My Dying Bride

[Blind]

No widzisz! A to kiedyś była jedna z moich ulubionych płyt My Dying Bride. Pierwszej dziewczynie w życiu, która poruszyła moje serce nawet dałem liścik z fragmentem spolszczonego tekstu do For You Odrzuciła mnie, więc tym bardziej jej wtedy słuchałem
Początek A Kiss To Remember to jeden z moich ulubionych momentów w dyskografii MDB.

[brzask]

To masz sentyment można powiedzieć.
Ja się trochę zawiodłem bo pamiętam, że liczyłem na dużo wiecej po rewelacyjnej 'The Angel and the Dark River' - płycie totalnie dołującej i rozbijającej człowieka na tysiąc cząsteczek. Zabrakło mi na 'Like Gods...' tych długich, momentami do bólu poprzeciąganych klimatycznych motywów.

[Blind]

O, i tu ująłeś sedno sprawy związanej z tym albumem. To jeden z najmniej "artystycznych" albumów, a bardziej nastawiony na piosenki, co po kolosach z dwójki i dobijaniem emocjonalnym z trójki mogło rozczarować.

[Kozioł]

Rysio pod tym również się podpisuje. Like Gods z reguły najbardziej kochają ci, co to od tego zaczęli. Ja wtedy praktycznie z nimi skończyłem

[Pogan696]

Ja akurat będę bezkrytyczny. Wszystkie albumy do czasu A Line of Deathless Kings (które też jest zajebiste) mają coś do zaoferowania. Są lepsze czy gorsze momenty, ale to i tak poziom, który nie każdemu jest dany. Procenty mogą się wydawać jakąś zakałą, ale myślę, że ten album był potrzebny kapeli, żeby wygrzać takie cudo jak The Light at the End of the World.

[Lis]

Pierwszej dziewczynie w życiu, która poruszyła moje serce nawet dałem liścik z fragmentem spolszczonego tekstu do For You Odrzuciła mnie, więc tym bardziej jej wtedy słuchałem

Bo do dziewczyn idzie się z alkoholem, a nie jakimiś liścikami.

[Blind]

Ale w wieku 12/13 lat to ja piłem herbatę, nie alkohol! Nie byłem tak zaprawiony w boju jak inni gimnazjaliści.

[Lis]

Jak 12 lat to cię usprawiedliwia.

[Kozioł]

To gdzie nauczyłeś się PPP jak nie w gimnazjum. Na 18tce?

[Zsamot]

Ja akurat będę bezkrytyczny. Wszystkie albumy do czasu A Line of Deathless Kings (które też jest zajebiste) mają coś do zaoferowania. Są lepsze czy gorsze momenty, ale to i tak poziom, który nie każdemu jest dany. Procenty mogą się wydawać jakąś zakałą, ale myślę, że ten album był potrzebny kapeli, żeby wygrzać takie cudo jak The Light at the End of the World.

O ironio płytkę z procentami mocno się dyskredytuje zza 1 utwór, reszta nie jest wcale taka mocno rewolucyjna. Sam album jest cholernie udany, wniósł sporo ciekawych elementów i był czymś, co świetnie by im zrobiło. Powrotny album zaś jest super, ale z 1 utwór bym zdjął. Niemniej pamiętam te uczucia, jak się pojawiła okładka ze znajomym logo. tego nikt nie odbierze.

[Blind]

Procenty mają dziś urodziny!
Zsamot ma rację, tej płycie zebrało się chyba jedynie za Heroin Chic, które jest po prostu trip hopowe. Ten narkotyczny klimat pasuje idealnie do tej płyty. Co do innych utworów z procentów - Base Level Erotica to dla mnie taki sam klasyk jak Your River czy A Sea to Suffer In. Aaron w roli perwersa spisał się na medal.
Poza tym, to tak po prostu jedna z najciekawszych płyt Anglików. Może i nie najlepsza, ale stanowi ciekawy punkt w ich dyskografii. Dzisiaj już raczej metalowcy nie mają problemu z tym albumem, bo w sumie tak powtarzamy, że byli jebani za ten album, a nie widziałem w internecie takich opinii. Chodzi zapewne zatem o ówczesne recenzje w gazetach.

[Zsamot]

Okładka i ten kawałek więcej szkody narobiło plus bajdurzenie w wywiadach o zmianach. O ironio nie pamiętam złej recenzji.