Scorpions

[Vortex]

Zespół hardrockowy założony 12 listopada 1965 roku w Hanowerze (Niemcy). Od momentu założenia zespołu, ich muzyka wahała się od hard rocka do heavy metalu. Trzon zespołu stanowią założyciel grupy, gitarzysta Rudolf Schenker oraz wokalista Klaus Meine. Zespół notowany był na 46. miejscu VH1's Greatest Artists of Hard Rock, a utwór „Rock You Like a Hurricane” na 18. miejscu VH1's list of the 100 Greatest Hard Rock Songs. Scorpions są jednym z najlepiej sprzedających się zespołów wszech czasów, z wynikiem ponad 75 milionów sprzedanych płyt na całym świecie.

Wiadomo z jaką muzą kojarzony jest ten zespół, jednak początkowe płyty to był świetny heavy metalowy podmuch, które naprawdę warto poznać.

Obecny skład
Klaus Meine – wokal, gitara (w utworach instrumentalnych)
Rudolf Schenker – gitara
Matthias Jabs – gitara (od 1978)
Paweł Mąciwoda – gitara basowa (od 2003)
Mikkey Dee – perkusja (od 2016)

Byli członkowie zespołu
Joe Wyman – perkusja (1972)
Michael Schenker – gitara (1971–1973, 1978)
Lothar Heimberg – gitara basowa (1968–1972)
Jürgen Rosenthal – perkusja (1973–1975)
Rudy Lenners – perkusja (1975–1977)
Uli Jon Roth – gitara (1973–1978)
Wolfgang Dziony – perkusja (1965–1972)
Francis Buchholz – gitara basowa (1973–1992)
Herman Rarebell – perkusja (1977–1995)
Ralph Rieckermann – gitara basowa (1992–2003)
James Kottak – perkusja (1996-2016)

Albumy studyjne
1972 Lonesome Crow
1974 Fly to the Rainbow
1975 In Trance
1976 Virgin Killer
1977 Taken by Force
1979 Lovedrive
1980 Animal Magnetism
1982 Blackout
1984 Love at First Sting
1988 Savage Amusement
1990 Crazy World
1993 Face the Heat
1996 Pure Instinct
1999 Eye II Eye
2000 Moment of Glory (z orkiestrą symfoniczną)
2004 Unbreakable
2007 Humanity – Hour 1
2010 Sting in the Tail
2011 Comeblack
2015 Return to Forever
2022 Rock Believer

Albumy koncertowe
1978 Tokyo Tapes
1985 World Wide Live
1995 Live Bites
2001 Acoustica
2013 MTV Unplugged

[CzłowiekMłot]

Jak dla mnie są to niezaprzeczalni klasycy rocka, którzy nie stali się parodią samych siebie. Zdaje się, że do dziś prezentują wysoką formę koncertową.
Najbardziej osłuchałem się z albumami "Animal Magnetism", "Bleakout", "Love at First Sting", "Crazy World" i "Unbreakable", po którym ponoć mieli zagrać ostatnią trasę. Można powiedzieć, że są tez najdłużej żegnającym się zespołem w historii
Ulubione kawałki - "Animal Magnetism", "Blackout", "When The Smoke Is Going Down", "Rock you like a Hurricane", "Still Loving You", (osłuchane do porzygu)"Wind Of Change" i "Send me an Angel".

Oj chciałoby się ich zobaczyć na żywo.

[borsuk]

miałem okazję obejrzeć ich na żywo, warto było. jeżeli chodzi o płyty to mam Love at the first sting, Lovedrive, Face the Heat i koncertówkę World Wide Live. bardzo lubię sobie czasem odpalić.

[Bartz Blaue Reiter]

Poza tymi największymi radiowymi szlagierami, to kojarzę dorobek tej kapeli tylko ze starej kasety z największymi hitami, którą miał mój Tate. Miło wspominam, ale chyba dzisiaj by mi się już nie chciało "nadrabiać zaległości" ze znajomości muzyki Scorpionsów.

[Vortex]

Takie mnie skojarzenie dopadło, jak czytam co pisaliście i z obserwacji na muze Scorpions wśród "normalnych" obywateli. Otóż pod tym względem żaden zespół nie może dorównać Metallice, ich ballady kochają wszyscy Na żywca chętnie bym obczaił, zarówno w wersji elektrycznej jak i akustycznej.

[borsuk]

nie wiem, bo Scorpionsi to jedyny zespół, na którego koncercie byłem z Mamą i w dodatku bardzo jej się podobało, na Metallicę jechać jej aż tak bardzo się nie chciało

[Vortex]

Na żywca chętnie bym obczaił, zarówno w wersji elektrycznej jak i akustycznej.

