DOOM POLECANKI I DOOM PRZYPOMINAJKI

[pit]

[pit]

Powyższy Mammoth Weed Wizard Bastard jest już cały. Miał być stoner / space doom (i jest), ale ludzie piszą też coś o Perturbatorach i My Dying Bride, czyli to jednak coś dla yoga. Niech to będzie lekcją dla nas wszystkich.

- doom z blackowymi i sludge'owymi wtrętami, nie jest za specjalnie ciężki, ani noise'owy, wokale... no cóż to coś co zdarza się kiedy black metalowy wokalista odkrywa, że dzięki delay'om i reverbowi może śpiewać jak w kościele, albo na koncercie The Cure, na czym to ja stanąłem? a tak, ale przynajmniej jest wolny, może lecieć sobie w tle

[pp3088]

Powyższy Mammoth Weed Wizard Bastard jest już cały. Miał być stoner / space doom (i jest), ale ludzie piszą też coś o Perturbatorach i My Dying Bride, czyli to jednak coś dla yoga. Niech to będzie lekcją dla nas wszystkich.

- doom z blackowymi i sludge'owymi wtrętami, nie jest za specjalnie ciężki, ani noise'owy, wokale... no cóż to coś co zdarza się kiedy black metalowy wokalista odkrywa, że dzięki delay'om i reverbowi może śpiewać jak w kościele, albo na koncercie The Cure, na czym to ja stanąłem? a tak, ale przynajmniej jest wolny, może lecieć sobie w tle

Dobre grańsko, ale tego The Cure nie stwierdziłem. Może Ciebie zmyliło ale tam wokalnie udziela się kobita Fajny atmoblaczek z doomowym posmakiem.

[yog]

Nazwa zespołu curowa trochę

[Szajtan]

Ep’ka Beware to trzy wałki klasycznie ciężkiego Heavy/Doom Metalu z tradycyjnym, psychodelicznym, kwaśnym posmakiem lat 70-tych.
Na kolana co prawda ta produkcja nie rzuca, ale miłośnicy fachowo zagranego, konwencjonalnego Heavy/Doom powinni zainteresować się tym wydawnictwem, gdyż to naprawdę solidny zastrzyk klasycznego grania z dymnym klimatem.

[Kozioł]

Hudson Conner AKA Beastial Piglord

TEN Jason Köhnen AKA Bong-Ra

Pylar - watek viewtopic.php?f=7&t=3916&hilit=pylar

[Szajtan]

Doom rock - tak chyba bym określił ten kapitalny numer. Bo metalu jako takiego tu w sumie brak, ale ciężki riff, powolne tempo i wokalna maniera idealnie wpisują się w doomową konwencję. Brzmienie gitary, tłukąca w blachy perkusja i pokrywający wszystko niepokojący klimat - można poczuć ducha twórców heavy. No i ta solówka - kurwa, coś pysznego.

[pit]

Hudson Conner AKA Beastial Piglord

Jak na doom to jest bardzo w klimacie Primusa i Mr Bungle. Podoba mi się.

[Vexatus]

Pylar - watek viewtopic.php?f=7&t=3916&hilit=pylar

Zajebiste!

[brzask]

Hudson Conner AKA Beastial Piglord

Jak na doom to jest bardzo w klimacie Primusa i Mr Bungle. Podoba mi się.

Fajna rzecz. Znam sporo albumów.
Pamietam, że gość wypuszcza czasem po kilka płyt rocznie.. Warto przekopać dyskografię bo znajdziemy sporo ciekawych, i tych cięższych i lżejszych,
melvinsowo/borisowych nut

[Kozioł]

Pylar - watek viewtopic.php?f=7&t=3916&hilit=pylar

Zajebiste!

Totalnie zlana moim zdaniem kapela. Siedzi w dobrze reprezentowanej niszy (a która w dzisiejszej czasach nie jest dobrze reprezentowana?) ale ma swój własny kształt i formę. A bycie charakterystycznym i dobrym to w obecnych czasach ważny argument.

