Dissection

[pp3088]

Robi się ciekawie. Slayer ruchał wasze Matki (Matki z dużej litery bo chociaż nie słuchają Dissection).



To temat o In Flames więc większy śmietnik i tak nie będzie.

Już o Dissection - @yog

[yog]

Przeniosłem nasze kontrowersyjne dyskusje do tematu o Dissection. Nie chciało mi się już przeklejać tego, co żeśmy później pisali w shoutboxie, ale wiadomo - każdy obstaje przy swoim. Ja wciąż uważam, że w muzyce Dissection są spore pokłady sacharozy, inni oburzają się, że tak mówić o twórczości genialnego Jona się nie godzi. Słodziutki ten mrok i śmierć w wykonaniu tej hordy, może już przed Reinkaos był w śmierci zakochany i stąd te rzewne nutki w jego death i black metalu?

Podtrzymuję też zdanie, że Dissection to wpół drogi od In Flames do Emperora xD

Mem od @pp3088 bardzo trafny

[Nebiros]

Mem spoko, chociaż jej brackiego bym się akurat nie bał

[yog]

Piszczałką w oko byś nie chciał dostać

[TITELITURY]

Gówno się kurwa znacie, jak dla was jedna z lepszych płyt DM ubiegłego roku było Hate Eternal.

[Hajasz]

Gówno się kurwa znacie, jak dla was jedna z lepszych płyt DM ubiegłego roku było Hate Eternal.

[Wędrowycz]

Przypominam, że dyskutujesz z kimś, komu Mgła brzmi jak Katharsis i Peste Noire xD

Słusznie Niedawno słuchałem "The Somberlain" i dalej ten album, podobnie zresztą jak kolejny to eleganckie połączenie melodii black i death metalowych, szatańskich wersetów i klimatowania.

[deathwhore]

Podtrzymuję też zdanie, że Dissection to wpół drogi od In Flames do Emperora xD

Raczej to okolice Immortal z wysokości Sons of Northern Darkness i Necrophobic. Ale spoko, każdy ma swoje punkty odniesienia. Rainkaos to też miła płyta, ale zaczyna się słabo, Beyond the Chorizo ma za dużo groove i takich tam pierdół.

Ogólnie to jest to taki D666 dla transseksualistów xD

Znasz jakiegoś transa? Ja znam kilku i uważam, że skrajnie nie trafiłeś.

Muzyka Dissection była przede wszystkim znakomicie skomponowana. Jon miał zmysł do harmonii i budowania kompozycji, nie uwierzę, że nie miał całkiem konkretnej wiedzy teoretycznej z zakresu muzyki, bo takich rzeczy raczej nie robi się przypadkowo przebierając palcami po gryfie. Owszem było to melodyjne, ale to słodycz z gatunku tych sączących truciznę. Te melodie były zadziorne i dumne. I nie były ich więcej niż np. we Vlad Tepes czy Mutilation. Tylko u Francuzów były melodie chłopców, którzy frustracje spowodowane przez stulejkę i pryszcze próbowali przykryć wizerunkiem strasznego satanisty.

[Hajasz]

Ale co by nie było dzisiaj słuchałem płyt Dissection i wnioski takie, że 1 i 3 bieda straszna a druga to jakby wypierdolić trochę to byłby zajebisty MCD.

[DiabelskiDom]

Te melodie były zadziorne i dumne. I nie były ich więcej niż np. we Vlad Tepes czy Mutilation.

Może Twoja wypowiedź trafi, bo jak ja pisałem to samo wręcz, to jak grochem o ścianę

[yog]

Nie będę się kłócił, gdzie więcej melodii, bo nie o to chodzi. Nie uważam też, że melodia sama w sobie albo jej znaczna ilość to coś złego - wręcz przeciwnie. Nie sądzę też, że słodkie melodie z założenia są złe, ale nie wszędzie pasują, tak samo jak mroczne.

Osobiście geniuszu kompozytorskiego nie dostrzegam na dwóch pierwszych Dissection, jest to bardzo dobre melodyjne granie, ale to jest totalne metalowe przedszkole niemal na równi ze starym Amon Amarth czy wspomnianym In Flames Produkcja na tych materiałach sprawia, że to, co niby ma być zadziorne ostatecznie wypada na krawędzi kiczu, te wszystkie akustyczne partie zamiast mroźnie wybrzmiewają z nutą słodyczy i podobnie nierzadko melodie prowadzące. Nie słyszę w tych dwóch pierwszych Dissection prawie nic złowieszczego, za to melodyjek ciut nie Ensiferum całkiem sporo Tak było 15, 10 i 5 lat temu i tak jest dziś. Ale kiedyś Storm of the Lights Bane bardzo lubiłem, tylko albo mi się przejadł, albo mnie znudziła ta produkcja jego, bo odkąd pamiętam mnie te polerowane brzmienie wkurwiało.

