brutalland.pl

Kozioł pisze: ↑

2 lata temu

Pan Efilnikufesin pisze: ↑

2 lata temu

Lo matko bosko!!!!Nie pisz o takich rzeczach tutaj,przeciez tutaj same grzeczne blek metylowce som!!!

Ojczyznę kochać trzeba i szanować, nie deptać flagi, nie płuc na godło... Należy też w coś wierzyć i ufać

Dodałbym do tego czasami nie pierdolic gupot, no ale Muniek chyba za grzeczny ba takie frazesy był

... Nie pierdolić głupot, nie wchodzić na szołta. Należy też tematy zakładać.... Forum kochać i modów szanować

Kozioł pisze: ↑

2 lata temu

... Nie pierdolić głupot, nie wchodzić na szołta. Należy też tematy zakładać.... Forum kochać i modów szanować

Amen.

Budweiser z puszki plus Muzyka z CD-----------------> https://www.discogs.com/release/1009293 ... s-Sessions

Chalupa sie trzesie

Wróciłem po dłuższym czasie do tego materiału i zaskoczyło. Czuć w tym ducha słowiańszczyzny, jakiś taki romantyzm. Przydałoby się założyć im temat, jak na razie idą ciekawą drogą.

Mike Pride has taken material from punk band MDC’s iconic 1982 debut album, Millions of Dead Cops, and reinterpreted the songs as jazz standards. On the album, entitled I Hate Work, the virtuosic drummer Pride is accompanied by pianist Jamie Saft and bassist Bradley Christopher Jones. It was released on Nov 19 2021 on Rare Noise Records.
JG Thirlwell guests-vocalizes on the track ‘America’s So Straight’. A video for the song was directed by Anais Blondet, which you can see here.
The album also features appearances by Mick Barr (Ocrilim, Krallice), Sam Mickens (The Dead Science) and MDC frontman Dave Dictor.

Chuj go wie gdzie to dać, ale dam, dam tutaj, tu w tym miejscu, tutaj dam. Bo jedyna kopia na discogs droga jest droga....

Bass Guitar, Vocals – Ryszard "Fryderyk" Tymański*
Drums – Jacek Olter
Guitar, Vocals – Robert Brylewski
Saxophone – Mikołaj Trzaska
Trumpet, Percussion – Milo Kurtis
Vocals, Lyrics By – Marcin Świetlicki

Up.
Zacne składzisko.

Bardzo cholernie dobry jest to album.
Fortepian, Kontrabas, Perkusja. Psychodeliczny trochę free jazz. A myślałem, że bez saksofonu lub trąbki, w ostateczności puzonu, nie ma jazzu. Jest i to kurwa jaki!
Na potwierdzenie moich słów przytoczę słowa żony, jak leci przedostatni lub ostatni kawałek z pierwszej strony;
- Areczku, ja tego nie wytrzymam, wyłącz to do jasnej cholery!
- Już kochanie ściszam..
Powtórzę się; świetny album.

Świetne brazylijskie trio poruszające się w rejonach Jazz-Funk, Jazz Fusion i ich album z 1979 roku:

Plytka wytloczona w Astigmatic Records – AR008LP
Axel Kaner-Lindstrom, James Mollison, Jamie Benzies, Javi Pérez, Tilé Gichigi Lipere, Tim Doyle

Świetna wokalnie i nie tylko płytka z Afro-Cuban Jazz, Post Bop, Soul-Jazz

Bardzo fajny jazz-rock, krautrock z niezłymi wokalizami pochodzącej z Ghany, oryginalnie brzmiącej wokalistki, obsługującej też instrumenty perkusyjne Marii Archer

Pioniere pisze: ↑

2 lata temu

Świetna wokalnie i nie tylko płytka z Afro-Cuban Jazz, Post Bop, Soul-Jazz

Dobry płyt, do posłuchania z żoną w ciepłe zimowe wieczory idealny. Trochę poważniej, to dosyć oryginalna muza, momentami awangardowy jazz, z fajnym murzyńskim wokalem. Bardzo przyjemne granie.

Co na to kurz?

Staroszkolny nowoorleański jazz zapakowany w nowoczesne brzmienie i odegrany z precyzją.

Post-bop, spiritual jazz z elektroniką. Myślę, że zadowoli fanów Sandersa i Mingusa, jak i fanów Bohren & der Club of Gore.

Binker and Moses - Dobre, dobre...


Bob Stewart


Peck Allmond Quartet


Tubby Hayes Quartet

Zastanawiałem się, gdzie to wrzucić - mogłoby się wydawać, że raczej hip-hop, ale jednak mimo przewagi tego gatunku, spoiwem łączącym dźwięki w jedną całość jest leniwie płynący jazz. Świetne soulowo-bluesowe wokale, bardzo elegancki bit. Bardzo mi wchodzi ten album. Jazz Codes Moor Mother.

Kurde, zajebiste nagrania. Dla mnie prawdziwa perła, i ta okładka..

Świetny projekt Steve Lehman & Sélébéyone. Experimental Hip-Hop, Avant-garde Jazz, Nu Jazz, Electronic. Ale to jazz, kurewsko nowoczesny, zajebisty jazz. Szczególnie tegoroczna płytka mocno ryjąca przez zwoje mózgownicy (drugi link).





Bandcamp, jak widać niepełny. Na Spotify można pierwszy album w całości przesłuchać, na Apple Music oba w całości dostępne.

kurz pisze: ↑

rok temu

Świetny projekt Steve Lehman & Sélébéyone. Experimental Hip-Hop, Avant-garde Jazz, Nu Jazz, Electronic. Ale to jazz, kurewsko nowoczesny, zajebisty jazz. Szczególnie tegoroczna płytka mocno ryjąca przez zwoje mózgownicy (drugi link).

Bandcamp, jak widać niepełny. Na Spotify można pierwszy album w całości przesłuchać, na Apple Music oba w całości dostępne.

Otóż nie! Nu-Jazz to czysta elektronika, bazująca na stylistyce jazzowej, ale elektronika, nie jazz - tam raczej nie uświadczysz muzyków grających na swych instrumentach - jedynie sporadycznie, nawet bardzo sporadycznie, trafia się dodany żywy instrument, grany przez danego twórcę, a nie wmiksowany przez niego. A pozostałe zaś z wymienionych gatunków, nic wspólnego z jazzem nie mają.

Pierwszy z brzegu link o pierwszym z albumów.
http://jazzforum.com.pl/main/cd/selebeyone
To raz.
Po drugie tu jest na tyle bogate instrumentarium i elektronika, sama w sobie, plus, strywializujmy temat, „naśladująca” jazz (nu jazz), że można mówić o fuzji tego wszystkiego co napisałem. Hip-hop, to już moja osobista obserwacja, jest pochodną jazzu, w szczególności free jazzu.
Po trzecie, i najważniejsze, przynajmniej dla mnie, jest duch obecny na tych albumach, a jest to dla mnie duch jazzowy.

Poza tym @Pioniere, przesłuchaj najpierw materiał. Być może wówczas inaczej będziesz mówił.

Inaczej nie będę mówił. Niezależnie, co bym tam usłyszał, nie zmieni to faktu, użytych przez ciebie terminologii. Tu faktycznie grają fuzję prawdziwego jazzu i elektroniki na jazzowo, czyli nu-jazzu, o czym nie wspomniałeś. Znam masę takich twórców z nu-jazzu, gdzie nie uświadczysz wcale żywych instrumentów przez nich granych. Ot tyle. Przyczepiłem się do użytej przez ciebie terminologii, nie do muzy, której obecnie nie mam czasu posłuchać, ale sprawdzę z czasem.

pit pisze: ↑

rok temu

Post-bop, spiritual jazz z elektroniką. Myślę, że zadowoli fanów Sandersa i Mingusa, jak i fanów Bohren & der Club of Gore.

Słuchałem ich ostatniego albumu, fajny choć do końca mnie nie porwał. Teraz leci w słuchawkach koncertówka, essential, bez zbędnego pierdolenia, jazzowy jam.

Zmarł dziś niejaki Pharoah Sanders.

yog pisze: ↑

rok temu

Zmarł dziś niejaki Pharoah Sanders.

Facet w zasadzie stworzył Johna Coltrane'a. Z jego śmiercią kończy się era wielkich jazzowych klasyków.

pit pisze: ↑

rok temu

yog pisze: ↑

rok temu

Zmarł dziś niejaki Pharoah Sanders.

