Sigh

[TITELITURY]

Bardzo dobra, ale na okoliczność nowej płyty w odtwarzaczu pokręciły się trochę te wcześniejsze, które mam, a w empechujkach te, których jeszcze nie mam i moim zdaniem nie jest to płyta znacząco lepsza od In Somnaphobia oraz dwóch następnych z naciskiem na Graveward, którą bardzo lubię, a o której nie wiem zupełnie dlaczego Mirai powiedział gdzieś, że uważa za jeden ze słabszych materiałów w dyskografii swojej kapeli. Jest inna, czuć tę świeżość, ale aż do Gallows Gallery bym się nie cofał. W mojej opinii ten zespół cały czas wydaje dobre płyty, więc nie patrzę na Shiki w kategoriach jakiegoś powrotu do formy po mniej udanych wydawnictwach.

[DiabelskiDom]

Oczywiście, dlatego podkreśliłem, że te pomiędzy nową a Gallows Gallery są również bardzo dobre, i skupiłem się na tym, że odświeżyli formułę wracając mocniej do metalu. Sam bardzo lubię w zasadzie każdy album, ale jednak nie wszystkie w równym stopniu, stąd też opinia taka, a nie inna. Moim zdaniem nówka to czołówka, powiedzmy pierwsza czwórka, może piątka najlepszych płyt.

[kurz]

Nowa płytka przesłuchana ze trzy razy. Pierwsze wrażenie dobre, następne odsłuchy nie powiększyły pozytywnego odbioru, ale i nie zepsuły. Wpierdolu dla powyższych panów @DD/T nie będzie. Saksofon, jeżeli to saksofon, nie w moim guście, melancholijnie coś tam sobie przygrywa. Japońce nadal mają pazur, robią to kosztem szaleństwa.
Według mojej oceny to nowoczesny metal. Hipotetycznego pedalstwa nie zauważono.
Ocena 3+/4- według normalnej szkolnej skali sprzed 35 lat.

[brzask]

Kurz miałeś się odnieść do projektu Pestek czyli Vouivre a nie pierdolić o saksofonie:)
Przepraszam za pisanie nie na temat, jestem pasażerem i degustuję

[DiabelskiDom]

Sigh z In Somniphobia to średnio pierwsza fala

Nie tylko stamtąd bo, używając Twojego trybu rozumowania, to także wszystko od Ghastly Funeral Theatre, (bo od niej na wszystkich lecą mniej lub bardziej symfonicznie blackowo), ale tak jak pisałem w wątku o Silesii swoją definicję "fal" tak tutaj:

ale ze Scorn Defeat - z pewnością.

również się nie zgadzam, bo nie uważam starego Pandemonium, starego Samaela itp grania za pierwszą falę, ani też za drugą, tylko za coś jeszcze innego. A debiut Sigh jak najbardziej można zestawiać z tymi matexami

[yog]

No to błędnie uważasz, moim zdaniem i chyba nie tylko moim, bo Samael nawet na wikipedii jest wymieniany jako pierwsza fala. Sigh zresztą jak widzę też.

In 1987, in the fifth issue of his Slayer fanzine, Jon 'Metalion' Kristiansen wrote that "the latest fad of black/Satanic bands seems to be over", the tradition being continued by a few bands like Incubus and Morbid Angel (from the United States), Sabbat (from Great Britain), Tormentor (from Hungary), Sarcófago (from Brazil), Grotesque, Treblinka and early Tiamat (from Sweden). Other early black metal bands include Sabbat (formed 1983 in Japan), Parabellum (formed 1983 in Colombia), Salem (formed 1985 in Israel) and Mortuary Drape (formed 1986 in Italy). Japanese band Sigh formed in 1990 and was in regular contact with key members of the Norwegian scene. Their debut album, Scorn Defeat, became "a cult classic in the black metal world". In the years before the Norwegian black metal scene arose, important recordings were released by Root and Master's Hammer (from Czechoslovakia), Von (from the United States), Rotting Christ (from Greece), Samael (from Switzerland) and Blasphemy (from Canada), whose debut album Fallen Angel of Doom (1990) is considered one of the most influential records for the war metal style. Fenriz of the Norwegian band Darkthrone called Master's Hammer's debut album Ritual "the first Norwegian black metal album, even though they are from Czechoslovakia".

[Hajasz]

Kierwa jak już wiki jest stawiana jako nieomylne źródło to pora się napić a w kwestii samego debiutu Sigh to tylko napomnę, że Mirai nie chciał aby Euro promował go jako black metal ale, że też stawiał pierwsze szlify to poszedł na ustępstwa w kwestii image i szufladek bo pierwotna wersja Scorn Defeat zawierała tak popierdoloną muzę, że Euro lasowało mózg.

[yog]

No i właśnie Ełro chciał żeby brzmiało jak wszystko inne, a Sigh był zespołem oryginalnym. Potem wszyscy naśladownicy Euro też chcieli brzmieć tak samo. Ten tekst z wiki to chyba się opiera na cytatach z różnorakich źródeł, bo są przy każdej kapeli numerki, które pousuwałem, żeby się lepiej czytało, więc nie jest to farmazon wymyślony przez jedną osobę, jak to drzewiej bywało, a jakieś tam opracowanie para-naukowe, odwołujące się do zinów, wywiadów i chuj wie czego, przede wszystkim Metalion: The Slayer Mag Diaries, które jako true 1st wave'owiec, posiadam, Black Metal: Ewolucja Kultu, które również posiadam i Szwedzki Death Metal, którego nie posiadam, bo jebać life metal, itp. literatury.

[brzask]

Ja najbardziej lubię ich początki i pierwsze dwie duże płyty
Jakby ktoś chciał się zaopatrzyć to wyszła całkiem nie tak dawno kompilacja Eastern Darkness na cd i lp a na niej:
Desolation Demo
Tragedies Demo
Requiem For Fools EP
Split z Kawir
To Hell And Back - Sigh's Tribute To Venom
Rare Recordings

[Pioniere]

Dziś premiera albumu koncertowego Live: The Eastern Force Of Evil 2022