Branikald

[Xenophobia]

Stawiany obok Forest jako jeden z najlepszych aktów black metalowych z Rosji to powstały w 1994 roku Branikald. Założony przez Kaldrada, wspomagany przez Wizarda siedzącego za garami. Po wydaniu dwóch dem do roku 1995, następuje prawdziwa lawina pełnych albumów, łącznie od roku 1996 do 2001 wydają ich aż 11. Co ciekawe, ilość albumów w tym przypadku idzie w parze z jakością, bo pomimo tylu wydawnictw wydanych w tak krótkim czasie wszystkie zachowują wysoki poziom. W roku 1998 Wizarda zastępuje Ransverdi i zostaje w składzie do zakończenia działalności. Wraz ze wspomnianym Forest, Branikald należał do BlazeBirth Hall. Jako ciekawostkę można podać fakt, że sam Kalrad (pseudonim Borisa Podsoblyayeva) był kluczowym muzykiem tworzącym w ramach BBH i udzielał się w większości tamtejszych projektów. Niestety w 2019 ginie pod kołami samochodu.

Skład:
Kaldrad - Vocals, Guitars (1994-2001) (R.I.P. 2019) ex-Forest, ex-Nitberg, ex-Vargleide, ex-Вандал, ex-Кремация Блаженных, ex-Sternatis, ex-Темнозорь, ex-Небокрай (live), ex-Woods of Fallen

▼ Byli muzycy

Wizard - Drums (1994-1998) ex-Rundagor, ex-Forest
Ransverdi - Drums (1998-2001) ex-Vargleide, ex-Wotan Sølv, ex-Sternatis, ex-Forest, ex-Nitberg

Dyskografia:
1995 - Stormheit [demo]
1995 - To Kampf [demo]
1996 - Varg fjerne a tornet
1996 - Рдяндалир
1997 - Av vinterkald
1997 - Kveldulv
1998 - Жизнеотрицанью жизневероломство
1998 - Хмель мизантропии
1999 - Хладавзор
2000 - Струн натянутых вдохновенья сталь
2000 - Раздувая тинг ветров
2000 - Тингов наслаждаясь распрей
2001 - Триумф воли
2003 - Hammerkrieg [split]

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Branikald/10269

[porwanie w satanistanie]

Zajebisty projekt, radykalizm brzmieniowy i genialny klimat. Muzyka, w której mimo oczywistej inspiracji Burzum od początku do końca dyskografii słychać, że jest to realizacja konkretnej, osobista wizji. @Wędrowycz pewnie będzie miał coś do powiedzenia.

[Xenophobia]

ten projekt też tworzył debil idąc twoim tokiem rozumowania "NSBM to ostoja debilizmu"? czekam na ludzi, którzy mają coś sensownego do powiedzenia w tym temacie, chętnie się dowiem jaki album od niego cieszy się największym respektem wśród ludzi tutaj. a ty jak zwykle dostarczysz samych kocopołów sprzecznych z sobą, tylko się postaraj żebym miał haki na ciebie w kolejnych tematach.

[yog]

A dla Ciebie co, jak NSBM to już z automatu zajebisty? Skończ tak każdy post @porwanie w satanistanie przeżywać, bo robisz z siebie klauna.

Branikald ok drugo-trzecioligowiec, słyszałem 13 wydawnictw z piętnaście lat temu. Spoko było, nie wracam, bo oryginalności to w tym jednak za grosz.

[dj zakrystian]

A czy BM musi być NS, by dobrym był?

[Xenophobia]

W NSBM widzę ostoję pewnego autentyzmu, co zostało to już przez innych tutaj też w tym samym tonie określone. Ktoś kto decyduje się na tworzenie takiej muzy od razu skazuje się na niszę co mi osobiście imponuje. W obecnych nowych tworach które zalewają wszelkie serwisy muzyczne potokiem nic nie wartych materiałów nie uświadczysz tego za grosz.

Nie uważam że przedrostek NS to jedyny warunek do tego aby BM był autentyczny, ale jeden z głównych.

[dj zakrystian]

A pozostałe cech bycia trv i autentycznym?

