Orange Goblin

[CzłowiekMłot]

Giganci stoner rocka z brytyjskiej stolicy grający od przeszło dwóch dekad w niemal niezmienionym składzie. Pierwsze muzyczne szlify zdobywali od 1994 r. jako Our Haunted Kingdom grając death doomy i po skręceniu w znane już nam rejony zmienili nazwę na obecną.

W twórczości goblinów słychać wpływy zarówno Black Sabbath jak i rockowej psychodelii lat 70-tych. Do tego nie brakuje naleciałości punkowych, słyszalnych wyraźnie na Thieving From The House Of God. Jest to jedna z moich ulubionych kapel gatunku.

Aktualnie egzystują w stajni Candlelight Records.


Skład:
Martyn Millard - Bass (1995-present) ex-Our Haunted Kingdom, ex-Ravens Creed, ex-The Dukes of Nothing
Chris Turner - Drums (1995-present) ex-Capricorns, ex-Fabric, ex-The Dukes of Nothing
Joe Hoare - Guitars (1995-present) ex-Our Haunted Kingdom
Ben Ward - Vocals (1995-present) ex-Our Haunted Kingdom, ex-Ravens Creed

▼ Byli muzycy

Duncan Gibbs - Keyboards
Pete O'Malley - Guitars (1995-2004) ex-Our Haunted Kingdom

▼ Muzycy koncertowi

Neil Kingsbury - Guitars (2013-present) Blackstorm, ex-Fall of Efrafa

Dyskografia:
1997 - Frequencies from Planet Ten
1997 - Nuclear Guru [EP]
1997 - Electric Wizard / Orange Goblin [split]
1998 - Time Travelling Blues
1998 - The Time [EP]
2000 - Orange Goblin / Alabama Thunderpussy [split]
2000 - The Big Black
2002 - Frequencies from Planet Ten / Time Traveling Blues [kompilacja]
2002 - Coup de Grace
2004 - Some You Win, Some You Lose [single]
2004 - Thieving from the House of God
2007 - Healing Through Fire
2011 - Orange Goblin [boxed set]
2012 - A Eulogy for the Damned
2013 - A Eulogy for the Fans... Orange Goblin Live 2012 [live]
2014 - Back from the Abyss
2015 - The Test [single]
2018 - The Wolf Bites Back





MA: https://www.metal-archives.com/bands/Orange_Goblin/1703
BC: https://candlelightrecordsuk.bandcamp.com/music
YT: https://www.youtube.com/user/OrangeGoblinOfficial
FB: https://www.facebook.com/orangegoblinofficial

[Gruby Wiór]

Debiut najlepszy, za takie Magic Carpet to należy się krata piwa dla zespołu jak chuj.

[CzłowiekMłot]

Trudno mi wskazać najlepsze smaczki z dyskografii Goblinów, ale odnajduję tylko jedno słabe ogniwo w układance, a na imię mu "Coup De Grace".

[CzłowiekMłot]

Na przyszły rok zapowiedziano wydanie dziewiątego dużego albumu, a gościnie ma na nim wystąpić niejaki Phil Campbell...

[CzłowiekMłot]

Orange Goblin NEW ALBUM update!

We have been very busy in the studio writing new material and now have about 6 songs almost finished and another 2 or 3 skeletons of songs that we are still working on! Can’t wait to unleash these riffs upon the world. Some current working titles for songs include ‘Sons Of Salem’, ‘The Wolf Bites Back’, ‘Swords Of Fire’, ‘Ghosts Of The Primitives’ and ‘An Exercise In Blasphemy’.

Recording starts in January and the album should be out by the end of May 2018

[pit]

Mi najbardziej odpowiada "The Big Black". "Coup De Grace" to podobny przypadek co "Madre de Dios" Dozer, stoner lubi brudne brzmienie, ale łatwo można przesadzić zwłaszcza jeśli gra się tę dynamiczną jego odmianę.

[Vortex]

Wczoraj poleciałem z "Healing Through Fire", zajebisty krążek. W sumie to dopiero trzecie moje spotkanie z goblinami, ale wydaje się że polubimy się na znacznie dłużej. Zaczyna mi pasować takie granie jak nigdy dotąd, tym bardziej mi żal tyłek ściska że jak grali na woodstocku ja stałem w korku.......

[pit]

Dobry album, a wcześniejsze jeszcze lepsze. Trzeba pamiętać, że Orange Goblin jest odrobinę jak Turbonegro - lubią czasem pożyczyć cudze riffy.

[Vortex]

GOOD NEWS, Ha żal dupy odszedł bardzo szybko bo Orange Goblin jest już potwierdzone na festiwalu "Summer Dying Loud" w Aleksandrowie Łódzkim, a że w zeszłym roku bardzo mi się tam podobało, to w tym także zamierzam się tam wybrać.

