Szwedzkie Hypocrisy to już legenda. Powstali na fali szwedzkiego death metalu w 1990 roku i już mięli łatwiej niż inni. Tylko jedno demo i łap wpadli do Nuclear Blast, z którą to związani byli do samego końca. Działalność zespołu można podzielić na dwa etapy. Pierwszy najlepszy etap z wokalistą Masse Brobergiem, który swoim potężnym growlem uświetnił dwie pierwsze najlepsze płyty Penetralia i Osculum Obscenum. Nawet oryginalne pierwsze logo to pomysł Masse a i sam wizerunek ówczesnego Hypocrisy był po części satanistyczny. Niestety ale Masse pożegnał się z zespołem i od trzeciej płyty a wcześniej EP'ki za wokal wziął się sam lider Peter Tägtgren, który bez ściemy jest o wiele gorszym wokalistą niż Masse. Sama muzyka też się lekko rozluźniła to nadal jest death metal ale bardziej ukierunkowany na klimat i melodie. Zmieniło się też logo na takie zwykłe pedalskie oznaczające zmiękczenie rury. Pierwsze płyty już jako trio to dosyć ciekawe albumy ze zdecydowanymi faworytami w postaci Final Chapter i Into The Abyss. Ten pierwszy miał być oficjalnie ostatnim albumem, gdyż pan Peter wolał zarabiać pieniążki w swoim studio nagraniowym oraz w setce innych projektów i kapel, gdzie grał.
Na szczęście była to ściema i kolejne płyty się ukazywały. Kolejna płyta zatytułowana po prostu Hypocrisy pierwotnie miała mieć tytuł Cloned ale, że w tym czasie klonowanie było tematem wszędzie obecnym Peter zmienił ten tytuł. Natomiast płyta Into The Abyss to najbrutalniejsza płyta zespołu nagrana jako trio, która miała udowodnić, że w studio Abyss da się nagrać zajebiście brzmiącą płytę. Później ukazało się jeszcze kilka płyt lepszych lub gorszych trzymających w miarę równy poziom. Jedyna zmiana to nowy perkusista w osobie Horgha znanego z Immortal. Sam tylko Peter wie po co nagrał ponownie płytę Catch 22, której pierwsza wersja wyszła w 2002 roku a ponownie nagrana w 2008. Ostatnie nagrania zespołu to odczuwalny zjazd z formą w dół i oba ostatnie albumy kompletnie mi nie leżą mimo, że brzmią jak... Hypocrisy. Ostatni materiał wydany przez zespół to super EP'ka Too Drunk To Fuck z coverami Dead Kennedys i Exploited. Sam Peter maniak kosmitów, teorii spiskowych, cyber ataków wielokrotnie musiał się mierzyć z falą krytyki jaka spadała na zespół zwłaszcza po 2005 roku czego efektem jest singiel Don't Judge Me. W tym roku zespół oficjalnie zawiesił działalność.
Skład:
Peter Tägtgren - Guitars, Keyboards (1991-present), Vocals (1993-present) Pain, ex-The Abyss, Lindemann, ex-Bloodbath, ex-Lock Up, ex-Malevolent Creation (live), ex-Marduk (live), ex-War, ex-Conquest, ex-Roadhouse Diet, ex-Seditious, ex-E-Type (live)
Mikael Hedlund - Bass (1992-present) ex-The Abyss, ex-Repugnance, ex-War
Horgh - Drums (2004-present) Immortal, ex-Heavy Duty, ex-Grimfist, ex-Pain (live), ex-Lost at Last
Jonas Österberg - Guitars (1992) ex-Epitaph
Masse Broberg - Vocals (1992-1993) ex-Dominion Caligula, ex-God Among Insects, ex-Obscurity, ex-Dark Funeral, ex-Demonoid, ex-Witchery, ex-Votary
Andreas Holma - Guitars (2004-2006) Scar Symmetry, Road to Jerusalem, ex-Soilwork (live)
André Skaug - Bass (2013-present) ex-Pain (live), ex-Scarpoint (live), ex-Clawfinger
Mathias Kamijo - Guitars (1996-2004) Algaion, ex-Abemal, ex-Morifade, ex-Nephenzy Chaos Order, ex-Prime Creation, ex-Pain (live), ex-The Abyss, ex-Vergelmer, ex-Weltmacht
Klas Ideberg - Guitars (2006) Darkane, Terror 2000, The Defaced, ex-Hyste'riah G.B.C., ex-Hyste'riah, ex-Braindamage, ex-Rehab
Alexi Laiho - Guitars (2009, 2010) Children of Bodom, ex-Kylähullut, ex-Sinergy, ex-Tuska20, ex-Inearthed, The Local Band, ex-Impaled Nazarene, ex-Thy Serpent
1992 - Rest in Pain [demo]
1992 - Promo EP I [split]
1992 - Penetralia
1993 - Pleasure of Molestation [EP]
1993 - Osculum Obscenum
1994 - Inferior Devoties [EP]
1994 - The Fourth Dimension
1996 - Roswell 47 / Future Breed Machine [split]
1996 - Pleasure of Molestation / Maximum Abduction [kompilacja]
1996 - Abducted
1996 - Maximum Abduction [EP]
1996 - Carved Up [single]
1997 - The Final Chapter
1999 - Hypocrisy Destroys Wacken [live]
1999 - Hypocrisy
2000 - Into the Abyss
2001 - Live & Clips [video]
2001 - Nuclear Blast Festivals 2000 [split]
2001 - 10 Years of Chaos and Confusion [kompilacja]
2002 - Catch 22
2004 - The Arrival
2005 - Virus
2007 - The Final Chapter / Hypocrisy [kompilacja]
2008 - Don't Judge Me [single]
2008 - Catch 22 V2.0.08
2009 - A Taste of Extreme Divinity
2009 - Valley of the Damned / Hordes of War [split]
2011 - Eraser [single]
2011 - Hell over Sofia - 20 Years of Chaos and Confusion [live]
2012 - Beast of Hypocrisy [kompilacja]
2013 - End of Disclosure [single]
2013 - End of Disclosure
2013 - Party.San Metal Open Air - Hell Is Here-Sampler [split]
2013 - Penetralia / Osculum Obscenum [boxed set]
2013 - Too Drunk to Fuck [EP]
Dwa kultowe teledyski z okresu z Masse na wokalu. Petarda.
Pierwsze wideo i kurwa absolutny klasyk !!!
Na tym najlepszy jest fragment jak Masse nabity wpada w mikrofon i zapomina tekstu.
MA: https://www.metal-archives.com/bands/Hypocrisy/96
FB: https://www.facebook.com/hypocrisy