In Flames

[Zsamot]

Hardwired... było idealną EP-ką po hiper okrojeniu, średnim albumem jednopłytowym, a tak masz dwupłytowy kolos, gdzie po dobrym wstępie, paru kawałkach zaczynam się nudzić. I tu jest problem zasadniczy...

In Flames ten ponownie nagrany album to desperacki krok i nic go nie uwiarygodni, nic nie sprawi, ze ta kapela złapie wiatr w żagle, bo po prostu są denni na poziomie komponowania. Obrali kurs na nowoczesne granie, inną publikę, stąd nie sądzę, by taki okres wcześniejszych płyt i ich nowych wersji kogokolwiek zainteresował.

[Vortex]

No tak, niestety. Zdecydowanie lepiej wyszłoby im bieganie z flagami prawdziwego "Clayman" a po świecie niż nagrywanie tego ponownie. Wypalone to jest już od bardzo dawna, aż do tego stopnia, że nawet swoje szlagiery i sztandary potrafią zniweczyć.

Właśnie sobie leci, kurła mać można robić progres, ale niech to będzie w dobrym stylu. Raczej mało będzie o nich pamiętać za 20 lat...

[Zsamot]

Pierwsze 5-6 płyt jest super, tylko zniechęcili do siebie starych fanów. A ktoś, kto by ich losowo włączył, to miałby niezły mętlik, co oni w końcu grają... Stąd pewnie kapela odejdzie w zapomnienie. I chyba słusznie. Konsekwencja usilnego zabiegania o popularność, zapominając o swych korzeniach...

[synu]

Biorąc pod uwagę jaką popularnością cieszą się teraz, decyzja o zmianie stylu nie była wcale tak nietrafiona.

Wydaje mi się, ze Clayman 2020 nagrany został raczej z myślą o nowych fanach, dla których oryginał może być zbyt "surowy", a nie dla sentymentalnej podróży tych, którzy od 15 płaczą po kątach, że kiedyś to były czasy. Ja tam od dawna na nich nie liczę, więc poczucia zawodu nie odnotowałem.

[Zsamot]

Nie myl prawdziwej popularności z napompowanym marketingiem ich molocha. To chwilowe, nie potrwa długo. Na tle nowoczesnego grania są denni. Slipknot, czyli Lambs of god nie mówiąc o reszcie jest o wiele bardziej wyrazista i kreatywna.

A skoro ci "płaczący po kątach" nadal słuchają starych płyt, to chyba jest coś na rzeczy: czytaj: wartościowe muzycznie. Nie widzę jakoś sytuacji, by ktoś nie wiadomo z jaką estymą wyrażał się tak o nowych albumach. Ot są. Pewnie nawet mają parę hitów. Zresztą znam je całkiem dobrze, bo kilka mam na półce. Czasem polecą, ale gdyby nie logo, to bym się nie skusił na nie... To a propo nowych fanów...

Nowy Clayman nie ma dobrych linii melodycznych, jest jakby z dobrego jabola robić wytrawne wino. Jabol miał kopać i tyle. Nikt nie oczekiwał niczego więcej. A tu jest swoiste "zawłaszczenie" starych kompozycji, co by niby nowymi kompozycjami wypełnić plan wydawniczy, jeszcze mieć pretekst promocyjny (jubileusz itp.)

[yog]

Jasne, z pewnością wydawca In Flames dopłaca do promocji zespołu grube miliony no i trwa to chwilę, ale nie potrwa długo, bo trwa od 15 lat, może i z 17, bo w gimnazjum może nawet jeszcze byłem jak grało Reroute to Remain w telewizji (rok 2002 się okazuje po sprawdzeniu). Slipknot to trochę inny hajs, można być w chuj wielką gwiazdą i nie sprzedawać tyle biletów/płyt, co Slipknot.

Osobiście to nie rozumiem zarówno aktualnych fanów, jak i tych, którzy chlipią, że kiedyś to było. Nie było, zawsze to była któraś tam liga.

