Inne gatunki muzyczne

**yog** 3 lata temu

Didżej lethal, bring it on!

**Derelict** 3 lata temu

**Derelict** 3 lata temu

**Derelict** 2 lata temu

**Derelict** 2 lata temu

**Derelict** 2 lata temu

Melon robi wywiad z DJ Premierem

**Szajtan** 2 lata temu

Billy Woods w niepodrabialnym stylu wjeżdża ze swoim nowym, dość nagle i zaskakująco wydanym albumem Church. Album wypada mniej eksperymentalnie od Aethiopes, ale trzyma podobny poziom i wagę artystyczną.

**kurz** 2 lata temu

Muszę przyznać, że Woodsa można „brać” w ciemno. Materiał jest surowszy i momentami agresywniejszy od poprzedniego, ale wciąż posiada charakterystyczne „artystowskie” w dobrym sensie, flow. Bardzo dobry materiał.

**kurz** 2 lata temu

MC Stasiu Czarnuchu zapodawaj

**Nathas** 2 lata temu

Wojtek o sobie przypomina.

**yog** 2 lata temu

ajks skończył się na ...a mówili, że nie dożyję zimy... pzdr dla kumatych

**Wicih** 2 lata temu

Świątecznie

**Szajtan** 2 lata temu

MOUNT WESTMORE – SNOOP CUBE 40 $HORT - cztery legendy rapu z Zachodniego Wybrzeża spotkały się na jednym albumie.

**pit** 2 lata temu

feat. Bill Laswell, Afrika Bambaataa, John Lydon, Bernie Worrell i Ronald Reagan

**Szajtan** 2 lata temu

DANGER MOUSE & BLACK THOUGHT - spotkanie lidera The Roots i producenta, którzy rzeźbili tę płytę de facto przez dobrych parę lat. A efekt tych spotkań to jedna z ciekawszych dla mnie płyt hip-hopowych ubiegłego roku (oczywiście, Billy Woods też, bardzo). Bije od niej doświadczenie starych wyjadaczy w każdym aspekcie, przy okazji na długo zahaczając się w głowie zaraźliwą melodyjnością (sample – majstersztyk). No i masa znamienitych gości (również tych, których niestety nie ma już na tym padole).

**Blind** 2 lata temu

Jeśli ktoś tęskni za Kalibrem czy Paktofoniką to ten młody chłopak trochę swoimi rapsami pomoże.

**Epoxx** 2 lata temu

Blind pisze: ↑2 lata temu Jeśli ktoś tęskni za Kalibrem czy Paktofoniką to ten młody chłopak trochę swoimi rapsami pomoże.

Niezły retro wjazd.
Tutaj też dobrze buja.

**kurz** 2 lata temu

Moje ulubione albumy hip-hop/rap (najczęściej słuchane, tego typu sprawy - znam oczywiście około jednej milionowej klasyki i jednej pierdyliardowej nieklasyki).

Debeściaki:

Ghost Dog The Way of The Samurai Soundtrack - tylko ten co poniżej (plus brakuje niestety! gadek Whitakera, a powinny być - taką wersję mam tylko na CD, nie znalazłem jej na necie) reszta to szajs, także te oficjalne. Cóż czegoś tak dobrego w soudtrackach chyba nie słyszałem. Totalny hip trip soul jazz odjazd

Paktofonika Kinematografia - Nie trzeba przedstawiać

Kaliber 44 Księga Tajemnicza Prolog - jak wyżej
https://www.youtube.com/playlist?list=P ... oNVRT7_vKp

Utwór Fisza Narkotyk z płyty F3 - kawałek mega, melancholia, zaangażowanie, piękno / reszta albumu przeciętna lub w kliku kawałkach dobra

Koli Szemrany - totalny tripowy odjazd. 99 rok!
https://tidal.com/browse/album/17912065

Wyróżnienia:

Ego Nibylandia - oniryczne filozoficzne teksty, nienachalne bity

Billy Woods Aethiopes - niebanalne połączenie hip-hopu z melancholijnym jazzem

Moor Mother Jazz Codes - jak wyżej, tylko agresywniej

Kaliber 44 W 63 minuty dookoła świata - narkotyki tym razem były bardziej miękkie

Cypress Hill III Temples of Boom - najlepszy rap ze wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych

Syny Sen - słychać że nasłuchali się Micka Harrisa i DJ Spooky. Bardzo dobry psychodeliczny hip-hop

**yog** 2 lata temu

kurz pisze: ↑2 lata temu Cypress Hill III Temples of Boom - najlepszy rap ze wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych

Ale oni są z LA.

