Paradise Lost znałem, ale kojarzyłem ich bardziej jako zespół gothic metal z zapędami na mocno radiowe granie. Przyznam jednak, że słuchało się trochę. W tamtym czasie miałem większą fascynację głównie black metalem. The Plague Within kupiło mnie już od pierwszych dźwięków. Naczytałem się, że to powrót do korzeni i zaciekawiony solidnie przysiadłem do pierwszych albumów. Dlatego napisałem, że od The Plague Within na poważnie zainteresowałem się PL co nie oznacza, że nie znałem ich kompletnie
Ja to widzę zupełnie inaczej. Te wszystkie kapele po prostu chciały mieć popularność porównywalną z The Cure, a nawet Depeszami i w sumie trudno im się dziwić, w młodym wieku cały czas byli, jak zrobiło się o nich głośno. Pamiętam wywiady z Gregiem Mackintoshem z 2000 lat, w których nagminnie nazywał One Second swoim ulubionym albumem kapeli. Potem już było top 3, ale od One Second do Host nie jest przecież bardzo daleko. Nick Holmes też zdaje się wielki fan Depeszy.
Znam kilka osób, którym się ta płytka autentycznie podoba, a już takiego Gothic by nie tknęli i rzeczywiście lubią anglików głównie za ten okres. 
Pamiętam jak dziś, jak puszczałem sobie ten jeden kawałek raz po raz nie wierząc w to, co słyszę. To i Mortals Watch the Day mi jakiś dość losowy koleś poznany na internetowym czacie polecił, znaczy podesłał mp3, pewnie jakieś wypasione 96kbps.
PARADISE LOST vocalist and co-founder Nick Holmes calls "No Celebration" "a very in-depth, informative and — from my point of view — nostalgic look at the last 30 years of the band. Many of the stories feel like they were yesterday, and although it serves as a reminder that life is short, I also wouldn't change a thing. Well, not much anyhow."
Author David E. Gehlke ("Damn The Machine: The Story Of Noise Records") takes readers into the depths of one of metal's most enduring and rewarding bands. Including a foreword from BOLT THROWER/MEMORIAM frontman Karl Willetts, this hardcover edition is over 300 pages and strictly limited to 1,000 copies worldwide. Pre-orders are available now and copies are expected to ship in late November.
Może się nie znam, o czymś nie wiem ale kolesie z Paradise Lost wydają się mega nudnymi ale sympatycznymi typkami, których największym wybrykiem gwiazdorskim było przeholowanie z piwem i zatrucie pokarmowe kolejnego dnia. Gregor jest najbardziej charakterystycznym punktem zespołu ale reszta to charyzma właściwie ujemna. Nie zrozumcie mnie źle - lubię chłopaków i podoba mi się fakt, że przemawia za nimi wyłącznie muzyka a nie skandale. Po prostu nie wiem co wciągającego miałoby być w ich biografii. Ale może ktoś wie więcej i zarzuci paroma ciekawostkami za co właściwie byłbym wdzięczny
Może przekona mnie to do sięgnięcia po tę książkę bo dawno już żadnej biografii nie czytałem.
O, i właśnie takie nowinki przekonywują mnie do sięgnięcia po ich biografię!Hajasz pisze: ↑4 lata temu Nudni są? No może teraz. Przecież Greg i Nick w okresie Shades Of God dawali sobie po mordzie nie raz a w zasadzie to Greg nokautował Nicka. Powód oprócz za dużej ilości alkoholu był taki, że Nick coś tam kręcił do kobiety Grega a podczas imprezy mówił o niej niewybredne żarty.
Sam kawałek całkiem spoko, trochę pod Plague Within. Mi pasuje.Nick Holmes states: "As a global crisis, it goes without saying Covid 19 has affected everyone and everything, including every aspect of the music industry. As a result, our record label Nuclear Blast offered us the chance to postpone the launch of our latest album 'Obsidian' to a less volatile time later in the year.
Taking this into consideration, and the fact the live music circuit is currently in lockdown, we think it's unnecessary to postpone the release as we think our fans wouldn't want to wait. Music can be enjoyed in practically any environment, so therefore we are going ahead with the same release date 15.5.20, and we sincerely hope our new album helps to lift your spirits, and is a beacon of light in the dark during these uncertain times! Thanks for your continuous support through the years and see you on the road!"
MDB wydali równy krążek, Katatonia- już chyba nigdy nie wydadzą, co by mnie porwało (chcę się mylić!!!), PL są nieprzewidywalni, ale po cichu liczę na dobry album.pp3088 pisze: ↑4 lata temu
Tutaj informacje o dacie premiery:Sam kawałek całkiem spoko, trochę pod Plague Within. Mi pasuje.Nick Holmes states: "As a global crisis, it goes without saying Covid 19 has affected everyone and everything, including every aspect of the music industry. As a result, our record label Nuclear Blast offered us the chance to postpone the launch of our latest album 'Obsidian' to a less volatile time later in the year.
Taking this into consideration, and the fact the live music circuit is currently in lockdown, we think it's unnecessary to postpone the release as we think our fans wouldn't want to wait. Music can be enjoyed in practically any environment, so therefore we are going ahead with the same release date 15.5.20, and we sincerely hope our new album helps to lift your spirits, and is a beacon of light in the dark during these uncertain times! Thanks for your continuous support through the years and see you on the road!"
MDB, Katatonia i Paradise Lost w tym samym roku - kiedyś moje marzenie, moi idole z lat młodzieńczych. Dziś oczekiwania mam już mniejsze, ale dalej wierze.
Belzebóbr pisze: a ja jak najbardziej słucham muzyki z tidala i spotifaja, o wiele lepsze to i poręczniejsze niż słuchanie z jakichś śmiesznych CDków. Przynajmniej można się do głośnika na bluetooth podłączyć
Stanowczo Plague... jest w mej ocenie płyta nie tylko ciekawszą, ale chyba obok Gothic, Icon i Draconian ich najlepszą płytą. Medusa mnie mocno zawiodła, słuchałem jej wczoraj i po prostu czegoś mi tam brakuje. Oby teraz było lepiej, nie oczekuje ciężaru Plague (byłoby bosko...), ale niech chociaż poszczególne utwory zapadają w pamięć.Nebiros pisze: ↑4 lata temu Ten nowy kawałek dobry, aczkolwiek odnoszę wrażenie, że płyta i tak może pójść w różnych kierunkach, więc nie wiadomo do końca czego się spodziewać. Medusa była dobra, ale Plague Within znacznie lepszy. Wolałbym jednak, żeby dowalili ciut cięższą i bardziej przejmującą płytą od ostatniej - jakby dali coś na miarę Plague byłbym wniebowzięty
W pełni się zgadzam. Aczkolwiek nadzieję wciąż mam.
Ale wracając do tematu: kawałek bardzo mi się podoba. Początek napędził mi stracha bo brzmiało graniem w stylu Symbol Of Life z 2002, ale potem weszła perka (swoją drogą genialnego drummera PL dorwali od Medusa, naprawdę wiele wnosi a myślałem, że po Erlandssonie będzie spadek formy) oraz wokal i im dalej tym tylko lepiej. Już wiem, że album kupię na bank. Gitarki w zwrotkach przywodzą mi na myśl Fields of the Nephilim :love: