Akhlys

[GracSol9]

Akhlys czyli Naas Alcameth. Jeden z ciekawszych jego projektów, jeżeli nie najciekawszy. Tematyka dotyczy min. snów, koszmarów czy też okultyzmu.

Na pierwszym pełniaku muzyka projektu/zespołu opierała się o takie stylistyki jak Ritual Ambient czy Dark Ambient. Z czasem przeszła do brzmień w stylu Atmo-Black Metal z nieznacznym dodatkiem avantgardy, jednak nie zapominając do końca o swoich ambientowych początkach.

Cytat ze Sputnikmusic:

Niewątpliwie jeden z najbardziej znaczących współczesnych artystów black metalowych, Naas Alcameth był w stanie zaimpregnować w każdym ze swoich wielu projektów charakterystyczny artystyczny odcisk palca, który stał się znakiem rozpoznawczym współczesnego rozumienia ciemności. Chociaż istnieje wiele podobieństw estetycznych między jego projektami muzycznymi, to Akhlys jest stworzeniem z własnym głosem, skupionym na głębokim wymiarze snów w ezoterycznym kontekście. Wszystkie teksty zostały zainspirowane snami i doświadczeniami związanymi z parasomnią, którą Naas Alcameth przechodził przez lata

Z pewnością to nie tylko dla mnie jeden z lepszych i ciekawszych twórców współczesnej sceny bm/ambient w samych USA choć może też i na świecie, szczególnie po wydaniu ostatnich dwóch płyt.

Skład:
Naas Alcameth - Vocals, Guitars, Bass, Keyboards, Ambience (2009-present) Aoratos, Bestia Arcana, Excommunion, Nightbringer, ex-Rhune, ex-Serpentinam, Temple of Not
Eoghan - Drums (2018-present) Aoratos, Astraeus, Pile of Priests, Sar Isatum, Suns of Sorath, ex-Dremaura, ex-Vipërwitch (live)

▼ Byli muzycy

Ain - Drums, Percussion (2009-2018)

▼ Muzycy koncertowi

Khem cor Leonis - Bass (2018-present) Aoratos, Suns of Sorath, Astraeus (live), Embrace of Thorns (live), ex-Belhor, ex-Sar Isatum
Abraxas Nox - Guitars (2018-present) Aoratos, Avgrunn, Nightbringer (live), ex-Sinister Grace, ex-Deadspawn, ex-Shining (live), ex-Malnurture
Nox Corvus - Guitars (lead), Vocals (backing) (2018-present) Aoratos, Serpent of the Black Forest, ex-Bestia Arcana, ex-Excommunion, ex-Execration, ex-Nightbringer, ex-Serpentinam

Dyskografia:
2009 - Supplication
2015 - The Dreaming I
2020 - Melinoë

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Akhlys/3540395486
BC: https://annapurnaprod.bandcamp.com/music
BC: https://akhlys.bandcamp.com/music

[GracSol9]

Trudno trochę uwierzyć, że dopiero teraz ten temat założony nie wiem czy był na starym forum. Na Supplication wskazałbym jako ulubiony album, może z sentymentu też, ale cenie bardzo całą dyskę.

edit: okładki albumów też wspaniałe, cenię niemal równie wysoko jak np te u Ulcerate

[mkowal666]

Również cenie jego twórczość dość wysoko, przedstawia tu jakby swój własny koncept bm/amb i po prostu robi swoje, nie oglądając się za siebie.

[hellpanzer]

Melinoë bardzo mi się podoba, jedna z lepszych płyt które przesłuchałem ostatnimi czasy. Dwóch pozostałych nie miałem okazji posłuchać, ale chyba najwyższa pora nadrobić zaległości.

[pp3088]

Melinoë bardzo mi się podoba, jedna z lepszych płyt które przesłuchałem ostatnimi czasy. Dwóch pozostałych nie miałem okazji posłuchać, ale chyba najwyższa pora nadrobić zaległości.

Cytuję bo mam takie same odczucia. Bardzo przyzwoity kawał klimatycznego grania które daje do pieca. Nie wynudziło mnie ani przez chwilę co jest dość sporym zaskoczeniem jak na "nowoczesny?" atmoblack.

Na M-A spory ból dupy bo koleś nagrał kawałek jako Rhune dla pewnej składanki. https://www.metal-archives.com/albums/R ... ood/121720

Tytuł utworu mówi sporo "For Blood & Soil" - NAZI!

[DiabelskiDom]

Jak dla mnie, to z współczesnego, religijno-okultystycznego atmosferykowania najlepszy projekt. Dodać należy, że tutaj sednem jest prawdziwa i nie plastikowa black metalowa wściekłość i mroczny, syczący dark ambient, zatem samo to "atmosferykowanie" jest o wiele bardziej wyraziste i gniewne niż u większości obecnie hajpowanych projektów typu Nightbringer.

