Limbonic Art

[Lis]

Tak, na nim chyba najwięcej jest w gitarach tego wspomnianego nanana...

[Thorgal]

Nie wiem co masz na myśli z tymi gitarami. Dla mnie piła łańcuchowa chodzi tam jak należy. Przypominają mi ciut debiut Satyricon a to też plus do klimatu.
Najważniejsze są plumkania, sample, zaśpiewy, recytacje i te ambientowe, eteryczne przerywniki miedzy utworami.
Czysta przyjemność i znak firmowy minionej epoki.
Kurwa... Zaraz zapuszczę!

[Hajasz]

Będąc kiedyś w Lublinie usłyszałem od Przemka Popiołka najlepszą reckę debiutu Limbonic Art. Ta płyta jest jak sex z dmuchaną lalką i to w dodatku taką za mało napompowaną.

[Lis]

Nie wiem co masz na myśli z tymi gitarami.

Grają strasznie banalne riffy.

[Thorgal]

Ta płyta jest jak sex z dmuchaną lalką i to w dodatku taką za mało napompowaną.

Nie mam w tej kwestii żadnego doświadczenia więc daje wiarę na słowo.

Grają strasznie banalne riffy.

No grają, nie będę próbował zaprzeczać. Ale w tym wypadku w ogóle mi to nie przeszkadza, bo to nie o riffowanie tutaj chodzi.
Dodam nawet, że melodie też są banalne a sample tanie. Ale co poradzę, że to na mnie działa?

Stosując porównanie à la Hajasz... Znałem kiedyś babeczkę z takim nieco głupkowatym wyrazem twarzy, nie tyle brzydką co z leciutkim zezem. A mnie ten jej wyraz twarzy i zezik kręcił niemiłosiernie, zwłaszcza gdy się krzywiła jak ją stukałem. Więc nie mówię, żeby się z Limbonic Art żenić, ale tryknąć raz na jakiś czas? Z przyjemnością!

[Lis]

No grają, nie będę próbował zaprzeczać. Ale w tym wypadku w ogóle mi to nie przeszkadza,

Mnie też jakoś bardzo nie.

[Wędrowycz]

Oczywiście gusta i guściki. Mnie Limbonic Art z okresu od debiutu do "Ad Noctum" nie nudzi. Rzadko wracam, ale ilekroć to robię to odsłuchy są przyjemne. Fakt, z biegiem lat bardziej wyraźnie słyszę niektóre naiwne zagrywki, ale nie przeszkadza mi to aż tak w odbiorze. Pierwsze dwa pełniaki zresztą są moim zdaniem opus magnum zespołu.

[TheAbhorrent]

Ja bardzo lubię dwie pierwsze, ale Moon in the Scorpio wiadomo, numer jeden. Klimat tego albumu jest niesamowity. Wydaje mi się, że hejtujące opinie jakichś prawdziwków, że to gówno, bo klawisze, bo przaśne, bo wioska, to trzeba spłukiwać w kiblu i zupełnie się nimi nie przejmować. Ludzie mają różne gusta jako odbiorcy i różne wizje jako twórcy. Jest pewnym paradoksem, że dość często metal w przesłaniu kładzie nacisk na indywidualizm, a prawdziwki tenże indywidualizm hejtują, bo nie pasuje do jakiegoś wzorca.

[Wędrowycz]

Czy opinie negatywne pochodzą od prawdziwków, to bym akurat powątpiewał. Co więcej niejednokrotnie ktoś zarzuca, że muzyka Limbonic Art jest przaśna i wesołkowata, a sam słucha nielichego szajsu który tak właśnie można określić.

Wracając do samego zespołu mnie osobiście jest tylko szkoda, że im dalej w las (czy bardziej precyzyjnie w dyskografię) tym większy spadek jakościowy. Mimo wszystko w dalszym ciągu chętnie będę wracał do tego wczesnego etapu twórczości, gdyż ma on specyficzny, nieco teatralny charakter i przez to jest dość unikatowy na norweskiej scenie.

[Hajasz]

Jak świat długi i szeroki to nie ma zespołu, który wykonując ten symfoniczny blek metal nie popadłby w marazm po drugiej a czasem nawet już pierwszej płycie. Kontynuując taki styl z zamiarem rozwoju to kolejne albumy będą albo słodkie i polukrowane jak fuga nastolatki albo napuszone do porzygu jak w przypadku Therion. Limbonic wzniósł się na wyżyny na drugim albumie i wiadome było, że wyżej i lepiej już się nie da. Potem zachciało im się nagrać symfoniczny det metal i się obsrali i to tak przepotężnie, że z tego gówna nie wyszli do dnia dzisiejszego.

[Wędrowycz]

Potem zachciało im się nagrać symfoniczny det metal i się obsrali i to tak przepotężnie, że z tego gówna nie wyszli do dnia dzisiejszego.

Lubię te Twoje barwne opisy Nie mniej jednak masz rację, jak najbardziej, jeszcze jak. Można było na tamtym etapie już zaorać kapelę i by wyszło na dobre.

[Thorgal]

Potem zachciało im się nagrać symfoniczny det metal i się obsrali i to tak przepotężnie, że z tego gówna nie wyszli do dnia dzisiejszego.

Lubię te Twoje barwne opisy Nie mniej jednak masz rację, jak najbardziej, jeszcze jak. Można było na tamtym etapie już zaorać kapelę i by wyszło na dobre.

100% racji. Dlatego tez pisałem, że nic nowego od nich nie wzbudza u mnie (od dawna) najmniejszego zainteresowania.

Za to odpalę na dniach to drugie demo. Stare to co innego, zawsze daje nadzieje, że będzie strzał.