Deströyer 666

[Nucleator]

Deströyer 666 powstał w 1994r. z inicjatywy Keitha aka K.K. Warslut, gdy ten odszedł załamany narkotycznymi ciągami pozostałych członków kapeli Bestial Warlust. Pierwszym znaczącym nagraniem, jakie wychodzi spod tego szyldu, jest EP-ka Violence is the Prince of World.

Na debiutancki album przyszło czekać do 1997 roku, kiedy ukazał się Unchain the Wolves. I przyjebali tak, że można było tylko zęby z podłogi zbierać. Piękny, soczysty black/thrash metal zawierający takie perły jak niepokojący 10-minutowy Genesis to Genocide, mocarny Australian And Anti-Christ czy epickie Tyranny of the Inevitable z pięknym motywem gitarowym.

W 2000 roku ukazał się drugi album tej brygady, Phoenix Rising. I znów Keith pokazał, jak taki black/thrash grać należy. Zespół wykszałcił już własne charakterystyczne brzmienie i podejście do kompozycji. Sporo tu znakomitych riffów jak z Lone Wolf Winter czy The Eternal Glory of War, choć największym mistrzostwem jest 7-minutowy I Am The Wargod, który od intra powoli rozpędza się do genialnych riffów.

W 2002 roku Warslut i jego komando wypuszczają Cold Steel... for an Iron Age. Dla mnie nieco słabszy od poprzednich, ale nadal pełen jadu i dobrej młócki.

Rok później dokładają do pieca arcygenialną epką Terror Abraxas i dopiero w czerwcu 2009 roku Deströyer 666 wydaje czwarty w swojej karierze album Defiance. I znów napiernicz taki, że sporo black metalowych kapel może się schować. Dodatkowo idealnie ożeniono ów napiernicz z melodyjnymi partiami, co robi wrażenie choćby w Blood for Blood.

Słychać tu też echa heavy metalu, co dobitnie pokaże nagrany 8 lat później Wildfire. To krążek zróżnicowany - nie brakuje klasycznego dla grupy black/thrashu, ale został on wzbogacony o elementy heavy metalowe, więcej jest solówek i chórków. Co z tego jednak, skoro muzycznie Warslut i spółka to pijany barbarzyńca dewastujący wszystko, co napotka na swojej drodze.

This is Satanic Speed Metal!


Dyskografia:
1994 - Six Songs with the Devil [demo]
1995 - Violence Is the Prince of This World [EP]
1997 - Unchain the Wolves
1998 - Satanic Speed Metal [single]
2000 - King of Kings / Lord of the Wild [single]
2000 - Phoenix Rising
2002 - Cold Steel... for an Iron Age
2002 - ...of Wolves, Women & War [EP]
2003 - Terror Abraxas [EP]
2009 - Defiance
2010 - To the Devil His Due [kompilacja]
2010 - See You in Hell [single]
2016 - Wildfire
2018 - Call of the Wild [EP]





Skład:
K.K. Warslut - Bass (1994-1995, 2003), Vocals, Guitars (1994-present) ex-Corpse Molestation, ex-Bestial Warlust, ex-Raven's Wing
R.C. - Guitars (2012-present), Vocals (2015-present) Grave Miasma, ex-Goat Molestör, ex-Crom Dubh, ex-Cruciamentum
Felipe Plaza Kutzbach - Bass, Vocals (2015-present) Capilla Ardiente, Nifelheim, Procession, ex-Vein, ex-Mourners Lament, ex-Solstice (live)

▼ Byli muzycy

Luke O'Mara - Drums Order of Torment, ex-Abaddon
Chris "Volcano" Broadway - Drums (1994-1995) Abominator, Cemetery Urn, Ignivomous, Voidchrist, ex-Denouncement Pyre, ex-Urgrund, ex-Sanguineous
Bullet Eater - Bass, Vocals (1995-1999) ex-Mass Confusion, ex-Long Voyage Back, Day of Clint, The Phil Gresik Experience, ex-Hobbs Angel of Death, ex-Bestial Warlust, ex-Rong
Matt "Skitz" Sanders - Drums (1995) Berserkerfox, Gravetemple, Insidious Torture, Mutilathymn, ex-Funeral Moon, ex-Humonic, ex-Terrorust, ex-Noir Macabre, ex-Damaged, Australian Burial Chamber Orchestra, Plasmodium Vivax, Verminnihilation, ex-Abramelin, ex-Cemetery Urn, ex-Funerary Pit, ex-Hobbs Angel of Death, ex-King Parrot, ex-Urgrund, ex-Atomizer, ex-Blood Duster, ex-Fracture, ex-Hellspawn, ex-Invocation (live), ex-Sadistik Exekution (live), ex-Kill Squad, ex-Suicide Bombers (Aus), ex-Walk the Earth
Ballistic 'Coz' Howitzer - Drums (1996-1998) Gospel of the Horns, ex-Deathfuck, ex-Raven's Wing
Shrapnel - Guitars (lead), Vocals (1996-2012) Nocturnal Graves, ex-Razor of Occam, ex-Adorior
Wazarah - Drums (1998-1999) Lords of this World, Rituals, ex-Anatomy
Deceiver - Drums (1998-2000) Coffin Lust, Impious Baptism, Nocturnal Graves, Sithlord, ex-Armageddon Holocaust, ex-Crucifire, ex-Aphasia, ex-Black Serpent, ex-Destruktor, ex-Hobbs Angel of Death, ex-Azazel's Harem (live), ex-Toxic Holocaust (live), ex-Zemial (live), ex-Cerekloth, ex-Trench Hell, ex-Damned for Eternity
Simon Berserker - Bass, Vocals (2000-2003) ex-Assaulter
Shane Rout - Drums (2000) Abyssic Hate, ex-Hecatomb, ex-Filth, ex-Blood Duster
Eric de Windt - Drums (2000-2001) Neocaesar, Omnious, Temple, Supreme Pain, ex-Inhume, ex-Prostitute Disfigurement, ex-Severe Torture, ex-Sinister, ex-Warfather
Mersus - Drums (2001-2012) Gospel of the Horns, Homicide, Zarathustra, ex-Old
Beast of Bladel - Bass (2002-2003) Lucifericon, ex-Tartaros, ex-Sun's Blood
Matt Razor - Bass (2004-2014) Gospel of the Horns (live), ex-Razor of Occam, ex-Agatus
Perracide - Drums (2012-2017) Dreadful Fate, In Aeternum, Nex, Nominon, Thorium, ex-Dion Fortune, ex-Serpent, ex-T.A.R, ex-Wortox, ex-Die Hard, ex-Benediction (live), ex-Interment (live), ex-Altar, ex-Suffer

▼ Muzycy koncertowi

Deceiver - Drums (2018-present) Coffin Lust, Impious Baptism, Nocturnal Graves, Sithlord, ex-Armageddon Holocaust, ex-Crucifire, ex-Aphasia, ex-Black Serpent, ex-Destruktor, ex-Hobbs Angel of Death, ex-Azazel's Harem (live), ex-Toxic Holocaust (live), ex-Zemial (live), ex-Cerekloth, ex-Trench Hell, ex-Damned for Eternity

Marauder - Bass (1997-1999) Funerary Pit, ex-Deaths Head, ex-Gospel of the Horns
Perra Karlsson - Drums (2010) Dreadful Fate, In Aeternum, Nex, Nominon, Thorium, ex-Dion Fortune, ex-Serpent, ex-T.A.R, ex-Wortox, ex-Die Hard, ex-Benediction (live), ex-Interment (live), ex-Altar, ex-Suffer
R.C. - Guitars (lead), Vocals (backing) (2012) Grave Miasma, ex-Goat Molestör, ex-Crom Dubh, ex-Cruciamentum
Kev Desecrator - Drums (2017) Demonic Oath, Necrowretch, Venefixion, Hexecutor (live), ex-Abnorm, ex-Deathless Bastards, ex-Legion Mortifere, ex-Perversifier, ex-Sudden Death, ex-Whipstriker (live), ex-Assaulter (live), ex-Trench Hell (live)

