Dwa dni temu miał premierę album "Markerna bortom". Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tym, jak A. Pettersonowi udało się stworzyć godnego następcę twórczości Lönndom (sic!, dla przypomnienia Lönndom = A. Petterson + S. Sandström, którzy wspólnie udzielali się również w LIK i Armagedda). O ile koło EP "Finnmarkens Folk" i splitu z Grift przeszłam raczej obojętnie (żeby nie napisać "wynudziłam się" podczas słuchania, podobnie jak ze Stilla), tak w wypadku tego pełniaka jestem pewna, że się polubimy. Petterson przemycił tu charakterystyczne brzmienie i zaśpiewy znane z Lönndom. Słychać tę daleką, nieskażoną cywilizacją, dziką i zatrzymaną w czasie Północ. Dodatkowym atutem jest gościnny udział J. Kaarna (Tervahäät), Erika Gärdeforsa (Grift) i Austina Lunna (Panopticon). "Markerna bortom" to piękny i nostalgiczny debiut o miejscach zapomnianych.
Skład:
A. Petterson - All instruments De Arma, Stilla, Whirling, ex-Armagedda, ex-Lönndom, ex-Volkermord, ex-LIK, ex-Leviathan
Dyskografia:
2013 - Finnmarkens folk [EP]
2015 - Grift & Saiva [split]
2016 - Sjiedvárre [single]
2017 - Markerna bortom
MA: https://www.metal-archives.com/bands/Saiva/3540366026
BC: https://saiva.bandcamp.com/music
Objawienie to jednak nie jest. Tak czy inaczej, mogę się podpisać pod Twoimi słowami ("czegoś jednak brakuje"), ale nadal uważam, że jest to jakiś rodzaj muzycznego "następcy", który zatroszczy się o zachowanie w swojej twórczości właśnie tych wspomnianych wokali i charakterystycznej gitary. Mnie się podoba i ciekawa jestem, w którym kierunku rozwinie się pan Petterson. Jak już Lönndom nic nie kombinuje, to dobrze mieć taką "żywą i aktywną" Saivę, która trzyma całkiem niezły poziom.
Oczywista sprawa, że lepiej żeby istniała taka Saiva, która jest bezpośrednią kontynuacją muzyczną Lonndom. Jednak mimo wszystko LIK i Lonndom mi brakuje mocno.