Khthoniik Cerviiks

[DiabelskiDom]

Niemieccy piewcy okultystycznej degeneracji i apokaliptycznego horroru. Mistrzowski odjazd po progresywnej bandzie przy stricte ekstremalnym, death/blackmetalowym obliczu muzyki. Techniczne zawijasy wplątane w kurewsko nośne riffy, inteligenckie zło przekute na język potężnego, metalowego grzania.

Po dwóch demówkach i świetnie przyjętym Heptaëdrone zespół przygotował jedyny jak dotąd długograj pt. SeroLogiikal Scars (Vertex of Dementiia), który jest dokładnie tym, co napisałem wyżej. W zeszłym roku natomiast wypuścili split z kolejnymi zajebistymi muzykami czyli nieistniejącym już Howls of Ebb, którym od dzisiaj raczę się osobiście i którego jako jedynego brakowało mi w dysko tych drugich (w sumie tych pierwszych też ).

Aha, na żywo gniotą niemiłosiernie, kto nie widział ten przegrał żywot.

Skład:
Okkhulus Siirs - Bass, Vocals (2013-present) ex-Zuul
Khraâl Vri*ïl - Guitars, Vocals (additional) (2013-present) ex-Havoc Vulture, ex-Ignis Uranium, ex-Nebeltor, ex-Wintergoat, ex-Wytchscythe, ex-Zadögoat, ex-Pandora, ex-Angel Death, ex-Paria, ex-Painferno (live)
Gharmonboziia - Drums (2020-present)

▼ Byli muzycy

Ohourobohortiik Ssphäross - Drums (2013-2019) Painferno, ex-Drone ör Die, ex-Zuul

Dyskografia:
2013 - Rehearsal 2013 [demo]
2014 - Promo 2014 [demo]
2014 - Heptaëdrone [demo]
2015 - SeroLogiikal Scars (Vertex of Dementiia)
2017 - With Gangrene Edges ​/​ Voiidwarp [split]
2020 - Æquiizoiikum

Do posłuchania jak ktoś nie wierzy na słowo:




MA: https://www.metal-archives.com/bands/Kh ... 3540376560
BC: https://ironboneheadproductions.bandcamp.com/music

[Metalized]

Pokręcone to i dziwaczne, ale tez mocarne i dzikie, od demosa weszło mi niczym szklanka denaturatu w gardziel spragnionego żula. Koncert tez był elegancki, nie to co Majtusian haha. I ta pokręcona nazwa oraz srogie logo. Elektriik Redeemer!!

[pit]

Odkryłem dosłownie przed chwilą szukając innej kapeli. Wszystko dzięki Pioniere'owi. Duch Piggy'ego gra u nich na gitarze?

[Pioniere]

Przecież reklamowałem ich demo i nawet chwyciło, bo pochwalone zostało było przez kilu userów poprzedniego forum m.in. @Rattlehead'a i @DeDe, co pamiętam.

[deathwhore]

Mam pełnowymiarową płytę i zachwytów nie podzielam. Nie jest to może złe, doceniam umiejętności, chęć zrobienia czegoś oryginalnego, ale cały czas mam wrażenie, że lecą na takim "zagramy death metalowe Voivod". No i jak dla mnie kończy się na tym, że mają spoko ambicje, niezłe opanowanie instrumentów, ale gdzieś brakuje tej iskry kreatywności, żeby zrobić coś naprawdę swojego i zajebistego.

[pit]

Przecież reklamowałem ich demo i nawet chwyciło, bo pochwalone zostało było przez kilu userów poprzedniego forum m.in.

Mi tego nie sprzedawałeś. Dobre, bardzo dobre.

Nie jest to może złe, doceniam umiejętności, chęć zrobienia czegoś oryginalnego, ale cały czas mam wrażenie, że lecą na takim "zagramy death metalowe Voivod".

Na początek wystarczy.

[Pioniere]

W takim razie odsyłam do świetnej demówki Heptaëdrone, która w zasadzie jest jakby longplayem, tyle że wydanym na kasecie

[yog]

Mam pełnowymiarową płytę i zachwytów nie podzielam. Nie jest to może złe, doceniam umiejętności, chęć zrobienia czegoś oryginalnego, ale cały czas mam wrażenie, że lecą na takim "zagramy death metalowe Voivod". No i jak dla mnie kończy się na tym, że mają spoko ambicje, niezłe opanowanie instrumentów, ale gdzieś brakuje tej iskry kreatywności, żeby zrobić coś naprawdę swojego i zajebistego.

Podobne mam dotąd wrażenie, nieco to wszystko na siłę dziwaczne, a ostre krawędzie są niepotrzebnie długo szlifowane. Najbardziej mi się ten wspomniany przez Pioniera demos podobał chyba:

[Belzebóbr]

Oni mają strasznie irytujące brzmienie, schowany midbas i tylko takie puste pseudoprzestrzenne z naprzemiennie talerz i bęben, kurwa jakby naprawdę w jakiejś jaskini grali. No i pomysłu w tych kompozycjach faktycznie mało co.

[DiabelskiDom]

Nowy kawałek, w końcu doczekamy się nowego albumu. Premiera Æequiizoiikum 17 lipca.

[yog]

Wywiad Cerviiksów w Bardo:

http://www.bardomethodology.com/article ... interview/

[Szajtan]

Witajcie w świecie, w którym potężne blasty są równie ważne co liczby urojone.