MA: https://www.metal-archives.com/bands/De ... er_666/223
BC: https://destroyer666.bandcamp.com/music
BC: https://destroyer666-australia.bandcamp.com/music

[yog]

hahaha Destroyer 666 przerywa tour jako support Belphegora ( z Enthroned) po kilku koncertach. True metal długo nie wytrzymał z pozerstwem xD

► Pokaż

a tak zaczęła się ta traska:

► Pokaż

[yog]

Troszkę enigmatycznie, bez wielu wyjaśnień wpis:

In 23 years Destroyer 666 has never left a tour

It was not an easy decision to make, but we unanimously decided that we couldn’t continue.

We apologize to anyone that has been disappointed by this, and many will complain at the loss of their 20€, but please be aware that we have personally sacrificed thousands of Euro’s each by making this stand,not to mention thousands in incurred debt. Ultimately our sense of values and self respect can not be compromised for any price. So please spare us your 20 buck spin.

This was first and foremost about our own standards and self respect, but we are also acutely aware of the standards and expectations we have earned among our long term supporters over the many years of the bands existence. The conditions we were met with when joining the tour would have greatly compromised both. We felt embarrassed to have to perform under these conditions and subject the fans to a sub-standard show. No one wins in this situation, except the 'music industry' schemers.

After over 2 decades of active dedication to the Metal scene we refuse to accept being treated in such a un professional way by Flaming Arts Touring Agency. No communication, total lack of respect, no effort made at co-operation to resolve the issue. There were many issues in fact, but I think we're all too old for an online list of personal attacks,grievances and recriminations. That said, we were prepared go let everything else slide if just one issue was resolved and we were prepared to accept a resolution that only included half of the remaining shows. We received no response at all from any party with the ability to solve the issue.

We stuck it out for 5 days - awaiting a response. So that was that.

It would have been an injustice to the fans and ourselves to carry on under these circumstances.

Its become clear over the years no one expects Destroyer to compromise on certain things. This is just one more situation when push comes to shove, they can shove their money up their arse. Thus have we returned home, in debt and broke perhaps, but pride and principles intact and I trust the understanding of those know us personally and those who have even the slightest understanding of the life we live and breathe through the band. And it must be said, this has brought the band closer together than ever before, to close ranks, stand shoulder to shoulder for what you as a pack believe in, against great personal expense and effort, well ,such things are priceless.

We thank our fans and supporters who do understand us in advance and send our thanks and respect to NervoChaos for a the attitude and camaraderie and to Enthroned for the friendly violence. Wasn't all a waste hey fellas?

We now have a mini album to finish work on,and a US tour to prepare for.

No Surrender

- Destroyer

Który to ostatecznie zapowiada nową EP-kę a na trasie zastąpi D666 polski Hate.

[Nucleator]

No i kurwa zajebiście. Słyszałeś ostatni long Wildfire, @yog? Mocarny materiał, kopiący dupsko jak cholera. Będą za rok na Metalmanii i to oni sprawiają, że poważnie rozważam zakup biletów na tą imprezę.

[yog]

Czy ty mnie, @Nucleator pytasz, czy ja słyszałem Wildfire? xD

[Nucleator]

No... żeby temat troszku rozruszać Bo na tę chwilę to dla mnie jedno z trzech najlepszych dokonań Warsluta i spółki.

[yog]

Słyszałem nie raz i nie dwa, a bardziej 50-100 i też się skłaniam ku zdaniu, że bardzo udane wydawnictwo, z destroyerowych pełniaków bym je postawił na trzecim stopniu podium.

