Messa

[DiabelskiDom]

Autorzy jednej z fajniejszych płyt z zeszłego roku w doom metalu. Włochy. Laska na wokalu. Ale zanim wyłączysz zakładkę myśląc "kolejny retro occult z nawiedzoną wiedźmą za mikrofonem" to sprawdź bandcampa. Mało inwazyjny śpiew, dość niski i o fajnej barwie. Płynie nad traddoomowymi riffami, gdzieniegdzie poprzetykanymi heavy (zajebiste "Hour of the Wolf"). Do tego dronujące przerywniki między kawałkami. Ja jestem bardzo na tak.

Skład:
Mistyr - Drums Nox Interitus, Restos Humanos (live), Sterbenzeit
Alberto - Guitars (lead) Douge, Glincolti
Mark Sade - Guitars, Bass Sultan Bathery, The Sade
Sara - Vocals Restos Humanos, Sixcircles

Dyskografia:
2016 - Belfry
2016 - Enoch [single]
2016 - Messa / Breit [split]
2018 - Feast for Water
2018 - The Planet of Doom - First Contact [split]

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Messa/3540411369
BC: https://messa666.bandcamp.com/music

[yog]

Przyznam, że jak to przeczytałem kiedyś bardzo dawno temu, to z jakiegoś powodu, jak zwykle olewam te diabelskie laski doomowniczki, tak tutaj wiedziałem, że warto sprawdzić. Nie wiem, może ta wieżyczka kościoła miasteczka zalanego sztucznym zbiornikiem (nie pamiętam gdzie to, strzelam Francję). Okładka śliczna i elegancko przyprószona ziarnem.

Podobnie jak muza. Messa gra wolny, ale wpadający w ucho doom metal otaczając wszystko niemal dronowym brzmieniem i dużą ilością ostrych, dźwiękowych błyskawicek Do tego ambientowe sampelki dla wytchnienia.

Pani wokalistka pasuje do tego wszystkiego bardzo dobrze, jest tu w jej obecności pewnien 70sowy vibe, ale sama muza to coś na pół drogi między przebojowością Sabbathów, a ścianą Sunn O))). Wszystko jednak zaskakująco przystępne, jak na tak znaczną dawkę tego biało-szumowego brudu.

Bardzo przyjemne, udane użycie dronów.

O, jest i saksofon.

[DiabelskiDom]

Głos to ta panna ma wyjebany w kosmos, cholernie lubię niskie, snujące się wokale i stawiam je z reguły wyżej niż wysokie. A z tą tutaj to się chce śpiewać

I believed them to be demooooons
They engulfed my soooooul

czy inne wersy, często nawet bardziej plujące panu Bogu w twarz. Oszczędnie a z klasą.

[pp3088]

Całkiem fajne. Po opisie sądziłem że będzie więcej dronowania, a tutaj przecież trzon to taki trad doom metal momentami nawet. Niemniej całkiem fajne. Zwłaszcza saksofon i wokale.

A tutaj ich fotka:



I video do utworu Babalon - wybrali najbardziej sabbathowy i przebojowy numer:

P.S. Kobita ma kolczyk w nosie - chyba to będzie niedługo Twoja obsesja diabelski D:

[CzłowiekMłot]

@DiabelskiDom - taki z ciebie fan female vocals doomów, a o tegorocznej płycie ani słowa.

Drugi album włoskiej ekipy - "Feast for Water" to zajebisty kawał relaksujące muzyki. Wydaje mi się, że w tym przypadku doom jest tylko dodatkiem do całości, niemniej szanuje. Całość do odsłuchu:

[DiabelskiDom]

No bo ja się z nią jeszcze porządnie nie zmierzyłem. Albo inaczej - zmierzyłem się raz i uznałem, że jest słaba więc odłożyłem na lepsze czasy, bo ciężko mi będzie pogodzić się z faktem, że autorzy powalającego debiutu nagrali coś niefajnego

[DiabelskiDom]

Cóż, chyba muszę przestać się oszukiwać. Messa nagrała album dużo gorszy od debiutu. Pomny tego, jak dobry był Belfry nie dopuszczałem do siebie myśli, że na Feast For Water może być gorzej. Niestety, wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że jest. Pozornie rozwinięta i udoskonalona formuła z pierwszej płyty przekroczyła magiczną linię przedobrzenia. Dronujące interludia (oraz same numery) zostały obficie wzbogacone dęciakami, co miało rozbudować, myślę, snujący się doom/heavy znany z Dzwonnicy. Do tego kawałki przez swoiste rozprogresywnienie zatraciły serce i ducha (na pewno nie rozum i godność - debiut nie miał rozumu, był zajebiście instynktowny i naturalnie rozpisany) przez co płyta od trzeciego czy czwartego numeru zaczyna się wlec.

