Ehnahre

[Lis]

3 godziny temu robiłem temat o Daughters, jeśli Córki są pokręcone i ciężkie do zdefiniowania, to co z Ehnahre. No niby death doom metal, ale to tylko punkt wyjścia. Bostończycy łamią, tną, szatkują muzyczną materię jak tylko się da. Kruszące kości riffy? są, grindowa brutalność? jest, drony i ambienty? oczywiście, jazzowe improwizacje? na pęczki, szumy i hałasy przeszkadzają? przeszkadzają, i wiele innych robiących krzywdę rzeczy.

Skład:
Ryan McGuire - Bass, Double bass, Percussion, Vocals (2000-2001, 2006-present) Closers, Ryan McGuire, ex-Kayo Dot, ex-Calliope Quartet, ex-Dieslow, ex-Dilettante, ex-Forbes Graham Quartet, ex-Negative Reasoning, ex-The Epicureans
Richard Chowenhill - Guitars (2012-present) Richard Chowenhill
Jared Redmond - Piano (2012-present) Beheaded, Geori (거리)
Josh Carro - Drums, Percussion (2017-present) Blood Oath, Joshua Carro, [[[personablack]]]

▼ Byli muzycy

D.J. Murray - Guitars, Keyboards, Vocals (2000-2001, 2006-2012) ex-Kayo Dot, ex-Negative Reasoning
John Carchia - Guitars, Vocals (2000-2001, 2006-2012) ex-Kayo Dot, ex-Negative Reasoning
Tom Malone - Drums, Guitars (2006-2009) ex-Kayo Dot
Andrew Hock - Guitars (2006-2009) ex-Biolich, ex-Castevet, Andrew Hock, Survivors Breakfast, ex-Luminous Vault, ex-Psalm Zero
Ricardo Donoso - Drums, Electronics (2009-2012), Drums, Percussion, Electronics (2015-2017) Embouchure, Perispirit, RDTK, Ricardo Donoso, Scuba Death, ex-Calliope Quartet, ex-Dieslow, ex-The Epicureans
Brandon Terzakis - Drums, Electronics (2012-2015) Brandon Terzakis, Brandon Terzakis Trio, ex-Fórn, ex-Waterdogs

Dyskografia:
2001 - Negative Reasoning [demo]
2008 - The Man Closing Up
2009 - Pipeline [live]
2010 - Alpha/Omega [EP]
2010 - Taming the Cannibals
2012 - Old Earth
2016 - Douve
2016 - Nothing and Nothingness [EP]
2017 - The Marrow
2018 - Rites for Winter [kolaboracja]
2020 - Quatrain [EP]
2020 - The Scrape of a Keel (Drones and Improvisations)






MA: https://www.metal-archives.com/bands/Ehnahre/3540262908
BC: https://ehnahremetal.bandcamp.com/music

[yog]

Nie jestem jakimś wielkim koneserem, ale na ile słyszałem (a słyszałem wszystko, choć bardzo niewiele razy) - debiut The Man Closing Up zdecydowanie najlepszy. Mroczny i niepokojący, lepki od tych ciemności jak błotko pod przetrzebioną palisadą z okładki. Granie - nie bez powodu - przypomina mi "książkowy" klimat muzy takich hordes jak Kayo Dot czy Toby Driver. W sensie - słuchacz się czuje, jakby czytał jakąś ostro dołującą książkę, choć nie do końca wie, o czym.

W ten klimat jeszcze udało im się uderzyć chyba na wklejonym przez @PanLisek Douve, czy na innej płytce z podobnego okresu, już nie pamiętam, ale gdzieś na forum chyba pisałem. Reszta też dobra, ale jednak na moje ucho już ciut przynudza, rozłazi się, zaś debiut - hipnotyzuje dźwiękami, które choć do łatwych nie należą, to łechczą czarne serduszko.

Z tego co pamiętam, sporo materiałów kapeli powstawało jako improwizacje, toteż bywa trochę różnie z wyjebistością.

[Lis]

A właśnie ponoć nie, to miało brzmieć jak improwizacje, a faktycznie jest dokładnie zaplanowane.

[yog]

To nieźle im wyszło, bo na niektórych płytach się to bardzo wiarygodnie rozjeżdża

[pit]

Znam tylko "Taming the Cannibals" i jest świetne. Wspomniany Driver "ostatnio" udzielał się osobiście w Asva.

[kurz]

Pojebańcy wydali w tym roku epkę i pełniaka



No i co można powiedzieć? ano jest zajebiście.. wprawdzie RYM twierdzi inaczej, ale umówmy się; jeżeli ktoś miałby ochotę dyskutować to przekierowuję do mości Pana @TITELITURY, on wam dokładnie wytłumaczy, jak działa motłoch (przynajmniej takie mam wrażenie, że tak będzie).

Piękny rozwój, od przykurwiście ciężkiego, przytłaczającego death doom, do nie wiadomo czego, ale pojebanego i ostro ryjącego czachę materiału.

Wcale się nie dziwię, że ich popularność spada na łeb, na szyję..

[Kozioł]

Remaster elektroniczny wydany przez TDW