ja powiem, że tu perkusja jest dla mnie czymś wyjątkowym. Ta motoryka, magia zwolnień i bujanie... No i całość koncepcyjna. Cóż, pewnie sporo albumów pozostało mi do odkrycia. Może to i dobrze.

[Zsamot]

Na początek tylko taka mała dygresja bo zastanawiam się co za debil pisał ich bio bo wiem, że stary jestem ale założycielem zespołu nie była KIERWA żadna Mina tylko Keith!!!

A rzeczywiście, muszę poprawić, bo wszak wcześniej to był Keith...

[Hajasz]

I nie abym się przypierdalał ale to akurat ważne jest.

[Zsamot]

Ależ oczywiście. Dlatego poprawiłem. Dzięki.

[Pioniere]

Debiut bardzo dobre granie. Polecam! Z kolejnego albumu "ze dwa utwory" nadają się do posłuchania, raz na parę lat. Resztę dysko można se darować.

[kurz]

Nie zgadzam się z powyższym. Obie płyty są dobre, reszta średniawa.

[Pioniere]

Możesz się nie zgadzać, jak posłuchasz jeszcze z 200 razy Różnica jakościowa jest dość spora, jak dla mnie. ...ale, że jest dobry, przy zajebistym debiucie - tyle może jeszcze można by rzec, jakbym nie miał własnych preferencji i upodobań muzycznych.