Phrenelith, Dania

[Ryszard]

Brudne, pełne rozchlapanych cymbalsow oaz miażdżących ale chwytliwych riffów granie. Dominują średnie tempa Cruciamentum, Incantation. Wokalista burczy i mruczy niezrozumiale teksty, wokalem niemal wtapiając się w brudne, surowe i tanie brzmienie. Co jeszcze, chłopacy potrafią przyspieszyć i każde z ich króciutkich wydawnictw zawiera trochę bezkompromisowej napierdalanki. Na koniec dodam ze duńskie Incantation w sosie diy-owej, demowkowej egzekucji i realizacji jest o 666 piekieł soczystsze i totalnie organiczne niż pro produkcja mistrzów z ameryki.

Mury Jerycha nie upadną, ich muzyka nie zrobi furory we wszechświecie, polecam jednak sprawdzić bo ogólnie całkiem przyjemne mordowanie.

Skład:
Simon Daniel - Bass (2013-2015), Guitars (lead), Vocals (2013-present) Ascendency, Discipel, Lesion, Alucarda, ex-Undergang (live), ex-Mold
David - Guitars, Vocals (2013-present) Sequestrum, Ulcerot, Undergang, Wormridden, ex-Reefer, ex-Hyperdontia, ex-Realm of Chaos, ex-Mold (live), ex-Trepanation (live)
Jakob - Bass (2015-present) ex-Sulphurous
Andreas Nordgreen - Drums (2021-present) Chaotian, Hectichaos, Morgellons, Sequestrum, Undergang (live)

▼ Byli muzycy

Tuna - Drums (2013-2021) Apparatus, Eternich, Hyperdontia, Sort Sind, Sult, Witchburn, Redivivus, Sulphurous, ex-Reinless, ex-Eldjudnir, ex-Pink Absynth, Märesvin, Niematotamto, ex-Steel Inferno (live), ex-Undergang (live), ex-Neuma (live)

▼ Muzycy koncertowi

Chad Gailey - Drums (2017) Mortuous, Necrot, Stormkeep, Autopsy (live), Scolex (live), ex-Atrament, ex-Bruxers, ex-Palace of Worms (live), ex-Disinhibition, ex-Caffa, ex-Rude, ex-Vastum

Dyskografia:
2015 - Demo 1 [demo]
2015 - Veiled Verses (Demo II) [demo]
2016 - European Tour Album Promo [demo]
2016 - Demo Compilation [kompilacja]
2016 - Spectral Voice / Phrenelith [split]
2017 - Chimaerian Offspring [EP]
2017 - Desolate Endscape
2017 - FDMM 2017 Tape [demo]
2018 - MDF Promo [demo]
2018 - Ornamented Dead Eyes [EP]
2021 - Chimaera
2022 - Tetralogy of Death [split]
2024 - Promo 2024 [demo]
2025 - Ashen Womb




MA: https://www.metal-archives.com/bands/Ph ... 3540393744
BC: https://phrenelith.bandcamp.com/music
BC: https://nuclearwinterrecords.bandcamp.com/music

[TITELITURY]

Widziałem na żywo ( na martwo ? ). To jeden z tego miliona zespołów, które niczym, absolutnie niczym nie wyróżniają się z tłumu... poza tak zajebistym wyczuciem "old schoolu", że zajebiście ich się słucha. Lubię, muszę kolegę ścignąć o drugie demo, przypomniałem sobie. Kto nie słyszał - polecam.

Pozdrawiam.

[DiabelskiDom]

W zeszłym roku grali przed Pissgrave we Wrocku i szczerze mówiąc podobali mi się bardziej od gwiazdy wieczoru. Sam Pissgrave również wypadł zajebiście, ale to przy Duńczykach bardziej mi baniak chodził.

[Epoxx]

utwór z nowego albumu kurwa coś czuje, że to strzał będzie.

[yog]

będą grali przed Funebrarum, gdyby kogoś naszła chęć sprawdzić czy użytkownik DiabelskiDom nie pierdoli farmazonów

[Epoxx]

Ja znalazłem pełny album w necie zaraz będzie słuchane w chuj.

[Ryszard]

Wszystko pieknie ale...