[Pan Efilnikufesin]

Widziałem dwa razy na żywo. Całkiem spoko gigi.

Parę płyt na półce, jednak kiedy ostatnio jakąś wrzuciłem to zacząłem ziewać.

Nośniki chyba zmienią właścicieli.

[Ryszard]

100% to samo. Ci to mogliby wydać The best of.

Mam placki, CDki i pewnie będę sprzedawał.

[mork]

W 2017 grali na Przystanku Woodstock. Usłyszałem przypadkiem a bawiłem się najlepiej ze wszystkich koncertów na festiwalu.

[yog]

4 20 trwa dalej:



Jest też udostępniony pierwszy kawałek promocyjny: https://orangegoblin.lnk.to/SonsOfSalem

[pit]

Chyba doszli już do momentu w którym kradną własne riffy. Ja podziękuję.

[CzłowiekMłot]

Nie jest to nic odkrywczego, powiedziałbym, że przeciętny kawałek jak na nich, ale podobnie narzekałem na pierwsze zaprezentowane utwory z "Back from the Abyss". Po premierze i odpowiednim osłuchaniu się zmieniłem zdanie. Oby było tak i tym razem.

[Vortex]

No i jest dobrze, buja jak trzeba ten nowy album, troszkę innowacyjnych elementów, ale kompletnie nie zaburzających całości, więc frajda przy Orange Goblin nadal trwa.

[CzłowiekMłot]

"The Wolf Bites Back" nie jest może najlepszym albumem czwórki z Londynu, otwieracz nie powala (na poprzednim albumie rzecz miała sie podobnie) ale im dalej w las tym lepiej. Jak już wspomniał poprzednik znajdziemy tu kilka nowości, ciekawostek. Dowodem na to, że jest na czym zawiesić ucho są choćby 3 utwory - tytułowy, "Ghosts of the Primitives" i na tę chwilę mój faworyt z nówki, czyli "The Stranger":



Wcześniej narzekałem na płytę "Coup de Grace", która ma swoje mankamenty, ale z pewnością nie zalicza się do nich poniższy - dośc często grany na żywo - utwór z samym Johnem Garcia:

[Vortex]

Ależ dobra jest ta koncertóweczka, wybujało aż miło.

[CzłowiekMłot]

Tu całość do odsłuchu. Ładne podsumowanie ćwierćwiecza działalności. Czekam na pełniaka.

[kurz]

... Z punka to raczej brud, ostrość, dla mnie osobiście lepiej jest to słyszalne w Orange Goblin.

Nie znam goblinów, co tam najlepiej zarzucić na początek?

[pit]

... Z punka to raczej brud, ostrość, dla mnie osobiście lepiej jest to słyszalne w Orange Goblin.

Nie znam goblinów, co tam najlepiej zarzucić na początek?

Według mnie: Thieving from the House of God. Miej tylko na uwadze, że to "chamskie" oblicze stoner rocka. Całkowite przeciwieństwo takiego np. Colour Haze.

[kurz]

Ok, czuję się ostrzeżony))

Dzięki za polecankę!

[pit]

Zapomniałem jeszcze o "The Big Black" - takie ich Master of Puppets.

[CzłowiekMłot]

Też bym się skłaniał ku temu albumowi, swoją drogą to chyba mój ulubiony od nich. Acz na absolutny początek polecam utwór z Kyuss na feacie, zalinkowany kilka postów wyżej.

Jak już zatrybia powyższe to psychodeliczny debiut i motocyklowe "Time Travelling Blues".

[CzłowiekMłot]

Łamiąca wiadomość:

Ze składu odszedł wieloletni basista OG - Martyn Millard. W puste miejsce wszedł Harry Armstrong.

[yog]

Z okazji nowej płyty Orange Goblin w Peaceville.

[CzłowiekMłot]

Ciekawe czy drobne korekty w składzie wpłyną pozytywnie na kolejny album, bo ten z „Wilkiem, który ponownie Gryzie” to chyba jedyny do którego nie wracam. A przykro mi było, bo mocno liczyłem na porcję dobrej muzyki.

[CzłowiekMłot]

Właśnie wrzucono wideo, szkoda, że nie było mi wtedy po drodze, bo całkiem zacny set.

[Vortex]

Tak, zacny koncert to był.

[dj zakrystian]

Najlepsze Gobliny, to The Big Black i poprzedzający Time Travelling Blues. Ze wskazaniem na Big Black. Zasada trzeciej płyty sprawdza się u nich w pełni.

[CzłowiekMłot]

Nowy singiel stonerowych Brytoli.

