Jazz. Ogólnie tak...

[Pan Efilnikufesin]

Temat rzeka.........

Chwalimy lub opluwamy.........

[yog]

Nie znam się i mnie się darkjazzy tylko podobają.

[Pan Efilnikufesin]

Nie pierdol tylko dawaj jakieś liny!

[yog]

i jeszcze nowszy projekt jest

Ja jeszcze trochę plumkam nowy band typa od The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble oraz The Mount Fuji Doomjazz Corporation. Się zowie zespół The Thing With Five Eyes i wydał dwa dni temu album Noirabesque.

Aaaa jeszcze znam zeuhlowy zespół Shub Niggurath i polecam gorąco, gdyż pokurwione srodze. Na ile się orientuję, jest to klasyk tegoż awangardowego nurtu



Tzn nie wiem, czy zeuhl to jeszcze jazz, ale polecam

[Pioniere]

Bossa Nova

[Ryszard]

Swing...

[pit]

[Pioniere]

Bebop, czyli rewolucja w jazzie - jedna z głównych inspiracji Milesa Davisa:

[pit]

Charlie był spoko. Chyba pierwszy jazz jakiego w ogóle świadomie słuchałem.

Jeszcze wrzucę tych dzikusów:

[Blind]

Mógłby ktoś doradzić za co się zabrać, skoro Giant Steps Coltrane'a robi mnie dobrze?

[pit]

Za więcej Coltrane'a? Tak do "A Love Supreme". Eric Dolphy, Pharoah Sanders, Charles Mingus - taką mam koncepcję.

[Blind]

Słyszałem właśnie utwór, który wstawiłem w pełnej interpretacji Mingusa i no rozjebało mocno.

Kurwa, pojebało mi się, o Flanaganie mowa

[Pioniere]

@Blind obadaj to:

Hard Bop



tu również w składzie grupy Tommy Flanagan

[Blind]

Dzięki za polecanki! Jak przesłucham to coś tu skrobnę.

[Pan Efilnikufesin]

Charles Mingus Live in Berlin.............. Piękne!!!

Dzięki!!!



Na spokojnie...... Cool Jazz

Wódka i kiszone ogórki:

[Pan Efilnikufesin]

Charles Mingus 'Mingus Ah Um'. Album jebnięty w 1959 roku. Cudo, kurwa, cudo!

[pit]

Nie znałeś wcześniej Mingusa? Jeśli tak, to posłuchaj jeszcze: "The Black Saint and the Sinner Lady". Ja sam niedawno odkryłem "Mingus Plays Piano" i rozłożyło mnie na łopatki.

[Pan Efilnikufesin]

Wszystkiego nie można znać

Pożyczyłem sobie z internetu i właśnie słucham. Niezłe, niezłe. Pewnie będzie płyta na półce na dniach.

[Ryszard]

Zamiast googlowac i strugać omnibusa zapytam się..... Może odpowiedzą ci którzy niekoniecznie muszą googlowac by odpowiedzieć

Gatunek jazzu do wódki, papierosa, herbaty w szklance i czarno-białej warszawy lat 50-60tych plus kilku ciekawych przedstawicieli - żebym mógł sobie "odświeżyć" tych których nie znam.

Dużo melancholii, średnich temp, trąbki czy saksofonu, aktywne blaszki. Bardzo opisowe granie.

[Pan Efilnikufesin]

Zamiast googlowac i strugać omnibusa zapytam się..... Może odpowiedzą ci którzy niekoniecznie muszą googlowac by odpowiedzieć

Gatunek jazzu do wódki, papierosa, herbaty w szklance i czarno-białej warszawy lat 50-60tych plus kilku ciekawych przedstawicieli - żebym mógł sobie "odświeżyć" tych których nie znam.

Dużo melancholii, średnich temp, trąbki czy saksofonu, aktywne blaszki. Bardzo opisowe granie.

Masz:

[pp3088]

Bardzo lubię jazz. Zamiast wymieniać oczywistości jak Bohren (trzeba im założyć temat), Mt. Fuji czy Kilimanjaro wkleję parę moich faworytów:

Hiromi Uehara - jazz fusion, prog rock



Keiko Matsui - smooth jazz wymieszany z new age



Kurushimi - jazz grind jak ktoś tęskni za Painkillerem



Contemporary Noise Quintet - po prostu Jazz i to z Polski



BADBADNOTGOOD - jazz wymieszany z hiphopem, w takiej formie nawet smaczne

[Wędrowycz]

Wałek z Ghostface Killah jako wielbiciel WTC musiałem sprawdzić - świetna sprawa. Bohren zajebiste, faktycznie temat musi być. Kilimanjaro i MT. Fuji mam w kolejce do sprawdzenia. Na jazzie się nie znam w ogóle, choć mam kumpla co się zna mocno ciągły brak czasu powoduje że dotąd ten gatunek u mnie nie spenetrowany odpowiednio.