**kurz** 2 lata temu

Miałem na myśli pewnego rodzaju klimat muzy, kojarzący mi się ze wschodnim wybrzeżem, brak złotych łańcuchów w wyrazie muzy, flow taki illbientowy. Zresztą lepiej byś swoje typy zapodał mój drogi jogusiu.

**deathwhore** 2 lata temu

GraveDiggaz znasz?

**kurz** 2 lata temu

niet. szto eta?

**deathwhore** 2 lata temu

Najbardziej znany to tak był RZA, ale Poetic miał tak wyjebany flow, że chlopaki z Kalibra44 kradli od niego na potęgę.
Tytuł Six Feet Deep wskazuje klimat albumu. W mojej prywatnej czołówce płyt z rapem, chociaż takiej muzyki bardziej intensywnie słucham od niedawna. I cieszy mnie to bardzo, bo w chuj klasyków jeszcze przede mną.
Myślę, że powinieneś sprawdzić polecany tu wcześniej album The Goats.

**Derelict** 2 lata temu

Jeżeli komuś podoba się klimat, który sączy się z Trójki Cypress Hill, to szybko powinien zapoznać się z tą epką:

Jeżeli chodzi o klimaty Gravediggaz, soundtracku do Ghost Doga i okolic Wu:
Killah Priest - Heavy Mental
Killarmy - Dirty Weaponry
Inspectah Deck - Uncontrolled Substance
GZA - Liquid Swords (Klasyk, z tego albumu pochodzi jeden z największych rapowych ciosów jeżeli chodzi o beat, mianowicie 4th Chamber. Zwrotki też tutaj miażdżą. Imo top 5 zwrotek Rzy, Killah Priest też rozjebał totalnie. Później GZA i na końcu Ghost, chociaż ich zwrotki to również totalne ciosy w mordę)
Raekwon - Only Built 4 Cuban Linx (Klasyk)
Gravediggaz - The Pick, the Sickle and the Shovel (ich drugi album, ostatni w pełnym składzie)
Method Man - Tical (Klasyk, pierwszy solowy album członka wu. Najlepszy i najmroczniejszy z albumów Methoda.

**deathwhore** 2 lata temu

Prawie wszystko z tej listy otrzaskane, Liquid Swords miazga na poziomie debiutu Wu Tang, a 4th Chamber istotnie, najlepszy na płycie.

**yog** 2 lata temu

kurz pisze: ↑2 lata temu Miałem na myśli pewnego rodzaju klimat muzy, kojarzący mi się ze wschodnim wybrzeżem, brak złotych łańcuchów w wyrazie muzy, flow taki illbientowy. Zresztą lepiej byś swoje typy zapodał mój drogi jogusiu.

Mi się klimat ich muzy jednoznacznie kojarzy z Kalifornią, a złotych łańcuchów nie brakło jak Lowriderowali itp. Gatunku prawie już nie słucham i nigdy nie wsiąkałem jakoś bardzo głęboko, z zagranicy to w sumie poza Cypress Hill i Dja Shadowa całych płyt nie słucham praktycznie nigdy. Wszystko, co miałem na temat moich typów do powiedzenia zapewne się już dawno w wątku znalazło.

Gravediggaz ok, znam od dawna na zasadzie "ee kaliber a słyszałeś oryginał?", ale jak dla mnie do pierwszego K44 bez podjazdu.

**Derelict** 2 lata temu

yog pisze: ↑2 lata temu
kurz pisze: ↑2 lata temu Miałem na myśli pewnego rodzaju klimat muzy, kojarzący mi się ze wschodnim wybrzeżem, brak złotych łańcuchów w wyrazie muzy, flow taki illbientowy. Zresztą lepiej byś swoje typy zapodał mój drogi jogusiu.
Mi się klimat ich muzy jednoznacznie kojarzy z Kalifornią, a złotych łańcuchów nie brakło jak Lowriderowali itp. Gatunku prawie już nie słucham i nigdy nie wsiąkałem jakoś bardzo głęboko, z zagranicy to w sumie poza Cypress Hill i Dja Shadowa całych płyt nie słucham praktycznie nigdy. Wszystko, co miałem na temat moich typów do powiedzenia zapewne się już dawno w wątku znalazło.

Mylisz się. DJ Muggs przeprowadził się do LA z Nowego Jorku i początki Cypress Hill to dosyć mocno nowojorskie brzmienie beatów.

yog pisze: ↑2 lata temu Gravediggaz ok, znam od dawna na zasadzie "ee kaliber a słyszałeś oryginał?", ale jak dla mnie do pierwszego K44 bez podjazdu.

Bez komentarza...

**yog** 2 lata temu

"He moved to Los Angeles at age fourteen" czyli w roku 1982.

Okej, niech będzie, że się mylę.

**Derelict** 2 lata temu

Bo się mylisz. W kwestii instrumentalnej west coast to brzmienie takich płyt jak Chronic od Dr. Dre, debiut Snoop Dogg'a itp. Porównaj to sobie z brzmieniem Temples of Boom od Cypress...

**yog** 2 lata temu

Wiem, jak brzmi g-funk albo NWA, a jak Cypress Hill na Black Sunday albo w Tequilla Sunrise.

**pit** 2 lata temu

kurz pisze: ↑2 lata temu Miałem na myśli pewnego rodzaju klimat muzy, kojarzący mi się ze wschodnim wybrzeżem, brak złotych łańcuchów w wyrazie muzy, flow taki illbientowy. Zresztą lepiej byś swoje typy zapodał mój drogi jogusiu.

**Szajtan** 2 lata temu

Nietypowa, ale bardzo ciekawa współpraca: Madlib, Meyhem Lauren oraz DJ Muggs na „Champagne for Breakfast”.

**blue_calx** rok temu

Jak ktoś lubi SYNY, to ksywka 88 raczej nie jest mu obca. W 2020 wydał fajny album z Włodim. Producent w klimacie trip hopowym odnajduje się świetnie. Spokojne rzeczy, bez małpich krzyków, auto-tune'ów, kozaczenia, przeintelektualizowanej bajery i innego gówna.
nazwa płyty: W/88. @wendrowycz @kurz

**Molotow 666** rok temu

blue_calx pisze: ↑rok temu Jak ktoś lubi SYNY, to ksywka 88 raczej nie jest mu obca. W 2020 wydał fajny album z Włodim. Producent w klimacie trip hopowym odnajduje się świetnie. Spokojne rzeczy, bez małpich krzyków, auto-tune'ów, kozaczenia, przeintelektualizowanej bajery i innego gówna.
nazwa płyty: W/88. @wendrowycz @kurz

Ostatnio to w Empiku zwróciło moja uwagę... do jazdy w nocy fajny materiał.

**Lis** rok temu

Nie słyszałem, sprawdzę. 88 po zakończeniu Synów różnie mi pasuje, nie przemawiają do mnie za bardzo te rzeczy robione z Osą, Tonfą.. niby wszystko ok, ma być mrocznie i patologicznie, ale jakoś tak nie do końca. A może to Syny dwiema świetnymi płytami tak wysoko postawili poprzeczkę że teraz oczekuję bóg wie czego.

clipping. wydali serię płyt z remiksami, a dokładnie 4. Jeśli ktoś lubi absolutnie genialne Visions Of Bodies Being Burned i There Existed An Addiction To Blood to polecam.
https://clppng.bandcamp.com/

**Szajtan** rok temu

Solówka Killer Mike’a z Run The Jewels,pierwsza po 10-letniej przerwie.

Przyjemne rapsy w soulowym sosie, ale głównie do posłuchania przy okazji oczekiwania na nowe RTJ.

**kurz** rok temu

Fajny, snujący się hip-hip / trip-hop.

NINJA TUNE i wszystko jasne.

**kurz** rok temu

Dwie bardzo dobre składanki z korzennym hip-hopem.
Prosto, bez kombinowania, bez pierdolenia, po prostu dobry bit z esencjonalnymi wokalami. Polecam.

**Epoxx** rok temu

Trochę sobie szperam ostatnio w rapie i się okazuje, że fisz zajebisty album niedawno wydał.

**deathwhore** rok temu

Epoxx pisze: ↑rok temu Trochę sobie szperam ostatnio w rapie i się okazuje, że fisz zajebisty album niedawno wydał.