Na tym nowym Claymanie to co, nowy kawałek nagrali, że nie ma dobrych linii melodycznych? A może po prostu nigdy nie było? Nie wiem, nie słuchałem tego nowego czegoś, bo i po co. Nie rozumiem fanów, którzy sprawdzali, żeby ponarzekać. No dobra, może trochę rozumiem, bo każdą płytę Katatonii do tej pory sprawdziłem.

Kto tego słucha?

Sounds of a Playground Fading was then issued as the band's tenth studio album, peaking at number 1 in Germany.[5] It debuted and peaked at number 27 on the Billboard 200, becoming their highest charting album in the United States, with a single, "Where the Dead Ships Dwell", reaching number 35 on the Billboard Mainstream Rock chart.[7] As of 2011, In Flames have sold over 2.5 million albums worldwide.

Nie sądzę, żeby Clayman w oryginale pojawił się na 27 pozycji Billboard 200.

[Hajasz]

Osobiście to nie rozumiem zarówno aktualnych fanów, jak i tych, którzy chlipią, że kiedyś to było. Nie było, zawsze to była któraś tam liga.

No z całej trójcy z Gothenburga byli zdecydowanie najgorsi mimo, że mieli najłatwiej bo znali już materiały Dark Tranquillity i At The Gates więc już jakieś odniesienie było. W sumie pamiętam, że posłuchałem tylko Lunar Strain i tylko dlatego, że wtedy miało to ogromny marketing i reklamę.
Gówno straszne to było więc za pozostałe płyty jak wychodziły nawet się nie brałem. Znam pojedyncze kawałki, do których kręcili teledyski.

jakby z dobrego jabola robić wytrawne wino. Jabol miał kopać i tyle. Nikt nie oczekiwał niczego więcej.

Niestety ale muszę zaprotestować bo będąc na Mazurach w 1995 roku piłem poziomkową Karinę (seria z gołymi dupeczkami na etykietach) i smakowała lepiej niż normalne wino.

[Zsamot]

No, prawda @Hajasz . Ja bardzo lubiłem wina: Wino, Granat, Komandos czy Jabłuszko i to były dobre wina.

@yog Nie wspomniałem o dopłacaniu do kasy, ale pompowaniu kasy. Diametralna różnica.

Poza tym, jestem posiadaczem niemal wszystkich płyt IN Flames- no 3 ostatnie już nie, Sirens mnie znudził, a Battles po przesłuchaniu sprzedałem. Ostatni już nawet nie zaistniał w planach zakupowych. Zatem myślę, ze mogę sobie porównać każdy etap, bo można powiedzieć, że na bieżąco je poznawałem.

Taki Soundtrack to Your Escape czy Reroute to Remain goszczą u mnie w odtwarzaczu i nie narzekam. Owszem, nie są to równe płyty, ale słucha się tego przyjemnie. Co prawda do Clayman i poprzednich daleko im, ale jest to przyjemna , relaksująca muza.

[yog]

Jedyne, co dobrze wspominam z tych Soundtracków to cycki w teledysku do Touch of Red. Teraz patrzę, że chyba nie miałem wtedy za wysokich wymagań.

[Zsamot]

Cholera, muszę obejrzeć ten klip. Dzięki za inspirację. Muzyka zawsze jest najważniejsza.

[Zsamot]

Cholera, muszę obejrzeć ten klip. Dzięki za inspirację. Muzyka zawsze jest najważniejsza.

Edit: Dobra, obejrzałem. Cycki są ok. Za duzo pornoli z silikonem oglądasz @yog. Dziewczyny bardzo ładne, naturalne.

Zresztą jak mawia klasyk: Kto wybrzydza, ten nie rucha.

[yog]

Przecież te laski są tam właśnie sztuczne i do tego chyba Niemki. Bardzo ładne moim zdaniem nie są, co najwyżej ładne, a i to nie wszystkie. Co do pornoli z silikonem - nie sądzę, by za dużo, nie jestem miłośnikiem tapet i plastiku. Co do cytatu z klasyka, jest to prawda. Nie uważam natomiast, że lepszym jest nie wybrzydzanie, bo lepszym jest kochanie, niźli ruchanie.

[Zsamot]

Tam zaraz sztuczne. Młode, zgrabne.

Co do Twego powiedzenia, są czasy, gdy ma to rację, są czasy, gdy moje.

[deathwhore]

Yog to z pornosów tylko komedie romantyczne. Z Karolakiem.

[Zsamot]

Fuj. Nie można tak puentować...

[Vortex]

Ta reedycja "Clayman" okraszona nowym brzmieniem, to najlepsza rzecz jaką zrobili od nastu już chyba lat. Chodzi oto, że nadali tej płycie jakby naturalnego brzmienia, takiego jakie wymagały te kawałki na niej zawarte. Świetnie się tego słucha, klasyczna pozycja z nowym mocarnym wydźwiękiem. Na nowo nagranych wersjach, słychać już że nie ma nawet startu do polotu jaki mieli w tamtym czasie. Wszystko to takie miałkie, rozlazłe jakby coverował ich jakiś przeciętny band. To tylko kolejny stempel, który dobija tą kapelę.

[Zsamot]

Jestem hiper sentymentalny, ale za cholerę nie kupuję tej płyty, podobnie nie podoba mi się nowa wersja 99% płyt. Vader fajnie nagrał debiut i ok. Mam na półce- włączę raz na rok. A tego gówna, co Szwedzi nagrali- nie, stanowczo nie. Żegnamy, mając w pamięci starsze albumy.

[mork]

Nie wiem czy od początku był taki zamiar, czy dopiero jak Szwedzi zobaczyli jak sadzą na nich joby za to co robią z Claymanem, album wyszedł w formie remasteru starych nagrań a ponowne nagrania to 4 numery (które wcześniej wyszły jako epka) wrzucone na sam koniec. No i elegancko. Żeby od razu tak postawili stan rzeczy to każdy koło *uja miałby te ponowne nagrywki i nie byłoby tej całej piany.

[Zsamot]

Na tyle elegancko, ze już w ogóle wyleciało z moich planów posłuchania, nie mówiąc o kupieniu.

[mork]

In Flames chyba pozazdrościło sympatii jaką został obdarzony projekt The Halo Effect, i wreszcie wydali coś dobrego. Już myślałem, że spieprzą to gównianym refrenem - jak mieli to w zwyczaju ostanimi czasy - ale jednak nie. Jedna jaskółka wiosny nie czyni, ocenimy po pełniaku ale zapowiada się dobrze.

[kyu]

Nie przykuli mojej uwagi żadnym pełniakiem na tyle, żeby przesłuchać od A do Z od czasów Come Clarity z 2006. Płodni są bardzo, ale potrafią nużyć. Za to era 1998-2004 = hit za hitem.

[Wyrocznia]

Prawdę mówiąc średni mi podchodzi to granie w tym singlu ale i tak brzmi lepiej niż poprzednie płyty. Ja tam wielkim fanem in flames nie jestem ,kojarzę jakieś starsze płyty i to tyle.

[mork]

Drugi singiel i wciąż nie ma zawodu:

[Ith89]

Jeden i drugi kawałek brzmi jak z czasów SOAP. Niby fajnie, że nie ma dalszego regresu, ale to chyba jednak dla mnie za mało, żebym na dłużej się zainteresował, czy wracał do nowej płyty.

[Szajtan]

In Flames na kursie zwyżkowym. Czyżby powrót do dawnej wysokiej formy?

