Varathron

[TITELITURY]

Wymagajmy od artystów. Inaczej zgnuśnieją.

[Pioniere]

Kolejny klip z Patriarchs Of Evil, tym razem do tytułowego wałka:

[yog]

Varathron wyda w Agonii koncertówkę o tytule Glorification Under The Latin Moon przy okazji obchodów 30-lecia zakapturzonej hordy. Materiał nagrano w brazylijskim São Paulo latem minionego roku, a ukaże się on 25 września roku bieżącego.


Tracklista:
01. Cultum Deus Aeternum (Ιntro)
02. Ouroboros Dweller
03. Cassiopeia's Ode
04. Tenebrous
05. Saturnian Sect
06. His Majesty a the Swamp
07. Son of the Moon
08. Unholy Funeral
09. Nightly Kingdoms
10. Lustful Father
11. Flowers of My Youth
12. The River of my Souls
13. The Tressrising Of Nyarlathotep
14. Genesis of Apocryphal Desire
15. Sic Transit Gloria Mundi (Outro)

Art: Juanjo Castellano Rosado

[Szajtan]

Album pojawi się w 3 wersjach winylowych oraz na CD (w tym wersje die-hard każdego z nośników).

Pre-order: http://agoniarecords.com/

[Szajtan]

Vic Records wyda 25 marca wznowienie EPki The Lament of Gods. EPka zostanie wzbogacona o utwory z demówki Sarmutius Pegorus z 1997 roku. Łącznie będzie więc zawierała osiem kompozycji.

[Szajtan]

24 czerwca specjalny, siedmiocalowy split Varathron z Ungod. Na Apocalyptic Mysticism każdy z zespołów zaprezentuje po jednym kawałku. Varathron wjedzie z "The Mystic Papyrous" zaś Ungod przedstawi „Sinister Forms of Fallen Stars".

[Szajtan]

Varathron pracują nad nowym albumem. The Crimson Temple ukaże się nakładem Agonia Records. Formacja wypuściła klimatyczny trailer, w którym możemy usłyszeć trochę nowej muzyki i poznać tytuł nadchodzącego albumu.

[DiabelskiDom]

Chyba najbardziej chujowa płyta tego greckiego bandu, tak absolutnie nijaka i wymęczona jak pływanie jachtem po bezwietrznym morzu. Po reaktywacji chcieli odejść od greckiego wzorca BM i od Crowsreign do "Patriarcha..." popełnili same gówna, a to śmierdzi najbardziej. Dobrze, że im już przeszło. Słuchałem kawałka z nadchodzącej płyty i też wypada obiecująco. Ale to powyżej, to jest jakaś porażka.

Kolega Złocisty mnie zainspirował do wieczorku z poezją grecką i tak sobie poleciało kilka materiałów z szerokiej przestrzeni dziejów. Materiału z powyższego cytatu nie znam (bo i znam tylko debiut i trochę słyszałem pojedynczych kawałków z późniejszych płyt + dwukrotnie na żywo), ale Jego Wysokość na Bagnach była wśród tych wydawnictw, które umiliły mi środowy wieczór.

Nigdy nie byłem jakimś fanem Varathron, a nawet nie szanowałem jakoś specjalnie. Ot, kult greckiej sceny, który to kult niespecjalnie mnie rusza. Dzisiaj też debiut się dwa razy zakręcił i leciał, bo leciał. Po nim poleciał najlepszy (a na pewno mój pierwszy usłyszany i w sumie ulubiony) Rotting Christ, czyli Non Serviam i tu już było sporo lepiej, nawet sobie pośpiewałem pod nosem. Ale jednak prawdziwa uczta nastąpiła później. Aż zacytuję sam siebie sprzed pięciu lat:

Co wy mi tu o jakichś Varathronach czy o zgrozo, Rotting Christach? Jak Grecja to Nocternity, Necromantia i Zemial

Starego Zemial na oryginale nie posiadam, ale posiadam Stefana we wcieleniu dużo lepszym, ba, totalnie lepszym od macierzystego Varathron, czyli Katavasię. Dla mnie różnica była i jest kolosalna, jak oba materiały, chociaż w jakby nie patrzeć podobnej stylistyce mogą się różnić. Na obydwu Katavasiach znajduje się kwintesencja helleńskiego black metalu, która może i była też na debiucie Varathron, ale tutaj została podana w wyśmienitej jakości, z wyśmienitymi riffami i wyśmienitym klimatem, którego w ogóle nie czuję na Jego Wysokości.