"Bez brzmienia" na demowkach jest potega a z ladnym i ulozonym brzmieniem debiutu jest za grzecznie. Album cacy ale tutaj jebne zarzutem podobnym do oskarzen wystosowanych przez Deathwhore pod adresem debiutu Cruciamentum ... Za grzecznie za pizdeczkowato ale wciaz bdb.

Veiled Verses - Demo II, 2015



Phrenelith - Demo 1, 2015

[Decybel]

[DiabelskiDom]

Zajebisty materiał wydali. Oj, będzie jutro słuchane, wtedy coś więcej napiszę.

EDIT:

Cholernie nośny, galopujący i przebojowy materiał. Nie ma opcji, żeby nóżka i główka nie chodziły podczas sesji. A jak to wszystko jest soczyście wyprodukowane! Miód na uszy a nie tylko w uszach. Do tego najlepszy wokal jaki może być w death metalu. Dzisiaj cały dzień katuję na zmianę z nowym, również zajebistym Heresiarch i sam już nie wiem która lepsza. Wiem natomiast, że obydwie to czołówka tegorocznego nakurwu.

[Epoxx]

Zgadzam się, bardzo udany album i jeden z lepszych w tym roku. Jedyne do czego można się przyczepić to dosyć czyste brzmienie płyty. No ale nie można mieć wszystkiego. Poza tym Torturdod ma udany i pracowity rok bo wydał też dobry album pod szyldem Undergang.

[Czit]

Świetne jest to "Desolate Endscape". Bardziej mi wchodzi niż tegoroczny Undergang.

Jedyne do czego można się przyczepić to dosyć czyste brzmienie płyty. No ale nie można mieć wszystkiego.

No co ty, bez przesady. Jest tam trochę piachu i lekkie przybrudzenie przecież, ale nie można się czepiać tego, że słychać jebnięcie. dobrze, ze nie brzmi to tak jakby zostało nagrywane przez Ździśka w piwnicy.

[pp3088]

Właśnie sobie sprawdzam debiutancki album. I zaskoczenie, bo jakiś cwaniaczek mnie informował że to taki gruz, bez riffowania praktycznie, że wszystko brzmi jak drugi Trumvir Foul, a więc sobie odpuściłem.

No i bam, album to kopalnia dobrych riffów, buja jak tortura kul i chuja, dawno tak dobrego materiału z tego "podgatunku" death metalu nie słyszałem. Nazwy Undergang czy Funebrarum nie są rzucane na próżno. Do Amerykanów nadal im trochę brakuje, zwłaszcza pod względem kompozycyjnym, ale i tak jest to godny materiał.

Okładka EP-ki zajebista.

[yog]

Hahahah Phrenelith jak Triumvir Foul, a to dobre

Też tak słyszałem o tym, że gruz itp, a to do Blood Incantation już bliżej niż do cavernianego deathu. Phrenelith jest też sporo lżejszy od Funebrarum, myślę, bardziej optymistyczny

[DiabelskiDom]

Żeby była jasność, to debiut Triumvir Foul jest zajebisty, w przeciwieństwie do następczyni. A czy lepszy od "Desolate Endscape" to ciężko stwierdzić, obydwie świetne i do obydwu chętnie wracam

[Nucleator]

Zgadzam się, bardzo udany album i jeden z lepszych w tym roku. Jedyne do czego można się przyczepić to dosyć czyste brzmienie płyty. No ale nie można mieć wszystkiego.

No właśnie to klarowne brzmienie to jeden z największych atutów tej płyty. Zaś same struktury utworów przywołują miłe echa Incantation - mięsiste i ryjące czerep. Bardzo dobre płyciwo.

[Ryszard]

Phrenelith ‎– Ornamented Dead Eyes:

A1 Triumphing Blight
B1 Ornamented Dead Eyes



Zajebisty kawał

[Epoxx]

Całość na BC. Na epce są 2 utwory... szkoda.

[yog]

Martwokongregacyjne Martyrdoom Productions oraz Nuclear Winter Records wypuszczą w 2021 roku drugi album duńskiego Phrenelith. Jego tytuł to Chimaera, a okładkę wykonał nieodżałowany Timo Ketola.

[Szajtan]

Zajawka z nowego albumu

[yog]

Całkiem całkiem, choć z Worm czy Mortiferum może być im trudno.

Ciekawe, kto tam teraz za garami zasiada, skoro niby niejaki Tuna z zespołem się rozstał.