Kilka dni temu odświeżyłem sobie Defiance i Wildfire to w tym pojedynku ostatni album wypada zdecydowanie lepiej. Z Defiance takie ostre szlagiery to tylko Stand Defiant i najbardziej ostatni, Sermon to the Dead. Jest jeszcze parę fajnych kawałków (Weapons of Conquest czy Human All Too Human), ale generalnie stać D666 na więcej. To pokazali na Wildfire, gdzie KK Warslut wrócił do pisania kawałków - w międzyczasie kapelę opuścił długoletni gitarzysta i kompozytor muzyki zdaje się większości Defiance Shrapnel, a sam KK przeprowadził się z Holandii do Anglii.

Najlepsze to są na ostatnim albumie dla mnie te wolniejsze kawałki, Artiglio Del Diavolo, Hymn to Dionysus i wieńczący dzieło, wyjebany (choć ciut watainowy) Tamam Shud, dedykowany Selimowi z The Devil's Blood. Na żywo niestety minionej jesieni tego nie grali, ale Traitor, Wildfire czy Live and Burn też dobrze wypadają.



Tylko jak dla mnie to D666 by mógł jebnąć akurat taką trasę Unchain the Wolves Live i nic więcej nie grać, może prócz Satanic Speed Metal

Jeśli ktoś z jakiegoś powodu ominął to zachęcam też do sięgnięcia po EP-ki, bo taki King of Kings / Lord of the Wild ma lepsze kawałki niż połowa Phoenix Rising, a Terror Abraxas i osławione ...of Wolves, Semen and Blood - znacznie lepsze niż te z Cold Steel... For an Iron Age.

[Vexatus]

Niby napisali oświadczenie, ale w sumie nic konkretnego z niego nie wynika.

[yog]

Zestawiając to oświadczenie z oświadczeniem tego całego Flaming Arts Touring Agency można dość do wniosku, że się z Belphegorem nie dogadywali, bo nazwa tej kapeli nawet nie pada ze strony Destroyera Pytanie też, co to jest "friendly violence" ze strony Enthroned?

[Nucleator]

Najlepsze to są na ostatnim albumie dla mnie te wolniejsze kawałki, Artiglio Del Diavolo, Hymn to Dionysus i wieńczący dzieło, wyjebany (choć ciut watainowy) Tamam Shud, dedykowany Selimowi z The Devil's Blood. Na żywo niestety minionej jesieni tego nie grali, ale Traitor, Wildfire czy Live and Burn też dobrze wypadają.

Jeśli ktoś z jakiegoś powodu ominął to zachęcam też do sięgnięcia po EP-ki, bo taki King of Kings / Lord of the Wild ma lepsze kawałki niż połowa Phoenix Rising, a Terror Abraxas i osławione ...of Wolves, Semen and Blood - znacznie lepsze niż te z Cold Steel... For an Iron Age.

Hymn to Dionysus to najlepsza kompozycja, z tą znakomitą partią melodyjną po refrenie. A Cold Steel to akurat najsłabsze wydawnictwo D666.

[Marduk666]

Jeśli ktoś z jakiegoś powodu ominął to zachęcam też do sięgnięcia po EP-ki, bo taki King of Kings / Lord of the Wild ma lepsze kawałki niż połowa Phoenix Rising, a Terror Abraxas i osławione ...of Wolves, Semen and Blood - znacznie lepsze niż te z Cold Steel... For an Iron Age.

Coś Ci się z Beherit pojebało chyba

Mam te epki zbiorczo na To the Devil His Due i zajebista to kompilacja jest, ale jednak moim zdaniem NIC nie przebija "Cold Steel..." - nieco mroczny klimat tej płyty wygrywa z wesołym Wildfire nawet, ale z drugiej strony jebał pies co lepsze co gorsze nagrał D666 bo wszystkie materiały są zajebiste i mocno zróżnicowane, nawet głuchy chuj wyłapie, która płyta akurat leci. Jeśli już o Wildfire mowa to początkowo ten album mi nie wszedł i chciałem go "ciąć" i jakieś epki z niego robić, ale kilka odsłuchów załatwiło sprawę, padłem na kolana i zamówiłem winyl. Płyta kompletna, może minimalnie White Line Fever i Die you Fucking Pig! odstają od reszty, ale to już dojebywanie się na siłę. Zwieńczenie albumu mistrz świata

