Akitsa

[Vexatus]

Akitsa to kolejny projekt uskuteczniający Raw Black Metal, który bardzo lubię. Panowie zabunkrowali się w Montrealu w Kanadzie (Quebec), ale odstają stylem od większości blackmetalowych zespołów z tego regionu. Zespół istnieje już 20 lat, więc trochę materiałów się nazbierało. Polecam szczególnie pełniaki, ale wśród mniejszych wydawnictw tez jest trochę ciekawych rzeczy (jeśli ktoś lubi takie klimaty ), np. split z Total Genocide lub krótki split z Satanic Warmaster.


Skład:
O. T. - All instruments, Vocals (1999-present) ex-Scepter, Âmes Sanglantes
Néant - All instruments, Vocals (1999-present) Uno Actu

▼ Muzycy koncertowi

Rick Ouellet - Guitars Beast Within, ex-Utlagr, ex-Holocaust Necropsy
Eric Syre - Drums (2008-present) Beast Within, Põhjast, Thesyre, Hyena, ex-Aufkrema, ex-Decayed Remains, ex-Gölëm, ex-Soulseasons, ex-Unlife
Pierre Langlois - Guitars (2013-present) Beast Within, Growl, Thesyre, ex-Aufkrema, ex-Cerebral C.R.A.S.H., ex-Decayed Remains, ex-Frozen Shadows, ex-The Black Dahlia Murder, ex-Slaotvean, ex-Aus der Traum

Dyskografia:
1999 - Totale servitude [demo]
2001 - Goétie
2001 - Aube de la misanthropie [split]
2002 - Sang nordique
2004 - Akitsa / Satanic Warmaster [split]
2004 - Prophétie hérétique [EP]
2004 - Cold Wings of Noctisis / Akitsa [split]
2004 - Guerre / Πολεμος [split]
2004 - Soleil noir [EP]
2005 - Aube de la misanthropie [kompilacja]
2005 - Contre-courant [kolaboracja]
2005 - Akitsa / Prurient [split]
2006 - La grande infamie
2008 - Akitsa / Total Genocide [split]
2010 - Au crépuscule de l'espérance
2011 - Auprès de la mort, triomphant! [EP]
2013 - Arraché à la mort, forcé à vivre et mourir à nouveau / Ripped from Death, Forced to Live, and Die Again [split]
2013 - Me Ne Frego [split]
2015 - Grands tyrans
2018 - Credo

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Akitsa/2224
BC: https://akitsa.bandcamp.com/music

[yog]

Słyszałem dotąd dwa pierwsze albumy. Nawet nawet to granie, choć typiarsko drugofalowy black bez szczególnej oryginalności, to wchodzi dobrze, bo jakieś tam melodyjki tremolują jednak. Pierwsza bardziej niż druga, względem fajności, o ile pamiętam, a całe dwa razy słyszałem, więc nie radzę na tej opinii polegać.

To tak przy okazji, bo w sumie piszę tu głównie dlatego, że 12 października Akitsa powróciła po 3 latach przerwy z nowym albumem, a nazwa jego - Credo. Płytę wydała szacowna Profound Lore. I oczywiście od razu zamiast kulturalnej czerni i bieli mamy jakąś portalową seepię. Nie rozumiem tego posunięcia. Zaczynam rozumieć bulwers @Hajasza spowodowany pierwszymi kolorowymi wydawnictwami No Colours.

Posłuchać nowej Akitsy można na bandcampie choćby: