Funebrarum, USA

[Ryszard]

We dislike rap-influenced, suffocation-wanna be, groove-laden, spin-kickin, hyper-technical new kid death? or even worse Intelli-Grind, Math-core, Point, Click, Grind played by gay looking college kids who worship at the gates. FUCK YOU!!!!!!!!!!!!!!!!

Swoim linkiem w innym wątku, kolega przypomniał mi czytankę która będzie najlepszym wstępem. W skrócie temat o załodze złożonej do kupy przez ludzi nie parających się na codzień śmiercią, tęskniących za deathmetalową rewolucją końca lat 80tych. Zgadali się że będą grali intensywnie i gęsto pod min demilich, do naśladownictwa dokładać będą swoje własne pomysły a muzykę utopią w mulistym, popielnym brzmieniu...

Trzon zespołu tworzyło trzech amigos: Daryl Kahan na wokalach, Nick Orlando na g6s oraz Dave Wagner na g4s. Do zejścia formacji perkusistów i drugich gitarzystów było wielu... Po zmartwychwstaniu jedynym starym członkiem pozostaje Daryl który podczas hibernacji Funebrarum udziela się w Disma. Resztę stanowią koledzy z popularnych obecnie zespołów, Mutant Supremacy, Undergang czy Trepanation. Zespół aktywny wydawniczo i wciąż nagrywający atrakcyjne kawałki.

Dyskografia:
2000 - Rehearsal Promo 2000 [demo]
2000 - Triumphant Ascent [demo]
2000 - Tombs of Sleeping Darkness [demo]
2001 - Beneath the Columns of Abandoned Gods
2003 - Dormant Hallucination [EP]
2007 - Conjuration of the Sepulchral [split]
2009 - The Sleep of Morbid Dreams
2012 - The Dead of Winter [split]
2016 - Pestilential Winds [split]
2016 - Exhumation of the Ancient [EP]

Skład:
Daryl Kahan - Vocals (1999-present) ex-Mephitium, ex-Taste of Fear, Citizens Arrest, ex-Abazagorath, ex-Disma, ex-Ordo Inferus, ex-Power of Expression, ex-Assück (live), ex-Born Against, ex-Gorebitch
Winslow - Bass (2015-present) Mutant Supremacy
Charlie Koryn - Drums (2015-present) Ascended Dead, Bloodsoaked, Extraneous, Necrosic, Rude (live), VoidCeremony (live), ex-Trepanation, ex-Weightlessness, ex-Demoncy (live), ex-Impure Consecration (live), ex-Ghoulgotha
Sam Osborne - Guitars (2015-2017, 2018-present) Cauterized, Trepanation, ex-Bone Sickness, ex-Demoncy, ex-Undergang, ex-Scolex (live)
Phil Tougas - Guitars (2017-present) Chthe'ilist, Cosmic Atrophy, D.D.T., Equipoise, Eternity's End, First Fragment, Serocs, Zealotry, ex-Salvation, Atramentus, ex-Vengeful, ex-Brought by Pain (live), ex-Incandescence (live), ex-Self Collapse (live), ex-Senseless Shell, ex-Spheres, ex-Xexanoth, ex-X-Ode (live)

▼ Byli muzycy

Dan Dornbierer - Guitars
Brian Gawaski - Guitars Abazagorath, Abysmal Gates, The Ciem Show, ex-Beyond the Flesh, ex-Shadows of Dawn, ex-Flesh Mantle, ex-Nights Blood
Dave Wagner - Bass (1999-?) Evoken, ex-Mephitium, ex-No Restraints, ex-Warhead (live), ex-Abazagorath
Dario - Drums (1999) Krohm, Ritual Chamber, Vetus Obscurum, ex-Infester, ex-Mephitium, ex-Threnodist, ex-Abazagorath, ex-Drawn and Quartered, ex-Evoken, ex-Meat Shits
Nick Orlando - Guitars (1999-?) ex-Funereus, ex-Evoken
Brian Jimenez - Drums (2000-2005) Seasick, ex-Grind Bastard, ex-Kalopsia, ex-Cyber Christ
Shawn Eldridge - Drums (2005-?) Abysmal Gates, Death Fortress, Krukh, Ruinous, Tchornobog (live), ex-Seraphim Lament, ex-Wall of Water, ex-Disma, ex-Kalopsia, ex-Shadows of Dawn, ex-The Ciem Show, ex-Woe, ex-Ordeals (live), ex-Flesh Mantle, ex-Nights Blood
Matt Medeiros - Guitars (2005-2008, 2009-?) Kalopsia, Ruinous, ex-Fire from the Altar
Alex Bouks - Guitars (2011-2012, 2014-?) Immolation, Ruinous, Master (live), ex-Goreaphobia, ex-Rise to Offend, ex-Incantation
Yuri Kahan - Guitars (2015-2018) Extraneous, Trepanation, ex-Burn Pile

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Funebrarum/11723
BC: https://funebrarum-death-metal.bandcamp.com/music
FB: https://facebook.com/Funebrarum-136845236410744/

[Zsamot]

Kapelę poznałem dzięki forum - jak i wiele innych . Ujmę to tak, płyta The Sleep of Morbid Dreams została zamówiona od razu. Klasyczna w każdym calu, a atrakcyjna zarazem. Nieliczni tak potrafią.

[Fingolfin]

Też wolę "The Sleep of Morbid Dreams od Beneath the Columns of Abandoned Gods. Swoją drogą w zeszłym roku wydali całkiem dobra EPkę "Exhumation of the Ancient", którą warto obadać przed głosowaniem (jeśli takowe będzie ).

