King Crimson

**Pan Efilnikufesin** 3 lata temu

King Crimson.

Start nastąpił w Anglii w 1968 roku. Napierdalają do przodu bez przerwy, urywając jaja i dupy. Kto się nie zgadza ten głupi pedał, albo szmata

https://www.dgmlive.com/

**pp3088** 3 lata temu

Zajebiste album od nich:
In the Court of the Crimson King (1969)
In the Wake of Poseidon (1970)
Lizard (1970)
Islands (1971)
Larks' Tongues in Aspic (1973)
Starless and Bible Black (1974)
Red (1974)
Discipline (1981)
THRAK (1995)
The Power to Believe (2003)

Czyli praktycznie wszystko.

Robert Fripp to jeden z najlepszych gitarzystów w historii. Nie ma nawet co dyskutować.

**yog** 3 lata temu

czujecie się lepsi jako fani?

**pp3088** 3 lata temu

yog pisze: ↑
3 lata temu
czujecie się lepsi jako fani?

Ja jestem lepszy.

Post z dupy, pozdrawiam.

**yog** 3 lata temu

Bo fajni king crimson się strasznie puszą

Taki synonim muzycznego snobizmu xDE

**Blind** 3 lata temu

Jedynka jest ponadczasowa i absolutnie genialna. 'Discipline' bdb, a Frame by Frame wkreca się w mózg mocno. Reszty nie znam.

**Vortex** 3 lata temu

Miałem nawet swego czasu niezła fazę na nich, ale śledząc ich dyskografię, zaczęli mnie nudzić. Czyli jednak nie do końca mój klimat.

**STALOWY SYLWEK** 3 lata temu

Do pewnego momentu w życiu słuchałem praktycznie wyłącznie metalu (z bardzo nielicznymi wyjątkami). Teraz szukam nowych muzycznych wrażeń i to mnie podkusiło do przesłuchania jedynki KING CRIMSON. Bardzo kojąca granie. Trzeba będzie się w CD zaopatrzyć.

**yog** 3 lata temu

In the Court of the Crimson King to jest ich debiut? W Epitaph się zasłuchiwałem w liceum (wiem, pewnie akurat mało oryginalny wybór).

**deathwhore** 3 lata temu

No a ja ich poznałem mając lat 13 i zasłuchiwałem się jak pojebany, jak potem trafiłem na te wszystkie Opeth, Death czy inne chuju muju miki wmawiające, że to ambitne i nie dla byle pyrdków to szydziłem i trochę pogardzałem.

**Pioniere** 3 lata temu

Świetny zespół grający ponadczasową muzę, tyle że i ta mi się z przesytu nieco z czasem przejadła, i oddałem dobremu kumplowi: Red, Discipline oraz Islands, pozostawiając se jedynie koncertowy bootelg "Earthbound" z '72 roku, którego to pomimo wielu próśb fanów, nigdy nie chcieli oficjalnie wydać.

Może za jakiś czas mi się odmieni i ponownie zachce mi się powrócić do ich twórczości w szerszym wydaniu, ale jak na chwilę obecną ww. bootleg w 100% mi wystarcza.

**CzłowiekMłot** 3 lata temu

Perfekcyjne granie, synonim słowa progresja.

Jednym z moich ostatnich muzycznych marzeń było zobaczenie KC na żywo. Jeśli tylko dożyją czerwca tego roku, a mi uda się wrócić z katowickiego koncertu Judasów to będę mógł umrzeć w spokoju - oczywiście bilecik już czeka.

http://www.antyradio.pl/Muzyka/Koncerty ... 2018-18643

**CzłowiekMłot** 3 lata temu

W połowie czerwca tego roku elita progrocka zaprezentowała przekrojowy, ale momentami też zaskakujący, prawie trzygodzinny set. W historii muzyki popularnej mieliśmy juz do czynienia z orkiestrami jazzowymi, tym razem okazało się, ze istnieją tez orkiestry rockowe.

Trzej perkusiści (w tym jeden znany z Porcupine Tree), pan od dęciaków, Korwin Mikke na basie, gitarzysto-wokalista i schowany z boku sceny koncertmistrz Fripp rozjebali mnie na części pierwsze. Sporo czasu minęło aż udało mi się pozbierać te puzzle do kupy.

Nie zabrakło nieśmiertelnych szlagierów z debiutu (za nowocześnie brzmiące "XXI Century Schizoid Man" i fantastycznie odegrany "Starless" pełen szacunek), strzałów z "Red", "Dispipline" i "Lizard", ale też mniej oczywistych dla mnie numerów z "Islands" czy "Starless and Bible Black".

