

Skład:wikipedia pisze:Grupa metalowa powstała w 1988 roku w Halifax w Anglii. Zespół bywa zaliczany do pionierów death doom metalu oraz metalu gotyckiego. W późniejszym okresie grupa eksperymentowała z elementami elektroniki, poddając się jednocześnie inspiracjom rockiem gotyckim. W ostatnim okresie powróciła jednak do cięższych brzmień co można usłyszeć na albumach In Requiem i Faith Divides Us - Death Unites Us. Paradise Lost został założony przez Nicka Holmesa, Grega Mackintosha, Stevena Edmondsona, Aarona Aedy'ego oraz Matta Archera. Nazwa grupy jest inspirowana poematem Johna Miltona "Raj utracony".
Rozpoczęli karierę wiążąc się z wytwórnią Peaceville, w której stajni znajdowały się dwie inne grupy: Anathema i My Dying Bride. Albumy wydane przez te trzy grupy zostały określone mianem brytyjskiej szkoły doom-death metalu. Każda z nich grała muzykę wolną, ciężką do mrocznych, "gotyckich" tekstów. Za przełomową płytę Paradise Lost uznano album Gothic. Został on uznany za kanon gatunku, który nazwano gothic metal. Podobnie zresztą jak pozostałe dwie grupy, Paradise Lost nie przywiązał się do stylu muzycznego z pierwszych płyt. Stopniowo zaczęli rezygnować z charakterystycznych dla nich wokali (męski growl połączony z żeńskim wokalem), jednocześnie muzycznie zmierzając w kierunku bardziej klasycznych odmian metalu, niż samego death metalu. Kulminacją tego etapu muzycznego była płyta, która do dziś jest największym sukcesem komercyjnym Paradise Lost Draconian Times.
Przed nagraniem Draconian Times perkusistę Matta Archera zastąpił Lee Morris. Po nagraniu tego albumu kompozytor grupy, Greg Mackintosh zafascynował się instrumentami elektronicznymi. To, oraz inspiracje Sisters of Mercy, które zaczęły się manifestować przy okazji Draconian Times (cover utworu Walk Away na stronie B singla The Last Time), przyczyniły się do powstania zaskakująco lekkiej i prostej gitarowo płyty One Second, której bliżej było do rocka gotyckiego niż do metalu. Co więcej, dalej postępowała metamorfoza wokalna Nicka Holmesa, który na tej płycie śpiewał już czystym, popowym wręcz głosem, przy wsparciu śpiewającego perkusisty Lee Morrisa. Płyta była szokiem dla wielu fanów, oraz znakiem, że czas grupy na scenie metalowej się kończy. Wraz z tą płytą zakończył się także kontrakt grupy z Music for Nations, a grupa ruszyła na podbój świata podpisując umowę z EMI.
Rezultatem tej umowy były dwie kolejne płyty. Pierwsza z nich, Host jest już płytą niemal zupełnie elektroniczną. W brzmieniu zespołu nie ma nawet śladu grupy, która nagrywała pierwsze płyty. Przez wielu była porównywana do dokonań Depeche Mode (w szczególności do najbardziej gitarowej płyty Songs of Faith and Devotion oraz do Ultra), tym bardziej, że jej producentem był Steve Lyon, który współpracował również z Depeche Mode.
Następna płyta była jednak sygnałem, że ten etap rozwoju grupa ma już również za sobą. Płyta Believe in Nothing stanowiła dziwny mariaż nowego brzmienia z rockiem. Od tego momentu grupa określa swoją muzykę jako dark rock. Płyta ta kończy okres współpracy grupy z EMI. Nowym wydawcą zostaje GUN records związana z BMG. Wydaje się, że okres eksperymentów grupa ma za sobą. Płyty Symbol of Life i Paradise Lost są nieco mniej odważne, lecz starają się odnaleźć swoistą syntezę elektronicznych sympatii grupy z brzmieniami z płyty Draconian Times. Po płycie Symbol of Life zespół rozstaje się z Lee Morrisem. Jako perkusista sesyjny dołącza do grupy Jeff Singer, który wkrótce ustępuje miejsca Adrianowi Erlandssonowi.
