Contaminated

[pp3088]

Contaminated to zespół z australijskiego Melbourne, założony w 2013 roku. W skład wchodzi 5 gości, w tym 3 kumpli z doom/sludge'owego Derailment. Chłopaki postanowili grać brudny, mroczny death metal w stylu cavern. Inspiracje? Finlandia i USA zgodnie z ich stroną internetową. USA nie słyszę tutaj, chyba że jakieś echa Funebrarum czy Incantation. Z kolei fińskiego grania jest całkiem sporo - najbliżej temu do nieodżałowanego Rippikoulu.

Produkcja zadowoli fanów brudu - jeżeli debiut Phrenelith był dla Ciebie zbyt ładny, to prawdopodobnie brzmienie tego albumu sprawi, że się w nim zakochasz.

Krótka recenzja albumu: "Sounds like an album that thing in the cover would made".


Dla fanów: Rippikoulu, Funebrarum, Phrenelith, Incantation.

Skład:
Lachlan McPherson - All instruments (2013-2014), Vocals (2013-2015), Guitars, Bass (2014-2015), Guitars (2015-present) Derailment, Pregnancy, Rawhead, ex-Terror Strike (Aus), ex-Transcending Divinity
Christoph Winkler - Drums (2014-present) Derailment, Doubled Over, Headless Death, Incinerated, Internal Rot, Pregnancy, ESP Mayhem, Trench Sisters, ex-Die Pigeon Die, ex-731 (live), ex-Roskopp
Matthew Johnson - Guitars (2014-present) Ignivomous, ex-Eskhaton
Nick Warren - Bass (2015-present) ex-Embodied, ex-Excarnated, Asbestosisis, ex-Sarfaust, ex-M.S.I.
Mark Boulton - Vocals (2018-present) SHACKLΣS

▼ Byli muzycy

Zev - Vocals (2015-2018) Derailment, Headless Death, ex-Injury to Eye, Clogged, ESP Mayhem, ex-Roskopp

Dyskografia:
2014 - Pestilential Decay [demo]
2015 - Promo '15 [demo]
2017 - Final Man
2019 - Death Sick / Funeral Erection [split]



MA: https://www.metal-archives.com/bands/Co ... 3540378961
BC: https://pestilentialdecay.bandcamp.com/music
BC: https://bloodharvestrecords.bandcamp.com/music

[Nucleator]

Polecałem już ten band w młodych wilkach, ale warto w sumie przypomnieć, bo to znakomity materiał. Potężny, urywający głowę przyśpieszeniami i masakrujący zwolnieniami. No i głębokie growle, porażające brutalnością - trudno uwierzyć, że to człowiek tak brzmi. Samo Final Man to porcja obskurnego, unurzanego w rozkładających się zwłokach grania, które mimo to daje sporo radochy.

[Endymion]

Zajebista płytka, dla mnie Top 3 najlepszych z zeszłego roku. Ciężar, mrok, smród zgnilizny i grobowe wokale. Uwielbiam.

[HUMAN]

płyta zamówiona, bardzo dobry materiał na pewno materiał nie na jeden odsłuch, jest co odkrywać

[yog]

Kosmonauta-grotołaz powróci ze splitem z niejakim Kutabare (co znaczy chyba idź do diabła). Na cześć zawartych na nim utworów ochrzczono go Death Sick / Funeral Erection. Kawałek Contaminated poniżej, reszta na bandcampie Blood Harvest, jak już nadejdzie czas premiery, a ten nadejdzie 28 czerwca 2019 roku.

[HUMAN]

Dobry utwór, co więcej napisać szkoda, że tylko jeden. Kutabare natomiast słabiutkie nie podeszło mi.

[Hajasz]

materiał nie na jeden odsłuch, jest co odkrywać

Jakoś mnie to ominęło bo nie słyszałem tego. Niedawno słuchałem i nie chwyciło mnie więc może faktycznie jest to muzyka do głębszej analizy.

Generalnie jak tak jest to obawiam się, że mnie już nie poruszy ale jeszcze się posiłuję z Final Man bo to przecież death metal taki jaki powinien mi się podobać.

[Szajtan]

Contaminated kontra Fistula, starcie dwóch buldożerów, deathmetalowego i sludge'owego. Materiał ukaże się 28 kwietnia dzięki Behind The Mountain Rec. , całość już do odsłuchu.

[HUMAN]

Super , mam jedynke niebawem tez nowe Gateway <Belgia> bardzo mocny strzał na wątrobę Panie i Panowie .

[Szajtan]

Contaminated wyda swój drugi album studyjny. "Celebratory Beheading" ukaże się 9 lutego 2024 roku dzięki Blood Harvest. Znajdzie się na nim 10 numerów. Jeden z nich - "An Unnatural End" - można już sprawdzić w sieci.

[Blind]

Konkretne jest to Celebratory Beheading. Muszę się w to jeszcze mocniej wgryźć, bo sporo się przez te 40 minut dzieje, ale generalnie mowa tu o potężnie brzmiącym materiale z naprawdę ciężkimi zwolnieniami, które sprowadzają słuchacza do parteru. I po dwóch odsłuchach stwierdzam, że te zwolnienia właśnie świadczą o sile materiału. Szybsze fragmenty zdają się być w porządku, ale zabawa zaczyna się, gdy tempo zwalnia. I nie ma mowy tu o doomowaniu, a nieco wolniejszym wyprowadzaniem potężnych ciosów. Przyklasnąć wypadałoby również wokaliście, bo jak ryknie to wierzę, że nie brałby jeńców.
Okładka elegancka.

Debiutu nie słyszałem, choć okładkę przed kilkoma laty widywało się tu i ówdzie.