[Krzysiek]

Te nowe piosenki całkiem dobre, chociaż mi podoba się ich prawie cała twórczość i nowe i stare rzeczy. Jedyne co mi przeszkadzało to brzmienie niektórych ich starszych płyt, chodzi o miks i produkcję. Nie jestem audiofilem ale zawsze wydawały mi się słabe podtym względem. Już Come Clarity brzmialo spoko ale wcześniejsze płyty brzmienie mi coś nie pasowało.
Sense of Purpose to chyba moja ulubiona ich płyta.
Byłem kiedyś na ich koncercie w Berlinie i całkiem spoko.
Poza tym dzięki nim poznałem kilka fajnych kapel jak np. Soilwork.

[kyu]

Singiel już chyba numer trzy, jeśli dobrze liczę:

[Vortex]

Te nowe piosenki całkiem dobre, chociaż mi podoba się ich prawie cała twórczość i nowe i stare rzeczy. Jedyne co mi przeszkadzało to brzmienie niektórych ich starszych płyt, chodzi o miks i produkcję. Nie jestem audiofilem ale zawsze wydawały mi się słabe podtym względem. Już Come Clarity brzmialo spoko ale wcześniejsze płyty brzmienie mi coś nie pasowało.
Sense of Purpose to chyba moja ulubiona ich płyta.
Byłem kiedyś na ich koncercie w Berlinie i całkiem spoko.
Poza tym dzięki nim poznałem kilka fajnych kapel jak np. Soilwork.

Tak, dzięki In Flames również poznałem Soilwork i to były zajebiste czasy. Czasy gdzie jedni i drudzy wydawali dobrą muzę (jezu to było 20 lat, albo i więcej temu). Dzisiaj to są kapele bez pomysłu na siebie. W każdym razie, to było coś co dawało mi dobrego kopa.

[EdusPospolitus]

Taka ma być okładka nowego albumu i zwać się on ma "Foregone":

[Krzysiek]

Trochę inspirowana Beksinskim chyba ta okładka.

[DiabelskiDom]

To chyba jakby Beksiński był nastoletnim kucem z odrobiną talentu....

[mork]

Okładki i grafiki w tym stylu mają od Souds of a Playground Fading z 2011 więc w sumie bez zaskoczenia. Najnowszy Singiel - fajnie, że trzymają kierunek napierdalanki ale tutaj instrumenty sobie a wokal sobie. Skupiasz się na riffach to wokal nie siedzi. Skupiasz się na wokalu to instrumenty nie siedzą. Zaskakujące, że kapela z takimi muzykami i zapleczem wypuszcza takiego babola.

[Zsamot]

Trochę inspirowana Beksinskim chyba ta okładka.

Chyba jak miał 7 lat.

[mork]

Wokalista dalej próbuje wciskać kit, że umie śpiewać.

[Zsamot]

EPka mnie rozczarowała. Niestety, nie jest to dobry prognostyk.

[mork]

In Flames, jak ty mnie zaimponowałeś w tej chwili. Ależ ten numer pięknie pachnie albumem A Sens of Purpose, który uwielbiam.

[Krzysiek]

Już całość do posłuchania na Spotify. Dobrze się tego słucha według mnie. Ale ocenię jak posłucham kilka razy.

[kataton88]

Mam sentyment do tej kapeli, bo przewijała się cały czas przez moją studencką kadencyję. Aż sobie "Ordinary story" zapuszczę zaraz dla przywołania obrazów.

Na 1. roku miałem współlokatora, który słuchał tylko Nirvany i Offspringa (no i czasem Edyty Bartosiewicz, gdy łapał romantyczne klimaty), a w zasadzie to dwóch kawałków w/w. Wtedy dorwałem "Colony" i "Whoracle" i próbowałem go w jakiś melodeath chociaż wkręcić, skoro Tiamaty i Samaele nie działały. Bezskutecznie, aż wyszedł nieszczęsny "Clayman". Gość stwierdził, że "Only for the weak" to większy kvlt niż "Smells like teen spirit" i "Zatańcz ze mną jeszcze raz..." razem wzięte, no i miałem przejebane. I zatęskniłem nawet za "yeah yeah yeah yeah".
3 lata później koleś zatrybił wreszcie "Passage" i "Wildhoney", ale na szczęście nasze drogi fortunnie się rozeszły i tego mi już nie obrzydził.