[yog]

W ogóle nazwałem of Wolves, Women and War ze względu na jutrzejszego Archgoata chyba ...of Wolves, Semen and Blood xD

[Endymion]

Mam te epki zbiorczo na To the Devil His Due i zajebista to kompilacja jest, ale jednak moim zdaniem NIC nie przebija "Cold Steel..." - nieco mroczny klimat tej płyty wygrywa z wesołym Wildfire nawet, ale z drugiej strony jebał pies co lepsze co gorsze nagrał D666 bo wszystkie materiały są zajebiste i mocno zróżnicowane, nawet głuchy chuj wyłapie, która płyta akurat leci. Jeśli już o Wildfire mowa to początkowo ten album mi nie wszedł i chciałem go "ciąć" i jakieś epki z niego robić, ale kilka odsłuchów załatwiło sprawę, padłem na kolana i zamówiłem winyl. Płyta kompletna, może minimalnie White Line Fever i Die you Fucking Pig! odstają od reszty, ale to już dojebywanie się na siłę. Zwieńczenie albumu mistrz świata

Nic dodać, nic ująć. Cold Steel to mocarny album, lepszy od dobrego, ale przeheavyionego Wildfire czy średniego Defiance

[yog]

Nowa EP-ka, The Call of the Wild wyjdzie w lutym 2018 nakładem Hell's Headbangers. W Europie jeszcze nie wiadomo, kto to wyda. Nagrania mają się już ku końcowi.

► Pokaż

[Marduk666]

Wybornie.

[yog]

Na zapowiadanej EP-ce, Call of the Wild, będą 3 nowe kawałki (tytułowy powyżej) + nowa wersja Trialed by Fire

[Nucleator]

Ponarzekałbym na ten bridge przed refrenem, bo trochę IMO z dupy wzięty, ale te gitary tną tak fajnie, że w całości mnie kupił ten kawałek. Czekam mocno na resztę.

[pp3088]

Oni teraz grają jakiś blackened melodic heavy metal? Wooo, pamiętam że to niezłe nakurwiatory były. Teraz to brzmi jak ładniejsza wersja Bolzera. Zaskoczyło.

[yog]

Oni teraz grają jakiś blackened melodic heavy metal? Wooo, pamiętam że to niezłe nakurwiatory były. Teraz to brzmi jak ładniejsza wersja Bolzera. Zaskoczyło.

Tak można spokojnie nazwać ostatni album - Wildfire.

[Vortex]

Niezły jest ten nowy album, ale fakt że intensywność znacznie się obniżyła, epke obczaje z dużą przyjemnością.

[yog]

Na Defiance to wręcz trochę zbyt intensywnie było moim zdaniem, jak na możliwości zespołu to dużo na tym traciła płyta, że nie było ani chwili wytchnienia (bo najlepsze kawałki tam to i tak te ciut wolniejsze).

[Pioniere]

Ja tam ostatnio to nawet wolę te, że tak to ujmę "dyskotekowe" oblicze z Wildfire niż ich poprzednie, wiekopomne dla wielu młodszych fanów Metalu dokonania.

[Nucleator]

Nie ująłbym Wildfire jako dyskotekowego, ja to nawet posunąłbym się do stwierdzenia, że te proste strzały jak Live and Burn, Wildfire czy Traitor gniotą bardziej niż większość utworów z Defiance choćby. Defiance stawiał na kreowanie patetycznego klimatu, na ostatnim LP są natomiast raptem dwa takie kawałki. Dwa albumy - dwa różne spojrzenie na formułę wypracowaną przez KK.

[Pioniere]

"Dyskotekowy" nie ma tu przecież nic wspólnego z dyskoteką w formie ujmującej, a po prostu z zelżeniem muzy, która skierowała się wyraźnie w stronę Heavy Metalu i przez co analogicznie do Disco w ujęciu ogólnym, stała się łatwiej przystępna i przyswajalna dla szerszego grona słuchaczy.