[HUMAN]

Czekam zatem i odpalam.

[pp3088]

Dobra płytka, ale połowa zawartości już była na EP-ce Chimaerian Offspring, zwłaszcza najlepszy utwór pt. "Gorgonhead". Awakening Titans też potężny. Przyjemne płyciwo, zacnie wolniej i doomowo niż na debiucie. Jestem na tak.

Całkiem całkiem, choć z Worm czy Mortiferum może być im trudno.

No i własnie leci Mortiferum, chciałem sobie porównać. I kurde przykro pisać ale Mortiferum wyrywa z kapci. Co za bestia!

[Czit]

Dobra płytka, ale połowa zawartości już była na EP-ce Chimaerian Offspring, zwłaszcza najlepszy utwór pt. "Gorgonhead". Awakening Titans też potężny. Przyjemne płyciwo, zacnie wolniej i doomowo niż na debiucie. Jestem na tak.

Całkiem całkiem, choć z Worm czy Mortiferum może być im trudno.

No i własnie leci Mortiferum, chciałem sobie porównać. I kurde przykro pisać ale Mortiferum wyrywa z kapci. Co za bestia!

Ja mam dokładnie odwrotnie. Mortiferum jest dobre - nie mówię, że nie... ale to Phrenelith miażdży klejnoty.

[DiabelskiDom]

Wspaniały materiał. Jeszcze lepszy niż bardzo dobra jedynka. Chimaera jest bardziej masywna i wolna od debiutu, ale nie przekracza to magicznej linii z napisem "death doom". Bardzo dobry metal śmierci, który nawet w szybkich momentach nie popada w rubaszne oberki, których nie znoszę w tym gatunku. O, a wokale jakie! Hoho, tak powinno być w każdym banku! Bardzo dobry materiał i zdecydowanie czołówka roku w death metalu.

@Czit, team Phrenelith. Także w nim jestem

[Hajasz]

Ta wstawka z neta to musi być niezła lewizna skoro wyszło tyle przed czasem. Program mi pokazuje, że to upconvert ze 128kbps !!!

[yog]

Zapewne to tak zwana promka prasowa, to i stąd 128kbps, nie inaczej. Mi tam się nie spieszy, posłucham sobie w przyszłym roku.

[yog]

Cały album Chimaera ma dziś premierę:

[Hajasz]

O ile poprzedni album był taki se skrojony pod jadłospis Miecha tak tu jest kompletnie inne granie. Inne znaczy zajebiste bo niby wszystko oklepane i przewidywalne ale w tych kawałkach jest granie progresywne jakie lubię. Kręcenie makowca, wilgoć, stęchlizna i taka dziwna aura tajemniczosci. Uwielbiam takie 30 min albumy, które od pierwszego szlaga nie pozwalają powstać. Dawno temu inna chimera strasznie mnie wynudzila, ta chimera rozpierdolila.
A i jeszcze te porównania do Mortiferum to kierwa totalnie z piździochy. Dwa różne światy a dziwka z parteru kurwi się z żonatym. Tutaj klasyczne harmonie death metalu a w Mortiferum heavy metal opakowany w grobowe brzmienie i ciężar. No ale wiem, żurawina wypacza ogląd.

[DiabelskiDom]

Nie wiem przez jaką farbowaną wódkę oglądasz posty na forum, ale jako jedyny nie napisałem nic o Mortiferum.

Obok Eximperitus, Anatomii i Civerous najlepszy okołodeath metal w tym roku.

[Hajasz]

A czy ja powiedziałem, że ty. Tak sobie radośnie tylko chrząknąłem. No kierwa uderz w stół a nożyce się odezwą. Huehuehue.

[Pioniere]

Nie wiem przez jaką farbowaną wódkę oglądasz posty na forum, ale jako jedyny nie napisałem nic o Mortiferum.

Obok Eximperitus, Anatomii i Civerous najlepszy okołodeath metal w tym roku.

DiabelskiDom: Phrenelith > Mortiferum > nie znam 8 godz. temu

Czit: Malignant Altar > Phrenelith >> Mortiferum

@DiabelskiDom pewnie ta nierówność z shouta, po tej do @Czita, wywarła wpływ na to rozmijające się z faktyczną oceną twego upodobania nowego albumu Duńczyków w stwierdzeniach @Hajasza?

