Nazwana na cześć najjaśniejszej gwiazdy północnej półkuli nieba norweska kapela opublikowała pierwsze demo w 1990 roku. Od tego czasu zespół wydał pięć bardzo różnorodnych albumów oraz kilka innych wydawnictw. Pomimo wielu zmian stylistycznych, kapela wciąż posiada charakterystyczne dla siebie teatralne, szaleńcze, kosmiczne, a często także groteskowe elementy, które razem z agresywnymi partiami perkusji tworzą jedyną w swoim rodzaju mieszankę, którą nie sposób podrobić.
Pierwszym po demo, oficjalnym wydawnictwem zespołu był singiel My Angel utrzymany w klimacie science-fiction death metalu w wolnych tempach. Po opuszczeniu zespołu przez jednego z założycieli, wokalistę i basistę Mariusa Volda (także Thorns) Arcturus skoncentrował się na symfonicznym black metalu opiewającym walory pięknej i bezlitosnej norweskiej przyrody.
W tej stylistyce utrzymana jest jego pierwsza EP-ka, Constellation, oraz debiutancki album Aspera Hiems Symfonia. Na tym krążku znalazły się nagrane na nowo kawałki z Constellation, dodatkowo wzbogacone o linię basu, a także kilka nowych utworów. Płyta została bardzo ciepło przyjęta i do dziś pozostaje, obok pierwszych dokonań Ulver, wyznacznikiem jakości symfonicznego, melodyjnego black metalu.
Wtedy też uformował się klasyczny skład Arcturus, który wkrótce został okrzyknięty norweską supergrupą. Oprócz członków założycieli – znanego z Mayhem oraz niezliczonych innych projektów - perkusisty Jana Axela „Hellhammera” Blomberga oraz klawiszowca i autora większości muzyki zespołu, Steinara Sverda Johnsena formację wspierał swoim niecodziennym wokalem Kristoffer „Garm” Rygg z Ulver. Samotha z Emperor, który grał na gitarze na Constellation (EP zostało zresztą wydane przez jego Nocturnal Art) zastąpił Carl August Tidemann (także Winds). W roli basisty występuje od tego czasu Skoll, który zagrał na czterech krążkach grupy.
W 1997 roku zespół wydał przełomową dla sceny blackmetalowej płytę La Masquerade Infernale i odszedł od standardowego symfonicznego grania na rzecz bardziej eksperymentalnego, awangardowego i iście teatralnego podejścia do tworzonego materiału. W jednym z utworów na tym krążku, Chaos Path, opętane wokale wykonał przyszły członek grupy, basista Dimmu Borgir - ICS Vortex, natomiast rolę gitarzysty przejął Knut Magne Valle, który od tego czasu wspiera Arcturus swoimi płynącymi solówkami i pięknymi melodiami, które wraz z klawiszowymi pasażami Sverda stanowią przeciwwagę dla zróżnicowanych, często szalonych linii wokalnych oraz perkusyjnej nawałnicy Hellhammera.
Kolejny album grupy, The Sham Mirrors z 2002 roku, zwiastował złagodzenie brzmienia i pójście w kierunku bardziej przystępnej, mniej chaotycznej muzyki. Zespół nie stracił jednak nic ze swojej oryginalności i groteskowo-teatralnego klimatu, a za wokale w utworze Radical Cut odpowiadał sam Ihsahn, lider Emperor. Dominującą rolę na tym krążku odgrywają niebanalne klawisze Sverda, które urokliwymi melodyjkami pozwalają dostrzec piękno nawet w największym chaosie.
Po tym albumie zespół opuścił Kristoffer „Garm” Rygg i choć wielu wieszczyło koniec kapeli, Arcturus wydał w 2005 roku kolejną płytę – Sideshow Symphonies. Odszedł na niej nieco od wcześniejszej, infernalnej maskarady i skierował się ku gwiazdom, zabierając ze sobą w podróż także słuchaczy. Od tego czasu za mikrofonem na studyjnych materiałach formacji stoi ICS Vortex. Niestety, główny autor muzyki kapeli, Sverd, uznał wkrótce, że brakuje mu inspiracji i zawiesił projekt.
Szczęśliwie, w 2011 roku zespół zreformował się i po pojedynczych występach na festiwalach - głównie w Skandynawii i USA - ruszyły prace nad następcą Sideshow Symphonies. Album Arcturian ukazał się w 2015 roku i po raz kolejny zaskoczył środowisko metalowe.
Skład:
Sverd - Guitars (1991), Keyboards (1991-2007, 2011-present) Mortem, ex-The Kovenant, ex-Ulver, ex-Emperor (live), ex-Ved Buens Ende (live), ex-Covenant, ex-Descended
Hellhammer - Drums, Percussion (1991-2007), Drums (2011-present) Age of Silence, Mayhem, Mortem, Winds, Mezzerschmitt, ex-Covenant, ex-Den Saakaldte, ex-Dimmu Borgir, ex-Nidingr, ex-Shining, ex-The Kovenant, ex-Troll, ex-Umoral, ex-Emperor (live), ex-Immortal (live), ex-Mysticum (live), ex-Tritonus (live), ex-Carnivora, ex-Descended
Skoll - Bass (1995-2000, 2002-2007, 2011-present) Den Saakaldte, ex-Fimbulwinter, ex-Ulver, ex-Ved Buens Ende
Knut Magne Valle - Guitars (1996-2007, 2011-present) Time Space Circles, ex-Ulver
ICS Vortex - Vocals (2005-2007, 2011-present) Borknagar, ICS Vortex, Lamented Souls, Artisan, God of Atheists, ex-Dimmu Borgir, ex-Ved Buens Ende (live), ex-Penthouse Petz
Samoth - Guitars, Bass (1993-1995) Emperor, The Wretched End, Scum, ex-Zyklon, ex-Zyklon-B, ex-Embryonic, ex-Xerasia, ex-Gorgoroth, ex-Satyricon, ex-Thou Shalt Suffer, ex-Conspiracy, ex-Fast Breeder, ex-Notodden All Stars, ex-Spina Bifida, ex-Zyltelab
Garm - Vocals (1993-2003) Ulver, Head Control System, Æthenor, ex-Borknagar
Carl August Tidemann - Guitars (1995-1997) Tritonus, Winds, ex-Carl August Tidemann, God of Atheists
Dag F. Gravem - Bass (2001-2002)
Tore Moren - Guitars (2003-2007) Wild Willy's Gang, ex-Carnivora, Tore St. Moren, ex-Exorcism, ex-Jorn, ex-Skitliv
Øyvind Hægeland - Vocals (2003-2005) Manitou, Spiral Architect, ex-Clairvoya, Son IC, ex-Den Saakaldte, ex-Lunaris, ex-Scariot
1990 - Promo 90 [demo]
1991 - My Angel [single]
1994 - Constellation [EP]
1996 - Aspera Hiems Symfonia
1997 - La Masquerade Infernale
1999 - Disguised Masters [kompilacja remixów]
2000 - True Kings of Norway [split]
2002 - The Sham Mirrors
2002 - Aspera Hiems Symfonia / Constellation / My Angel [kompilacja]
2005 - Sideshow Symphonies
2006 - Shipwrecked in Oslo [video]
2015 - Arcturian
Kompilacje:
https://candlelightrecordsuk.bandcamp.c ... n-my-angel
MA: https://www.metal-archives.com/bands/Arcturus/292
BC: https://candlelightrecordsuk.bandcamp.com/music
BC: https://arcturus-no.bandcamp.com/music
BC: https://arcturuskyrck.bandcamp.com/music
BC: https://seasonofmistcatalogue.bandcamp.com/music