[yog]

No nie wiem, ale Tamam Shud to jeden z najlepszych kawałków D666 od długich lat (od Terror Abraxas powiedzmy ). W nieskończoność bym mógł słuchać. Od Defiance to już wyżej wspominałem - słuchając w kolejności chronologicznej, to Wildfire wchodzi mi zdecydowanie lepiej.

Do Unchain the Wolves, biblii skurwiałego i zapijaczonego, nienawistnego blackened thrashu jednak już nigdy nic się nie zbliży, takie albumy się raz w karierze nagrywa, o ile i to się jakimś cudem uda.

[Pioniere]

W zależności od tego, od czego się zaczynało poznawać dany gatunek muzyki, każdy będzie miał swoją biblię i dla mnie w ww. wypadku to wczesne nagrania Massiah oraz debiut Sodom stanowią taki swoisty tryptyk biblijny, który jak to wspomina wiele lat później w swych wykładach Gylve Nagell, wpłynął również na przyszłą formę wizji nurtu BM.

[deathwhore]

Na Defiance to wręcz trochę zbyt intensywnie było moim zdaniem, jak na możliwości zespołu to dużo na tym traciła płyta, że nie było ani chwili wytchnienia (bo najlepsze kawałki tam to i tak te ciut wolniejsze).

Przecież ta płyta właśnie nie napierdala, a snuje się jak Bathory. KK tam tylko teksty napisał, muzykę goście którzy już w zespole nie grają.

[yog]

@Pioniere Oczywiście, tak tak. D666 coś takiego zrobił w tej drugiej połowie lat 90, wydaje mi się. Dekadę później, jak thrash w zasadzie umarł, a black chylił się ku końcowi. I dlatego to też bardzo ważny album. Nie ulega kwestii, że Sodom, a pewnie i Messiah dla ogółu ważniejsze, ale Destroyer w odpowiednim czasie przejął olimpijską pochodnię od dawnych bogów.

Dzierżąc ją i pielęgnując w tym krytycznym momencie, podał ją dalej, tworząc poniekąd miejsce dla tak Bolzerów, Watainów jak i nawet unieśmiertelniając przy okazji legendę Sadistik Exekution czy Bestial Warlust, bo po AC/DC, ekipa KK Warsluta to chyba najbardziej znana metalowa kapela z Australii. Jednak mają oni taki skurwysyński image, jaki nierozłącznie towarzyszy temu ekstremalnemu obliczu australijskiej sceny, z Bestial Warlust czy Gospel of the Horns. Dla 90% są od lat przepustką do tamtejszej sceny, dla kolejnych 80% pewnie nawet i bramą do oldschoolowego nakurwu.

Pamiętam, że gówno wiedziałem o metalu, a jak usłyszałem D666 pierwszy raz, to od razu wiedziałem, że to jest zajebista muza

@deathwhore tam się chyba ze 2 kawałki tak snują (zdaje się Human All Too Human i Sermon to the Dead, może i Stand Defiant, aż tak dobrze nie pamiętam) no ale wiadomo, nie jest to aż taka salwa nakurwiania jak zaczynający Phoenix Rising - Rise of the Predator

[deathwhore]

Dla mnie cała płyta. Jest trochę szybszych temp, ale ogólnie mocno opuścili z tonu. Nie pod względem jakości, ale właśnie nakurwu. Wszystko sobie płynie.

[yog]

Dlatego to jest taka dobra kapela, że prawie zawsze u nich ta muza płynie, co by tam sobie akurat nie grali w ramach swojego stylu Bardzo charakterystyczny sposób riffowania mają, strasznie mi te destrojerowe - te najbardziej nacechowane ich wilczym genem - riffy przypominają gitary w Nero z misia polarnego wspomnianego przez Pioniera Messiah. Ja to nazywam riffowym nalotem dywanowym

[DiabelskiDom]

Taki se ten nowy kawałek, przesłuchałem go dwa razy i nic z niego nie pamiętam. A np tytułowy z "Wildfire" czy nawet otwierający "Traitor" po pierwszym razie wszedł mi z refrenami w głowę i siedzi do tej pory.

