Dumal

[Canidia]

Dumal to stosunkowo młody zespół, który określiłabym jako black metal z symfonicznymi naleciałościami, przywodzący na myśl nieco skojarzeń z rodzimą Mgłą. Nazwa, jak podaje MA, pochodzi od Baudelaire'owego Les Fleurs du Mal, co dosłownie oznacza "Zła" (of evil). Wokalista chyba ma jakieś polskie korzenie, przynajmniej tak brzmi jego nazwisko.

Po przesłuchaniu ich jedynego fulla mam dość pozytywne wrażenia, chociaż ekscytacji, innowacji czy wyjątkowo porywających elementów moim zdaniem tu nie ma. Z tego co zauważyłam to dość popularny zespół, fanom kwiecistego black metalu bez całkowitego zepsucia i gnicia powinien przypaść do gustu. Szału nie ma, ale znać warto.

Skład:
Adam Siatkowski - Bass, Vocals (2013-present) Cancer Priest, Höllenlärm, Plague Lust
Evan Williams - Drums (2013-present) Cancer Priest, Höllenlärm, Plague Lust, Thestral, ex-Akhkharu, ex-Morbid Entree, ex-Family of Freaks (live), Cetus, ex-Insatanity
Andrew Dorflinger - Guitars (2013-present) Höllenlärm, Mode of Egress

Dyskografia:
2013 - Amblerian Rehearsal 2013 [EP]
2014 - Piety & Iron [EP]
2015 - Raise the Hammer [split]
2016 - Coniuratio Nigrum Atlantika [split]
2017 - The Lesser God

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Dumal/3540374989
BC: https://dumal.bandcamp.com/music

[DiabelskiDom]

To granie to nic wnoszącego cokolwiek do gatunku, żadne objawienie itepe itede, ale mają zajebistą umiejętność pisania świetnych melodii i na tym opiera się ich muzyka. W zasadzie od pierwszego numeru dostajemy bardzo dobry, szlachetny i nieprzesłodzony jednocześnie harmonijny motyw, których zresztą później na płycie jest zatrzęsienie. Słychać, że to współczesne granie ale jednak oparte na klasykach z północy Europy, mające szansę trafić do szerokiego spektrum słuchaczy, zarówno takich, którzy jarają się Mgłą jak i takich, dla których ostatni album Forteresse jest tym, czego szukają w muzyce. Jednak mała popularność a także niedostępność nagrań raczej nie sprawi, że tłumy się nimi zainteresują a szkoda, bo potencjał jest.

[Belzebóbr]

Miałem właśnie napisać, że fajne, ale Mgła lepsza.

[brzask]

Drugi album "The Conffesor" z 2020.
Całkiem przyzwoite, solidne granie - w dalszym ciągu głównie hołdujące skandynawskim latom 90tym.
Amerykanie od których niektóre nowe europejskie zespoły, grające nazwijmy to melodyjną odmianę 'tribute 2nd wave bm':), mogłyby się uczyć.
Taki "Some Ritual" czy "Unrealized Dreams" palce lizać nuta.
Bez wielkich zachwytów może....ale np. fanom Jona Nödtveidta powinien siąść ten materiał

[Pioniere]

O nowa płytka Dumal. Premiera miała miejsce z końcem sierpnia - aż dziw, że nikt wcześniej tu info nie wrzucił, a co poniektórzy na forum dobrze znają poprzednie ich wydawnictwa. Mnie się debiut podobał, wiec z chęcią sprawdzę, co tam na nówce.