[dj zakrystian]

Bardziej cieżkawy rock n roll, niż stonerkowanie. Gdyby zdjąć fuzza i czystszy wokal, to Rolling Stones jak się patrzy.

[Vortex]

No bez przesady. Być może w niedzielę, ale to jest inny klimat.

[4-HO-MiPT]

Rock n roll? raczej desert rock, podobny do QotSA.

[pit]

Orange Goblin to zawsze był hungover rock.

[CzłowiekMłot]

Dziewięcioutworowy album ma się ukazać 19 lipca tego roku.

A co do samej muzy - tak, nie zawsze jest to rasowy stoner, a pustynny rock grywali raczej sporadycznie.

[CzłowiekMłot]

Nowy, bardzo przyjemny numer i nawet średnio lubiane przez ogół lyric video nadaje się do oglądania.



Oba numery do sprawdzenia i pewnie wkrótce tu będzie całość do posłuchania.

[CzłowiekMłot]

Trzeci, całkiem przyjemny singiel Pomarańczowego Goblina.

W oczekiwaniu na kolejny, dziesiąty już album tej londyńskiej ekipy okołostonerowej zrewidowałem swoją opinię odnośnie "The Wolf Bites Back". Oczywiście trudno tu o rewolucję, ale małe autoplagiaty zdarzają się każdej z kapel z tak długim stażem i akurat w tym stylu nie są niczym złym. Nie ma ich aż tyle by miało mnie to zniesmaczyć za to są liczne motywy wciąż sięgające do przedpotopowych korzeni stylu. To nawet nie Black Sabbath, ale blues rock w stylu Purpli i reszty ekipy - tak zwanej - "dad rockowej". Piękne dźwięki starej muzy, która wciąż brzmi świeżo i będzie tak brzmiała jeszcze wiele lat, a to wszystko wciąż trafia w serce. Ben Ward to urodzony wokalista, któremu głos się nie starzeje. Wspaniale połączenie lat 70-tych, 80-tych i 90-tych ze współczesnym brzmieniem rocka. Rewelacyjny zespół od pierwszej do ostatniej płyty.

[Vexatus]

Panowie akurat rzeźbią w takim stylu, że trudno tych autoplagiatów uniknąć, ale mimo wszystko ciągle jest to na wysokim poziomie. No bo co jeszcze nowego można w ramach tej stylistyki wymyślić?

[CzłowiekMłot]

Ostatni przedpremierowy singiel. Oczywiście wszystko to już grali lata temu. Co z tego skoro miło buja i przyjemnie łechce narządy słuchowe?
Za dwa dni cały album. W tym samym dniu co nowe Deep Purple. Piwka już się chłodzą.

[Vortex]

Bardzo fajny rock'n'rollowy album im wyszedł to fakt. Troszkę mocy brakuje, ale nadrabiają techniczne.

[dj zakrystian]

Bardzo fajny rock'n'rollowy album im wyszedł to fakt. Troszkę mocy brakuje, ale nadrabiają techniczne.

Dobre granie, ale to już bardziej rock n roll, niž hehe stonerek. The Big Black nadal najlepszy. Pierwszy numer, Scorpionica, to esencja hehe stonerka.

[CzłowiekMłot]

Bardzo fajny rock'n'rollowy album im wyszedł to fakt. Troszkę mocy brakuje, ale nadrabiają techniczne.

Dobre granie, ale to już bardziej rock n roll, niž hehe stonerek. The Big Black nadal najlepszy. Pierwszy numer, Scorpionica, to esencja hehe stonerka.

Patrząc szufladkowo to mógłbym się zgodzić, bo lepszego stoner doom ze szczyptą psychodelii nie dane było im już nagrać. Dla mnie jest to jednak mniej istotne, bo właśnie po tej płycie rozwinęli się muzycznie na tyle szeroko, a przy tym nie odcinając się od głęboko archaicznych (co dla niektórych) korzeni muzyki gitarowej, że mało mnie obchodzi w ich przypadku co grają - czy to stoner czy rockendroll czy zwyczajny rock, albo hard rock...po prostu zajebista i wciąż świeża, ciekawa muzyka z nadal mocnym wokalem. Polecam sprawdzić kolejne płyty z naciskiem na "Thieving from The House of God", "Eulogy for the Damned" i "Back from the Abyss". Nie ograniczaj się do osluchanej od dechy do dechy muzy.

Co do ostatniego albumu - wciąż się z nim oswajam. Ciekawe, ciężkie i na swój sposób alternatywne granie rockowe. Z czasem się z tym dotrę jak z poprzednim albumem, który z odsłuchu na odsłuch coraz milej robi uszom.