[Xenophobia]

Dobra otoczka i słuszna produkcja, jak chociażby na oklepanym już Perverted Ceremony albo niemieckim Necrogoat i ich kapitalnym Fullmoon Witchery bo miało w domyśle być bez NS. Przykładów można sypać sporo.

[porwanie w satanistanie]

Większość kapel NS skazuje na niszę przede wszystkim ich muzyczna chujowość. W tym nurcie dobre kapele, jak nasze Dark Fury, Ohtar, Selbstmord czy Flame Of War zdarzają się nader sporadycznie.

[dj zakrystian]

A indywidualizm? Taki skrajny. Odrzucenie wszelkich norm. Być nawet choroba psychiczna, to nadal BM? Bo NS i inne takie, to w sumie kółka wzajemnej adoracji.

[Xenophobia]

Indywidualizm przede wszystkim, ale to już poniekąd inna kwestia. A Black Metal ogólnie, od jego zarania, nie był kółkiem wzajemnej adoracji?

[dj zakrystian]

Większość kapel NS skazuje na niszę przede wszystkim ich muzyczna chujowość. W tym nurcie dobre kapele, jak nasze Dark Fury, Ohtar, Selbstmord czy Flame Of War zdarzają się nader sporadycznie.

Flame of War godny projekt to był. Dzięki, że przypomniałeś☺

[Vexatus]

Większość kapel NS skazuje na niszę przede wszystkim ich muzyczna chujowość. W tym nurcie dobre kapele, jak nasze Dark Fury, Ohtar, Selbstmord czy Flame Of War zdarzają się nader sporadycznie.

Flame of War godny projekt to był. Dzięki, że przypomniałeś☺

FoW to całkiem spoko projekt był. Następny zaległy temat do wrzucenia na forum...

[Wędrowycz]

Zajebisty projekt, radykalizm brzmieniowy i genialny klimat. Muzyka, w której mimo oczywistej inspiracji Burzum od początku do końca dyskografii słychać, że jest to realizacja konkretnej, osobista wizji. @Wędrowycz pewnie będzie miał coś do powiedzenia.

Owszem, mam Blazebirth Hall uważam za jednen z ciekawszych kolektywów w black metalowym poletku.

Branikald jest zarazem jednym z najważniejszych projektów w tymże. Chłodny, niesamowicie klimatyczny, nacechowany smutkiem, melancholią i nostalgią, ale także swoistym narodowym romantyzmem i co oczywiste lasem czarny metal. Inspiracje Burzum są też łatwe do wychwycenia, przy czym nie jest to w żaden sposób próba kopiowania czy naśladowania pomysłów Varga, tylko obrabianie formuły przez niego utworzonej w zupełnie innym, typowo rosyjskim ujęciu.

Jeżeli mogę coś polecić, to moje ulubione materiały pod tym szyldem to "Varg fjerne a tornet", "Kveldulv", "Хмель мизантропии", "Stormheit" i "Blikk av Kald", ale zasadniczo praktycznie cała dyskografia trzyma równy, co najmniej dobry poziom. Dla przeciwwagi najsłabszy w mojej opinii jest ten najbardziej klasyczny nsbm tj. "Triumph des Willens", gdzie sam mam mieszane uczucia czy można to nazwać w pełni black metalem...

O ile udało mi się do kolekcji dokoptować parę materiałów Forest, to Branikald jeszcze nie posiadam, ale też wszystko jest kwestią czasu

[Wędrowycz]

"Stormheit" nawala śniegiem i zawieruchą prosto w ryj. Nie ma zmiłuj, burza śnieżna w środku lata. Istna kutapokalipsa.
A tak serio, to w sumie już wszystko ująłem widzę dość zgrabnie w swoim wcześniejszym poście. Odbiór muzyki się najpewniej nie zmienił odkąd ostatni raz wałkowałem dyskografię Branikald.

Jak ktoś lubi leśny black metal, śnieżyce i wycie wiatru spod znaku takiego Paysage d'Hiver, resztę projektów Blazebirth Hall, czy też surowy, ale nie pozbawiony klimatu black metal, to będzie kupiony. W przeciwieństwie do Forest dyskografia dużo bardziej obszerna.