Absolutnym zaskoczeniem było dla mnie kilka utworów z "Radical Action to Unseat the Hold of Monkey Mind". Miał ktoś kiedyś z tym styczność?

Co jak co, ale nie wyglądało mi to na zakończenie projektów spod znaku King Crimson.

**Pan Efilnikufesin** 2 lata temu

Pudełko pełne czekoladek

https://burningshed.com/king-crimson_he ... rth_boxset

**yog** rok temu

kurz pisze: ↑
rok temu

Epitaph [..] mało oryginalny wybór
Ponadczasowy kawałek, przystępny i sięgający głębi jednocześnie. U mnie osobiście równać się z nim może tylko Child In Time Purpli.

Tak ten kawałek skatowałem 20 lat temu, że do dziś się nie mogę za King Crimson zabrać.

**kurz** rok temu

Zabieraj się, polecam zacząć od Discipline, jeżeli nie znasz, to możesz bardzo pozytywnie się zdziwić.

**deathwhore** rok temu

Discipline to chyba jedna z mniej przyjemnych płyt. Co nie oznacza oczywiście, że złych, ale ja ją przynajmniej odbieram jako taką bardzo matematyczną i chłodną, choć z gorącymi rytmami.

**kurz** rok temu

Ciekawie ujęte, może coś w tym jest, połączenie chłodu i gorących rytmów. Ale nieprzyjemna? Z tym się nie zgodzę, dla mnie to bardzo relaksujący i spójny materiał zagrany, i tu się zgodzę, z matematyczną precyzją.

**deathwhore** rok temu

Tak, ona ma też taki relaksujący potencjał i masz rację. Tyle, że słuchana w ten sposób sporo traci - to, co tam się dzieje momentami z metrum to jakieś mocno chore akcje. Ale fakt, "nieprzyjemna" to złe słowo, bo ona sobie płynie. Jednocześnie na początek poważniejszego słuchania KC chyba bym jej nie polecał, bo można jej nie docenić w należyty sposób.

**kurz** rok temu

Przeczytałem nawet co to metrum, ale niekoniecznie mnie to interesuje; być może ograniczam się w ten sposób, być może wręcz przeciwnie. Tak czy inaczej to prześwietny album i bardzo inny od klasycznego King Crimson z lat 70-ych. Dlatego tez polecałem go @yogowi, gdyż mam wrażenie, że raczej te początki zespołu zna (zresztą znakomite).

Mości @deathwhore, co ty byś polecił na początek, tak z ciekawości pytam.

**deathwhore** rok temu

Szczerze mówiąc nie wiem. Nie wiem tak naprawdę co tam yog zna. Gdybym miał polecać jakiemuś metalowcowi tak z przypadku, to może coś z tych całkiem nowszych rzeczy, w stylu Vroom Vroom - tyle, że te czasy sam akurat znam dość słabo i się do tego przymierzam, żeby usiąść dokładniej. Tak bardziej ogólnie - to chyba Red, bo jest mocno emocjonalna, trochę mocniejszych zagrań, trochę mroku, też bez przesadnej matematyki - jak na standardy gatunkowe oczywiście. Nie lubię tej płyty słuchać przy zapalonym świetle, ewentualnie jakieś lampki albo świeczki. I światełko świeżo przypalonego żaru

**Pioniere** rok temu

A ja tam słucham se, jak mam ochotę na King Crimson przeważnie koncertowego albumu Earthbound w pierwszym wydaniu.

**kurz** rok temu

Pioniere pisze: ↑
rok temu
A ja tam słucham se, jak mam ochotę na King Crimson przeważnie koncertowego albumu Earthbound w pierwszym wydaniu.

No właśnie ekstra jest u nich to, że praktycznie każdy kto słucha, lubi co innego, w innej kolejności, różne okresy z totalnie różną muzą i co ciekawe zawsze byli z przodu, przecierali szlaki. Ja zaczynałem standardowo od debiutu, potem lekkie rozczarowanie w postaci In The Wake of Poseidon (dopiero niedawno do tego wróciłem i przeżyłem lekki szok, naprawdę jest dobre), ale Discipline to mnie znokautowało, totalna zmiana stylu, i zajebiste, zajebiste, zajebiste.. zresztą rzeczy z lat 90-ych i 2000-ych także ekstra; Thrak, The construKtion of Light bardzo mocne albumy, a lata 70-e no to wiadomo, klasa sama w sobie.