Z późniejszych rzeczy w miarę trawię STYE, ale to raczej kwestia okoliczności, w których tę płytkę dorwałem w łapy. Z całą mocą odrzuciło mnie dopiero ASOP i w zasadzie straciłem ich z radaru. Jeśli teraz wracają rzekomo do takiego grania, to raczej nie będę badać tematu.

Z perspektywy czasu uważam, że najlepsze płomyki < średnie (jakościowo i czasowo) DT.

[Vortex]

A dlaczego "nieszczęsny Clayman"?

[kataton88]

Bo ten jeden kawałek obrzydził mi na pewien czas kapelę.

"Gayman" to dobra rzecz, żeby nie było. Bez tego jednego kawałka.

Serio, mam alergię. Słucham sobie takiego ruskiego Abyssphere, jest fajnie, a nagle cover OFTW i odpadam.

[Vortex]

A, ok spoko, myślałem że o cały album Ci chodzi.

[mork]

Bardzo dobra, powiedział bym wręcz, że zajebista płyta. Z pewnością najlepsze co powstało od Sounds Of A Playground Fading z 2011. Na minus wypieszczone i wylukrowane masteringiem wokale bo wystarczy odpalić pierwszy lepszy live lub po prostu być na koncercie, żeby zauważyć, że wokalista nawet w połowie nie jest w stanie ogarnąć takich partii. Cała reszta, zwłaszcza perkusja, miód.

[Krzysiek]

Płyta moim zdaniem przypomina I the Mask, bo ten sam chyba producent stąd te wypieszczone wokale, ale jest ostrzejsza, bardziej równa , nie ma żadnej popeliny, pod każdym względem lepsza.

[Vortex]

Kiedy wyszła epka, z chęcią odpaliłem te kawałki live, co by sprawdzić jak tam forma chłopaków. Ta naprawdę dała mi nadzieję na dobry krążek. Natomiast podczas odsłuchu nówki szybko wysunęły się smutne wnioski. Ewidentnie chcieli uderzyć mocniej i to się udało. Poszli bardziej w groove, ale te piosenki nawet z dobrym riffem się kompletnie nie kleją. Te kompozycje mam wrażenie że są posklejane na siłę. Nie ma naturalnego flow, który doskonale łapie w Clayman, bo mam wrażenie że to właśnie do tego albumu tutaj próbowano nawiązać. Plus jest taki, że tych dobrych momentów jest naprawdę sporo.

[Szajtan]

Najlepsze lata mają za sobą, ale nowy album o wiele ciekawszy niż te ostatnie nie wypały.

[Derelict]

Wyskoczył mi odsłuch tej najnowszej płyty na yt, pomyślałem sobie. że co mi szkodzi w wolnej chwili posłuchać. Kończy się intro, wjeżdża pierwszy numer, mija kilka sekund, a ja zaczynam się zastanawiać, gdzie to już słyszałem... No i jak się okazuję miałem rację, bo pozrzynane totalnie z klasyka Blinded by Fear od At the Gates. I nawet byłoby znośne, gdyby nie było tu wepchniętej markowej pedaliady In Flames. Poskipowałem utwory na szybko i nic (surprsie, surprise) ciekawego tam już nie było. Kiedyś tam w wieku gimbazjalnym i wczesno licealnym nawet otarłem się o jakieś Soilworki i inne podobne wytwory, ale In Flames zawsze budziło u mnie odruchy wymiotne. A jaka beka była z tego ich collabu z Pendulolkami...

[Ith89]

Mi się intro jakoś skojarzyło z albumem Lunar Strain. Sprawdzę jutro i Lunar i At The Gates.

EDIT: Źle wczoraj przeczytałem, że mowa o intro. State of slow decay może trochę brzmi podobnie jak Blind by Fear. Słuchając wcześniej nie miałem w ogóle takich skojarzeń.