[TITELITURY]

Od jazzu wolę Tyrmanda, ale znam tę muzykę ze względu na lepszą połówkę, która jej słucha. Byłem nawet na koncercie Herbiego Hencocka, czy jakoś tak, ale nie podobało mi się równie mocno, jak żonie gig Animy Damnaty, z tą tylko różnicą, że mnie rozbolały uszy od tego przeciągłego trąbienia, a ją nerki - chyba ze względu na całokształt. Mimo wszystko lubię jednak Daviesa z tego psychodelicznego rozdziału jego twórczości i czasem posłucham sobie Bitches Brew. Ostatnio nawet słuchaliśmy we dwójkę standardów i muszę przyznać, że ma to jakiś urok. Nota bene "Girl ftom Ipanema" w wykonaniu tej tam bosej novy ssie w porównaniu z interpretacją Rosmarey Clooney. Do tego jeszcze poleci czasem wszystkim znany Bohren and the club of gore. Taki spokojny, klasyczny jazz, to jeszcze jako tako, ale jak mi tam który czarnuch zaczyna trąbić na tej trąbce przeciągle, co najmniej tak jakby chciał zburzyć drugie Jerycho, to uciekam z krzykiem. Sądzę, że to muzyka dla ludzi inteligentnych i wrażliwych, a do takich się nie zaliczam, więc mój z nią jedyny kontakt, to ww. Tyrmand, autor zresztą książki na ten temat. Kupiłem też kiedyś żonie książkę na ten temat pt. "Fruwa twoja marynara", z której dowiedziałem się, że bikiniarze, to byli tacy trochę metalowcy lat 50., a sam jazz stanowił kontrkulturę. Myślicie, że za 50 lat w rmffm clasdic obok muzyki filmowej i Rachmaninowa, będą też puszczać Burzum ?

[yog]

Myślicie, że za 50 lat w rmffm clasdic obok muzyki filmowej i Rachmaninowa, będą też puszczać Burzum ?

Zdecydowanie tak.

Swoją drogą bardzo ciekawy post, choć niemalże nic wspomnianego nie znam, albo nie wiem, że znam ;p

[pit]

Kurushimi - jazz grind jak ktoś tęskni za Painkillerem

Faktycznie Zorn worship. Odtworzyli nawet brzmienie basu Laswella.

[pit]

A propos Zorna. Jego ostatnie dzieło: https://www.discogs.com/John-Zorn-Masad ... e/12530518 - koncept na 11 płytach

[Ryszard]

Taka czytanka z linkami do piosenek:

Eight Artists Keeping The Polish Jazz/Avant-Garde Tradition Moving Forward

https://daily.bandcamp.com/2018/11/08/p ... tification

[pit]

Interesujące projekty. Chryste Panie, że niby polski Sun Ra? Trzeba będzie sprawdzić.

[Ryszard]

Zamiast googlowac i strugać omnibusa zapytam sie..... Może odpowiedzą ci którzy niekoniecznie muszą googlowac by odpowiedzieć

Gatunek jazzu do wódki, papierosa, herbaty w szklance i czarno-bialej warszawy lat 50-60tych plus kilku ciekawych przedstawicieli - żebym mógł sobie "odświeżyć" tych których nie znam.

Dużo melancholii, średnich temp, trąbki czy saksofonu, aktywne blaszki. Bardzo opisowe granie.

Masz:

A dziękuję, podziękował. Idealne, widzę po tagach ze to spiritual jazz... Czyli guglamy po wiedze... Zapraszam do wspólnej nauki.
Pitchfork: Astral Traveling: The Ecstasy of Spiritual Jazz
https://pitchfork.com/features/pitchfor ... tual-jazz/
RYM - Spiritual Jazz
https://rateyourmusic.com/customchart?p ... countries=

[Pan Efilnikufesin]

CZARNO
TO
WIDZE

[Derelict]

Oczywista oczywistość którą trzeba podlinkować w tym temacie:



I trochę mniej oczywistych rzeczy:

[porwanie w satanistanie]

Hm, nie poprzestawiało się coś aby? W sensie - najbardziej oczywistą rzeczą z powyższych jest chyba raczej ten Coltrane, niż Baker?

U mnie tymczasem leci akurat

[Derelict]

Hm, nie poprzestawiało się coś aby? W sensie - najbardziej oczywistą rzeczą z powyższych jest chyba raczej ten Coltrane, niż Baker?

No nie, wystarczy popatrzeć na ilość wyświetleń Chociaż wiadomo, że Coltrane'a trudno nie znać.

[yog]

Ilość wyświetleń to może być spowodowana np. usunięciem muzy Coltrane'a przez właściciela praw autorskich, ilością subskrypcji na kanale udostępniającym itp., także miara chujowa Bardzo

[pit]

Dwa przykłady z bardziej nawiedzonych albumów Sun Ra:




I Coleman:

[porwanie w satanistanie]

Hm, nie poprzestawiało się coś aby? W sensie - najbardziej oczywistą rzeczą z powyższych jest chyba raczej ten Coltrane, niż Baker?