Groove na Reinkaos zajebisty, tak ma być, to satanik pop musik.

[deathwhore]

Może tak jest. Ja nigdy nie słuchałem In Flames i Amon Amarth po więcej niż kilka utworów. Każdy ma swoje punkty odniesienia.

[DiabelskiDom]

Satanik Pop Musik to Ghost

[Ryszard]

Dla mnie Dissection zawsze było lajtowa kapela ale co by nie pierdolić z zasady i na pusto, słucham właśnie The Somberlain i pierwsze co mnie rzuca się na uszy to takie rozwodnione brzmienie, jakby heavymetalowe, wymieszane z melo-deathmetalowym a nawet gothic/doom riff-owaniem i dynamika, na koniec zaaranżowane i podstrojone pod blackmetal ale zbyt lekkie, ładne i przyjemne by być evil... Sopranowa atmosfera jakaś. Dynamiki zero. Ja nigdy nie moglem zrozumieć jak tak pozytywna i przaśna muzyka może być uważaną za zajebista. Pewnie przez "image" i niedojebanie lidera. Jaster Race z pentagramem. Co jeszcze, album jest monotonny, jednolity i zagrany na jedno kopyto. Kazda piosenka zlewa się z kolejna. A cały ten Kosmiczny Chaos Unicestwienia to jakieś wianki z kwiatków, czerwone korale i przyziemna cukrowa rozrywka.

[pit]

Imo kultowość Reinkaos robi pozamuzyczna otoczka. Która mówiąc szczerze, kojarzy mi się z grupkę graczy D&D pragnących założyć tajną lożę. Bez urazy.

[TITELITURY]

Ja piermandole, amon amarth, in Flames, kicz, pop metal. I tak zastanawiam się, skoro wymieniacie zespoły dla dzieci { wspomnieć o Grave i Unleashed chyba tylko moda nie pozwala, bo do "pop metalu" pasuje jak ulał), to dlaczego dzieci tego nie słuchają? Generalnie pozycjonujecie tę muzykę jako target dla pryszczatego kuca w wieku nastu lat i w kostce na plecach. Tymczasem jest inaczej. Przegrałem życie opuszczając koncert D. kiedy grali u nas jakoś w 2005, ale z opowieści kolegów nie wynika, że pod sceną stały dzieci. Na filmach umieszczonych na YT też jakoś tego nie dostrzegam. I tak sobie myślę, że to chyba kwestia albo mody, albo zmieniającego się ogólnie pokolenia ludzi, wychowanych na gruzie, które lepiej odnajduje się w świecie CdG, niż w takiej muzyce, przyswajalnej dla starszego metalucha, wychowanego na muzyce, w której wplecenie jakiejś melodii do utworu nie było jednoznaczne z pedaliadą i oskarżeniami o "pop". Pomijam już jakościową różnicę tych melodii w porównaniu do ww. zespołów, na co zwrócił uwagę deathwhore. Tylko tak sobie mogę wytłumaczyć te podsmiechujki z zespołu, co do którego zawsze byłem przekonany, że ma już ugruntowany status kultu.

[Ryszard]

Rozejrzyj się po forum a znajdziesz multum kapel których ty nie znosisz, również tych których inni w przeciwieństwie do ciebie słuchają. I vice versa.

Dissection jak by nie było grało melodyjne niczym Boney M, ABBA, Bayer Full a z gitarowej muzy Unleashed czy Arch Enemy - Zdecydowanie ta liga pedałków. Tyle ze dodano trochę odwróconych krzyży i gówniarskiej filozofii, która za dzieciaka urzekła swoja historia wielu młodych satanistów. Bez tej zjebanej otoczki, na którą w erze rozkwitu i popularyzacji norweskiego porządku rzeczy nabrało się wielu, kapela przepadła by bez wieści. Zgadzam się z @pitem ze to poza muzyczne fazy przyciągnęły masę niedojrzałych chłopców i dziewczynek. Dobrze pamiętam jak wielu pierdoliło (przede wszystkim) o kosmicznych dyrdymałach i bezkrytycznie łykało spermę Dissection, gdzie z rożnych powodów ci sami ludzie odrzucali jakakolwiek muzyke melodyjna po całości, jako nie godnej tru metalowego ucha. Tak fani Dissection w latach 90tych stanowili tacy metalowi konformiści - sataniści. Dzisiaj już jako dorosłe dzieci słuchają z sentymentu (bo ucho podobieństw do innych ślicznych kapel wciąż nie wyłapuje)

Dissection - Nienawiśc, nihilizm, kosmiczna zagłada w sosie przepięknych melodyjek, harmonii i piosenek napisanych według tradycji Roxette i ABBA.

Dobry podkład do lizania się za blokiem. Myślę ze wielu fanów miało taka sytuacje... trochę za dużo wina, przystojny kolega w koszulce Dissection, At the Gates z dyktafonu... I zaraz pedałują się tekie satany w parku na ławce, za ręce się trzymają... Teczowy Black Metal hahahaha

[Wędrowycz]

Ręce mi opadają jak czytam niektóre posty tutaj, a oczy krwawią i mają ochotę na kąpiel. Rychu pls, skończ już się wypowiadać w tematach związanych z black metalem, bo już po raz n-ty pokazujesz, że się na tym gatunku zupełnie nie znasz

Od kilku lat wiedzie prym jakaś taka moda na hejtowanie tych, którzy kiedyś byli wielbieni i dotąd są, tyle że głównie przez fanów, którzy nie dorastali w dobie internetów i często gęsto nie korzystają z nich tak jak niektórzy z nas. Wystarczy popatrzeć na festiwale gdzie grywają kapele znane i lubiane w latach 90tych, żeby zobaczyć, że stosunkowo mało tam dzieciaków, a więcej ludzisk w wieku od 30-50 lat. Tak to też ujął elegancko Maciek Mutwil robiąc sesję zdjęciową z ostatniej Metalmanii.

Ja się tej mody nie trzymam i tak jak kiedyś uwielbiałem np. Emperor czy Dissection, tak dotąd ich słucham i wielbię. Co więcej, mam wrażenie, że wielu z tych co obecnie opluwają te zespoły miało kiedyś też się nimi zachwycało, ale czasy się zmieniły i dla niektórych to teraz siara, więc podobnie jak z polityką, lepiej sobie publicznie popierdolić, co by inni przyklaskali.

[Ryszard]

Wielu starych fanow rozwinęło się po prostu. Co będą udawać, a "kulty" to chyba dzieciom w głowach siedzą. Ja np uważałem ich od zawsze za łatwy wyhajpowany syf, tylko inaczej to się zwało, gówno po prostu.

Druga sprawa, znanie się na BM. Dissection to wymówka a nie BM to raz, którego może nie znam (BMu - bo i po co go znać?) ale do chuja pana SŁYSZĘ, i wiem że to landrynki a Jonek był bohaterem wszystkich tych mścicieli gloszących plugawe treści po sypialniach i z daleka od uszu mamy. To dwa.

[Hajasz]

Akurat tu Rysiu dobrze prawi. Początek lat 90-tych to moment, gdzie każda płyta lub prawie każda była czymś nowym, innym, świeżym więc z automatu spora większość z nich notowała spore zainteresowanie, recenzje i podaj dalej na zasadzie wysyłania flyers w listach.

Nie inaczej było z Dissection, które wtedy nie miało odpowiednika a przykłady Rysia w stylu At The Gates czy Dark Tranquility są nie na miejscu bo do tych pierwszych to Dissection do dzisiaj brakuje lat świetlnych a drudzy grali całkiem inaczej a przede wszystkim czytelniej.

Oczywiście swoje zrobił lider, który gadał te różne śmieszne rzeczy a młodzież to łapała albo nie (raczej łapała). I tak The Somberlain zapewne przeszedł by bez echa gdyby nie rozkwit już wtedy w Polsce segment oficjalnych magazynów muzycznych ogólnie dostępnych w sklepach muzycznych pokroju Thrashem All, Morbid Noizz, Mystic Art i jeszcze kilku innych, gdzie w recenzjach wszystkie płyty były zajebiste i należało je mieć. Prym w tym wiódł i do dzisiaj wiedzie Mystic Art, który był również oficjalnym wydawcą Dissection na kraj. Jak do tego się jeszcze dodało, że Dan Swano też tam coś to już sukces murowany. Z debiutem od początku się nie polubiłem ale drugi album miło wspominam i mogę posłuchać chociaż żaden to black metal na żadnym albumie nie był a raczej typowe goeteborskie rozkrzyczane death metalowe melodyjne granie. No i tu fakt niezaprzeczalny transfer z No Fashion do Nuclear Blast zrobił swoje to tak jakby przejść z lokalnego LZS do Ligii Mistrzów. Inne realia, inne pieniądze, inne spojrzenie na muzyczny biznes.

Pewnie to też była jedna z przyczyn, że chora głowa Jona nie sprostała wymogowi ogarnięcia tego wszystkiego w rozmiarze XXL.

Fani się rozwijają a inni udają, że nie. Kulty się zmieniają i spojrzenie na dawne albumy też.

[yog]

Imo kultowość Reinkaos robi pozamuzyczna otoczka. Która mówiąc szczerze, kojarzy mi się z grupkę graczy D&D pragnących założyć tajną lożę. Bez urazy.

Jest to półprawda, bo ta otoczka wpływa też na to, że płyta ma niesamowicie szczere i mocne wokale, z totalnym przekonaniem te wszystkie frazy padają i to jest Reinkaos strona najmocniejsza, a w takim melodyjnym graniu wręcz niespotykana. Słuchając tego wiesz, że to nie żarty Może i ćwierćprawda, bo bez zajebistych rockujących riffów by te lovesongi do chaosu tak pięknego, stadionowego wręcz wymiaru, nie osiągnęły.

Generalnie pozycjonujecie tę muzykę jako target dla pryszczatego kuca w wieku nastu lat i w kostce na plecach.

Ale właśnie Dissection to jest taki band - tylko dla tych pryszczatych kuców, co uważają, że In Flames to poniżej godności! Jak kojarzę, to na Rebirth of Dissection publiczność wygląda tak, jakby równie dobrze Therion grał ;p

@TITEK co ty masz z tym Grave? Gdzie Ty tam pop słyszysz?

Ręce mi opadają jak czytam niektóre posty tutaj, a oczy krwawią i mają ochotę na kąpiel. Rychu pls, skończ już się wypowiadać w tematach związanych z black metalem, bo już po raz n-ty pokazujesz, że się na tym gatunku zupełnie nie znasz

Poza tym, że Rysiek nie doznał jeszcze objawienia i nie pokochał Reinkaos miłością szczerą, o starym Dissection mówi prawdę i tak, jak było. Nie oszukujcie się chłopaki, jak to robiły dziesiątki tysięcy przed Wami. To nie jest ani mroczne, ani srogie, ani za bardzo black metal.

Co więcej, mam wrażenie, że wielu z tych co obecnie opluwają te zespoły miało kiedyś też się nimi zachwycało, ale czasy się zmieniły i dla niektórych to teraz siara, więc podobnie jak z polityką, lepiej sobie publicznie popierdolić, co by inni przyklaskali.

Po prostu nadszedł czas na oddzielenie ziaren od plew Jest raczej odwrotnie - kiedyś wszyscy się bali otworzyć mordę, że Dissection taka sama pedaliada, jak In Flames, bo fani Dissection i tak In Flames nie słyszeli, bo przypał, więc co najwyżej ostracyzm za taką opinię czekał Dziś można poszczekać w necie i dojść do prawdy, o!

[Wędrowycz]

No nie dogadam się z Wami To JEST black metal, tyle że bardzo melodyjny (mówię o dwóch pierwszych albumach) dodatkowo wsparty typowym melodyjnym szwedzkim death metalem. "Reinkaos" to już bardzo, ale to bardzo melodyjny death metal o strukturze mocno hiciarskiej i rock'n'rollowej. Chwytliwe wałki, które polubią miłośnicy melo deathów, jak również i heavy metalu.

Pojęcie black metal jest bardzo szerokie, a niektórzy z Was chyba o tym zapominają. Jest tam również miejsce na melodyjne granie jak właśnie Dissection, Dawn, Sacramentum czy Vinterland. Nie wszyscy muszą grać jak Mayhem, Darkthrone czy Burzum, żeby był to black metal.

[yog]

Nie zapominam, dla mnie po prostu Dissection i Sacramentum z debiutu to jest melodic death metal z dodatkami blacku, a nie odwrotnie. Dissection nie gra jak jakikolwiek melodyjny blackowy zespół, gra jak szwedzkie melo deathy, tylko śmierć i szatan w to

[pp3088]

Tylko tak sobie mogę wytłumaczyć te podsmiechujki z zespołu, co do którego zawsze byłem przekonany, że ma już ugruntowany status kultu.

Jeżeli już o pedaliadach wspominasz to nie ma nic bardziej pedalskiego niż status kultu. Kilku gości coś okrzyknęło kultowym i już, takie jest. Nie można nic powiedzieć bo przecież to kult. Boli to zwłaszcza w muzyce ekstremalnej, gdzie przecież założeniem był otwarty umysł i kontr-kultura. No ale przecież, to jest kult więc musisz pławić peany. To prawie jak wspólne lizanie tej samej pały - niektórych kręci.