[Endymion]

Też mnie nie porwał ten kawałek - fragmentami to heavy metal jak na Thundersteel choćby. Średnio mi to pasuje do kapeli, ktora ma w swoim dorobku taki monument jak Unchain the Wolves.

[yog]

W sumie bym się mógł podpisać pod tym, co diabelskidom napisał, bo też 2 razy posłuchałem i zapomniałem.

[deathwhore]

A ja sobie posłucham jak sobie kupię, taki będę.

[Marduk666]

A ja sobie posłucham jak sobie kupię, taki będę.

Idę za Twoim przykładem. Zamówione i czekam.

[DiabelskiDom]

Ja to sobie od wczoraj odświeżam materiały zespołu i jeśli o pełniaki idzie to niezmiennie "Odłańcuchować Wilki" na pierwszym miejscu, za nim najnowsza, dalej po kolei "Defiance", "Phoenix Rising" i "Cold Steel...".

Aha, "Defiance" to właśnie bliżej najnowszej stoi jeśli o intensywności mówimy. To już Dwójka i Trójka bardziej chłoszczą. Moze Ci się @yog z "Zimną Stalą" pomyliło?

[yog]

Nic się nie pomyliło, Cold Steel to speed/thrash, a Defiance dość monotonny death. Może nie najszybsze, ale na jedno kopyto najbardziej Do najnowszej to ma bliżej dłuższa połowa kawałków z Unchain the Wolves, niż Defiance No i ciut nowsze EP-ki oczywiście.

[Nucleator]

Defiance monotonny? Właśnie ta płyta jest różnorodna i obfituje w zmiany tempa - masz i świetne wściekłe A Thousand Plagues czy The Barricades Are Breaking, jak i majestatyczne kolosy jak Blood for Blood czy zamykający A Sermon to the Dead nasuwający skojarzenia z Tamam Shud. Właśnie Wildfire ma najwięcej wspólnego z Defiance, jeśli chodzi o riffy i harmonie, tylko na tej drugiej jest brudniejsze brzmienie, a melodie są kontrowane blastami. Ma na pewno więcej wspólnego niż te długie kawałki z debiutu - przecież te kawałki zioną mroczną atmosferą niczym z krypt, co kłóci się z - postawmy sprawę jasno - "radosnym" klimatem Wildfire

[yog]

Jak Defiance jest różnorodny, to co powiedzieć o Phoenix Rising, czy tym bardziej Unchain the Wolves?

Tamam Shud nie jest radosny, podobnie jak Tyranny, Unchain czy Genesis

[DiabelskiDom]

Monotonny death? "Defiance"? Jeśli już to chyba epicki blackened thrash/death, chociaż te death metalowe motywy to tam naprawdę na siłę można wyczaić.

[yog]

Monotonny, kroczący epicki death z ciągłym walcem na perkusji, blackened thrash to masz na debiucie Toć tam więcej Morbid Angel niż Mayhem :v

Płytka zaczyna się od Weapons od Conquest. No nie powiem, dosyć kurde jest to NAPIERDOL Taki Rise of the Predator vol. 2 - chaotyczne "solówy", buldożerowana perka z triggerami podbitymi do oporu. Później zwalnia, ale czy to nie jest taki -acyjny walec wtedy? ;p Ja to tak zawsze postrzegałem.

I am not Deceived zaczyna się thrashowym distrojerowaniem, bardzo podobne do Artiglio del Diavolo z ostatniej, rzeczywiście. Tylko dochodzi znowu ta buldożerowana perka, która nie jest tak super charakterystycznym elementem D666 prócz tej płyty, a na niej jest non-stop. I te monstrualne triggery na stopie.