No nie, wystarczy popatrzeć na ilość wyświetleń Chociaż wiadomo, że Coltrane'a trudno nie znać.

No właśnie mi się zdaje, że Coltrane to jedno z 3-5 nawiększych nazwisk w jazzie, znanych nawet zupełnym laikom, a My Favorite Things to z kolei jedna z jego najbardziej znanych płyt, zatem...

[pit]

Większy jest tylko sam Kenny G. Z góry przepraszam, że to napisałem.

[porwanie w satanistanie]

Nie no, w kontekście popularności to jak najbardziej. W końcu Coltrane nie grał na dachu na imprezie u Katy Perry.

[Ryszard]

TEMAT: Gitara w jazzie.

Tal Farlow



Wes Montgomery



Django bez palców Reinhardt



Kenny Burrell

[pit]

[pit]

- relaks, kabała itd.
- na to był hype, wali rytmami z Karaibów, ale że grają to Anglicy jest relatywnie spokojnie, za bas robi tuba

[kurz]

W zasadzie wszystko od Shabaka Hutchings. W tym roku wyszedł nowy album.



Z polskich zawsze mi robi dobrze to:



I na koniec nie jazz, ale pikne:

[porwanie w satanistanie]

Dotarła dziś do mnie kupiona za śmieszne pieniądze płyta Charlesa Gayle'a, o ta:



Jeśli ktoś nie zna, to polecam mocno. Gość ma bardzo ciekawą historię: zaczynał z free jazzem już pod koniec lat 60., ale debiut wydał dopiero w 1988. Dlaczego? Ano dlatego, że w międzyczasie przez kilkanaście lat mieszkał w NY jako bezdomny, przez cały ten czas grając. Konwencjonalnych koncertów zagrał w tym czasie tak ze sześć, na co dzień natomiast spacerował np. z Times Square na Wall Street, nie odejmując saksofonu od ust. Pod koniec lat 80. zgłosili się do niego goście ze szwedzkiej Silkheart Records, z sugestią, że może by tak podzielił się swoja muzyką z nieco szerszą publiką, na co przystał i tak doszło do nagrania w ciągu tygodnia pierwszych trzech albumów - jeden z nich to ten powyżej. Od tamtego czasu nagrywał z różnymi składami sporo, ostatnio nawet z Polakami. Na ostatnim albumie 80-letniego dziś Gayle'a zagrali Ksawery Wójciński (bas) i Max Andrzejewski (bębeny).

https://bandcamp.for-tune.pl/album/solar-system

[porwanie w satanistanie]

Wpadłem na chwilę, żeby tym razem zamiast jakichś radykałów wrzucić kawałek po prostu pięknej muzy. Olivr Nelson to nie jest nazwisko z miejsca kojarzone z pierwsza ligą, a czas pokazał, że jeśli chodzi o jego najbardziej znany album, który ten kawałek otwiera, wyszło tak, że każdy z wymienionych na okładce towarzyszących muzyków wypracował sobie większe nazwisko od lidera. Ten album, a w szczególności otwierający utwór to jednak poezja, niedawno dotarła do mnie płytka i jestem urzeczony, Jazz jak należy osadzony w bluesie, mnóstwo emocji, perfekcja muzyków.

[Pioniere]

No fakt, taki Bill Evans, mam gdzieś nagrania, to nie byle kto, a jeden z czołowych pianistów jazzowych, którego muza zainspirowała takich twórców jak sam Chick Corea, czy Herbie Hancock. A że nagrywał płyty z tak powszechnie znanymi sławami jazzu, jak: Charles Mingus, czy Miles Davis, z którym nagrał jakże słynne Kind of Blue to już mówi samo za siebie.

[pit]

Bardzo ładne. Kojarzy mi się z "Out to Lunch!"

[Pioniere]

@pit a to to od @porwanie w satanistanie to free jazzowa płyta jest? Z opisu powyżej nie wynika, że miałby to być free jazz.

[pit]

Powiedziałbym raczej, że to jakiś "późniejszy bop", post-bop. Tak na marginesie, istnieje trochę bardzo spokojnych płyt które klasyfikuje się jako free jazz. Np. "Karma" Sandersa, albo wspomniane "Out to Lunch!".

[Pioniere]

Stąd właśnie me pytanie do twego porównania, które wydało mi się stylistycznie odmienna formą.

[porwanie w satanistanie]

Out To Lunch! to jednak od początku awangarda i dość nietypowe podejście do melodii i wydobywanych brzmień, tu jest dużo bardziej tradycyjnie, no i nie ma Tony'ego Williamsa za bębnami Choć punkty styczne są, w końcu na obu albumach gra dwóch tych samych dęcistów.