Ale, ale! Żebyśmy się nie rozkokosili i nie powiedzieli, że metal to tylko po 2000 roku, to wjechało jeszcze coś zajebistego z 1995 roku. Kiedyś moja ulubiona Necromantia, dzisiaj nie jestem pewien, czy jednak nie druga po debiutanckim Crossing The Fiery Path, ale na pewno absolutna czołówka sceny greckiej i płyta niszcząca cokolwiek od jakiegoś Rotting Christ czy tam Varathron - Scarlet Evil Witching Black. Od początku do końca kolana. A na deser szybki skok w XXI wiek i kolejny cios, niszczący wszystko od bohaterów wątku - Nocternity i ich opus magnum, czyli Onyx. Surowy, zimny, totalnie klimatyczny i mroczny materiał, będący w słonecznej Grecji tylko jedną nogą, bo drugą już stoi w totalnej ciemności jaskiń i bitew wśród niedostępnych i zalesionych szczytów.

[yog]

Tak w zachwyty nad starym Zemial - którego nie masz - wpadasz (jak dla mnie ten po 2000 lepszy), a wiesz, że debiut Varthron to w sumie kompozycja ziomeczka z Zemial, a nie Stefana?

Mnie Katavasia nie rusza totalnie, jakąś sztuczność w tym odczuwam, jakby panowie w muzeum robili przedstawienie o latach dawnych, Varathron spoko, ale bez przesadnych zachwytów, na Rotting Christ wywalona tzw. rolada od zawsze. Najlepsze z Grecji są Necromantia, Zemial i Agatus. Z Necromantii, to debiut lepszy od dwójki, po czasie dochodzę do wniosku. Chętniej wracam, więcej się tam jakoś dzieje, klimat tam jest bezbłędny i pięknie okładkę odwzorowujący.

[DiabelskiDom]

Ale ja w zachwyty to przecież w powyższym poście wpadam nad czymś innym, niż Zemial. No i nigdzie nie napisałem o tym, czyje są kompozycje, a jedynie zestawiłem obydwa projekty ze względu na osobę Stefana

Ps. Bathorowy Zemial >= progresywny Zemial > Absu'owy Zemial, hailsa. A Agatus to przede wszystkim druga płyta, która i tak blednie przy wymienionym przeze mnie Onyxie.

[Vexatus]

Z Necromantii, to debiut lepszy od dwójki, po czasie dochodzę do wniosku.

Nie, nie I jeszcze raz nie! Dwójeczka najlepsza i koniec dyskusji!

[TITELITURY]

Z Vatathorna, to jeszcze Noc Walpurgii posłuchaj. Katavasia moim zdaniem nie jest lepsza od pierwszych materiałów Varathron, ale od następnych z pewnością. Ostatnio nawet dochodzę do wniosku, że wspomniana noc walpurgii jest lepsza od kultowego wśród fanów greczyzny "Jego majestatu...". Wincyj tam black metalu, a oda do Kasjopeii, to już w ogóle sztos.

Zemial nigdy nie lubiłem, Nocternity to ja nawet nie wiem, czy ma coś wspólnego z greckim black metalem poza krajem pochodzenia, podobnie jak Macabre Omen. Oczywiście oba zespoły uznaję za zajebiste.

[Szajtan]

Varathron ujawnili właśnie okładkę - najpewniej - nowego albumu. Za okładkę wydawnictwa odpowiada Chris Moyen.

[Szajtan]

Varathron, ujawniają szczegóły swojego nowego albumu „The Crimson Temple”, którego premiera zaplanowana jest na 1 grudnia nakładem Agonia Records.

Tracklist:
01. Ascension
02. Hegemony of Chaos
03. Crypts in the Mist
04. Cimmerian Priesthood
05. Sinners of the Crimson Temple
06. Immortalis Regnum Diaboli
07. To the Gods of Yore
08. Shrouds of the Miasmic Winds
09. Swamp King
10. Constellation of the Archons

[Pioniere]

Varathron ujawnili właśnie okładkę - najpewniej - nowego albumu.

Jakoś ta z cytowanego postu, nie kojarzy się nijak z tym, co obecnie wkleiłeś, jako oficjalne info o nowym albumie? Takich najpewniej, to lepiej nie wklejać wcale.

[Szajtan]

„Hegemony of Chaos” to pierwszy singiel zapowiadający nowy album.

[Szajtan]

Nowy album do odsłuchu i słucha się bardzo przyjemnie