Gigan

[GracSol9]

Zespół Progressive/Technical Death Metal z Tampa na Florydzie. Został założony na początku 2006 roku przez gitarzystę Erica Hersemanna, postanawiając przy tym stworzyć swój własny muzyczny styl. W 2008 roku zespół wydał swój debiutancki album „The Order of the False Eye” nakładem Napalm Records.

Muzyczne doświadczenie Gigan to nie tylko agresywna, inteligentna prędkość, kosmiczne pejzaże dźwiękowe i abstrakcyjna technika, ale także prezentacja na żywo swoich koncepcji. Coś co można określić magią pod wpływem psychodeli jest niewątpliwie lirycznym określeniem ich twórczość, inspirowanej zarówno mizantropią jak i zjawiskami nadprzyrodzonymi.

Jak w przypadku choćby Mithras, pojawia się tu sporo klimatów kosmicznych. Gigan jednak na kolejnych płytach stara się przesuwać kolejne granice własnego pojęcia ekstremy. Jest na pewno jednym z ciekawszych tworów współczesnej sceny DM w USA i nie tylko.

Skład:
Eric Hersemann - Bass, Guitars, Synthesizer, Theremin, Xylophone (2006-present) ex-Diabolic, ex-Hate Eternal, ex-Lord Blasphemer
Nate Cotton - Drums (2013-present) Bedlam of Cacophony
Jerry Kavouriaris - Vocals (2017-present) Elbow Deep, ex-They Die Screaming
Rajan Davis - Bass (2019-present)

▼ Byli muzycy

Grover Norton III - Drums (2006-2007) Eating Infinity, ex-Cystic Dysentery
Randy Piro - Guitars (rhythm), Vocals (2006-2010) Hibernus Mortis, Orbweaver, ex-Hate Eternal, ex-Kult ov Azazel
Danny Ryan - Drums (2007-2009) Ecryptus, The Universe Divide, ex-Apocalyptic Visions, Pork!, ex-Malefic
Kaish - Drums (2010-2013) ex-Vital Remains (live)
John Collett - Vocals (2010-2013) Nightmarer, ex-Success Will Write Apocalypse Across the Sky, ex-Dehumanized (live)
Pat Clancy - Bass (2011) Berator, Imperial Savagery, Sons of Famine, ex-CorpseVomit, Yakuza (live), ex-Malas, ex-Nachtmystium
Eston Browne - Vocals (2013-2017) Abolishing the Ignominious, Humanity Falls, ex-Salö, Katalepsy [USA], ex-Animals Killing People, ex-Merciless Mutilation, ex-Kresil

▼ Muzycy koncertowi

Paul Garcia - Bass (2013-present) Kataplexy, ex-Sapphist, ex-The Fallen, ex-Asphyxiator, ex-Corphagy, ex-Gorgasm, ex-Nekropsy, ex-Wintering
Dylan Thomas - Bass (2014-present) Landmine Marathon, ex-Epidemic Decay, Dueno, Impregnator, ex-Take Over and Destroy
Tyler McDaniel - Vocals (2014-present) Monotheist, Seven Kingdoms, ex-Project: Roenwolfe

Sally Gates - Bass (2008-2010) ex-Relentless Attrition, Orbweaver, ex-Castrator (live), ex-Success Will Write Apocalypse Across the Sky (live)
Nate Cotton - Drums (2009-2010) Bedlam of Cacophony
Pat Clancy - Bass (2011, 2014) Berator, Imperial Savagery, Sons of Famine, ex-CorpseVomit, Yakuza (live), ex-Malas, ex-Nachtmystium

Dyskografia:
2007 - Footsteps of Gigan [EP]
2008 - The Order of the False Eye
2011 - Quasi-Hallucinogenic Sonic Landscapes
2013 - Multi-Dimensional Fractal-Sorcery and Super Science
2017 - Undulating Waves of Rainbiotic Iridescence




MA: https://www.metal-archives.com/bands/Gigan/108235
BC: https://gigan.bandcamp.com/music

[mkowal666]

dawno ich nie słuchalem, ale z tego co pamiętam takie płyty jak The Order czy ostatni długograjec to duży sztos był. Mithras z USA. Może warto sobię odświeżyć co nieco.

