Anacrusis

[Torreador]

Anacrusis to amerykańska kapela wykonująca techniczno progresywny thrash metal.

Ich pierwsza płyta wydana w 1988 pod tytułem Suffering Hour to wściekły i szybki techniczny thrash który porównałbym jako coś pomiędzy Sadus i wczesnym Coroner. Dużo zajebiaszczych riffów, wydzierający się w niebogłosy wokalista który momentami brzmi jak jakiś black metalowy troll i sporo techniki. Jak dla mnie to ich najlepsza płyta i zarazem jedna z moich ulubionych thrashpwych płyt. Zdecydowane top 10.

Później też nagrywali dobre płyty, ale zaczęli iść w rejony progresywne.

Ogólnie to bardzo polecam.


Skład:
John Emery - Bass (1986-1994, 2009-2013, 2019)
Mike Owen - Drums (1986-1990, 2009-2013, 2019)
Kevin Heidbreder - Guitars (1986-1994, 2009-2010, 2019)
Kenn Nardi - Guitars, Vocals (1986-1994, 2009-2013, 2019) Kenn Nardi, ex-Heaven's Flame, ex-Cruel April, ex-Linear Rox, ex-Tribes with Knives
Chad Smith - Drums (1990-1992, 2019) Kenn Nardi (live), ex-Geezer, ex-Heaven's Flame
Paul Miles - Drums (1992-1993, 2019) Megalith, ex-Bedlam, ex-Ballistic

▼ Byli muzycy

Mike Henricks - Guitars (2011-2013) Kenn Nardi (live)

Dyskografia:
1986 - Annihilation Complete [demo]
1986 - Demo I [demo]
1988 - Suffering Hour
1988 - Metal Forces Presents... Demolition - Scream Your Brains Out [split]
1989 - Quick to Doubt [demo]
1990 - Manic Impressions [demo]
1990 - Reason
1991 - Excerpts from Reason [EP]
1991 - Manic Impressions
1993 - Screams and Whispers
2006 - Screams and Whispers [demo]
2009 - Annihilation Complete: The Early Years Anthology [split]
2010 - Hindsight: Suffering Hour & Reason Revisited
2011 - Our Reunion [video]
2012 - Silver [kompilacja]
2020 - An Evening with Anacrusis - Live at Delmar Hall 2019 [live]

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Anacrusis/82

[Blind]

Fajnie, że założyłeś temat. Kiedyś szukałem, nie było, a nie chciało mi się założyć.
Screams and Whispers zajebisty materiał. Album swoistą progresją, mocnymi riffami i dobrymi wokalami (takimi, że ani to teutoński ryk ani to falsetowe wycie) stoi. Za każdym razem miażdży mnie początek "Sense of Will". W tym wszystkim, całość jest dość ponura i nieco przygnębiająca (czy to depresyjny thrash metal, @yog?)
Manic Impressions też mi się podobała. Tylko, że jako poprzedniczka nie była jeszcze aż tak dojebana. Mniej przebojowa, mniej progresywna. Za to z cudownym coverem "I Love the World" New Model Army. I cover chyba jest moim ulubionym momentem na tej płycie.
Reszty nie słuchałem.

Jak ktoś lubi i akceptuje inne oblicze thrashu niż to gniewne, pędzące do przodu za wszelką cenę, to może śmiało próbować.

[yog]

W tym wszystkim, całość jest dość ponura i nieco przygnębiająca (czy to depresyjny thrash metal, @yog?)

Anacrusis to jego esencja.

Wszystkie płyty bardzo dobre, jedna z kapel z perfekcyjną dyskografią, jednak jak dla mnie najlepsza to Manic Impressions, chociaż np. Child Inside z wcześniejszej Reason też świetne.

[Szajtan]

Patrząc na historię metalu z perspektywy czasu, można wyciągnąć wniosek, że przedrostek „progresywny" zadziałał najlepiej w połączeniu z thrashem. Ta wizja najpełniej rozkwita na "Manic Impressions", na której czuć wyraźny wpływ surowej, thrashowej energii Voivod i Dark Angel, a z drugiej strony słychać aranżacje i zagrywki dalece wykraczające poza metalową norę. Na przykład interpretacja "I Love the World" New Model Army, która brzmi jak coś, co mogłoby się znaleźć na "Act III" Death Angel.