Poza tym powód dla którego masz ich kasetę jest banalny - to kamień milowy polskiej muzyki i dowód na to, że w tamtych czasach Polacy nie odstawali od tego, co działo się na świecie. No właąśnie poza tym, że kojarzę, to nie kojarzę. Znaczy tytuł kojarzę, ale jak to leci, to nie bardzo. Nic, wrzucę dziś w łokmena. Akurat wczoraj przeglądałem taśmy i rzuciło mi się m.in. to w oczy, a dziś o tym mowa - może przeznaczenie.
Janerkę solo, ale dwójkę Klausa w innym składzie też mam na uwadze. A co? Drugi album aż tak drastycznie słabszy?deathwhore pisze: ↑6 mies. temu Ale co więcej Klausa chcesz sprawdzać?
Nie da się ukryć. Tak tekstowo, jak i muzycznie. Pamiętam pierwsze z nim zetknięcie, nie chcę przesadzać, ale byłem oszołomiony; pod kątem oddziaływania na młodzieńcze emocje był to cios, podobny do wrażeń przy Closer Joy Division, a w miarę upływu lat te emocje wciąż trwają, nawet zwielokrotnione poprzez życiowe doświadczenia. Wprawdzie w tych piosenkach nie czuję radości, raczej widzę wrażliwego obserwatora, co jednak nie zmienia faktu, że za każdym razem są pozytywnym kopem. Może to kwestia uświadamiania sobie, że na świecie chodzą podobni ludzie, że nie jest się na nim samemu.deathwhore pisze: ↑3 lata temu Ten album jest genialny. Nie słyszałem chyba lepszych piosenek o znajdowaniu radości w rzeczywistości przytłaczającej swoja szarością.