Warmoon Lord

[yog]

Warmoon Lord to las, śnieg, świeczki, dujący wiatr, krakanie kruków i mgliste melodyjki nad mogiłami poległych wojów. Jednoosobowa horda wywodzi się z borów Finlandii, a nazwa kapeli to oczywiście hołd złożony dla Vlad Tepes. Za wydanie jedynego do tej pory materiału tegoż watażki - Burning Banners of the Funereal War - odpowiadać będzie na sądzie ostatecznym wrocławskie Wolfspell Records.

Muza jest zaskakująco miła dla ucha, płynie na starych i sprawdzonych patentach, z tą jedynie różnicą, że u Fina słychać wszystko dość dobrze, a i upodobanie do licznych melodyjek przejawia typowe dla mieszkańców tamtego rejonu.

Dobry, wrzaskliwy wokal, łomotana perka, nieskończone riffowanko w kłębach melodyjek. Zachęcam do sięgnięcia bo Płonące sztandary funerealnej wojny i przeniesienia się do kraju lodem skutego, gdzie płomienie ogniska rozbłyskują na tle zórz polarnych, śpiewając niemą pieśń odeszłych pokoleń dumnych mężów.

Żadnych nonsensów, tylko szatan, melodyjki i nagie miecze.

Skład:
Vechi Vrăjitor - All instruments, Vocals Loanshark, Musta Risti, Old Sorcery, ex-Orpheria, Megahammer

▼ Muzycy koncertowi

Revenant - Drums (2019-present) Evil Angel, Frankie and Gator, Front, ex-Crosswrecker, ex-Sacrilegious Impalement, ex-Urn, ex-Amelion, ex-Kuoliopaska

Dyskografia:
2019 - Burning Banners of the Funereal War
2020 - Pure Cold Impurity [split]
2021 - Battlespells



MA: https://www.metal-archives.com/bands/Wa ... 3540449364
BC: https://warmoonlord.bandcamp.com/music
BC: https://warmoon-lord.bandcamp.com/music

[TITELITURY]

Kiedy pisałeś o melodyjkach, miałem nadzieję na coś a la Goatmoon, a tu takie pedalsko - sentymentalno - przygnębiające. Było już tyle razy, że zieeeew. To zadziwiające. Black metal jest gatunkiem, w którym można upchnąć wszystko, wymieszać to absolutnie z każdym innym gatunkiem muzyki jaki tylko powstał, ale większość kapel wciąż woli nakurwiać tremola jak w latach 90. i cykać fotki jak norweskie dzieciaki. Dobra, trochę jestem niesprawiedliwy, ponieważ czasem trafią się tu jakieś perełki, ot jakiemuś ziutkowi palce tak ułożą się na gryfie, że mnie ta muzyka łapie za jaja i trzyma jak dziwencja w trakcie opierdalania gały ( ach ta wyobraźnia karmiona pornolami ), ale większość, to chuj wielki i szelki. Bez pomysłu, bez polotu. I tak mi się słyszy ten Wojennoksiężyczny Władca. A potem czytam, że Tsjuder chujowy. Ech...

[deathwhore]

Ale on tam na pewno kwiatów nie trzyma? Sam przyznaj, że gdyby trzymał kwiaty, to byłby satanizm na sto dwa, a tak jest tylko black metalowa sztampa. Muzyki oczywiście nie włączałem, ale doceń, że robię Ci ruch w interesie.

[TITELITURY]

Obstawiam lilie. Interes w ruchu.

[yog]

Titek, sam słuchasz jakiegoś Vargrav, a tutaj masz to samo z grubsza, tylko bez klawikordów za bardzo. Mi tam to leży widocznie tak samo, jak tobie Tsjuder, bo leci sobie 3 raz i jestem kontent, nie doszukując się tu jakiejś wielkiej głębi czy nowatorstwa. Melodyjki tutaj - moim zdaniem pod Gehennę, średniowieczne klimaty generalnie, ale może to pedalsko-sentymentalno-przygnębiające granie też

@deathwhore myślę, że mógłby trzymać płonące róże, jak najbardziej. Tak to się nieco kłóci, z jednej strony - niby oldskulowe fotki z kandelabrem, z drugiej - efekt długiego naświetlania na płomyczkach ewidentnie z cyfrowego aparatu.

[TITELITURY]

Dlatego właśnie napisałem, że jestem niesprawiedliwy deczko. Po prostu facio nie trafił w mój gust. Kim byłbym jakbym się nie przyczepił, no kim ?

[Epoxx]

U mnie akurat siadło i cd zakupiłem. Fajne wokale, melodyka jest na tyle stonowana, że mnie nie wkurwia i nie przekracza pewnej granicy w której black robi się cukierkowy. Fajna odskocznia od blacku czrnego jak dupa, który jak to mawia moja kobieta "to nawet nie jest już muzyka", a no i długość albumu też jest ok.

[kjbd]

no huj szkoda ze ja juz tak nie mam ze swoja stara...

[Vexatus]

Na pierwszy rzut ucha, czyli po przesłuchaniu pierwszego i drugiego kawałka, to taki dość typowy melodyjny śfiński Black Metal, ale z bardzo fajnym klimatem. Ja osobiście śfińskie granie bardzo lubię i to, że słyszałem już całą masę podobnych płyt jakoś mi nie przeszkadza. Będzie słuchane.

[yog]

Kopista Vechi Vrăjitor powrócił na splicie z niejakim Vultyrium, wydanym na kasecie sumptem polskiego Wolfspell. Poniżej znajdziecie cztery utwory bohatera tematu, które zawarto na tym wydawnictwie:

[Szajtan]

Pan Warmoon kontynuuje swój 90's worship i ciągle umie to robić bardzo dobrze

[Szajtan]

Debiucik był udany, ciekaw jestem drugiego albumu, który ma się ukazać w tym roku pod banderą Werewolf Records. Finowie trzymają się mocno.

[yog]

Premiera Battlespells, drugiej płyty Warmoon Lord - 25 czerwca w fińskim Werewolfie.

[yog]

Cała dwójka poniżej:

[TITELITURY]

Dobra, przyznaję się bez bicia, że byłem w powyższych postach bardzo niesprawiedliwy dla Pana śFina, ale sam sobie winny. Pierwszy kawałek na pierwszej płycie jest taki, jak napisałem w pierwszym poście i to mnie odstraszyło, ale dziś postanowiłem przez niego przebrnąć i oto otworzyły się przede mną bramy do świata magii. Bdb ta płyta, melodyjna, ale bez przesady, bardzo zróżnicowana, dobrze użyte klawisze. Po paru dniach słuchania Bexylaxy wrzuciłem to... I spodobało mi się bardziej. No, może przesadzam, ale jest tak samo dobre. Udane połączenie takiej typowej blackmetalowej siary, żywcem wyjętej z lat 90. z trochę spokojniejszymi, bardzo "skocznymi" elementami, które są świetnym urozmaiceniem bądź, co bądź tradycyjnego w formie grania takiej muzyki. Nie nudziłem się ani przez chwilę, pomijając pierwszy utwór oczywiście.