Najnowszy album wstępnie bardzo dobry, ale nie słuchałem go tyle, co The Dreaming I (posiadanego oczywiście na oryginale), więc na obecną chwilę tamten wydaje mi się lepszy.

[pit]

Pytanko? Okładka "The Dreaming I", to może portret Spare'a?

[Belzebóbr]

Najnowszy album wstępnie bardzo dobry, ale nie słuchałem go tyle, co The Dreaming I (posiadanego oczywiście na oryginale), więc na obecną chwilę tamten wydaje mi się lepszy.

Tak samo, na pierwszy rzut ucha wydaje mi się natomiast, że jest bogatszy w melodie ;p I pewnie będę miał dylemat czy bardziej surowy klimat z dwójki czy bardziej wpadające w ucho bogatsze aranżacje z nowego albumu. The Dreaming I w 2015 r. to takie objawienie było dla mnie, gdzie co roku do 3 płyt w bm bym zaliczył do takiej grupy, a debiutu wciąż nie słyszałem lól.

[GracSol9]

Pytanko? Okładka "The Dreaming I", to może portret Spare'a?

Okładka to obraz autorstwa Davida S. Herrerias'a podpisana jako "Untitled" https://arthur.io/art/david-herrerias/0

Autor zapewne nie chciał zdradzać co miał do końca na myśli i pewnie liczył na liczne interpretacje. Niektóre osoby z tego co szukałem w sieci piszą np. że to jest pewna "Old Woman" jak jest w tekście do "Breath and Levitation" albo, że jest to postać podobna do Bobby Liebling z Pentagram.

EDIT:
Austin Osman Spare to też dobra interpretacja, podobieństwo jest na pewno zauważalne:

[mkowal666]

Z Suppication warto się zpoznać, choć to nieco inna płyta niż dwie kolejne, jak ktoś nie czuję kimatów Ritual Ambient itp to może być nieco zawiedzony.

[DiabelskiDom]

Totalnie zajebisty jest ten nowy album. Dowaliłem sobie go dzisiaj na kolumnach od rana i aż przysiadłem. Drugi raz leci.

na pierwszy rzut ucha wydaje mi się natomiast, że jest bogatszy w melodie ;p I pewnie będę miał dylemat czy bardziej surowy klimat z dwójki czy bardziej wpadające w ucho bogatsze aranżacje z nowego albumu

Zgoda. To jest świetne, że zdarzają się jeszcze w atmosferycznym blacku takie płyty. Chociaż gra niby to samo, to jednak inaczej. Rozwija się w dość ograniczonej stylistyce a przy tym cały czas jest porywający, zajmujący i potężny. Zrobić kilka długich numerów w taki sposób, żeby każdy był totalnie do odróżnienia od pozostałych i żeby przez prawie 50 minut trwania nie znudzić słuchacza, to naprawdę sztuka.

The Dreaming I był bardziej wypełniony sykiem i szumem dark ambientu. Na nówce jest go mniej i bardziej dominują świetne, gitarowe melodie ciągnące poszczególne utwory, ale ciągle słychać, że to Akhlys. Jedna z najlepszych płyt z atmospheric black metalem ostatnich lat.

[Zsamot]

Kurna, człowiek odkłada takie perełki, a potem się dziwi, że nie jest na bieżąco z notowaniem 2020.

Bo ostatni album śmiało bym umieścił w moim topie.

Wszyscy powyżej wskazują na wściekłość i zarazem klimat. Mnie w tej kapeli/ projekcie urzekły bębny. Niezależnie, czy to żywe czy z kompa zgrane, dają tej muzyce takiego energetycznego kopa, taki szaleńczy sznyt. Pierwsze dwa odsłuchy to niemal wyłącznie skupiony byłem na perkusji.

Stanowczo płyta warta posiadania. Nawet jeśli ma się kilkaset z podobnej estetyki.

Najnowszy Akhlys jest klasą samą w sobie.

Odrębna sprawa to trafiony koncept połączony z szatą graficzną. To dla się okładka mnie zaciekawiła, niczym za dobrych czasów zakupów kaset na targu.

[Szajtan]

AKHLYS wyruszy w europejską trasę koncertową. Amerykanom towarzyszyć będą włoski FIDES INVERSA i niemiecki CHAOS INVOCATION.
W Polsce zagrają dwa razy: 14.09 - Warszawa, „VooDoo”,15.09 - Poznań, „U Bazyla”.

[Zsamot]

Jesień w ogóle obrodzi w kilka dobrych koncertów. Na szczęście sporo z nich u Bazyla.