Dobry podkład do lizania się za blokiem. Myślę ze wielu fanów miało taka sytuacje... trochę za dużo wina, przystojny kolega w koszulce Dissection, At the Gates z dyktafonu... I zaraz pedałują się tekie satany w parku na ławce, za ręce się trzymają... Teczowy Black Metal hahahaha

Zaśmiałem się okrutnie

Od kilku lat wiedzie prym jakaś taka moda na hejtowanie tych, którzy kiedyś byli wielbieni i dotąd są, tyle że głównie przez fanów, którzy nie dorastali w dobie internetów i często gęsto nie korzystają z nich tak jak niektórzy z nas.

Generalnie to jest rodzaj kontr-reakcji. Gdy zewsząd słyszysz niesamowite spusty, teksty o nihlizmie, miano najbardziej szatańskiej muzyki, kosmos nicości itp a potem odpalasz i dostajesz In Flames wymieszany z black metalem to się zastanawiasz o co kurwa chodzi. Jak ktoś reklamuje Immolation, Burzum, Napalm Death, ba nawet Emperora to dostajesz właśnie to co ktoś powiedział. W przypadku Dissection po tych zapowiedziach brzmi jakbym włączył inna płytę.

I tak sobie myślę, że to chyba kwestia albo mody, albo zmieniającego się ogólnie pokolenia ludzi, wychowanych na gruzie, które lepiej odnajduje się w świecie CdG, niż w takiej muzyce, przyswajalnej dla starszego metalucha, wychowanego na muzyce, w której wplecenie jakiejś melodii do utworu nie było jednoznaczne z pedaliadą i oskarżeniami o "pop".

Mi się wydaje, że to Ci "starsi metaluchy" byli bardziej true i tylko metalu słuchali. Zresztą kto jebał In Flamesy, Cradle Of Filthy, Dymne Burgery itp zespoły. Bo z pewnością nie ich słuchacze.

Dziś widzę wśród młodszych słuchaczy metalu raczej dość szeroki gust - sięgaja po muzykę instrumentalną, pop, jakieś elektroniki, dark ambienty, industriale czy po prostu inna muzykę. Kiedyś kuc to był kuc i co najwyżej neofolku posłuchał. Aż mi się przypomina forum raperskie gdzie gość napisał, że z jazzu to lubi posłuchać O.S.T.R. I tak parafrazując - z popu to lubicie Dissection posłuchać

[yog]

Od kilku lat wiedzie prym jakaś taka moda na hejtowanie tych, którzy kiedyś byli wielbieni i dotąd są, tyle że głównie przez fanów, którzy nie dorastali w dobie internetów i często gęsto nie korzystają z nich tak jak niektórzy z nas.

Generalnie to jest rodzaj kontr-reakcji. Gdy zewsząd słyszysz niesamowite spusty, teksty o nihlizmie, miano najbardziej szatańskiej muzyki, kosmos nicości itp a potem odpalasz i dostajesz In Flames wymieszany z black metalem to się zastanawiasz o co kurwa chodzi. Jak ktoś reklamuje Immolation, Burzum, Napalm Death, ba nawet Emperora to dostajesz właśnie to co ktoś powiedział. W przypadku Dissection po tych zapowiedziach brzmi jakbym włączył inna płytę.

I tak sobie myślę, że to chyba kwestia albo mody, albo zmieniającego się ogólnie pokolenia ludzi, wychowanych na gruzie, które lepiej odnajduje się w świecie CdG, niż w takiej muzyce, przyswajalnej dla starszego metalucha, wychowanego na muzyce, w której wplecenie jakiejś melodii do utworu nie było jednoznaczne z pedaliadą i oskarżeniami o "pop".

Mi się wydaje, że to Ci "starsi metaluchy" byli bardziej true i tylko metalu słuchali. Zresztą kto jebał In Flamesy, Cradle Of Filthy, Dymne Burgery itp zespoły. Bo z pewnością nie ich słuchacze.

Po dwakroć tak. Miałem napisać o tym, że przecież to kiedyś albo coś było pedalskie, albo można było się przyznać do słuchania. Jakim cudem Dissection tak długo uchodziło za true black metal dla twardzieli, to dla mnie jest trochę zagadka

Dzisiaj jednak delikwentów słuchających "tylko blacku", "tylko deathu" i tak dalej coraz mniej się widuje

[Ryszard]

Bo prawda jest zamazana. Dissection wyplyną razem z mlodszym pokoleniem akochanym w black metalu. Ty wiesz ilu starszych nie uważało tego novum za "true"? Detale znajdziesz w watku Immolation...
CoF, DB, CoB do tego nu metal.... Klątwy zamiast pięści. Sie dziwicie że BM nie lubię

[Lis]

Klątwy zamiast pięści. Sie dziwicie że BM nie lubię

Coś w tym jest

Pomijam już jakościową różnicę tych melodii w porównaniu do ww. zespołów, na co zwrócił uwagę deathwhore.

