Moonspell

[Zsamot]

No, pełny album może okazać się całkowicie inny. Czasem mam wrażenie, że te single to niczym papierki lakmusowe... Ja rozumiem singiel dwa tygodnie przed płytą, jako fajny gadżet, na stronie B kowerek, jakiś rzadki utwór, a nie pół roku oczekiwania...

[mork]

Świetny występ Moonspell w portugalskiej telewizji, przeplatany koncertem rockowego Mão Morta:

[mork]

Nowy album dostępny już na Spotify. Biorę się za odsłuch.

[Szajtan]

Na swoim trzynastym albumie Portugalczycy zapuszczają się dalej niż kiedykolwiek wcześniej na terytoria post-metalowe i… progresywne.

BC:

[mork]

Świetny album, nie wiem co napisać więcej. Słuchało mi się go z niezwykłą przyjemnością. Idealnie wyważony balans pomiędzy gotykiem a progresją. Zróżnicowany ale nie przekombinowany. Szacun dla Moonspell, że nadal potrafią zaserwować coś nowego z taką jakością.

[Zsamot]

Miałem trochę obaw, bo tak naprawdę kawałek zapowiadający album nieco był ... no właśnie... wszystkie obawy zniknęły, gdy się go słucha w całości. album jest spójny, świetnie nagrany. wokalnie jak zawsze rozpoznawalny i co tu dużo mówić ma przyjemną barwę. Tak naprawdę to ten tembr to 70% ich sukcesu.

Nie patrzyłem, co dają w limitowanej wersji, ale chyba nic wartościowego. Będę brał w jewel.

[Vortex]

Moonspell, faktycznie jeszcze potrafi skomponować dobrą muzykę, taką z którą kojarzy nam się z początków działalności i choć nie jest to (jak dla mnie) dzieło wybitne, to na pewno warte dłuższej uwagi. Takiej płyty właśnie od nich, od dłuższego czasu oczekiwałem.

[Szajtan]

Moonspell opublikował koncertowe video do utworu “The Greater Good”.

[mork]

Na taki koncert to i online bym się wybrał. Zazdroszczę tym szczęściarzom na publice. Nie wiem czy byłbym w stanie spokojnie usiedzieć na dupsku.

[Pogan696]

Ja się ogólnie dziwie, że jakiś najebany fan nie wstał i nie pociągnął reszty za sobą? Niezła byłaby rozpieducha.

[yog]

Ta wypowiedź mnie nieco zaskoczyła:

…“Irreligious” is one of those albums that tell a story from beginning to end. It is THE album for me, that combined two of my favorite genres, metal and goth rock, into something groundbreaking and immortal. “Irreligious” is MOONSPELL‘s “Master of Puppets”. To me, they are one of the bravest and most important bands in the world…

Mille Petrozza, Kreator

Wyszedł 29 października na 25-lecie box z tym albumem + ep Fullmoon Madness (najlepszy kawałek Moonspella oczywiście). Analogowy naturalnie. 270 sztuk po 75 euro.



https://www.moonspell.rastilho.com/vini ... b707c417d/

[PanLisek]

Ja to nie wiem co wszyscy widzą w tym Irreligious, pewnie się powtarzam, ale to zwyczajnie słabe utwory. Poza Opium, bo ten jest świetny, gdyby tylko cała płyta taka była.

Za to w te lato przekonałem się do The Antidote. Zalatuje już kiczem, ok, ale to ten dobry kicz. Zajebiste te perkusyjne patenty, klawisze mimo że wybitne nie są to robią odpowiednią atmosferę. Jest mrok, co prawda taki z Drakuli Coppoli, a nie The VVitch. Dużo frajdy miałem ze słuchania podczas jazdy rowerem co dzień przed zmrokiem.

[yog]

Bogu niech będą dzięki, że cała płyta nie brzmi jak ten wkurwiający singielek Opium. Jej fenomen, dla mnie, polega w 95% na ostatnich 3 kawałkach, bo jak wchodzi tam wokal tej laski, to jest dla mnie absolutnie nie do zdzierżenia dziś, a i jak byłem w gimnazjum też słuchałem raczej zażenowany tego, choć i tak uważałem płytę za jedną z moich ulubionych.

The Antidote całkiem spoko jest, jeden z lepszych ich albumów, ale rozstałem się z nim na rzecz jednego z forumowiczów i jakoś nie tęsknię. Pewnie kiedyś tam sobie jeszcze kupię na prawilnym nośniku, bo jednak sentyment mam do niej ogromny.

[Hajasz]

Bogu niech będą dzięki, że cała płyta nie brzmi jak ten wkurwiający singielek Opium.