[DiabelskiDom]

Bardzo dobry album. Nie jest jednak rewolucyjny w stosunku do poprzednich dokonań a raczej udoskonalający pomysły i rozwiązania znane z wcześniejszych materiałów. Ciągle mamy mnóstwo zakręconych, połamanych riffów, natrętnych motywów przełamujących strukturę zwartego, death/blackmetalowego kośćca. Do tego pełno bardzo fajnych melodii wyciągających numery z progresywnego wiru. Melodii niesamowicie nośnych, zupełnie jak na debiucie czy też splicie z Howls of Ebb. Właśnie one powodują nieco większą przystępność muzyki Khthoniik Cerviiks niż może i mogło się wydawać w pierwszej styczności.

Można by kręcić nosem, że ciągle eksploatują te same rewiry, ale z racji faktu, że są swoistą niszą i w zasadzie nikt nie brzmi tak jak oni, nie jest to w ogóle rażące. Można rzec, że doprowadzili swoją stylistykę do apogeum i dopiero na kolejnym albumie, gdyby był on utrzymany w takich samych klimatach mogłoby to zacząć męczyć. Na razie napisali jedne z najlepszych riffów w karierze i stworzyli idealny pod względem długości materiał. Jeśli trzecia płyta przyniesie faktycznie rozwój a nie tę samą potrawę podaną na innym talerzu, to dalej będą mogli nieść laur jednego z ciekawszych obecnie grających zespołów metalowych.

[deathwhore]

Skoro dziś nikt mi się w pracy w nic nie wpierdala i mogę siedzieć i słuchać muzyki, to dam im znowu szansę, bo, jak wspominałem kilka razy, debiut to nuda.

[Deathhammer]

Mnie ta nowa płyta się bardzo podoba, a jestem uczulony na większość dysonansowych wynalazków. Dla mnie to jeden z nielicznych zespołów, które prawdziwie potrafią zainspirować się Voivod i przenieść ich język na grunt ekstremalnego death/black metalu. Wcale nie ma takiej muzyki dużo. Do tego rzeczywiście są w tych utworach chwytliwe i wwiercające się w głowę patenty, wyłaniające się z chaosu melodie, stanowiące kontrapunkt dla rdzenia muzyki. Ta zaś brzmi, jak jakiś cybernetyczny rytuał rodem z dystopii, przywoływanie cyfrowej Bestii powoli wysysającej ze swojego otoczenia wszelką życiową energię.

Na pewno jedna z ciekawszych i lepszych propozycji w tym roku.

[deathwhore]

Jak kolega aspiruje do bycia recenzentem, to niech doczyta co to jest kontrapunkt, bo to jednak trochę co innego.

[kurz]

Zdaje się, ze koledze @Deathhammer chodziło o znaczenie przenośne, dopełnienie czegoś. W tym sensie ma to hmmm.. sens.

[Nucleator]

Obawiałem się tego słowa Voivod, które przewijało się w komentarzach wyżej, toteż badam teren powoli. Na razie zarzuciłem sobie to demko Heptaedrone i muszę przyznać, że materiał jest świetny. Khthoniik Cerviiks gra death/black metal w nader urozmaicony sposób: sporo tu różnych chorych łamańców perkusyjnych, pokręconych riffów, odjechanych melodii i zmian rytmiki. Weźmy sobie choćby taki Magmatiik Moil, gdzie właśnie te przejścia i zmiany temp robią niesamowitą robotę (jest nawet zajebisty riff w średnim tempie pod moshing). Albo obleczony w cudowne przyśpieszenia Black Hole Neurotransmission. Każdy numer jest świetnie zaaranżowany, a stopień opanowania instrumentów przez muzyków robi wrażenie (ta perkusja!).

Jeśli pozostałe materiały są choćby w połowie tak zajebiste jak ta epka, to na forum przybędzie kolejny akolita głoszący wielkość Khthoniik Cerviiks.

[Szajtan]

Zdecydowanie nie jest to płyta dla niecierpliwych, ale jak to zazwyczaj bywa te "trudniejsze" krążki wsiąkają do głowy powoli by potem pozostać w niej o wiele dłużej.

[Deathhammer]

Zdaje się, ze koledze @Deathhammer chodziło o znaczenie przenośne, dopełnienie czegoś. W tym sensie ma to hmmm.. sens.

Dokładnie tak. Nie pisałem tego w kontekście czysto muzycznym.

[Nucleator]

Od paru dni wałkuję najnowszy wypiek od tego zespołu, Æquiizoiikum. I naprawdę jestem pełen podziwu dla gości z zespołu za ich umiejętności kompozytorskie. Niemcy nie zawiedli i dostarczyli elektryzujący konglomerat black i death metalu uzupełnionego o dysonanse znane z późniejszych wydawnictw Voivod. Jest na tym albumie wszystko to, do czego na poprzednich wydawnictwach przyzwyczaili nas muzycy - a więc riffowe łamańce, częste zmiany tempa, a także łączenie motywów agresywnych z tymi melodyjnymi. A właśnie, melodii jest więcej, ale nie może to być zarzut w sytuacji, gdy Khthoniik Cerviiks serwuje delicje pokroju Bloodless Epiphany. Nie jest to co prawda pozycja łatwa - wręcz przeciwnie, wymaga ona sporej liczby przesłuchań, by w pełni docenić, co szwaby oferują na Æquiizoiikum. Niemniej naprawdę warto, bo każda kompozycja na tym utworze zawiera coś unikalnego, nie wywołując u słuchacza poczucia znużenia.