No i życzenie spełni się 29.07 tego roku, ciekawy jestem srogo.

[Vortex]

Bardzo fajny gig, dlatego właśnie jeżdżę na takie koncerty, dziady dają czadu jak nie wiem, młodzi mogą się uczyć tylko. Atlas Arena w Łodzi pierwszy raz gościła mą osobę, a ta osoba jest naprawdę mega zadowolona, przede wszystkim z jakości dźwięku jaką tam dźwiękowcy wyciągnęli. Przekrój utworów bardzo dobry, zdecydowana mniejszość ballad, więc rządził drapieżny klimat. Należny hołd dla Lemmiego w postaci "Overkilla". No i Mikkey Dee kolesia nie da się nie lubić. Bardzo mile będę tamten wieczór wspominał.

[CzłowiekMłot]

Najnowszy kawałek najdłużej żegnającego się zespołu świata. Nowa płyta zatytułowana „Rock Believer” ma się ukazać w lutym 2022 roku.

[Szajtan]

W ramach promocji tego albumu zespół na wiosnę 2022 roku wyruszy w trasę koncertową.

Polskę odwiedzi 28. maja – Kraków – Tauron Arena.

[CzłowiekMłot]

Kurczę, chyba odwiedzę ten Kraków po latach, co by uronić kilka boomerskich łez do ich żelaznych hitów…

[CzłowiekMłot]

Tytułowy kawałek z nowej płyty.

[Vortex]

Zespół, który miał już nie istnieć od 7 lat (???!!!! ) wrócił, do korzeni. Po dość nowoczesnym come backu, przyszedł czas na klasyczną rockową płytę. Oczywiście, jej poziom na wyżyny się nie wznosi, lecz to dość solidny kawał rockowego chleba wyciągnięty z poprzedniego wieku.

[pit]

Debiut był taki trochę krautrockowy. Gdyby nagrali coś takiego byłoby fajnie.

[kurz]

Debiut był taki trochę krautrockowy. Gdyby nagrali coś takiego byłoby fajnie.

Jedyny ich album, który trawię w całości. Plus szlagiery, które mają niezły feeling, ale ogólnie za dużo dłużyzn, slodzizny. Ostatnio kilka albumów z przełomu lat 70-ych i 80-ych przesłuchałem; nic się nie zmieniło od czasów liceum - za dużo cukru w cukrze.

[karp]

Okładka nowej płyta, dużo lepsza niż fotoszopowe bohomazy, zalatuje trochę heavy metalowymi starociami typu Trance. Zresztą materiał na płycie równie staroszkolny, tyle że szybko wypada z pamięci. Ot taki solidny przeciętniak.

Debiut był taki trochę krautrockowy. Gdyby nagrali coś takiego byłoby fajnie.

Jedyny ich album, który trawię w całości. Plus szlagiery, które mają niezły feeling, ale ogólnie za dużo dłużyzn, slodzizny. Ostatnio kilka albumów z przełomu lat 70-ych i 80-ych przesłuchałem; nic się nie zmieniło od czasów liceum - za dużo cukru w cukrze.

No gdzie, Taken By Force to jest kwaśne, a nie słodkie

[CzłowiekMłot]

Ostatnia płyta to bardzo pozytywne zaskoczenie. Nie ma nudy, wszystko się zgadza, forma jest i przede wszystkim protoheavy metal i hard rock. Jak na takich weteranów to żadna lipa, stare dobre Skorpiony co niekoniecznie chcą być puszczani w pop rockowych stacjach jak poprzednio. W tym Czołgu jest jeszcze paliwo.

Tymczasem, w końcu, przypadkowo zabrałem się za ich początki gdzie grali inną, wygląda na to, że psychodeliczną, bluesrockową, zeppelinopodobną muzykę. Zacny numer z tego „I’m going mad”:

[dj zakrystian]

Debiut i Fly to the Rainbow to solidne szlagi na japę, cytując klasyka. Płyty z lat 80 tych, to już bardziej stadionowy hard n heavy, ale taki na poziomie. Blackout z 82 chyba najczęściej katowałem z tego przebojowego okresu.

[Szajtan]

Rock Believer to chyba najcięższy, najbardziej hard rockowy album zespołu w ostatnich latach. To album przepełniony świetnymi kompozycjami, które oprócz świetnych melodii niosą w sobie ogromny ładunek energii. Jeśli by ktoś nie znał zespołu, mógłby spokojnie pomyśleć, że nagrali go młodzieńcy, których energia wręcz rozpiera. Czuć tego ducha młodości i radości. Nie czuć w niej wyrachowania, wręcz przeciwnie, czuć tę samą iskrę, jaka towarzyszyła im kiedyś.