W Blood for Blood półtorej minuty leci intro w bardzo niespiesznym tempie, po czym wchodzi jakiś death n roll czy co? No i lecą te destroyerowe gitary, zniżają się w locie tuż przed bombardowaniem, po czym zaczynają rozdzielać pociski. Dalej już mi się nie chce pisać recenzji

No ale dobra, nie będę się kłócił. Czaję, jak ktoś tego deathu tak bardzo jak ja nie słyszy. Bo tam jest mniej więcej tak - blackowy wokal, thrashowe gitary i deathowa perka. Ale te gitary lubią też wpadać w chaotyczne morbidangelowanie. Przynajmniej ja tak to widzę. A w produkcji dojebano tę perkę max do przodu, jest tu strasznie monotonna, wręcz męcząca trochę i gdyby nie wyjebane jak zawsze riffowanie i przebojowe refreniki/chórki to bym wymiękł pewnie szybciej niż po tych kilkudziesięciu/set razach Ta perka w sumie jak tak się przysłucham teraz, to gra często blackowe standardy, tylko brzmi jak jebane Nile

Ale Stand Defiant rządzi, bo to kurwa nie jest w końcu monotonny kawałek.

Także trochę się przyznaję do błędu, ale nie do końca, dla mnie to wciąż najbardziej deathowe wydawnictwo D666. Chociaż Phoenix Rising bardzo deathowe

btw, druga połowa płyty znacznie lepsza. Sermon to the Dead to w zasadzie doom/death w stylu Mourning Beloveth (woxy te czyste totalnie kopiuj-wklej)

[Pioniere]

Z powodów zdrowotnych (niewydolność nerek) skład zespołu opuszcza perkusista i autor sporej części muzy Per „Perracide” Karlsson, który nagrał z nimi ostatni album „Wildfire” oraz nadchodzącą EP-ke. Bardzo źle to wróży również przyszłości tymczasowo zahibernowanego Nominon, jak i innych zespołów projektów, w których dotychczas się udzielał.

[yog]

Szkoda.

W międzyczasie się dowiedziałem, co mi nie pasuje w Defiance - została nagrana w Necromorbus Studio.

[deathwhore]

Nie takie straty przerabiali. Będzie dobrze.

[Pioniere]

Mnie tam jeszcze bardziej szkoda Nominon, do którego dołączył tuż po pierwszym LP i nagrał z nimi wszystkie kolejne materiały, czyli cztery LP i pięć EP-ek, dziewięć splitów oraz live album.

[Vortex]

Fajowa ta nowa epka, Destroyer zmienia oblicze, ale jak dla mnie z bardzo wyrafinowanym smakiem. W ich duszę tchnął rock'and'roll co daje wyśmienite efekty jak dla mnie.

[Marduk666]

Ja jeszcze nie słuchałem, a mój zamówiony w SOM egzemplarz chuj wie gdzie się poniewiera

[yog]

Z jakiegoś powodu właśnie co się dowiedziałem, że Prometheus z Terror Abraxas to cover poniższego utworu Wendy Rule:



Pani gra chyba jakiś podgotykowany neoclassical. Całkiem fajne.

[Nucleator]

Leci epeczka na full regulator dzisiaj po powrocie z uczelni. Destroyer ponownie nie bierze jeńców i zarzyna od otwierającego całość "Listen Up" wydarte z trzewi niezmordowanego Warsluta. Podoba mi się kierunek, w jaki poszła jego barbarzyńska banda, bo nie oszukujmy - powrót do czasów Unchain the Wolves jest niewykonalny i to se ne vrati. Natomiast mimo ciągot do heavy metalu muzyka D666 nie straciła werwy i pazura, czuć nadal ogień, K.K. śpiewa z pasją, a utwory są świetnie zaaranżowane. Słychać, że nie jest to koniunkturalizm, lecz granie prosto z serca bez patrzenia się na mody i konwenanse.

Czekam na nową płytę, niech jak najszybciej ją nagrają.

[Endymion]

Nic się nie zmieniło niestety po wysłuchaniu całej EPki - niestety, dla mnie Destroyer 666 umarł. Kompletnie mnie ta wolta stylistyczna nie przekonuje.