Głos Sary pozostał taki sam, chociaż przez męczenie muzyką ma się wrażenie, że nostalgia i niechęć, którymi epatuje spod spuszczonej głowy nie są do końca tym, co jej w duszy gra. Siłą muzyki Messy była wcześniej chwytająca za serce prostota, co jej unoszące się nad ziemią wokale tylko wzmagały. Teraz zespół zbytnio popłynął w kompozycje, co odbiło się też na wrażeniu, które wokalistka wywoływała. Belfry nadal bardzo lubię i często do niej wracam - do Feast For Water już mi się za bardzo nie chce, mimo wielu prób.

[yog]

Ja się nie oszukiwałem, mi się po prostu Feast for Water nie podobała od początku.

[yog]

Trzeci album Close wyjdzie w marcu 2022 roku w Svart.

[DiabelskiDom]

czy obydwie płyty Messy...

Poważnie obydwa albumy Ci się podobają? Bo jeśli o mnie chodzi, to jak próbowałem tak i siak i jeszcze inaczej, to druga płyta totalnie mi nie leży. Debiut za to jest zajebisty, ma wszystko to, czego oczekuję od takiej muzy (niski, snujący się, żeński głos, świetne melodie, świetne riffy), a wręcz jeszcze więcej (drone'owe przerywniki, heavy metal). Jakieś niby-jazzowe wtręty odjęły tej muzyce pierwotnego mroku, a wcisnęły krawatkę i pedałki na nogi.

[brzask]

Bardziej chodziło mi tu o to, że je znam....a ,,Belfry", tak jak piszesz, jest rzeczywiście dużo lepszy od dwójki.

[hellpanzer]

Niegdyś próbowałem się przekonać do Feast for Water i co raz się odbijałem. Dopiero niedawno obadałem Belfry i cóż mogę powiedzieć. Całościowo jest naprawdę w porządku, ale przy Hour of the Wolf zbierałem szczenę z podłogi. Gdyby cała następna płyta składała się z takich hiciorów to byłbym wniebowzięty.

[DiabelskiDom]

Ale przecież na debiucie jest ich pełno

Tzn wiem, wiem, że chodzi o ten heavymetalowy feeling, bo to jedyny taki kawałek tamże, ale pod względem "hiciorstwa", to choćby New Horns czy spokojny Confess są równie zajebiste. Aż sobie zacząłem nucić pisząc to

[Szajtan]

Dzisiaj premiera nowego kawałka Pilgrim, który zaczyna się niepozornie, żeby po chwili wjechać w klimatyczne, budujące atmosferę transowe riffy.

[CzłowiekMłot]

Piekny kawałek, wiec czekamy na kolejny dobry album Włochów, który nadejdzie w marcu przyszłego roku.

[CzłowiekMłot]

Kolejny singiel, tym razem muzycznie pod stare Baroness, Mastodon, jest dobrze.

[Pioniere]

Z racji, że brak tu linku bc do albumu, gdzie będzie całość w swoim czasie, dodaje go.

[yog]

Kapela miała wypadek, czołowe zderzenie i przez jakiś czas będą dochodzić do siebie. Wesprzeć można kupując merche z bandcampów itp. oraz pod adresem:

https://www.gofundme.com/f/help-messa?u ... are-flow-1

[CzłowiekMłot]

Już jakiś czas temu miałem się wypowiedzieć na temat ich najnowszej płyty, bo niejedno przesłuchanie za mną. I po krótce - dla mnie jest to jeden z najlepszych tegorocznych materiałów. Muzyczna poezja, wyższy poziom wrażliwości, kobitka ma po prostu niesamowity wokal. Do tego sporo smaczków orientalno-instrumentalnych, niegryzących się z niejednym heavy rockowym riffem. Tylko jeden a'la blackowy kawałek, czy jakiś taki nie pasuje mi do całości, ale traktuję go tylko jak przerywnik. Płyta równa debiutowi, albo i lepsza. Sztosik.