**pit** rok temu

kurz pisze: ↑
rok temu
ale Discipline to mnie znokautowało, totalna zmiana stylu,

Wszystko przez to, że Belew udzielał się wtedy w Talking Heads.

**kurz** rok temu

pit pisze: ↑
rok temu
Wszystko przez to, że Belew udzielał się wtedy w Talking Heads.

Ale przyznasz, że ten miks wyszedł absolutnie oryginalnie?

I zachwycająco.

**deathwhore** rok temu

pit pisze: ↑
rok temu

kurz pisze: ↑
rok temu
ale Discipline to mnie znokautowało, totalna zmiana stylu,
Wszystko przez to, że Belew udzielał się wtedy w Talking Heads.

Ja jednak bym obstawiał fakt, że przeszedł od Zappy.

**Pan Efilnikufesin** rok temu

Całkiem niedawno się zrobiło

https://burningshed.com/store/kingcrims ... uble-vinyl

**CzłowiekMłot** 9 mies. temu

**Kozioł** 9 mies. temu

O ktoś chowa mirabelki...

**pp3088** 9 mies. temu

Frippi to prawdziwy romantyk, przez patrzył kobiecinie prosto w oczy. Nawet nie spojrzał na... gitarę!

**CzłowiekMłot** 9 mies. temu

Nadal niewzruszony:

**Kozioł** 9 mies. temu

Ja bym nie wytrzymał i ją rymbał rymbał rymbał

**deathwhore** 9 mies. temu

Akurat małżowina Pana Frippa to też artystka z całkiem sporym dorobkiem, swego czasu również dużo bardziej rozrywkowa niż dystyngowany Robert.

**Vortex** 9 mies. temu

pp3088 pisze: ↑
9 mies. temu
Frippi to prawdziwy romantyk, przez patrzył kobiecinie prosto w oczy. Nawet nie spojrzał na... gitarę!

Tak nie spojrzał, że się pogubił w pewnym momencie sfałszował okrutnie, no ale cycki wybaczą wszystko

**Pan Efilnikufesin** 9 mies. temu

Wyglada ze niezle sie bawia.

**Pan Efilnikufesin** 6 mies. temu

CzłowiekMłot pisze: ↑
9 mies. temu
Nadal niewzruszony:

A jednak sie wzruszyl:

**CzłowiekMłot** 6 mies. temu

Dobrze widzieć Frippa w formie.

Pozytywna parka.

**kurz** 2 tyg. temu

Właśnie uświadomiłem sobie, że zajebisty King Crimson to debiut i kolorowa trylogia: Discipline, Beat i Three of a Perfect Pair. To są naprawdę świetne albumy; In The Court of The Crimson King to totalny odlot, schizofrenia przetykana złotem, a kolorowe albumiki z początku lat 80-ych, to przejście do innego poziomu mocy, prawdziwa „taneczna@ awangarda, w najlepszym tego słowa znaczeniu. Jeszcze można posłuchać dość psychodeliczno-bajkowego In The Wake of Poseidon i piosenkowego, mrocznego Red. Reszta „kultowych” płyt z lat 70-ych to jednak bardzo nierówne rzeczy, w dużej części niestety rzępololo i awangarda w tym złym tego słowa znaczeniu, ale kilka dobrych kawałków oczywiście by się znalazło. I nie zmienia tego fakt, że posiadam zajebiste wydania tych albumów z epoki, tłoczone przez skośnookich mistrzów winyli z Kraju Kwitnącej Wiśni.

**pit** tydzień temu

A co sądzisz o okresie "metaluchowo-nine-inch-nailowskim"? Czyli o THRAK i The Power to Believe.

**kurz** tydzień temu

Szczerze powiem, nie znam dogłębnie. Ale nie walnęło od razu po jajach, to jakoś szczególnie nie wnikałem. Polecasz?

**CzłowiekMłot** tydzień temu

Też polecam, THRAK jest w pytę, co do tej drugiej nie mam pewności, za mało i dawno słuchałem.

**pit** tydzień temu

kurz pisze: ↑
tydzień temu
Szczerze powiem, nie znam dogłębnie. Ale nie walnęło od razu po jajach, to jakoś szczególnie nie wnikałem. Polecasz?

Jak najbardziej, jeszcze jak.

**kurz** tydzień temu

Zajebiście niespójna płyta, ten THRAK. Krótko mówiąc, przykurwisty album. Wkrótce coś dopiszę, bo tera muszę biec.

**pit** 3 dni temu

Interludium.