[DiabelskiDom]

Ale przecież ta nierówność dotyczy tego, co się komu bardziej podoba a nie podobieństw muzycznych.

A że podoba mi się dużo bardziej od Mortiferum, to inna sprawa

[Pioniere]

To tylko tak w skali poziomów wartości to porównanie - @Hajasz zdaje się, stawia między oboma albumami znak równości?

Co do nowego albumu, to jest bardzo dobry, lecz mnie się debiut chyba wciąż bardziej podoba - może to kwestia osłuchania, ale mnie Desolate Endscape wydaje się bardziej chwytliwy/przebojowy.

[Hajasz]

A u mnie odwrotnie. Jak wyżej pisałem na nowym albumie tylko pozornie wszystko jest widoczne ale to co najlepsze jest grane "tam głęboko". Jest to bezapelacyjnie jeden z najlepszych progresywnych albumów z death metalem i co najlepsze jak nie trawię takiego grania (progresywnego) w żadnym stylu to tu panowie potrafili to okleić klasycznymi strukturami, które sprawiają, że album buja a nie wkurwia. Tej wcześniejszej wstawki nawet nie ruszałem bo tam chuja było słychać ale teraz kiedy jest oficial to można oblizywać palce jak idzie gra na grubym albo te pozornie normalne gitary. Płyta ze wszech miar klasycznie death metalowa ale jednak nie.

[DiabelskiDom]

Nówka dla mnie dużo lepsza od debiutu. Wolniejsza, bardziej masywna, ale ciągle śmierciowa.

Oczywiście poprzedni na półce, bo też bardzo lubię.

[Hajasz]

Wolniejsza, bardziej masywna

No ale czy z tego powodu należy zestawiać z nowym Mortiferum? Oczywiście, że nie bo to dwa różne style.

[kurz]

Słucham ostatniej płytki, buja to niesamowicie, pierwsze wrażenie na 5+.

[Blind]

Mi tam Chimaera słabiej wchodzi niż potężne Desolate Endscape. A to w sumie przez kilka kwesti. Przede wszystkim, na dwójce mniej już gruzowiska, pożogi i takiego ciężkiego napierdalania. Zaczynają też przejawiać tendencję do chęci pójścia nieco w jakieś kadzidełkowanie ala black metalowe, co mnie przynajmniej mocno niepokoi. Ogólnie ponownie najlepiej wypadają tam, gdzie robią rozkurw. Brakuje mi też produkcji debiutu - tam to wszystko było w odpowiednich proporcjach, a tu już się więcej przestrzeni wkradło. A ja nie chcę, żeby zespoły typu Phrenelith pozwalały mi odetchnąć. Dobry album, i tylko tyle. Na plus długość trwania i utwór numer dwa, czy Gorgonhead.

[Blind]

7 lutego będzie miała miejsce premiera trzeciego albumu, który zwać się będzie Ashen Womb. Czekam, ponieważ oba poprzednie albumy (zwłaszcza debiut) to był death metal na wysokim poziomie.

[Blind]

Po pierwszym odsłuchu wrażenia dość pozytywne. Wyszedł im chyba najłatwiejszy w odbiorze album ze sporą dawką fajnego riffowania (Astral Larvae, A Husk Wrung Dry, Chrysopoeia), ale na minus ten blisko dziesięciominutowy kolos tytułowy na koniec, bo zaczyna się obiecująco, napawa optymizmem, a w środku utworu trochę przynudza. Niemniej, zdaje się, że album to lepszy niż Chimaera, która mimo, że była w porządku płytą, to jednak niepotrzebnie moim zdaniem wdrażała pewne rozwiązania kojarzące się bardziej z black metalem. Tutaj zasadniczo powrotu do intensywności i gęstości znanej z Desolate Endscape nie ma, bo album pomimo tego kolosa na koniec jest raczej łatwowchodzącą ekstremą, to jednak całość sprawia wrażenie albumu zwartego i przemyślanego. Zobaczymy czy po kilku odsłuchach się coś zmieni.