Życzę im szybkiego powrotu do normalności i zdrowia.

[DiabelskiDom]

Też jakiś czas temu słuchałem i w sumie uznałem, że okej, lepsza niż poprzednia, ale jakoś tak odłożyłem na "kiedy indziej". To "kiedy indziej" miało miejsce dzisiaj i muszę przyznać, że bardzo ładnie to Close weszło. Progresywny sznyt nie jest przedobrzony jak na Feast for Water, na tegorocznym albumie jawi się soczyście orientalnym, psychodelicznym uzupełnieniem doom metalowego trzonu. Klimat całości nie jest już Ą Ę, jest za to znowu niechętny i przygnębiony oraz pełen rezygnacji siedzącej gdzieś na krańcu świata. Wokal Sary jest ciągle fenomenalnie zajebisty i świetnie podkreśla atmosferę płyty. W końcu znowu totalnie wierzę uczuciom, które nam ta urocza babka przekazuje. Bardzo dobry materiał.

[Szajtan]

MESSA zawita w maju do Wrocławia.

[DiabelskiDom]

Dzień wcześniej zagrają też na Soulstone Gathering i jest to jeden z kilku powodów mojej obecności tam. Zwłaszcza, że nigdy ich nie widziałem na żywo, a radbym bardzo. No i przede wszystkim usłyszeć Sarę.

[Szajtan]

Dzień wcześniej zagrają też na Soulstone Gathering i jest to jeden z kilku powodów mojej obecności tam.

Soulstone Gathering ogłosił kolejne fajne koncerty na maj. Trzy sztuki zagrają u nas włoscy kosmiczno-psychodeliczni podróżnicy z Giöbia. Ich muzykę poznałem przy okazji splitu ze wspaniałym The Cosmic Dead i chociaż akurat tam mnie nie porwali, to ich wcześniejsze materiały są bardzo spoko. Mediolańczycy będą promować nowy album "Acid Disorder", który ukaże się 28 kwietnia . Single zapowiadają, że to też będzie wydawnictwo godne uwagi.

Giöbia • 04.05 • Wrocław, Klub Łącznik
Giöbia, Wodorost • 05.05 • Warszawa, Chmury
Giöbia • 06.05 • Kraków, Alchemia

[kataton88]

Słucham sobie Belfry kolejny raz i jest w tej muzyce coś, co pociąga, a jednocześnie coś, co irytuje. Momentami jest bardzo - przepraszam za wyrażenie - onirycznie i to misie podoba, ale potem zaczyna się jakaś stylistyczna masturbacja. Za dużo technikaliów, za mało emocji.

[Epoxx]

Ja to się wzbraniałem z różnych względów przed Messa już kilka lat i jakoś z okazji wydania Close z nudów odpaliłem Piligrim no i zaciekawiło, ale jeszcze nie siadło. Poźniej DD na sb polecał, że zajebiste no i jakoś z braku laku odpaliłem Close no i rozjebało mnie przy pierwszym podejściu na tyle, że przez dwa tygodnie nie słuchałem praktycznie niczego innego. Ta mieszanka stylami sprawia, że po każdym przesłuchaniu wyciąga się kolejne smaczki i tutaj nie ma słabych momentów, a pierwsze dwa utwory to są wyjebane po całości. Suspended totalnie epicki, a zarazem deliktany i nie wiem jaki chuj, ale mi się tam jakoś jeden moment skojarzyl z Adele Skyfall, a riff z Dark Horse to cały czas za mną chodził już jak przesłuchałem kilka razy album to i tak w głowie został ten riff, moja to stwierdziła, że jakieś niedojebanie mam i obsesję, więc co by nie była zazdrosna to sobie zrobiłem tydzień z Ride for Revenge.

[DiabelskiDom]

Pewnikiem zazdrosna o Sarę. Też bym był na jej miejscu!

Przy okazji - na Soulstone zespół zagra w rozszerzonym składzie, żeby jak najlepiej oddać klimat numerów z ostatniego albumu. Będą więc takie bajery jak duduk, mandolina i oud. Dla mnie bomba.

[Szajtan]

W Krakowie wystąpią w rozszerzonym składzie, co pozwoli doświadczyć brzmienia na zupełnie innym poziomie.Taki występ grupa dała wcześniej tylko na festiwalu Roadburn.