Ballady i Protesty to absolutnie dojebany album. Myślę, że np @@kurz powinien też sobie włączyć, chyba że za bardzo lewackie

**Wyrocznia** rok temu

**kurz** rok temu

deathwhore pisze: ↑rok temu
Ballady i Protesty to absolutnie dojebany album. Myślę, że np @@kurz powinien też sobie włączyć, chyba że za bardzo lewackie

Ej, Fisz Emade Tworzywo nagrali piosenkę, jedną z kilku, może kilkunastu, którą mogę puścić o każdej porze dnia i nocy, mając jakikolwiek nastrój i zawsze smakuje tak samo. Nie będę wam metalowcom tłumaczył, boście proste chłopaki.
Żart oczywiście. Narkotyk to po prostu sztos.

Czytałem posta epoxxa i już mam pobrane na tidalu. Ale dzięki za pamięć!

**darnoksss** rok temu

Jak dla mnie na ten moment francja i uk defeats. Najbardziej świeże i bujackie rzeczy wychoidzą właśnie stamtąd:

**kurz** rok temu

Fisz mnie nie wciągnął drogi @deathwhore, najlepiej pasuje do niego ostatnia piosenka. Standardowo parę fajnych lub zajebistych nawet rzeczy, reszta nuda. I nie chodzi ma nawet o lewactwo, bo nawet nie wiem co to jest, tak samo jak prawactwo. Chociaż nie, bym to jednak zdefiniował.
lewak - wyprany łeb
prawak - zakuty łeb

Ale nie o tym.

Świetny, klasyczny, esencjonalny jazz-rap z wschodniej nowojorskiej ameryki Organized Confusion Stress: The Extinction Agenda

**Derelict** rok temu

kurz pisze: ↑rok temu

Świetny, klasyczny, esencjonalny jazz-rap z wschodniej nowojorskiej ameryki Organized Confusion Stress: The Extinction Agenda

Organized Konfusion to grupa, w której był/jest niejaki Pharoahe Monch, mocno niedoceniany, ale ma na koncie kilka dużych hitów:

**Derelict** rok temu

@kurz Jak chcesz jeszcze więcej rapu z beatami opartymi na jazzowych samplach, to sprawdź tą (jazzująco-chillującą) epkę:

**darnoksss** rok temu

Derelict pisze: ↑rok temu
kurz pisze: ↑rok temu

Świetny, klasyczny, esencjonalny jazz-rap z wschodniej nowojorskiej ameryki Organized Confusion Stress: The Extinction Agenda

Organized Konfusion to grupa, w której był/jest niejaki Pharoahe Monch, mocno niedoceniany, ale ma na koncie kilka dużych hitów:

Simon Says to jest jedna z najlepszych nut świata xD.

**Derelict** rok temu

No między innymi przez sampelek z Godzilli

**Wędrowycz** rok temu

blue_calx pisze: ↑rok temu Jak ktoś lubi SYNY, to ksywka 88 raczej nie jest mu obca. W 2020 wydał fajny album z Włodim. Producent w klimacie trip hopowym odnajduje się świetnie. Spokojne rzeczy, bez małpich krzyków, auto-tune'ów, kozaczenia, przeintelektualizowanej bajery i innego gówna.
nazwa płyty: W/88. @wendrowycz @kurz

Będzie badane, ba, jest już w kolejce od jakiegoś czasu. Może nieco wstyd się przyznać, ale jak lubię starego Włodiego tak potem nic a nic nie śledziłem jego dalszej kariery solowej. A w duecie z 88 czuję że będzie naprawdę konkret. Przyjdzie czas, to sprawdzę, a jakże.

**deathwhore** rok temu

kurz pisze: ↑rok temu Fisz mnie nie wciągnął drogi @deathwhore, najlepiej pasuje do niego ostatnia piosenka. Standardowo parę fajnych lub zajebistych nawet rzeczy, reszta nuda. I nie chodzi ma nawet o lewactwo, bo nawet nie wiem co to jest, tak samo jak prawactwo. Chociaż nie, bym to jednak zdefiniował.
lewak - wyprany łeb
prawak - zakuty łeb

Ale nie o tym.

Świetny, klasyczny, esencjonalny jazz-rap z wschodniej nowojorskiej ameryki Organized Confusion Stress: The Extinction Agenda

To jak lubisz Organized Konfusion to koniecznie badaj Digable Planets.