

Norweski Manes to kolejny przedstawiciel muzycznych dziwaków, którzy porzucili black metal na rzecz eksperymentów i awangardy.
Pochodzą z Trondheim i zanim przeistoczyli się w Manes w 1993 roku to wcześniej funkcjonowali pod kilkoma innymi nazwami. Założycielem zespoły był niejaki Tor-Helge Skei zwany Cernunnus i Håvard Jenssen aka Sargatanas. Obecnie jedynym oryginalnym członkiem Manes jest Cernunnos a skład zmieniał się wielokrotnie.
Do momentu wydania debiutanckiego albumu Manes wypuścił trzy kasety demo, które momentalnie spowodowały, że nazwa Manes w podziemu obiła się szerokim echem. Black metal zagrany na owych taśmach to ciekawe połączenie agresji, atmosfery, klawiszy i surowego brzmienia. W takim też klimacie ukazuje się w 1999 jedyny black metalowy album Under ein blodraud maane, który na scenie zyskał opinie monumentalnej i klimatycznej wersji A Blaze In The Northern Sky z czym absolutnie się zgadzam.
W 2003 roku wychodzi druga płyta Manes zatytułowana Vilosophe i podobnie jak w przypadku Fleurety otrzymujemy stylistycznego szlaga w ryj. Kompletnie nowa muzyka wyzbyta black metalu w miejsce którego, zespół zaserwował wszelkiego rodzaju eksperymenty, elektronikę i awangardowy jazz. Płyta dla mnie jest kolejnym norweskim arcydziełem od zespołu, który od tej pory stanie się nieobliczalny ale słuchalny jak sto diabłów.
Niestety fani chyba odbili się od tego albumu bo recenzje dostawał raczej słabe lub średnie a co ciekawe kolejny album w podobnym klimacie okaże się rewelacją w recenzjach. Cztery lata później kolejna płyta How the World Came to an End kontynuuje drogę obraną w dźwiękowe eksperymenty i jeszcze bardziej oddala się od metalu. Płyta jako całość po prostu rozwala, nie są to łatwe dźwięki ale geniusz tego zespołu spowodował, że od tego momentu Manes będzie wymieniany jednym tchem obok Ved Buens Ende, Fleurety czy DHG jako zespół nieobliczalny.
Po wydaniu trzeciej płyty w latach 2008-2011 następuje dziwny okres dla Manes, który wydaje w sieci niezliczoną ilość kompilacji by oficjalnie w 2011 roku zakończyć działalność a raczej działać pod zmienionymi nazwami, z których najważniejsza okaże się Manii ale to rozpiska na inny temat.
Oficjalnie powrócili w 2013 roku i pod skrzydłami Debemur Morti Productions rok później wydają kolejny kosmiczny album Be All End All, na którym zaprezentowali "rockowo awangardowe" oblicze w stylu Ulver, In The Woods. Krótko mówiąc ponownie zabili tymi dźwiękami.
W latach 1993-94 w Norwegii działał jeszcze jeden Manes, który później przemianował się na Ved Buens Ende.
Skład:
Tor-Helge Skei - Guitars, Keyboards, Programming (1993-2011, 2013-present) Manii, ex-The Eye, ex-Perifa, ex-Suffocation, holissstik, kkoagulaa, Lethe, ex-Atrox, ex-Obscuro
Torstein Parelius - Bass (2002-2011, 2013-present) Chton, Drontheim, kkoagulaa, ex-Frost, ex-Noctiluca
Rune Hoemsnes - Drums, Percussion (2002-2006, 2013-present) ex-The Third and the Mortal, ex-Nightfall, Calmcorder, kkoagulaa, ex-The Soundbyte
Eivind Fjøseide - Guitars (2002-2011, 2013-present) Atrox, Drontheim, Helsinki Horizon, kkoagulaa, ex-Manii, ex-Calmcorder
Asgeir Hatlen - Vocals (2003-2007, 2016-present) kkoagulaa, ex-Atrox
Tommy Sebastian Halseth - Vocals (2002-2003) ex-Wåttamezz, Matterhorn, ex-Atrox, ex-In the Woods..., ex-Godsend, ex-Griffin
Emil Sporsheim - Vocals (2005-2006) Warble Fly
Tor-Arne Helgesen - Drums (2006-2011) ex-Mist Enticer, ex-Vacuum, ex-Atrox
Emil Sporsheim - Vocals (lead) (2004-2007) Warble Fly
Tom Engelsøy - Vocals (2014-2016) Drontheim, Sweet Leaf
Rune Folgerø - Vocals (2015-2016) Atrox, Drontheim
1993 - Maanens natt [demo]
1994 - Ned i stillheten [demo]
1995 - Til kongens grav de døde vandrer [demo]
1999 - Under ein blodraud maane
2003 - Vilosophe
2005 - 1993-1994 [kompilacja]
2006 - [view] [EP]
2006 - Svarte Skoger [kompilacja]
2007 - How the World Came to an End
2007 - Deeprooted [single]
2008 - Reinvention [EP]
2009 - Pro-Gnosis-Diabolis 1993 / Solve et Coagula [split]
2009 - Solve et Coagula [kompilacja]
2009 - How the World... - Preprod #1 [kompilacja]
2009 - New Stuff #1 [kompilacja]
2011 - Adjustah [demo]
2011 - #403 :: New Shit Has Come to Light [kompilacja]
2011 - #404 :: Roman Shower [kompilacja]
2011 - #405 :: Vardøger [kompilacja]
2011 - #406 :: The True Name of God [kompilacja]
2011 - #407 :: Olympian [kompilacja]
2011 - #408 :: Hardened [kompilacja]
2011 - #409 :: Overheated [kompilacja]
2011 - #410 :: All You Can Eat [kompilacja]
2011 - #411 :: Marbled Skin [kompilacja]
2011 - #412 :: Deep North [kompilacja]
2011 - #413 :: Funeral Home [kompilacja]
2011 - #414 :: Nil [kompilacja]
2011 - #415 :: Thin Air [kompilacja]
2011 - #416 :: The Map Is Not the Land [kompilacja]
2011 - #417 :: Disorient [kompilacja]
2011 - #418 :: The Plot Thickens [kompilacja]
2011 - Be All End All v0.0.1 [Beta Beta] [kompilacja]
2011 - File14 [demo]
2014 - Teeth, Toes and Other Trinkets [kompilacja]
2014 - Vntrve [EP]
2014 - Be All End All
2018 - Slow Motion Death Sequence
2020 - Young Skeleton [single]
MA: https://www.metal-archives.com/bands/Manes/7748
BC: https://hammerheart.bandcamp.com/music
BC: https://manes666.bandcamp.com/music
BC: https://candlelightrecordsuk.bandcamp.com/music
BC: https://dmp666.bandcamp.com/music