Frank Zappa

[kurz]

Zappa, artysta, u którego ilość albumów idzie w parze z jakością. A nagrał ich ponad 60, plus ze 20 wydanych po śmierci.

Spróbować opisać to co tworzył, jakoś zaszufladkować, to sądzę, zadanie niewykonalne, to po prostu MUZYKA, miks wielu gatunków. PROFESJONALISTA i EKSPERYMENTATOR w jednym. Genialny, poważny w każdym calu błazen.

Discogs: https://www.discogs.com/artist/92623-Frank-Zappa
Wikipedia (pl): https://pl.wikipedia.org/wiki/Frank_Zappa
Wikipedia (en): https://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Zappa

[Andrzej Oktawa]

Uwielbiam. Zappa to geniusz muzyczny. Bawił się swoją kreatywnością i gdyby chciał to nagrywałby przeboje i to w różnych gatunkach. Utwory są nasycone pomysłami, są umiejętności, są eksperymenty... W każdym gatunku którego dotknął osiągnął wysoki poziom.

Taki Sleep Dirt ma bardziej mroczny klimat i powoduje ciary większe niż większość metalu, no sorry, uczmy się. Apostrophe czy Sheik Yerbouti albumy lekkie i prześmiewcze. Genialnie Grand Wazoo, Hot Rats, Waka/Jawaka czy Over-Nite Sensation. One size fits all! Do tego niezliczone ilości konertówek! Życia brakuje by ten geniusz ogarnąć.

[pit]

Ja stawiam na "Freak Out!" (Varèse i Monster Magnet baby!) oraz "Bongo Fury" (ponieważ Beefheart).

[yog]

Z dziesięć lat temu pożyczyłem od dzisiejszego szwagra Freak Out! (swoją drogą psychofana Monster Magnet), zdając sobie sprawę, że jakoby twórca tegoż albumu jest legendą muzyki tak rozrywkowej, jak i eksperymentalnej, jednakże się moje gusta z tym wydawnictwem dość silnie rozminęły i jak dotąd wiele więcej nie zgłębiłem tego fenomenu, a jeśliby wierzyć opiniom postronnych ekspertów, to by się zaraz okazało, że oto Frank Zappa to najważniejszy muzyk XX wieku.

[Kozioł]

... a jeśliby wierzyć opiniom postronnych ekspertów, to by się zaraz okazało, że oto Frank Zappa to najważniejszy muzyk XX wieku.

SLAYER KURWA

Albo nie, Venom

[pit]

Na pierwszą setkę powinien się załapać. Ale Beefheart będzie w tej setce przed nim.

[kurz]

Na pierwszą setkę powinien się załapać. Ale Beefheart będzie w tej setce przed nim.

Ej! To tak jakby porównywać grę Garrinchy i Pelego.

[pit]

Na pierwszą setkę powinien się załapać. Ale Beefheart będzie w tej setce przed nim.

Ej! To tak jakby porównywać grę Garrinchy i Pelego.

Uważajcie sobie co chcecie. Jeśli Zappa jest rockowym dadaistą, to Van Vliet jest rockowym szamanem. Oba podejścia są wspaniałe, ja jednak wolę szamanów.

[deathwhore]

Na pierwszą setkę powinien się załapać. Ale Beefheart będzie w tej setce przed nim.

Ej! To tak jakby porównywać grę Garrinchy i Pelego.

Jeśli Zappa jest rockowym dadaistą

ROCKOWYM?

[pit]

A jakim?

[deathwhore]

Rock to jeden z wielu gatunków muzycznych jakimi zajmował się Zappa, a i to na pewno nie wiodący. Owszem, na większości płyt znalazło się miejsce dla numerów w tym stylu, czasem nawet kilku, ale sumarycznie nie więcej niż bluesa, popu, jazzu, moderny.

[pit]

Zgadzam się. Ale przecież nie będę wypisywał wszystkiego czego się chwytał.

Wszyscy chłopcy z gitarą to przede wszystkim rockmeni.

[kurz]

Trzeba zamienić na muzycznym i będzie ok. Trafne określenie, jak dla mnie.

Właśnie się kręci na talerzu, świetnie brzmiący, One Size Fits All z epoki. I to jest takie lekkie jak piórko granie, a jednocześnie finezyjne. Bardzo smaczny album.

[deathwhore]

Zgadzam się. Ale przecież nie będę wypisywał wszystkiego czego się chwytał.

Wszyscy chłopcy z gitarą to przede wszystkim rockmeni.

Zappa właśnie grywał czasem rocka, ale totalnie nie był rockmanem. Tym bardziej, że na gitarze grywał głównie bluesa. Średnio dość mu szło z tym instrumentem. Raczej był wirtuozem kompozycji, niż samego instrumentu.

Trzeba zamienić na muzycznym i będzie ok. Trafne określenie, jak dla mnie.

Właśnie się kręci na talerzu, świetnie brzmiący, One Size Fits All z epoki. I to jest takie lekkie jak piórko granie, a jednocześnie finezyjne. Bardzo smaczny album.

Zajebiście lubię ten okres. Przy czym najbardziej chyba Over-nite Sensation i Zoot Allures, chociaż wspomniana czy Ship arrived to late to save the drowning witch też zdarzają się być "ulubionymi".

[Kozioł]

No to teraz będzie konkurs bez nagród. Parę lat temu oglądałem dokument na BBC o Zappie i gościu z którym nagrywał i któremu pomagał. Klient miał własny zespół i był niedorozwinięty. Jego największym przebojem była piosenka którą zna każdy, nawet z Ulicy Sezamkowej. Spinning Around czy Running Around.... Nawet nie wiem jak ja opisać. cos tam cos, cos tam cos, spinning around(?) czu czu czu

[kurz]

Zajebiście lubię ten okres. Przy czym najbardziej chyba Over-nite Sensation i Zoot Allures, chociaż wspomniana czy Ship arrived to late to save the drowning witch też zdarzają się być "ulubionymi".

