Suspiria, choć nazwa mogłaby na to wskazywać, nie gra metalowych wersji legendarnego soundtracku Goblin do najwybitniejszego dzieła włoskiej legendy horroru, Dario Argento. Chłopaki z Illinois grali techniczny death metal ze słyszalnym upodobaniem do jego bardziej thrashowej odsłony, a w szczególności do pewnego holenderskiego bandu.
Tego samego roku, formacja zmienia nazwę na Suspiria i ponownie wydaje pod nowym szyldem demo Corporeal Decay, a dwa lata później, w 1993 roku, nagrywa demo Psychological Inertia. Można by powiedzieć, że materiał ten brzmi niemalże jak samo Pestilence, chociaż ma chyba ciut więcej atmosfery horrorów. Obowiązkowo odlotowe solówki godne kosmicznych bogów. Umiejętności kolesi niesamowite, a i kawałki wpadają w ucho, jakby Holendrzy je pisali. Nie ma jakiejś zrzyny, tylko perfekcyjnie oddany styl. Masakrujące ciosy kosmicznego horroru w miałki umysł człowieczy.
Zachęcam wszystkich kosmonautów i kopaczy grobów.
Dyskografia:
1991 - Divinely Impaled [demo]
1993 - Psychological Inertia [demo]
2017 - Psychologically Impaled [kompilacja]
W 2017 roku wyszła nakładem Divebomb Records kompilacja, zawierająca przepyszne remastery z obu materiałów demonstracyjnych, a także kilka kawałków live. Drugiego demosa oraz dwóch z trzech kawałków z pierwszego można posłuchać tutaj:
Skład:
Raf Winterpacht - Bass (?-1994)
Ronnie Muc - Guitars (rhythm) (?-1994)
Todd Scow - Bass (1991-?), Guitars (lead) (1991-1994) ex-Archillusion, ex-Corporeal Decay
Larry DeMumbrum - Drums (1991-1994) Em Sinfonia, ex-Corporeal Decay, ex-Broken Hope, ex-Two Ton Anvil
▼ Byli muzycy
Dale Jacobson - Vocals (1991-1993) ex-Corporeal Decay
BC: https://tribunalrecords.bandcamp.com/music