Darkthrone

[Blind]

Transilvanian Hunger odstaje od Under a Funeral Moon i A Blaze in the Northern Sky poziomem, a wczesny Satyricon wcale nie jest pięć powiatowych lig niżej, bo to bardzo dobre płyty. Pozdrowienia i buziaczki.

[dj zakrystian]

Debiut Satyricon jak najbardziej przaśny, ale w taki fajny mroczno - leśny sposób. Za to do Shadowthrone z zajebistym riffowaniem i melodyjkami tremolo, natchnionym klimatem, to DarkThrone nie przystaje, bo to surowe granie, inne podejście. Obskurnie i mrocznie. Finezji czy mistyki tam raczej próżno szukać. Ale nie powiedziano tu, że DarkThrone chuj. To bardzo dobra i wpływowa kapela, ale o wybitność bym ich nie posądzał. No poza tym, że wpłynęli bardzo na całą 2 falę i byli jednymi z tych, którzy ją zdefiniowali.

[yog]

Transilvanian Hunger odstaje od Under a Funeral Moon i A Blaze in the Northern Sky poziomem, a wczesny Satyricon wcale nie jest pięć powiatowych lig niżej, bo to bardzo dobre płyty. Pozdrowienia i buziaczki.

Jasne, że odstaje, A Blaze in the Northern Sky to jebane mistrzostwo klimatownictwa, wykwintne połączenie śmiesznego prostactwa, pretensjonalnej awangardy, deathu, blacku i doomowanka, a Satyricon to mokre sny 15-latków o średniowieczu, w których ten, kto ma syntezator Casio, jest królem. A prawdziwym królem parapeciarzem norweskim jest Sverd, którego jakimś cudem się udało młodocianemu Satyrkowi zwerbować do gry na tej płycie.

[dj zakrystian]

Ten parapet nie gra tam jakichś progresywnych rzeczy, raczej robi plamy i tła niczym w Burzum. Czasami tylko gra jakieś melodyjki. No bez przesady. Parapety, to Emperor czy Dimmu używali w bardziej wyeksponowany sposób. Satyricon to za chuja nie jest casio black metal.

[yog]

Wczesne Dimmu to też chuj wie, co tam te parapety robią i nie wiadomo, komu to potrzebne i dlaczego

[dj zakrystian]

Wczesne Dimmu to też chuj wie, co tam te parapety robią i nie wiadomo, komu to potrzebne i dlaczego

A no, w sumie prawda. Miały robić klimat, ale zbyt wypierdolone do przodu względem bzyczących gitar. Ma to jakiś swój urok, co nie znaczy, że realizator zjebał sprawę.

[yog]

Dokładnie tak, w Transilvanian Hunger chodzi o trans. Surowy, bzyczący trans. W życiu nie zestawiałbym tej płyty z blasturbacją Marduka, bo u Darkthrone nie słyszę bezmyślnego napierdalania byle głośniej, byle wścieklej, tylko bezbożne zło wprost z ciemnej jaskini, z której z nienawiścią patrzy się na zamek w oddali, gdzie piękni wielmożowie bawią się i tańczą. Tam jedyne, co może być bezmyślne i bezrefleksyjne, to nienawiść do tych wypacykowanych podludzi z zamku.

Któregoś dnia wracając ze sklepu sobie pomyślałem, że to strasznie śmieszny, proletariacki koncept, jak na norsk arisk black metal.

[Vexatus]

Satyricon to za chuja nie jest casio black metal.

Nie jest. Dimmu też nie. Casio Black Metal to był Limbonic Art i inne tego typu projekty. Piszę to bez złośliwości, bo ja bardzo lubię Limbonic Art.

[Lis]

Limbonic Art chyba też jednak nie. Mnie casio bm kojarzy się z tandetnym wykorzystaniem klawiszy, takim bez większego zamysłu, aby tylko plumkało, a w LA jednak było to rozbudowane.

[porwanie w satanistanie]

Nie no, co jak co, ale DB to jest wręcz definicja casio black metalu, zwłaszcza na pierwszych dwóch albumach.

[DiabelskiDom]

Ciągle to wywalenie klawiorów na przód, na oryginalnym Stormblast jest lepsze od czegokolwiek Limbonic Art, no sorry.

[Derelict]

Wczesne Dimmu to też chuj wie, co tam te parapety robią i nie wiadomo, komu to potrzebne i dlaczego

No jak to po co! Żeby piękne doniczki z pięknymi kwiatuszkami stały sobie na parapetach tych!

[Vexatus]

Ciągle to wywalenie klawiorów na przód, na oryginalnym Stormblast jest lepsze od czegokolwiek Limbonic Art, no sorry.

Pierwsze pełniaki Limbonic Art są zajebiste!

[Blind]

Jasne, że odstaje, A Blaze in the Northern Sky to jebane mistrzostwo klimatownictwa, wykwintne połączenie śmiesznego prostactwa, pretensjonalnej awangardy, deathu, blacku i doomowanka

Tak.

a Satyricon to mokre sny 15-latków o średniowieczu

Nie.

A Blaze in the Northern Sky to mistrzostwo. Moja ulubiona płyta Norwegów zaraz po Total Death i Under a Funeral Moon i jedna z ulubionych płyt black metalowych w ogóle. Od początku do końca niesamowicie wysoki poziom. Te momenty, gdzie wlatuje Celtic Frost worship to kult eternal.
A Satyricon owszem, jest niżej, ale tylko trochę. Tak tyci-tyci.

Darkthrone brzmiał dojrzalej, ale nastoletnie średniowiecze Satyricon także zajebiste. Na swój, kiczowaty sposób.

[Lis]

nastoletnie średniowiecze Satyricon także zajebiste. Na swój, kiczowaty sposób.

Chyba tak. Jak miałem 16 lat to chciałem być taki zły jak oni, nawet z kumplem wypiliśmy po jabolu i zrobiliśmy sobie sesję w lesie w corpsepaincie i z czaszką zajebaną z sali biologicznej. Potem w domu miałem przejabane, bo tej farbki nie domyłem (myliśmy się w strumyku żeby było true). Wszystko przez Satyricon.
Potem dorosłem i uznałem że to lipa. A teraz znów mi się podoba.

[Blind]

Chyba tak. Jak miałem 16 lat to chciałem być taki zły jak oni, nawet z kumplem wypiliśmy po jabolu i zrobiliśmy sobie sesję w lesie w corpsepaincie i z czaszką zajebaną z sali biologicznej. Potem w domu miałem przejabane, bo tej farbki nie domyłem (myliśmy się w strumyku żeby było true). Wszystko przez Satyricon.
Potem dorosłem i uznałem że to lipa. A teraz znów mi się podoba.

Bo człowiek w życiu chyba pewne koło zatacza. Najpierw się coś podoba, później "eee jestem na to zbyt stary już", a później już pełna wolność, wywalone jajca i czerpanie radości z tego, co się podoba, a nie z tego, co według pewnych środowisk powinno.