W pracy badałem lubelskich twórców ludowych:
Pośród trzech sprawdzonych, min futurałów staroszkolnej śmierci, którym słyszalnie obiło się o uszy nowocześniejsze podejście fuzjantów i inkorporatorów ambientdroneitp. Ailment ze smutasem Michała Krzysiaka The Lachrymal Sleep.
Na wieczór nie wiem. Przy liczeniu pierdół na półkach w tyrze, spoko pierdziawka.

[dj zakrystian]

YHDARL - Prelude to Sickness, poryty i chory drone death doom. Polecam na letnie wieczory.

[Kozioł]

Popołudniu Neurosis I okolice...

Nowy projekt Iggora Cavalera, Scott'a Kelly'ego z Neurosis oraz Mathieu J. Vandekerckhove i Colin'a H. Van Eeckhout z Amenry: Absent In Body. Muzyka do zgrzytania zębami i przeżywania zaburzeń dysocjacyjnych.

Dziś premiera Plague God albumu Absent In Body.

No i to jest coś na co warto było czekać!

Może tutaj lepiej pójdzie...

[CzłowiekMłot]

Hudson Conner AKA Beastial Piglord

Jak już wspomniano wcześniej - pattonowopodobny doom cośtam. Ciekawa, bo nieoczywista, mocno bujająca muzyka. Szacunek dla tego kreatywnego twórcy. Nie wiem, czy najdzie mnie ochota na sprawdzenie reszty, bo sporo tego, ale im dłużej słucham to wydaje mi się, że tak. Z pozoru trudne do pogodzenia połączenie stylów, bo i gdzieś typowy riff a’la stary Candlemass się przewinął…
Ciężar gatunkowy obu jest podobny i pośrednio zainspirowany wiadomym zespołem, który kopiują wszyscy. Dobre.

[Kozioł]

Że tobie podejdzie to akurat byłem 100%. Za dwa lata ktoś założy temat i dopiero wtedy będzie gaduła. Do tego czasu wiadomo. To tak odnośnie msga

[pit]

- stoner/doom/sludge, dla fanów Elektrycznego Czarodzieja, bez wokali

[CzłowiekMłot]

Że tobie podejdzie to akurat byłem 100%. Za dwa lata ktoś założy temat i dopiero wtedy będzie gaduła. Do tego czasu wiadomo. To tak odnośnie msga

Bardzo przyjemny alternatywny doom/pattoncore. Jeśli ktoś lubi stare Korny, Mr Bungle a dodatkowo czai klimat post Black Sabbath nie powinien być zawiedziony powyższym. Przyjemna muzyka.

[Szajtan]

Mamy tutaj do czynienia z iście oryginalnym projektem, którego tak naprawdę nie da się sklasyfikować. Sama pomysłodawczyni tej koncepcji, jak twierdzi, czerpie inspiracje z black i doom metalu oraz dzieł awangardowych, a swoją kreację określa jako Black Noise Of Doom. ½ Southern North został stworzony w 2013 roku. Założyła go Greczynka IDVex, która działała na tamtejszej scenie już w pierwszej dekadzie obecnego wieku. Jak podają internetowe źródła twórczyni tego przedsięwzięcia, grała na gitarze i basie. Cała reszta instrumentów takich jak między innymi saksofon, bębny, klawisze i skrzypce, obsługiwali inni zaproszeni artyści. Przy tej okazji należy przede wszystkim wspomnieć o chyba najważniejszym ustrojstwie, które tu zostało użyte, a mianowicie o thereminie inaczej zwanym jako eterofon, będącym najstarszym syntezatorem, wynalezionym przez pewnego Rosjanina na początku poprzedniego stulecia. Wymienione tu przyrządy generują linię melodyczną, która płynie w spokojnym tempie, tworząc ciężki i metapsychologiczny klimat. Ciekawe czy ktoś rozpozna czyj cover zamyka Narrations Of A Soul, bez patrzenia na tytuł oczywiście.