Oooo za te słowa Maciejusza to gdybym mógł to bym po plecach poklepał. Gdyby do tego Opium nie było jeszcze teledysku to reszta pizdeuszy by nawet nie pamiętała, że taki kawałek tam jest. To jeszcze były czasy kiedy CMR lubiła aby na płycie był jakiś hicior a jeszcze grająca muzykę MTV raz na tydzień puszczała metalowe teledyski zapowiadane przez tapirowaną blondynę w typie trudnej urody.

[TheAbhorrent]

Irreligious trafił na swój moment i jest naprawdę zajebisty jak wczuć się w klimat, który z każdym kawałkiem staje się bardziej tajemniczy. To podróż przez stany umysłu w mrok. Ten "wkurwiający singielek", wyróżniający się nieprzypadkowo z całości, przecież o czymś mówi, a po nim słyszymy "przebudź się!".

Lubię Moonspell, prawie każdy album ma "coś". Znakomite są także "Night Eternal" i wspomniane tu "The Antidote", ale najbardziej cenię "Wolfheart", może z powodu sentymentu, ale trudno. Zajebisty klimat, naiwny, infantylny, ale kurwa gotycki fhuj. Nie kumam dlaczego od kilku lat zespół na koncertach gra "Vampirie" w zwolnionym tempie. Nie kumam też, dlaczego postura tych kolesi jest już posturą starych dziadów, którzy z trudem wciskają się w te skórzane spodnie, przecież wampiry się nie starzeją!
Mimo wszystko bez wahania wskażę najsłabsze dla mnie dokonanie w ich całkiem bogatej i różnorodnej dyskografii: "Memorial". Kanciaste kawałki, które są jakby na siłę mocniejsze niż powinny. Fernando się drze zamiast śpiewać. No i "Luna"... to jest dopiero ohydna próba wbicia się na listy przebojów. Album stawiam jako odpowiednik "Thornography" zaprzyjaźnionego z nimi Cradle Of Filth. Mniej lubię także "1755", ale są tam ciekawe nagrania i przede wszystkim koncept.

[yog]

Ja tam wolę Lunę niż Raven's Claws na 100%, a Memorial w czasie premiery bardzo dobrze mi siadł i podobało mi się właśnie to, że on taki mocniejszy metal, po tym co wcześniej grali.

Nie kumam też, dlaczego postura tych kolesi jest już posturą starych dziadów, którzy z trudem wciskają się w te skórzane spodnie, przecież wampiry się nie starzeją!

...ale wilkołaki to i owszem, a to jednak MOONspell, więc niech Cię Vampiria nie zwiedzie

[Hajasz]

Trochę mnie dziwi, że ci co lubią Wolfheart nie wspominają o albumie Alpha Noire / Omega White. Część czarna to piękna kontynuacja debiutu.

[TheAbhorrent]

Heh. Tak jak bywam na koncertach Moonspella od wielu lat to tego nie widziałem, jednak występy na "Lisboa Under the Spell" skłaniają do zawieszenia oczu, bo nie będę przecież angażował z zaskoczenia żony w jakiś przypadkowy młyn obok stołu. I tam widzę, że panowie musieli mieć stres, czy skórzane pory nie pękną odsłaniając rowa, kudły pofarbowane (i to jeszcze niechlujnie), łysina przebija postura jakaś prawie dziadowska... taka jak moja. Ech, a emocje podczas słuchania "Wolfshade" wciąż tak młodzieńcze, że odruchowo się zastanawiam czy mam jeszcze jakiegoś nieprzygotowanie z fizy. Niby fajnie, ale i jakoś tak dziwnie.

A "Alpha Noire / Omega White" bardzo lubię.

[Zsamot]

Trochę mnie dziwi, że ci co lubią Wolfheart nie wspominają o albumie Alpha Noire / Omega White. Część czarna to piękna kontynuacja debiutu.

Co się dziwisz, większość malkontentów w watkach znanych kapel nie zna tak naprawdę wielu nowszych płyt, tylko bazując na starych i okazjonalnych numerach snuje teorie o mizerii i "że kiedyś to było"...

Dla mnie ta kapela jest wyjątkowa, już po debiucie mówiło się o nich bez punktów odniesienia. Totalny autorski band. Nawet jeśli pewnych płyt nie słucham za często.

ps. Uwielbiam Irreligious. I Opium też. Klip nadal bardzo lubię.

[Pogan696]

Ja tam lubię Irreligious, Memorial czy Under Satanæ. Ogólnie mam awersje do albumów wydanych na przełomie wieków (nie tylko Moonspell). Pluskwa milenijna dała się we znaki większości topowych wtedy kapel. Zaczęto tworzyć jakieś durne eksperymenty widząć w tym wszystkim jakiś skok muzyczno-technologiczny i wychodziło z tego jakieś gówno. Nie znam wszystkich albumów i jako muzyczny boomer (o których wspominał @Zsamot) uważam Wolfheart z najlepsze wydawnictwo w dyskografii. Reszta to w większej lub mniejsze mierze pojedyncze kawałki, nigdy zaś jako całość.