[Pioniere]

@UP EP-ka jest wręcz znakomita, jeden z najlepszych DM -owych miniaków ubiegłego roku.

btw. Takie info wpadło mi w oko - Panowie Funebrarum w ramach wspólnej trasy po Europie z Duńczykami z DM-owego Phrenelith, która odbędzie się pod nazwą The Reek of Rotting Flesh i potrwa od 15 maja do 2 czerwca, planują zagrać u nas kilka koncertów. Wedle wstępnego jeszcze info, koncerty te odbędą się: 19 maja we we Wrocławiu (Ciemna Strona Miasta), 21 maja w warszawskim Pogłosie i 22 maja w Gdańsku - organizator TBA.

[HUMAN]

super wiadomość koncertowa , ep-ka bardzo dobra

[Ryszard]

No to ja podsumuje informacja o najnowszej EPce czy demo Phrenelith:

[Zsamot]

Będą w Polsce niestety najbliżej Wrocław, a ja jestem poza kasą...

[Wędrowycz]

Mam chwilową ochotę na death metale, więc zamiast po raz n-ty męczyć swoich ulubieńców sprawdzam trochę rzeczy które miałem skolejkowane do obadania od dawna. Na liście znaleźli się też bohaterowie tematu i ich "The Sleep of Morbid Dreams", które właśnie atakuje moje uszy. Bardzo mi się podoba ten album, jest to klasyczny death metal w staroszkolnym wydaniu, z tym że z zamulonym brzmieniem. Dla mnie osobiście brzmi to trochę tak jakby ktoś zmieszał stary szwedzki death metal z Incantation. Smakowite plugastwo.

[yog]

Bardziej Finlandia chyba niż Szwecja

[DiabelskiDom]

Właśnie miałem pisać, że to raczej fińskie, czyli tłuste, gęste i smoliste niż szwedzkie czyli bardziej "radosne" i rock'n'rollowe

[Hajasz]

Właśnie miałem pisać, że to raczej fińskie, czyli tłuste, gęste i smoliste niż szwedzkie czyli bardziej "radosne" i rock'n'rollowe

A słuchali demówki Grave lub Crematory ? Przecież to totalna żelatyna jest.

[DiabelskiDom]

Ja zawsze wolałem opisywać muzykę bez fachowego nazewnictwa sposobu układania riffów, skal itp (najpewnie dlatego, że sam nie gram na żadnym instrumencie ) tylko bardziej obrazowo, tak, żeby każdy mógł łatwo zrozumieć o co mi chodzi. A dla mnie fińska scena jest o wiele bardziej zgniła, połamana i przepełniona odorem truchła niż ogólnie szwedzka, nawet jeśli niektóre/starsze materiały ze Szwecji miały w sobie trochę mniej światła.

[Belzebóbr]

Jakby co. Jak ktoś jest takim pozerem, że nie zna! To Funebrarum zaaktualizowało swojego bandcampa dając całe dysko poza demami.

[yog]

Debiut najlepszy, a Depths of Misery najlepszy kawałek Funebrarum.

Ogólnie, to cała kapela na rum-tum-bum! I zajebiście.

Na żywo wyśmienicie.

[Pioniere]

Podobno coś nowego się szykuje, a rok już pomału zmierza ku końcowi — może na gwiazdkę zdążą, byłoby super!

An upcoming new album is in progress on Pulverized Records coming later in 2019

[pp3088]

The Sleep of Morbid Dreams jest moją ulubioną płytą w historii death metalu. Łączy co wszystko najlepsze w gatunku - od amerykańskich nawalanek, przez fińskie death doomowe walce, niekiedy szwedzką melodykę, a na ostatnim tracku to nawet w rejony Demilicha uderzają. Cóż to jest za płyta. Nex Monumentum czy Grave Reaper zamiatają totalnie. Świetnie wyprodukowana, klarowna i przejrzysta produkcja ale jednak z zachowaniem klimatu. Dwóćh gości z Evoken zrobiło jednak swoje.

Idealny miks prawie wszytkich stylów osdm, idealny balans między klarowną a klimatyczna produkcją, idealny balans pomiędzy przebojowością a brakiem rozwodnienia. Dla mnie szczytowe osiągniecie amerykańskiej sceny(obok Infester).

[Zsamot]

Zasadniczo mam tylko jeden album, zresztą tylko i wyłącznie dzięki ludziom z tego forum. Co zresztą pisałem powyżej. Płyta z gatunku"nie słucham lata, potem leci tygodniami".
Na starym forum mocno temat oblegany. Tu - z racji późniejszego opisywania tych pozycji- trochę kurz to pokrył.

[EdusPospolitus]

The Sleep of Morbid Dreams jest moją ulubioną płytą w historii death metalu. Łączy co wszystko najlepsze w gatunku - od amerykańskich nawalanek, przez fińskie death doomowe walce, niekiedy szwedzką melodykę, a na ostatnim tracku to nawet w rejony Demilicha uderzają. Cóż to jest za płyta. Nex Monumentum czy Grave Reaper zamiatają totalnie. Świetnie wyprodukowana, klarowna i przejrzysta produkcja ale jednak z zachowaniem klimatu. Dwóćh gości z Evoken zrobiło jednak swoje.

Idealny miks prawie wszytkich stylów osdm, idealny balans między klarowną a klimatyczna produkcją, idealny balans pomiędzy przebojowością a brakiem rozwodnienia. Dla mnie szczytowe osiągniecie amerykańskiej sceny(obok Infester).

Wszystko praktycznie w punkt (ja bym jeszcze dodał, że wokal miazga mimo że nie demiliczuje jak na debiucie) i stąd też zapewne odpowiedź dlaczego tak długo idą prace nad trzecim pełniakiem.