[pit]

[Szajtan]

Przejażdżka kostarykańskim walcem. Stamtąd bowiem pochodzi VoidOath, wychylający właśnie łeb na powierzchnię za sprawą debiutanckiego albumu. Panowie grają powoli, chwilami mocno ocierając się nawet o klimaty funeral doomowe. VoidOath niezwykle sprawnie wymieszali w swoim kotle wpływy ESOTERIC i WINTER z precyzyjnie dobraną dawką sludge’owej klasyki a nawet kapką stoner rocka. Dzięki temu ich kompozycje są intrygujące, wciągające i bynajmniej nie pozbawione niespodzianek oraz różnego rodzaju ubarwiających całość efektów. Bardzo ciekawe wydawnictwo.

[Szajtan]

Wszyscy rozmiłowani w rozmarzonych dźwiękach powinni być zadowoleni, gdyż Where Tha Shadows Adorn będzie ich godnym towarzyszem na zbliżające się słoty. Stanie się tak za sprawą ośmiu utworów, przypominających swym wydźwiękiem takich mistrzów gatunku jak wczesna Anathema, Katatonia, Amorphis i Paradise Lost. Taką właśnie muzykę grają Mother Of Graves. Jest to doskonale zaprezentowany doom / death metal z dużą dozą gotyckiej melancholii.

[Szajtan]

Fiński Arche dla wszystkich "ciężarowców" wielbiących Evoken, Skepticism, Thergothon...

[brzask]

Serb prosto z Kanady czyli doomowy projekt Tишина /Tišina/
słucham właśnie, coś w tym jest

[pit]

- stoner rock z wpływami punk bluesa

[brzask]

Podciągniemy pod doomik i przypomnimy, słucham sobie właśnie całości. Może ktoś sięgnie nawet nielubiący bm

'As Desertshadows' Drkthr./Goatlord

[pit]

- post-metal / chlip chlip doom metal, ale z zajebistymi aranżami, porządną elektroniką, jakimiś skrzypkami, wiolonczelą i śladami rozmodlenia OM

[Kozioł]

Podciągniemy pod doomik i przypomnimy, słucham sobie właśnie całości. Może ktoś sięgnie nawet nielubiący bm

'As Desertshadows' Drkthr./Goatlord

I to jest podejście do materii. pewnie ze dumik. zakręcony death doom z czarną polewą po szwajcarsku

- post-metal / chlip chlip doom metal, ale z zajebistymi aranżami, porządną elektroniką, jakimiś skrzypkami, wiolonczelą i śladami rozmodlenia OM

już w wishliscie. Daj Boże Piciu

[JS666]

Krakowski band z debiutancką EPką:

[Szajtan]

Kosmiczne stonery zakrapiane psychodelą od Dead Meadow na Force Form Free.

[Szajtan]

Debiutancka płyta Cadaver Shrine.

Bardzo dobrze gniecie. Walcowanie po całości...

[Wicih]

Debiutancka płyta Cadaver Shrine.

Bardzo dobrze gniecie. Walcowanie po całości...

Fajne bardzo. Może naciągane ale kojarzy mi się z Burning Witch

[Szajtan]

Doomster Reich nagrał płytę genialną, która naprawdę niszczy w chuj. Okrutnie tyra ta płytka, płynnie lawirując i przechodząc od psychoaktywnych, kwaśnych, w chuj transowych faktur dźwiękowych do niemożliwie, a chwilami wręcz abstrakcyjnie wgniatających w glebę patentów o konsystencji ciężkich olei opałowych.

Psychodeliczna podróż ku zatraceniu to chyba najkrótszy opis tego co Was czeka.

[Wicih]

Doomster Reich nagrał płytę genialną, która naprawdę niszczy w chuj. Okrutnie tyra ta płytka, płynnie lawirując i przechodząc od psychoaktywnych, kwaśnych, w chuj transowych faktur dźwiękowych do niemożliwie, a chwilami wręcz abstrakcyjnie wgniatających w glebę patentów o konsystencji ciężkich olei opałowych.

Psychodeliczna podróż ku zatraceniu to chyba najkrótszy opis tego co Was czeka.