Przecież on sobie jaja robił

[DiabelskiDom]

Tak czytam to i szczerze się zastanawiam skąd te wszystkie sugestie odnośnie Dissectionowego antykosmosu, zła, nienawiści i klątw, skoro w czasie wydania Storm of the Light's Bane wcale nie było o tym tak głośno, na pewno nie tak jak w czasie wydania Reinkaos. Przypominam, że temat kłótni o Dissection wziął się z rzekomej cukierkowości ich melodii z Dwójki i nikt z broniących nie używał na poważnie argumentu o nihilizmie i złu lidera. Nie wydaje mi się, żeby srogość i blackmetalowość miały być celem nadrzędnym w tworzeniu kompozycji na drugiej płycie, bo i też nie jest to black metal jako taki, tylko melodic black metal z jakimś tam pierwiastkiem melodic death metalu.

No i trochę jebać kultowość czy sentymenty, dobrą muzykę poznać po tym, że jak puszczasz sobie takie La Masquerade Infernale, Storm of the Light's Bane czy Nighttime Birds po 10 czy tam 15 latach to dobrze się tego słucha a jak puszczasz coś od 1349 czy jakieś Spiritual Black Dimension to wyłączasz po dwóch utworach. A teoretycznie wszystko kult albo sentyment z czasów małolata.

Ja w sumie też wolałbym zobaczyć black czy death metalowca z kosą dźgającego kolegę z klasy niż pseudointeligentną ciotę, który nienawidzi życia jak rodzice nie widzą, ale też bardziej niż niedomytego tłumoka w koszulce death metalowej kapeli, popijającego tanie piwo i mówiącego głównie "hehe kurwa"

[yog]

No, zło zawsze było z Dissection kojarzone, choćby przez przygodę za kratami i wcześniejsze uczynki. Tak ten band był zawsze i wciąż jest przedstawiany, jako total suicidal satan worship, przez jego blackmetalowych fanów, także (przede wszystkim!) wobec starszych materiałów, nie tylko Reinkaos i wiele osób go słucha po dziś dzień z przekonaniem, że to strasznie mocne granie nie dla pizdeczek A to właśnie dla pizdeczek granie i to podwójnych, bo takich, co się boją same przed sobą przyznać, że są pizdeczkami

[Ryszard]

@DD

KURWA

Ja myślę ze np w przypadku Nighttime Birds, oprócz sentymentu masz po prostu do czynienia z mistrzowska i ponadczasowa muzyka. Popytaj ludzi. Z pośród tych których gust w jakimś tam stopniu szanujesz, i o ile słyszeli, to na 90% zgodzą się z ta lub ew. Mandylion.

A pierdoleniem się nie przejmuj. Naprawdę

[DiabelskiDom]

No, zło zawsze było z Dissection kojarzone, choćby przez przygodę za kratami i wcześniejsze uczynki. Tak ten band był zawsze i wciąż jest przedstawiany, jako total suicidal satan worship, przez jego blackmetalowych fanów, także (przede wszystkim!) wobec starszych materiałów, nie tylko Reinkaos i wiele osób go słucha po dziś dzień z przekonaniem, że to strasznie mocne granie nie dla pizdeczek A to właśnie dla pizdeczek granie i to podwójnych, bo takich, co się boją same przed sobą przyznać, że są pizdeczkami

No i znowu srogość i zło i oczywiście pizdeczki i cioty a było tylko o melodiach, czy są takie a nie inne Chyba zbyt dużo hejtu internetowego

@Ryszard, no, jakbym popytał ludzi co sądzą o The Gathering to pewnie znakomita większość by mnie wyśmiała Ciekawe co @yog sądzi. Pewnie też cukier i granie dla pizdeczek do potęgi 666?

[yog]

No mi się jakoś The Gathering nigdy nie podobał za bardzo i zachwytów nad zespołem i Anneke nie podzielałem Zrzucam to na karb tego, że w takiej muzie mi się łatwiej identyfikować z męskim wokalem.

No to zło jest w nawiązaniu do tego, że jak napisałem, że słodkie melodie to rada kucmistrzowska się zebrała, ażeby zaprotestować, że Dissection może być słodkie i jak to, tak się nie godzi, tak nie można, co ja sobie w ogóle wyobrażam

[DiabelskiDom]

Nie rób po raz kolejny kurwy z logiki, bo każdemu z tych, co się zaczęli kłócić chodziło o sam fakt cukierkowatości tych melodii, nikt nie napisał, że nie godzi się tak, bo to samo zło i przemoc.