Ship nie słyszałem, to chyba lata 80-te, i najmniejsza eksploracja z mojej strony, ale Overnite i Zoot świetne. Mam jeszcze Apostrophe z tego okresu, chyba najbardziej rockowa, bardzo dobry materiał.

Czy był średnim gitarzystą? Hmm.. nie mnie to oceniać, ale ten materiał może co nieco wyjaśnia;

Na pewno w kontekście całej kompozycji brzmi to świetnie, moim zdaniem.

@Kozioł nie bardzo rozumiem twój wpis, mamy zgadywać co to za piosenka, czy jak się nazywa jej autor? Jeżeli tak, to hmm.. na mnie nie licz, twórczość Zappy traktuję na tyle poważnie, żeby nie wchodzić w takie teleturnieje, w dodatku bez nagród..!!

[deathwhore]

Nie napisałem, że był złym gitarzystą. Niemniej, nie bez powodu do swojego zespołu zatrudniał dużo lepszych grajków. Belew czy Vai to najgłośniejsze nazwiska. Frankowi czasem zdarzało się wywalić genialne solo, ale często też fałszował, czy zaczynał nudzić. Sam zresztą to przyznawał przecież. No i nie potrafił grać i śpiewać jednocześnie. Generalnie ciężko go uznać za boga wiosła.

[kurz]

Napisałeś, że średnio mu to wychodziło (granie ma gitarze w domyśle), z czego wyniknęło moje pytanie czy był średnim gitarzystą. Według mnie nie był średnim, był na tyle dobrym, że w kompozycjach/utworach brzmiało to świetnie jako całość. A zatrudniał tuzów, bo ktoś musiał tą dosyć rozbudowaną ekipą kierować, co Zappa robił, cały ten jego system znaków, jakie dawał konkretnym instrumentalistom, to mało kto stosował, i mało komu, tak jak jemu, to tak dobrze wychodziło.

[Kozioł]

@Kozioł nie bardzo rozumiem twój wpis, mamy zgadywać co to za piosenka, czy jak się nazywa jej autor? Jeżeli tak, to hmm.. na mnie nie licz, twórczość Zappy traktuję na tyle poważnie, żeby nie wchodzić w takie teleturnieje, w dodatku bez nagród..!!

Wyobraź sobie piosenkę ktora znasz od dziecka, ale nie znasz slow, tytułu, wykonawcy. Potem oglądasz film dokumentalny z którego (przypadkowo) dowiadujesz sie ze autor utworu, nie dość ze jest niepełnosprawny umysłowo, to jeszcze z Zappa napierdalal muzykę. Mija kilka lat, rodzi się watek i zainteresowanie Zappa na forum, a ja przypominam sobie o czymś, co jest tylko melodia w głowie, do której nie pamiętam ani jednego szczegółu.

Tyle. Niczego i nikogo nie prowokuje Ale meczy mnie to po prostu. Co kilka dni próbuje nowego systemu poszukiwań i za każdym razem chuj. A sprawdzić wszystko i wszystkich wokół Zappy, jak również samego Franka... Dwadzieścia lat????

[deathwhore]

Jak upośledzony, to na pewno Beefheart!

[pit]

Beefheart nie nazwał córki Moon Unit.

Może Wild Man Fischer?

Zappa był na pewno w Muppetach.

Ten klasyk ze słowem "around" napisał Joe Raposo. https://en.wikipedia.org/wiki/Joe_Raposo

Widzisz do czego mnie doprowadziłeś Rysiu?

[Kozioł]

Kocham cię. Ja pierdolę. PITKU. THAT'S IT

WILD MAN FISHER. Pierwowzór anal cunt i gg allina

[pit]

[kurz]

Świetne video @pit!

Aż se chyba Sabbath Bloody Sabbath zapodam.

[pit]

[kurz]

Chunga’s Revenge, cholernie fajny to album, zbyt długo już nie słuchałem Zappy. Taa, tak sobie myślę, że jak ktoś nie zna twórczości tego pana, to ten album mógłby być niezłym początkiem - to taki patchwork, sklejka z odrzutów i rzeczy przechowywanych w szufladzie u Franka. Świetna robota zaprawdę, mamy tam i bluesa i jazza i jakieś eksperymenta, różne różności, spójne to jednak i świeże zadziwiająco, nie ma mowy o zestarzeniu.
Tak, zdecydowanie ten album polecałbym na początek.
GENIUSZ.

[Termosik]

"Bobby Brown Goes Down" jest świetne, ale już do albumu "Mother of Invention" mam stosunek dwuosiowy. "Yo' Mama" jest ciekawe brzmieniowo, ale trochę nudne. Był co ciekawe strzasznym cynikiem, o czym jego miłośnicy mogą nie wiedzieć, a nawet nie chcieć wiedzieć.

[deathwhore]

Musisz być prawdziwym znawcą i chodzącą encyklopedią.

[pit]

Deathwhore słuchałeś "Make A Jazz Noise Here"? bardzo fajny koncert, a przez dużą ilość syntezatorów czasem zbliża się do klimatów Butthole Surfers i Butch Devo And The Sundance Gig.

[deathwhore]

Nie, ale skutecznie zachęciłeś. Ostatnio maltretuję jubileuszową wersję Overnite Sensation i rozpierdala mnie to, ze w roku wydania płyty niektóre z numerów live grali już w mocno innych aranżacjach.