[Hajasz]

Fajna płytka im się nagrała. Dosyć lekka w odbiorze ale to absolutnie nie jest muzyka dla fanów Podsiadło czy Sanah. Sporo riffowanka tu się uskutecznia na ładnej linii melodycznej. Wokal taki piękny z otchłani sobie bulgocze. Hmm ta okładka to taka delikatna podjebka od Phenocryst. Płyta robi właśnie trzeci obieg i łapię się na tym, że zaczyna sobie nucić te melodyjki pod riffy. A co do ostatniego kawałka to faktycznie po 5:40 zaczyna się smęconko ale spowodowane jest chyba tym, że popioły całkowicie opadły i zasypane zostało wszystko. Nie mniej mi się bardzo podoba co z automatu spowodowało, że płytex zamówiony.

[deathwhore]

Przepiękne, zapadające w głowę melodyjki. Takie tęskne, ale ładne, nadal to gdzieś tam sobie pulsuje death metalowo. Poprzednie albumy tak przesłuchałem i niby spoko, ale nie chciało mi się przesadnie do tego wracać, może kwestia przesytu trochę stylistyką? Obecnie (w sensie - od kilku lat) najlepiej mi wchodzą bardziej nakurwiane, wściekłe rzeczy niż takie idące w doomujący łomot, ale nowy Phrenelith siadł dziś jak złoto. Może trzeba wrócić do tych dwóch poprzednich? Nie pamiętam, żebym miał wtedy tak mocne skojarzenia z Dead Congregation jak przy tej. Oczywiście do debiutu Greków nie mają podejścia, ale tamta płyta niebezpiecznie zbliżała się do poziomu płyty 10/10, mało co miało do niej podejście, ale z Promulgation of the Fall już mogłaby stanąć w szranki.

[Blind]

Oczywiście do debiutu Greków nie mają podejścia, ale tamta płyta niebezpiecznie zbliżała się do poziomu płyty 10/10, mało co miało do niej podejście, ale z Promulgation of the Fall już mogłaby stanąć w szranki.

Co do Graves of the Archangels to tak, tak, pełna zgoda. To jest jeden z nielicznych albumów z XXI wieku, który moim zdaniem można stawiać obok klasyków gatunku.

Co do tego, że Ashen Womb mogłoby stanąć w szranki z Promulgation of the Fall to się nie zgodzę. Phrenelith to dobry zespół, stosunkowo często słucham, ale to nie ten poziom co dwójka Dead Congregation. Zresztą oba DC to pozycje na mniej więcej tym samym poziomie, dlatego mnie boli dupa, że minie 11 lat, a trzeciej płyty nie widać. Dwójka Dead Congregation to był też taki album, który zmienił moje postrzeganie na ten bardziej gruzowaty death metal, no bo się okazało, że nagle na scenie jest dużo takiej stylistyki, a jednak mało kto potrafi pisać takie kompozycje i mieć taką finezję w tym graniu jak Dead Congregation.

A na nowym albumie Phrenelith momentami leci pod Dead Congregation aż miło, to prawda. Zwłaszcza ten z dwójki Greków. Też brzmi dostojnie, a jednocześnie jest dół, a jednocześnie ta muzyka naturalnie prze do przodu i jeden riff wynika z drugiego. I jest masywnie, ale potrafi wejść cudowna melodia.

Od napisania poprzedniego posta przesłuchałem nówkę z 3 razy i podtrzymuję to, co tam napisałem. Mogę jedynie jeszcze dodać, że w środku Lithopaedion jest zajebiście i świetnie riffy płyną.

[Vortex]

Brzmienie jest przepiękne na tej płycie. Gruz spycha w otchłań, uważam że ten album jest dobry, ale brakuje mi techniki a'la Immolation w tych riffskach. Z drugiej strony po co drugie Immolation. Najbardziej podoba mi się kawałek "Chrusopoeia".

[pp3088]

Bardzo udany materiał - pięknie płynie niczym lawa z wulkanu, osiadając się niczym pył na uszach słuchaczy. A ma co się osiadać bo tutaj dominują ładne śmiercionośne melodie, odpowiednie zbudowanie napięcia oraz dobre zapadające w pamięć utwory - po prostu przebojowy death metal w najlepszym tego słowa znaczeniu.

W takim graniu łatwo skończyć w kategorii - jedzie wóz, a na nim gruz. Słuchasz całej płyty i jest fajnie, ale potem nic nie pamiętasz. Po obcowaniu z Ashen Womb dobrze pamiętasz co słuchałeś. I to właśnie łączy potężnych Duńczyków z Dead Congregation. Ta muza zostaje w uchu.