Jeżeli natomiast mówisz o wypowiedziach typu:

Słychać na nim dokładnie jak można zakląć zło w chwytliwej melodii

to chyba nie napisałeś tego na poważnie? Bo chyba nikt nie ma wątpliwości, że to jest takie zło jak kaplice u Negative Plane, krypty u CDG czy chaos u Knelt Rote

[yog]

No ja np. nie mam wątpliwości, że to nie jest takie zło Ba, uważam, że nie jest w tychże melodiach zaklęte żadne zło ponad to wyjęte z baśni braci Grimm

[HUMAN]

co do the Gathering mam Always w pierwszym wydaniu oryginał na kasecie

[DiabelskiDom]

Tak czy inaczej nikt tutaj nie pisał o złych czynach i ekstremalnej filozofii poza Wami więc....

[Ryszard]

...Dissection to zespół lewacki, O. Dyskusja skończona, proszę zamknąć temat i wezwać policje narodowa.

[yog]

Zapodałem sobie właśnie Live Legacy, czyli koncertówkę Dissection z Wacken w 1997 roku, wypuszczoną po paru bootlegach ostatecznie przez Nuclear Blast w 2003 roku. Bez Night's Blood, bo tam dźwięk nie spełnił standardów niemieckiego koncernu.

Tak sobie słucham i dochodzę do wniosku, że to nawet nie tyle są cukierki jedynie, co te ich stare szlagiery to są pierdolone kołysanki. Riffy bujają lewa-prawa, jakby mamusia tuliła do snu "uspokój się dziecko, nie płacz". Storm of the Light's Bane, Unhallowed, Where Dead Angels Lie, wszystkie jadą na tych kojących, bujanych motywach. Strachy na zasadzie Baśni Braci Grimm, jak nie Hansa Krystiana.

Frozen Madonny > Frozen Dissection

Edit: Po chwili zapodałem sobie Reinkaos. No. I to jest to.

[Hajasz]

Frozen Madonny > Frozen Dissection

Kurwa i bez ciebie wiadomo, że Frozen Madonny lepsze od całego Dissection a nawet 90% black metalu.

[DiabelskiDom]

Ty to masz jednak siano w uszach. Ewentualnie wyciągnięte skądś bezsensowne uprzedzenie i ubzduranie nt cukierków a teraz jeszcze kołysanek.

I śmie pisać to ktoś, kto świetnie bawi się przy Neasit

PS. Madonna bdb, lepsza niż większość metalu, wiadomo

EDIT: Hahaha, z Hajaszem myślimy widzę tymi samymi ścieżkami

[yog]

Nie no plz wsłuchaj się jeszcze raz w te melodyjki przewodzące ze Storm i powiedz mi kiedyś w żywe oczy, że to nie są kołysanki. Przecież to totalnie tak brzmi.

Neasit tu nie ma nic do rzeczy, to tak jakbyś się przypierdalał, że tańczę przy Lady Gaga, a nie podoba mi się nowa płyta Fever Ray. Dissection moim zdaniem skrywa lukier i pioseneczki dla dzieci pod płaszczykiem straszliwego żniwiarza, a taki Neasit z uśmiechem na ustach w tym czasie wchodzi w falset z Destroyers

[DiabelskiDom]

To są dobre, z rozmysłem napisane i poważne melodie. Sęk w tym, że są w wielu przypadkach tak dobre, że mimowolnie wchodzą w głowę ze względu na niesamowicie nośne motywy przewodnie, mimo faktu pisania ich z myślą o metalu, melodyjnym bo melodyjnym ale jednak metalu. Swoista szlachetność dźwięków. Cukier, kołysanki to może być Limbonic Art a to jeszcze gorzej, bo tam żadność tych melodii jest sztucznie przykryta pozornie o wiele bardziej wrzaskliwą aranżacją. A w Dissection właśnie DOBRA, SZLACHETNA melodia jest kluczem.

Nowa płyta Fever Ray jest duuuużo słabsza od debiutu, wręcz startu nie ma Lady Gaga od Born This Way co album to gorzej

[yog]

Mnie po prostu bawi, że nienawykli do melodii (chyba?) zwykli rozdzielać melodie na szlachetne (dobre) i słodkie (złe). Słodkie melodie dobre być nie mogą, bo jesteś wtedy z automatu gejem z Rhapsody of Fire Posłuchaj sobie Storm of the Light's Bane do snu, zobacz jak buja. Śpij syneczku, śpij... śpij...

[Vexatus]

Po chwili zapodałem sobie Reinkaos. No. I to jest to.

Co do tych kołysanek... Akurat mój najmłodszy, który ma (prawie) 4 lata, uwielbia "Reinkaos" i właśnie przy tej płycie najchętniej zasypia.