[DiabelskiDom]

Znam trzy ostatnie płyty i bardzo sobie cenię. Też miałem zakładać temat, bo jakoś niedawno sobie ich odświeżałem, ale ponieważ się ostatecznie nie zebrałem, to dobrze, że autor mnie ubiegł

Generalnie, to etykietka "techniczny/progresywny death metal" kojarzy mi się niezbyt dobrze, bo automatycznie przed oczami stają mi wyprane z wkurwu masturbacje na gryfie oraz odjazdy daleko poza ekstremalny metal, które to oczywiście mogą być zajebiste, ale nie w przypadku oczekiwań wpierdolu. Tutaj wygląda to zupełnie inaczej. Odjazd w ambient czy elektronikę to absolutny margines, delikatne dopełnienie death/grindowego wręcz napierdolunku. Z mojego punktu widzenia, kiedy muzycy grają tak, że słychać ich ponadprzeciętne umiejętności kompozytorskie i aranżacyjne a nie popisują się przy tym ekwilibrystyką z dupy, tylko krzesają naloty dywanowe blastów i nawałnice połamanych riffów i nie zatracają pędu i brutalności, to jest to właśnie takie techniczne granie ekstremalnej muzyki, jakie powinno być jego istotą.

Jednocześnie muszę przyznać, że na oryginale nic nie posiadam. Kiedyś nawet się rozglądałem, ale w żadnym polskim distro nie rzuciło mi się w oczy a sprowadzać z zagranicy mi się nie chciało. Chociaż co się odwlecze, to nie uciecze.

[kurz]

Ja pierdolę, ale kop; słucham ich ostatniej pyty i rozpierdala na kawałki. Taki metal to ja ljublju!

[HUMAN]

Fajnie, zacząłeś od najspokojniejszej, najważniejsze że się podoba.

[EdusPospolitus]

Na razie obadałem pierwsze dwie. Pokręcone, techniczne, progresywne to i owszem, ale mało sensowne jak mam być szczery. Trochę fajnych riffów, nie gorszych blastów, ciekawych efektów gitarowych, ale stanowczo za dużo koniobijstwa. Ktoś wyżej wspominał że to Mithras z Usa. Oj nie, Gigan to sporo niższa liga

[yog]

Też dotąd fanem nie zostałem, trochę takie komplikowanie dla samego komplikowania momentami tu wkracza, mam wrażenie, albo czegoś po prostu nie rozumiem.

[pp3088]

Jak dla mnie Gigan to wyższa liga niż Mithrasowcy(chociaż też ich lubię). Porównanie samo narzuca się na uszy, ale pamiętać trzeba, że goście z Gigan często sięgają do avant-gardowych klimatów, wycinając nieludzko kakofoniczne zagrywki. Muzyka Mithras jest trochę bardziej uporządkowana, niczym zatrważająca podróż po dziwacznym kosmosie. Gigan z kolei to smutny koniec eskapady podróżników, próbujących resztkami sił wyrwać się z czarnej dziury za wszelką cenę.

Najlepsza ich płyta to oczywiście ostatni album - najbardziej wysublimowany. 2 miejsce to "Quasi-Hallucinogenic Sonic Landscapes", ale nic słabego nie nagrali.

[Szajtan]

Po siedmiu latach nagraniowej ciszy Gigan powraca z nowym długograjem. Ich piąty album "Anomalous Abstractigate Infinitessimus" ukaże się 25 października nakładem ich stałego już od kilkunastu lat wydawcy - Willowtip Records. Pierwszą zapowiedzią płyty jest singiel "Erratic Pulsitivity and Horror".