Steve Edmondson - Bass (1988-present)
Greg Mackintosh - Guitars (lead), Keyboards (1988-present) Strigoi, ex-Vallenfyre
Aaron Aedy - Guitars (rhythm) (1988-present)
Nick Holmes - Vocals (1988-present) Bloodbath
Waltteri Väyrynen - Drums (2016-present) Abhorrence, I Am the Night, Bloodbath (live), Rytmihäiriö (live), Wolfheart (live), ex-Bodom After Midnight, ex-Vallenfyre, ex-The Ghost I've Become, ex-The Hypothesis, ex-The Wargasm, ex-Tramal, ex-Amorphis (live), ex-Moonsorrow (live), ex-Skirmish (live), ex-Týr (live)
Lee Morris - Drums (1994-2004) Magnum, ex-Marshall Law, ex-Damage Inc., ex-Danny Vaughn, ex-Ten, ex-The Hood
Jeff Singer - Drums (2004-2008) Kill II This, My Dying Bride, ex-China Beach, ex-Soldierfield, ex-City of God, ex-Blaze
Adrian Erlandsson - Drums (2009-2016) At the Gates, The Haunted, The Lurking Fear, ex-H.E.A.L., ex-Needleye, ex-Terror, Nemhain, ex-Brujeria, ex-Cradle of Filth, ex-Netherbird, ex-Nifelheim, ex-Riket, ex-Samsas Traum, ex-12 Ton Method, ex-Decameron, ex-Tenet, ex-Vallenfyre, ex-Hyperhug, ex-Penance (Swe), ex-Skitsystem, ex-Deathstars (live)
Andy Corns - Guitars (lead) (1999)
Mark Heron - Drums (2008) ex-Oceansize
Jeff Singer - Drums (2009, 2012, 2013, 2014) Kill II This, My Dying Bride, ex-China Beach, ex-Soldierfield, ex-City of God, ex-Blaze
Waltteri Väyrynen - Drums (2015-2016) Abhorrence, I Am the Night, Bloodbath (live), Rytmihäiriö (live), Wolfheart (live), ex-Bodom After Midnight, ex-Vallenfyre, ex-The Ghost I've Become, ex-The Hypothesis, ex-The Wargasm, ex-Tramal, ex-Amorphis (live), ex-Moonsorrow (live), ex-Skirmish (live), ex-Týr (live)
Fiona Creaby - Vocals (female) (2017) Apparition, Fallen Arise, ex-ShadowPlay, ex-Liquid Sky
1988 - Morbid Existence [demo]
1988 - Paradise Lost [demo]
1989 - Frozen Illusion [demo]
1990 - Lost Paradise
1990 - Vile Visions [split video]
1990 - In Dub [single]
1990 - Live Death [video]
1991 - Eternal / Twisted Mass of Burnt Decay [split]
1991 - Gothic
1992 - Kerrang! [split]
1992 - Shades of God
1993 - Open Your Mind [split]
1993 - As I Die [single]
1993 - Icon
1994 - Seals the Sense [EP]
1994 - Harmony Breaks [video]
1994 - Gothic EP [EP]
1995 - 20 Lost Minutes [demo]
1995 - The Last Time [single]
1995 - New Metal Messiahs! [split]
1995 - Draconian Times
1995 - Forever Failure [single]
1996 - Gothic / Lost Paradise [kompilacja]
1996 - Shades of God / Icon [kompilacja]
1997 - True Belief '97 [single]
1997 - The Singles Collection [boxed set]
1997 - Say Just Words [single]
1997 - One Second
1998 - One Second [single]
1998 - Reflection [kompilacja]
1999 - One Second Live [video]
1999 - So Much Is Lost [single]
1999 - Host
1999 - Permanent Solution [single]
2000 - Sell It to the World [single]
2001 - Mouth [single]
2001 - Believe in Nothing
2001 - Fader [single]
2002 - Evolve [video]
2002 - Symbol of Life
2002 - Erased [single]
2003 - At the BBC [live]
2005 - Forever After [single]
2005 - Paradise Lost
2007 - In Requiem / Fiction [split]
2007 - The Enemy [single]
2007 - In Requiem
2007 - Over the Madness [video]
2008 - The Anatomy of Melancholy [live]
2008 - The Anatomy of Melancholy [video]
2009 - Faith Divides Us - Death Unites Us / The Root of All Evil [split]
2009 - Drown in Darkness - The Early Demos [kompilacja]
2009 - Faith Divides Us - Death Unites Us
2011 - Draconian Times MMXI [video]
2012 - Crucify [single]
2012 - The Last Fallen Saviour [single]
2012 - Tragic Idol
2012 - Lost in Time [kompilacja]
2012 - Original Album Classics [boxed set]
2013 - Tragic Illusion 25 [kompilacja]
2013 - Tragic Illusion Live at the Roundhouse, London [live]
2014 - Original Album Collection [boxed set]
2015 - Maximum Plague [kompilacja]
2015 - The Plague Within
2015 - Symphony for the Lost [live]
2017 - 3 Tracks for Free [EP]
2017 - The Longest Winter [single]
2017 - Blood and Chaos [single]
2017 - Medusa
2019 - Live at Rockpalast 1995 [live]
2020 - Obsidian
2020 - Fall from Grace / Ghosts [single]
2020 - Hallowed Land [single]
2021 - Gothic - Live at Roadburn 2016 [live]
2021 - At the Mill [live]
MA: https://www.metal-archives.com/bands/Paradise_Lost/191
BC: https://paradiselostofficial.bandcamp.com/music