Humiliation

[Nucleator]

Katowany ostatnio dość często znakomity Chaosbringer przypomniał mi o innym projekcie, którego członków połączyła namiętna miłość do Bolt Thrower. Mowa oczywiście o Humiliation z Malezji. Panowie powstali w 2009 roku i już rok później przygrzali debiutem Dawn of Warfare. To ciekawe, przyjemnie chwytliwe granie, które poza wspomnianym już angielskim bandem przywołuje reminiscencje Asphyx i niekiedy Jungle Rot. Mamy tu więc dominujące średnie tempa idealne pod moshing, thrashową motorykę, ponadto często przelatują melodie. Nic wybitnego, ale bardzo dobrze się tego słuchało.

Malezyjczycy to pracusie i rok bez wydawnictwa studyjnego to rok stracony i nieważny. Nic więc dziwnego, że z regularnością godną stachanowca co rok wypuszczają pełniaka na rynek. Rzecz jasna są nieco słabsze pozycje jak choćby From Strength to Strength, ale takie sztosy jak Under the Siege of Invasion czy świetny tegoroczny No Escape w pełni mi to rekompensują.

Ponadto ten zespół jako pierwszy mi udowodnił, że do death metalu można tańczyć. Zawsze, ilekroć puszczam Lintang Baracks, wywijam hołubce niczym Madonna w klipie do Hung Up i proszę w tany moją piękną damę. Trzymam tym bardziej więc kciuki, by nie spuszczali z tonu i by nie byli zmuszeni porzucić metalowego rzemiosła na rzecz nie wiem uprawy kauczuku.

Dyskografia:
2009 - Face the Disaster [EP]
2010 - Dawn of Warfare
2011 - Brink of Defeat [EP]
2011 - Seek to Survive
2012 - From Strength to Strength
2013 - The Carnal Slumber / Enemy's Perimeter [split]
2013 - Turbulence from the Deep
2013 - Humiliation / Warmaster [split]
2013 - Deadly Collision / Joyless Flesh [split]
2014 - Blood on the Axe / Cata:bomB [split]
2014 - Battalion
2015 - Death Campaign / The Ending in Fire [split]
2015 - Devastation / War Crime [split]
2015 - Surrounded by Cadavers / Warfield [split]
2015 - Under the Siege of Invasion
2016 - Bullet Storm / The Blood of the Disaster Dead [split]
2016 - White Death/Death Striker [split]
2016 - Honourable Discharge
2017 - No Escape
2017 - Death Crawling / Night Howler [split]

Skład:
Aimar - Bass
Mudon - Drums (2009-present) ex-Nightshaders
Bear-Bee - Vocals (2009-present) ex-Nightshaders
Asraf - Guitars (2012-present) ex-Bloody Anatomies (live)
Amir Faisal - Guitars (2015-present) Ulterior Decimation, ex-Bilharzia, ex-Died

▼ Byli muzycy

Afe - Bass (2009-2015) Diman, Gemuloh
Shah - Guitars (2009-2011)
Matt - Guitars (2009-2015) Gemuloh, Oppressive Blood
Aie - Guitars (2011)

MA: https://www.metal-archives.com/bands/Hu ... 3540294170
BC: https://deepsendrecords.bandcamp.com/music

[Hajasz]

Szczerze to ten Humiliation przy Chaosbringer wypada słabiutko. Słyszałem ich parę płyt i zawsze jakoś ogarniała mnie nuda podczas słuchania.

Jedyny album, który mi się dosyć podobał to był Battalion z 2014 roku. Jeszcze jakiś jeden z nowszych też miałem okazję posłuchać, ale już nie zrobił na mnie takiego wrażenia. Chłopaki chyba znaleźli swój styl i nie starają się nawet odrobinę ewoluować, a ilość płyt wydanych akurat w ich przypadku, nie oznacza wysokiej jakości. Może jeszcze nie jest ich czas aby nagrać taką płytę aby fani Bolt Thrower byli zadowoleni (czyli ja).

[Hajasz]

Ci goście idą jak Rosjanie na Berlin. Niedawno ukazała się kolejna płyta zatytułowana Regiment. Całość jak zwykle Bolt Thrower i Asphyx worship.
Z nowości warto odnotować, że płytę wydała inna niż zawsze wytwórnia czyli Brutal Art Records.



1. Execution Outline Plan
2. The Suffering Begins
3. The State Of Lawlessness
4. Fall Of Jitra
5. Dust And Ashes
6. Where Doom Prevails
7. Besieged By Boots, Bullet And Bayonet
8. Intelligence Error
9. Battle Of Ruantan
10. Captivity

[Hajasz]

Aby zachować klimat to porozmawiam sam ze sobą bo skoro gadałem z chłopakami po necie i porecenzowałem ich płyty a do dwóch do nawet Wacław się przebudził. Okazuje się, że Malezyjczycy to równi goście i owe dwie zajebiste płyty mi wysłali całkiem gratis i tu kierwa dopiero się zaczyna bo o ile Battalion jest w chuj rozpracowana to najnowsza zawiera sporo smakołyków. Tak, wiem to dalej jest Bolt Thrower na pełnej ale nie zdarzyło mi się usłyszeć aby ktoś miał odwagę i taką bezczelność aby wpierdolić riff z ultra hiciorów w postaci World Eater, Cenotaph, Warmaster czy nawet Afterlife na swojej kolejnej płycie a ci skurwiele to robią na bezczelnego i jeszcze im się udaje. Jak tak to ma wyglądać to moje jest błogosławieństwo bo po wielu latach i płytach słabej kopii ci panowie odnaleźli jebanego graala i dopierdolili niczym Ordon na swej Reducie.

[Hajasz]

No i weź taki zespół na chwilę strać z oczu a jak ponownie na nich spojrzysz to dyskografia uzupełniona o kolejne płyty. Od 2020 roku po świetnej XI: Triumphant załoga z Malezji zaserwowała kolejne dwa albumy odpowiednio w 2021 - Conflict. Over Verge Intrusion. Detest i w 2022 - Infantry.
Żadnego z nich nie słyszałem bo dopiero co się dowiedziałem więc postaram się nadrobić i mam nadzieję, że nie zeszli w dół jakości.