Facet w zasadzie stworzył Johna Coltrane'a. Z jego śmiercią kończy się era wielkich jazzowych klasyków.

?

A skąd u Coltrane'a wziął się spiritual jazz? Wszyscy którzy uważają, że John skończył się na My Favorite Things mogą zignorować moje słowa.

Myślałem, że od Alberta Aylera

Też, ale to Sanders był w składzie nagrywającym Meditations, Ascension itd.

I to jego sprawka?

Edit. Przepraszam Pharoah Sandersie kochaniutki, że uczczę twoją pamięć albumem OM. Już puszczam, żegnaj na razie babalonie

W tym roku wyszło takie mistrzostwo jakim jest album Pray For Me I Don't Fit In zespołu Melt Yourself Down. Jeśli jeszcze nie słuchaliście tego jazowo, afrobeatowo, post punkowego artystycznego mistrzostwa to zróbcie sobie przysługę i posłuchajcie teraz.

Sample wypadają obiecująco.

Muzyka pasuje do tytułu, nazwy zespołu i okładki.

Jazz podlany tłustym beatem, czyli Makaya McCraven na In These Times.

Makoto Kawasima - Homo Sacer



Wolna improwizacja na saksofon. Japoniec potrafi być irytujący, w przerwach i krótkich dźwiękach wydobywanych z instrumentu, ale jego gra to wynagradza. Jest nietypowa, introwertyczna, szarpana, ale na swój sposób delikatna.


Krakatau - Volition



Dość minimalistyczne free, jakiś cool jazz. Ekstra to wybrzmiewa, płynie spokojnie, bez większych wybryków. Finlandczyki.

Kolejna free staroć. Rok 87.

Czy Brötzmann i Laswell mogli nagrać chujowy materiał? Pewnie, że mogli, ale nagrali arcydobry. Świetny dialog basowego saksofonu z basem. Płynie wolno, to rozmowa dwóch kolesi, którzy dają sobie wzajemnie przestrzeń do wypowiedzi. Tyle.

Kometa pędzi i ciągnie z sobą kosmiczną jazzowo-rave’ową imprezę, rozkręcaną przez znakomite londyńskie trio The Comet Is Coming. Hyper-Dimensional Expansion Beam to czwarty studyjny album trio, wydany w prestiżowej, jazzowej oficynie Impulse Records. To przełom w karierze zespołu i – być może – gwarancja światowych sukcesów.

Dla wszystkich, którzy chcieliby żeby Art Bears, Univers Zero, Art Zoyd itd. grali wincyj jazzu.

- egipska improwizacja na elektryka, syntezator i bębny

Drew Gardner, obecnie gitarzysta w Elkhorn, w latach 90. zaliczył epizod jako perkusista jazzowy. "The Return" to niewydany do tej pory materiał z 1995 r., gdzie Gardnerowi towarzyszą: basista Vytas Nagisetty i trzej saksofoniści: John Tchicai, Marco Eneidi i Roberto De Haven.

Kwintet Antti Lötjönena z Finlandii. Płyta częściowo inspirowana poezją Paula Celana.

Trochę psychodelicznego jazzu, same starocie

Jest kilku użytkowników co powinno lubić takie klimaty
@porwanie w satanistanie @Kozioł @pit

The Blue Yusuf Lateef - mieszanka jazzu bluesa i czegoś jeszcze. Świetny materiał.

Esoteric Circle Jan Garbarek - melancholia trochę elektryki. Do fajnej Space opery.

Project Comstock: Music From Outer Space Frank Comstock and His Orchestra - brzmi jak horror klasy C z romantyczna miłością w tle. Cholernie fajne.

Linki:

Dwa osadzone w tradycji albumy, z wpływami, z punktu widzenia Europejczyka, orientalnymi. Niby nic wielkiego, ale cieszy uszy.
https://music.youtube.com/playlist?list ... ture=share

Ryszard pisze: ↑

6 lata temu

4. Merkabah - Million Miles

Świetny jest ten metalowo dronujący avangarde free jazz. Kiedyś nie doceniłem, teraz doceniam.

Młodziutka saksofonistka ze starymi wyjadaczami; mocny free jazzowy collab sax – bębny – gitara. Momenty delikatnego tkania przeciwstawione awangardowym wybuchom.

Zoh Amba & Chris Corsano & Bill Orcutt – The Flower School