[porwanie w satanistanie]

Mnie po prostu bawi, że nienawykli do melodii (chyba?) zwykli rozdzielać melodie na szlachetne (dobre) i słodkie (złe).

No, ale tak w sumie jest. Są melodie oparte na banalnych rozwiazaniach, które idą po linii najmniejszego oporu i wedle zasady potwierdzania oczekiwań słuchacza, w których jest zbudowane jakieś napięcie, rozwiazania nieoczywiste i tak dalej. Powiedziałbym, że Dissection należą jednka do tych drugich, choć przez lata faktycznie te skale i patenty się troszkę zbanalizowały.

[yog]

Czyli co, Mozarta albo Vivaldiego całkiem skreślamy jako banał, bo słodkie granie?

[porwanie w satanistanie]

No właśnie nie, bo u nich melodie są i ładne, i szlachetne, obczaj pan motyw, jak u tego pierwszego wjeżdża taka 40 symfonia (K 550) ile tam się w departamencie melodii dzieje w ciągu pierwszych dwóch minut

[TITELITURY]

Gówno tam. Jak jeżdżę autem, zawsze słucham dwójki, ponieważ inna muzyka po prostu mnie rozprasza. Włączyłem sobie kiedyś metal i zacząłem zachowywać się jak dziki na drodze. I dzisiaj kiedy jechałem do pracy, puścili "Noc na Łysej górze". Też melodyjne, a pierdolnalem radio na full, tak kolysalo. Dobre melodie nie są złe. Dzisiaj niemodne, może dlatego, że stworzyć dobrą, to trzeba być artystą, dlatego łatwiej o jakieś bity, a w metalu gruz, ale kto by się tam oglądał na mody. Już doszliscie w tej rozmowie do tego, że melodia melodii nierówna. Dissection zdecydowanie się tu wybija. Inaczej bym tego nie słuchał. Jak to kiedyś Rysiu stwierdził, melodyjny death, to takie disco - polo na gitarach. Dissection zdecydowanie daleko do disco polo. Puśćcie sobie "Thorns of Crimson Death".

A co do kultu pp1488, to doskonałe Cię rozumiem. Sam mam w chuju te Wasze kulty CdG, czy innych tego typu kapel. Chodziło mi o to, że Jon nagrał melodyjne płyty i ludzie zaczęli go słuchać, ci sami ludzie, którzy od melodii uciekają jak chujołaki od kobiet. Znakiem tego, nie może być ta muzyka taka zła.

[Wędrowycz]

Puśćcie sobie "Thorns of Crimson Death".

Chodziło mi o to, że Jon nagrał melodyjne płyty i ludzie zaczęli go słuchać, ci sami ludzie, którzy od melodii uciekają jak chujołaki od kobiet. Znakiem tego, nie może być ta muzyka taka zła.

To samo wczoraj mi przyszło do głowy odnośnie "Thorns Of Crimson Death".

Drugi fragment Twojej wypowiedzi też zacytowałem, bo trafiłeś moim zdaniem w sedno. Tak samo jak @DiabelskiDom trafił mocno ze stwierdzeniem o "szlachetnych melodiach", bo w Dissection właśnie takie przeważają. Oczywiście trafia się też trochę odpustowych też, ale w żadnym wypadku nie nazwałbym ich jakimiś kołysankami.

[yog]

No właśnie nie, bo u nich melodie są i ładne, i szlachetne, obczaj pan motyw, jak u tego pierwszego wjeżdża taka 40 symfonia (K 550) ile tam się w departamencie melodii dzieje w ciągu pierwszych dwóch minut

No a właśnie dla mnie tak Mozart, Vivaldi, jak i Dissection to w znacznej mierze dość słodkie melodyjki i do takich zaliczam dissectionowe tu-rurururu-tu-rururututu Tylko mi akurat to nie przeszkadza w odbiorze, bo nie uważam, że słodkie melodie są złe. Po prostu mówią co innego, niż melodie upiorne. Te w Dissection są dziś tak upiorne, jak upiorny jest dziś taki Upiór w Operze Nie wiem, może to w '97 robiło inne wrażenie, ale mi się nawet koło tego 2002 wydawało, że przy tym Mother North to jest mocne granie. Storm of the Light's Bane to wrzucałem do jednego worka z jakimś Enthrone Darkness Triumphant, a nie Transilvanian Hunger i za każdym razem do tego wracając utwierdzam się w takim przekonaniu, a wracam do Dissection dość regularnie, bo Where Dead Angels Lie to jeden z hitów, za które pokochałem metal z pazurem i słyszałem go pięć tysięcy razy