Darkher

[Hajasz]

Darkher to solowy projekt niejakiej Jayn H. Wissenberg, która tworzy muzykę, gdzie metalu niewiele ale mroku w cholerę. Zadebiutowała w 2014 roku w barwach Prophecy Production EP'ką The Kingdom Field, która zawiera materiał mocno atmosferyczny, z elementami folk a wszystko zagrane na gitarze akustycznej z podkładem perkusyjnym. Owe nagrania mocno zaostrzyły mój apetyt na pełny album, który ukazał się w 2016 roku i nosi tytuł Realms.

No i tu cios bo płyta muzycznie dosyć mocno odbiega od wcześniejszej EP'ki. Przede wszystkich prawie wcale nie zawiera elementów folkowych a całość brzmi wisielczo ponuro i mrocznie. Płyta dosyć minimalistycznie skomponowana spokojnie snuje się z utworu na utwór a melodie wybrzmiewające to taki ładny stylistycznie doom metal. Będę się przyglądał poczynaniom tej pani bo jest spory potencjał a debiut tylko to udowodnił.

Dyskografia:
2013 - Darkher [EP]
2014 - The Kingdom Field [EP]
2016 - Realms

BC: https://darkher-uk.bandcamp.com/music
Discogs: https://www.discogs.com/artist/4014559-Darkher

[Lis]

Nowa płyta to już dużo większy ukłon w stronę estetyki spod znaku Chelsea Wolfe, co wcale nie musi być minusem. Ma też kilka bardzo fajnych akcentów rodem z brytyjskiego gotyckiego doomu. Lubię posłuchać od czasu do czasu.

[Hajasz]

Na 15 kwietnia Prophecy Productions zapowiada płytę The Buried Storm a promuje ją klimatyczne wideo z rudowłosą.

[Hajasz]

I jeszcze jeden obrazek od rudej.

[Hajasz]

Kierwa ta ruda znowu zaraziła mnie. Co to jest za w chuj mroczny album! Dawno tak nie miałem, że słucham sobie a Wacław się budzi i pragnie więcej. Mega totalny dark folk od rudej zapraszający na mgliste wrzosowiska i bagna, gdzie śliczny głos Pani z Myrkur gubi każdy cień. No i to jest płyta na święta. Wykonało się.

[Nucleator]

Ten nowy Darkher chodził za mną od jakiegoś czasu i w końcu w ten weekend zasiadłem do "lektury" The Buried Storm. I muszę przyznać, że jestem bardzo miło zaskoczony tym, co dane mi było usłyszeć. Płyta zawiera 41 minut muzyki, która od pierwszych dźwięków uwodzi roztaczaną aurą niepokoju i smutku. Spora w tym zasługa wokalu Jayn, który jest eteryczny i to on odpowiada za tony melancholii, jakie wylewają się z kompozycji. Moim zdecydowanym faworytem jest Where the Devil Waits, w którym jej niepokojące wokalizy powodują ciary na całym ciele. Aczkolwiek każdy numer to cytując forumowego klasyka - "jedna wielka emocja". Dlatego to też jeden z tych albumów, który zarówno zachwyca, jak i intryguje.

[Lis]

Ja mam problem z tym nowym albumem, taki że nie mogę go przesłuchać, bo za każdym razem gdy chcę mimowolnie puszczam świetny Realms.