Jeszcze ta okładka, dawno czegoś tak pomyślanego chyba nie widziałem. A jak wiadomo płyta będąca arcydziełem w każdym stopniu to piękna rzecz, ale jeśli dochodzi z tym do stopnia okładki to już tym bardziej święta rzecz

Dumny z mojego miasta, jak zawsze

[Szajtan]

Jeszcze ta okładka, dawno czegoś tak pomyślanego chyba nie widziałem. A jak wiadomo płyta będąca arcydziełem w każdym stopniu to piękna rzecz, ale jeśli dochodzi z tym do stopnia okładki to już tym bardziej święta rzecz

Dumny z mojego miasta, jak zawsze

Gdy tak obserwuję kolejne nagrania Doomster Reich, to normalnie aż serce rośnie. Kapela, która początkowo głęboko inspirowała się i w zasadzie odwzorowywała jeno w swej muzie dokonania starych mistrzów gatunku przekształciła się w prawdziwego potwora, który z sadystyczną wręcz przyjemnością robi krzywdę naszym mózgowym synapsom, ale co najważniejsze, robi to na swój sposób i na własnych warunkach.

[brzask]

Doomster Reich nagrał płytę genialną, która naprawdę niszczy w chuj. Okrutnie tyra ta płytka, płynnie lawirując i przechodząc od psychoaktywnych, kwaśnych, w chuj transowych faktur dźwiękowych do niemożliwie, a chwilami wręcz abstrakcyjnie wgniatających w glebę patentów o konsystencji ciężkich olei opałowych.
Psychodeliczna podróż ku zatraceniu to chyba najkrótszy opis tego co Was czeka.

Sprawdzilem sobie ten materiał. W kilku momentach przypomina mi genialny debiut Szwedów z Leprous Fire ..jest mrocznie i psychoaktywnie....szkoda że tylko w killku bo dość często jest trochę mocno typowy - szczególnie jak przyspieszają wieje takim se powiedzmy stonerkiem nieco dupawym....
no ale jak jadą wolno to faktycznie jest klimat i spory potencjał słychać

[Szajtan]

Zdecydowanie ponurymi barwami maluje tu Cultic, gdyż muzyka, jaką gra to koszerny, pierwotnie surowy Doom/Death starej szkoły, doprawiony klawiszem, żywcem wyciągniętym z produkcji Dungeon/Synth sprzed co najmniej trzech dekad i odrobiną rzucających się na łeb psychodelicznych akcentów. Ukryć się nie da, że w chuj ciężka to muza, a i duszny, smolisty klimacik się z niej wylewa, i to nawet w dosyć sporych ilościach. Dobry krążek, który mogę bez obaw polecić go wszystkim maniakom, rozmiłowanym w korzennym Doom/Death Metalu starej szkoły.

[pit]

Instrumentalny space / stoner rock z Argentyny.

[Szajtan]

Drugi duży album od Finów z Mansion. Jeśli jesteście zmęczeni tak samo brzmiącym female fronted occult rockiem, to ten album powinien pomóc.

[Szajtan]

Onhou - potężny sludge/doomowy walec z Holandii przeplatany odniesieniami do drone’u i psychodelii.

[Szajtan]

Black Spell to przedstawiciele psychodelicznego doom metalu z Włoch. Season of the Damned to dziewięć numerów, będących wypadkową dobrze wszystkim znanego Electric Wizard i amerykańskiego Pentagram z domieszką Black Sabbath oczywiście.

[Szajtan]

Jeśli na hasło „doom metal ze skrzypcami” w głowie automatycznie pojawia się Wam odzew My Dying Bride, to posłuchajcie The Otolith, który prezentuje nieco inne podejście do tematu. Podwójne skrzypce, podwójny kobiecy wokal, ale nie, wcale nie jest słodko i miękko, jak można by się spodziewać – wręcz przeciwnie. Sporo tu stonerowego ciężaru i trochę sludge’owego brudu. Zespół powstał na gruzach formacji SubRosa – komu coś mówi ta nazwa, ten wie mniej więcej, czego może oczekiwać.